Group Blog
 
All blogs
 
ปกป้องด้วยหัวใจ - เจ้าเป็นคนของข้า ... ข้าคือฟ้าของเจ้า


ปกป้องด้วยหัวใจ จั้นชิง_เขียน  เสี่ยวเฟิงหลิง_แปล
พิมพ์ครั้งที่ ๑ มีนาคม ๒๕๕๓

‘สิงห์แดงเทพแห่งสงคราม’ หรือ ‘เพลิงโลกันตร์’ คือสมญานามของเขา แม่ทัพแห่งแคว้นเป่ย ผู้เพียงก้าวเท้าลงยังดินแดนใดของศัตรู แผ่นดินนั้นจะลุกเป็นไฟ

หากน่าประหลาดที่ครั้งนี้แคว้นหนานผู้เป็นศัตรูกลับรับศึกได้ทุกกระบวนท่า ทำให้เขาต้องลอบแฝงเข้าค่ายของอีกฝ่ายเพื่อดูตัวกุนซือผู้ร้ายกาจ เพื่อจะพบว่าผู้ที่วางกลศึกได้แสนลึกล้ำเป็นหญิง! และเป็นหญิงงามที่เขาต้องการเอามาเป็นของตน ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการใด

เมื่อระหว่างเขาและนางขวางกั้นด้วยศักดิ์ศรียิ่งใหญ่ของสองแคว้น เมื่อความรักและความแค้นไม่สามารถหลอมรวมกันได้ เมื่อต้องเลือกระหว่างหัวใจรักและความภักดี เขาและนางจะตัดสินใจเช่นไร



เหยียนหลัวเยี่ยน  เป็นอนุชากษัตริย์แคว้นเป่ย มีบรรดาศักดิ์เป็น "ท่านอ๋อง"  นอกจากชาติตระกูลสูงศักดิ์ ภักดี ยังเก่งกล้าสามารถ เป็นที่ไว้วางใจ ครองตำแหน่งขุนนางใหญ่ "แม่ทัพแคว้นเป่ย" ทำหน้าที่คอยปกป้องค้ำจุนบ้านเมือง  มีศักดิ์ฐานะพระเอกนิยายจีนพิมพ์นิยมแบบที่เราชอบเลย พวกชนชั้นสูง! 

นิสัยมุทะลุ ดุดัน อยากได้สิ่งใดแล้วต้องได้  โดยเฉพาะนางเอกแม้จะกล่าวคำ "น่าชัง!" แต่ถึงอย่างนั้นก็คิดเข้าข้างตัวเองเป็นตุเป็นตะว่า "นางสิงห์เช่นเจ้าคนนี้ถูกลิขิตให้เป็นคนของข้าแล้ว"  เป็นคนของข้า ก็ต้องอยู่กับข้า จะเต็มใจมาอยู่ด้วยหรือไม่   ไม่ใช่ประเด็น!

เฉินอู๋โกว้  น้องสาวของ เฉินอู๋เหิน  แม่ทัพแคว้นหนานเจียง  นางเกิดมาในตระกูลขุนนางทหาร แต่ไม่เป็นวรยุทธ์ เพราะร่างกายไม่แข็งแรงพอจะฝึกฝน นางจึงว่างมากสำหรับการหันมาเอาดีทางด้านศึกษาตำรับตำราพิชัยสงคราม ด้วยความเฉลียวฉลาด จึงเป็นที่พึ่งพา เป็นที่ปรึกษาแก่พี่ชายผู้เป็นแม่ทัพได้  ท่านพ่อ พี่ใหญ่ พี่รองของนาง  ล้วนเป็นขุนนางทหารที่ตายสิ้นในสนามรบ ยังเหลือ พี่สาม-เฉินอู๋เหิน อยู่เพียงคนเดียว เมื่อเขาต้องออกทำศึกกับแคว้นเป่ย อู๋โกว้เป็นห่วงพี่ชายมากจึงดื้อรั้นขอติดตามไปเป็นที่ปรึกษาช่วยวางแผนรบ โดยปลอมเป็นบุรุษและที่ถูกรู้จักในฐานะกุนซือนาม "ไป๋เฉิน" 

รบอย่างไรก็ไม่ได้เปรียบ เหยียนลั่วเยี่ยน ใคร่อยากเห็นหน้ากุนซือฝ่ายตรงข้ามที่มาสั่นคลอนสมญานาม ‘สิงห์แดงเทพแห่งสงคราม’ ของเขานัก จึงแฝงตัวเข้าไปในกองทัพหนานจิง  และได้ลอบติดตามบุรุษร่างบอบบางผู้หนึ่งจนได้พบเห็นการสลัดคราบชายกลายเป็นหญิงเข้าพอดี ยิ่งได้พูดคุยยั่วเย้าโทสะนาง เหยียนหลัวเยี่ยนให้ถูกตาต้องใจนัก จึงจับตัวคว้าเอาไป ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม!

ไม่ได้อยู่ในแผนการณ์ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสงครามสักติ๊ด  
นี่เป็นความพึงพอใจส่วนตนของท่านแม่ทัพเขาล้วนๆ จ้าาาา

จำเลยรักของแม่ทัพแบดบอย จึงเกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้



แต่อู๋โกว้ ก็หาทางหนีกลับแคว้นหนานจิงไปจนได้แหละค่ะ  
นางเอกนี่เนาะ จะยอมจำนนง่ายๆ ได้ยังไง  

ทว่าถึงจะหนีไปได้  หัวใจก็ถูกตีตราเสียแล้ว


เหยียนหลัวเยี่ยน เข้าใจว่าผู้หญิงที่ปลอมตัวเป็นชายออกมาจากกระโจมแม่ทัพ คงไม่แคล้วว่าเป็นผู้หญิงของแม่ทัพ เฉินอู๋เหิน  แต่ฮีแคร์ไหม ? .. ไม่มีทาง!  

เพราะอยากได้อะไรก็ต้องได้   ที่สุดก็สืบรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวของเฉินอู๋เหิน .. แล้วอย่างนี้จะหายไม่สบอารมณ์มั้ย  ..ไม่มีทาง! 

หลังจากที่หาวิธีให้นางถูกส่งตัวมาแต่งงานเป็นชายาของเขาจนได้ (ซึ่งก็ไม่ใช่วิธียากเย็นที่ต้องใช้ไหวพริบอะไรเลย) เหยียนหลัวเยี่ยนก็ยังเกลียด เฉินอู๋เหิน ซะจริงๆ  สาเหตุเพราะภรรยาของเขารักพี่ชายคนเดียวคนนั้นซะเหลือเกิน .. หวง!

"ความจริงท่านอ๋องก็ไม่ใช่คนอยู่ด้วยยากเย็นขนาดนั้น ขอเพียงตามใจเขา ทุกอย่างก็จะง่ายอย่างยิ่ง"

ตามใจเขา?  สำหับอู๋โก้วนั่นน่ะ จอมเผด็จการชัดๆ 

"เพราะเจ้าเป็นคนของข้าน่ะสิ ข้าย่อมต้องเอาเจ้ามาไว้ข้างกายข้า"

"ไม่ว่าจะผ่านการแต่งงานหรือไม่ ยังไงเจ้าก็เป็นของข้าอยู่ดี นับจากวันนี้ไปข้าคือคนเดียวที่เจ้าจะภักดีด้วย ฉะนั้นห้ามปกป้องผู้ชายคนไหนต่อหน้าข้าอีก ต่อให้เป็นพี่ชายของเจ้าก็มิได้เหมือนกัน เข้าใจไหม"

"ไม่ว่าอย่างไรตอนนี้ข้าคือสามีของเจ้าแล้ว ข้าคือฟ้าของเจ้า" 

ยืนยันในความเป็นเผด็จการและการใช้อำนาจบาตรใหญ่ตามนั้น


ถึงจะเป็นคนพูดจาไม่หวานหู  แต่ใครๆ ก็รู้ ท่านอ๋องรักใคร่โปรดปรานชายายิ่งนัก ทั้งรักทั้งหวง ทั้งห่วงใย ตามใจ 

ทว่าสามีภรรยาที่เป็นคนต่างแคว้นกัน จะหวานน้ำผึ้งพระจันทร์ไปตลอดก็ใช่ที่  พลอตอย่างนี้ต้องมีดราม่ากันบ้าง   ความระแวงไม่เชื่อใจที่ทำให้อู๋โกว้เกือบถึงตาย  ความผิดพลาดเช่นนี้ยากจะให้อภัยได้ แต่เพราะความรักให้ด้วยชีวิตเช่นกันที่ทำให้เรื่องจบลงอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง

จากที่โปรยปกหลัง ให้ความรู้สึกเหมือนจะเป็นดราม่าเข้มข้น แต่อ่านเข้าจริงๆ เรื่องก็เบามาก ไม่ได้มีอะไรมากมายเลย แต่กลับอ่านได้สนุก หวานชื่น น่ารัก โรแมนติกมาก อ่านไป จิ้นไป ก็แอบเขินซะจริงๆ กับการถึงเนื้อถึงตัวของพระเอกเนี่ย (อะหึ อะหึ) .. ก็เค้าสามีภรรยานี่เนาะ แถมสามียังรักใคร่โปรดปรานภรรยามากกกกก 



แต่ .... 

เป็นอีกเรื่องของมากกว่ารัก ที่ทำให้นึกเสียดายพลอต เสียดายคาแรคเตอร์  น่าจะหนาๆ กว่านี้ มีรายละเอียดส่งเสริมคาแรคเตอร์มากกว่านี้  ยังไม่รู้สึกนักว่านางเอกเป็นคนฉลาด เป็นกุนซือของกองทัพ เพราะในตอนแรกที่ปูพื้นนางเอกมาไม่ได้เขียนเป็นกลศึกชิงไหวพริบอะไรจริงจัง แค่บรรยายแนวๆ ให้เข้าใจว่าการศึก ..สูสี  ยันไว้ได้ อีกฝ่ายไม่อาจหักหาญได้เปรียบ...ทำให้เรารู้สึกว่า..แค่เนี้ย ? 

อยากให้มีรายละเอียดมากหน่อยที่เป็นการพัฒนาความสัมพันธ์ของทั้งคู่  ให้นางเอกรักพระเอกยากขึ้นอีกสักนิด แบบที่ต้องอาศัยเวลาจึงค่อยเห็นความรักความผูกพัน  แต่ถ้าจะคิดด้วยเหตุผลว่า สองแคว้นตกลงทำสัญญาสงบศึกด้วยดี ไม่ได้ยังรบราฆ่าฟันกันอยู่ นางเอกจะไม่รังเกียจรังงอนพระเอกให้เป็นดราม่าอะไรนัก ก็พอจะเข้าใจได้  ก็ยังดีอยู่นิดที่ตอนหลังให้นางเอกมีบทบาทกุนซือเสียหน่อย ไม่งั้นคาแรคเตอร์จุดนี้จะค่อนข้างกลวงไปเลย

ปมดราม่า ที่เหยียนหลัวเยี่ยน เข้าใจ อู๋โกว้ ผิดอย่างใหญ่หลวง   เราคิดว่าจุดนี้มันตื้นเขินไป  เขาเป็นถึงแม่ทัพแห่งแคว้นเป่ย  จะนิสัยมุทะลุอย่างไร การจะไม่หยุดฟัง ไม่ไตร่ตรองใคร่ครวญให้รอบคอบก่อนเข้าใจผิดไปได้ขนาดนั้น มันผิดวิสัยผู้เป็นใหญ่ในความรู้สึกนึกคิดของเรา  เหมือนกับให้คะแนนห้าดาวมาตลอดอยู่ดี ต้องหักความไม่เข้าท่าเหลือแค่สามแบบปัจจุบันทันด่วน  คิดว่าน่าจะสร้างเหตุผลกลใดที่ .. ต่อให้พระเอกจะเก่งกาจฉลาดมีปัญญาแค่ไหน  ด้วยสถานการณ์ลงตัวไร้ช่องโหว่ที่เกิดขึ้น  มันไม่อาจไม่เข้าใจผิดได้เลยจริงๆ   ถ้าเราเชื่อตรงจุดนี้ได้ ทั้งพลอต ทั้งคาแรคเตอร์ตัวละคร จะยิ่งถูกใจกว่านี้มาก 

แต่ถึงจะมีข้อติงอย่างนั้นอยู่นิด   นี่ก็ยังเป็นนิยายที่โรแมนติก ถูกใจ อ่านสนุกเพลิดเพลิน ได้น้ำตาร่วงสงสารนางเอกอีกต่างหาก  ปกติหากอยากอ่านนิยายรัก ต้องได้อ่านรักที่สุดใจซะก่อน จึงจะมีใจเปลี่ยนไปอ่านแนวอื่น   เรื่องนี้ก็เป็นเช่นนั้นค่ะ  อ่านแล้วถูกใจ ชอบ  หลังจากเล่มนี้หันไปอ่านนิยายแนวที่ไม่ใช่ หรือไม่เน้นความรักได้เลย เอมใจแล้วค่ะ พักเรื่องรักได้



Create Date : 14 กรกฎาคม 2558
Last Update : 11 กันยายน 2558 22:25:37 น. 5 comments
Counter : 1491 Pageviews.

 
ชอบเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ
อยากให้หนาๆ ด้วยเหมือนกัน


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 14 กรกฎาคม 2558 เวลา:23:12:00 น.  

 
เหมือนจะอ่านเล่มนี้แล้วค่ะ แต่จำอะไรไม่ได้เลย


โดย: ออโอ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:11:56:00 น.  

 
อ่านแล้วค่ะ เรื่องนี้
โอเคนะสำหรับเรา เนื้อหายังพอมีเนื้อมีหนังบ้าง ไม่เบาโหวงเกินไป ...แต่ถ้าจัดเต็มแบบคุณ prysang ว่า ได้ก็คงจะดีเนอะ


โดย: Serverlus วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:54:13 น.  

 
ยังไม่เคยอ่าน .....
รอยืมเพื่อนเลย 555


โดย: Prophet_Doll วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:58:41 น.  

 
ปกสวยมากเลยครับ ชอบๆ


โดย: PZOBRIAN วันที่: 20 กรกฎาคม 2558 เวลา:10:37:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prysang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [?]




จำนวนผู้ชม คน : Users Online
New Comments
Friends' blogs
[Add prysang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.