(อ่านซะ) เรื่องเล่าของชาวจีนคนหนึ่ง
แฝงด้วยคติการใช้ชีวิต
ชายจีนคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่า
. เพื่อไปตักน้ำที่ริมลำธาร ถังน้ำใบหนึ่ง มีรอยแตก ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง แต่ด้วยระยะทางอันยาวไกล จากลำธารกลับสู่บ้าน จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว
หลังจากเวลา 2 ปี ที่ถังน้ำที่มีรอยแตก มองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น วันหนึ่งที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า ข้ารู้สึกอับอายตัวเองเป็นเพราะรอยแตก ที่ด้านข้างของตัวข้า ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมา ตลอดเส้นทางที่กลับไปยังบ้านของท่าน คนตักน้ำตอบว่า เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่ามีดอกไม้เบ่งบาน อยู่ตลอดเส้นทางในด้านของเจ้า แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่ง เพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่ ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ ลงข้างทางเดินด้านของเจ้า และทุกวันที่เราเดินกลับ
เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์เหล่านั้น
เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้ สวยๆ เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว
เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้
คนเราแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่อง ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง แต่รอยตำหนิ และข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้
สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคน ในแบบที่เขาเป็น และมองหาสิ่งที่ดีที่สุด ในตัวของพวกเขาเหล่านั้นเท่านั้นเอง มองโลกหลายๆ ด้าน เพราะคนเราไม่ได้มี แต่ข้อเสียเท่านั้น ที่มา: ฟอร์เวิร์ดเมล ห้องสมุดออนไลน์ / คริสเตียน ภาพ เพจ ตะเกียงส่องใจ
//variety.teenee.com/foodforbrain/72115.html
Create Date : 23 กันยายน 2558 |
| |
|
Last Update : 23 กันยายน 2558 9:04:22 น. |
| |
Counter : 1090 Pageviews. |
| |
|
|