พยัญชนะวรรค

วรรค ฐานที่เกิด	แถวที่ ๑	แถวที่ ๒	แถวที่ ๓	แถวที่ ๔	แถวที่ ๕
กะ ฐานเพดานอ่อน	ก	ข(ฅ)	ค(ฅ)	ฆ	ง
จะ ฐานเพดาน	จ	ฉ	ช	ฌ	ญ
ฏะ ฐานปุ่มเหงือก	ฏ(ฎ)	ฐ	ฑ	ฒ	ณ
ตะ ฐานฟัน	ต(ด)	ถ	ท	ธ	น
ปะ ฐานริมผีปาก	ป(บ)	ผ	พ	ภ	ม
พยัญชนะเศษวรรค มี ๘ ตัว คือ ย ร ล ว ส(ซ) ห(ฮ) ฬ (นิคหิต) และเสียงเสียดฟันกับริมฝีปาก ฟ ฝ

***ตัวที่จะเป็นตัวสะกดแท้ได้ คือ แถวที่ 1 และ  5 ของวรรค กะ ตะ ปะ ครับ รวมทั้งหมด 6 ตัว คือ แม่ กก กด กบ กง กน กม โดย แถวที่ 1 จะเป็นตัวสะกดคำตาย และ แถวที่ 5 จะเป็นตัวสะกดคำเป็น หากว่าเราใช้วรรค จะ ฏะ สะกด จะอ่านเป็นเสียง แม่กด ทั้งหมด เช่น ช สะกด เว้น ญ ตัวเดียว ที่จะออกเป็น แม่กน อ่านเป็นแม่ กด และในวรรคที่มีตัวสะกด หากเป็น แถว 2-3-4 ให้อ่านตามตัวสะกดแถวที่ 1 ของวรรคนั้นๆ เช่น พ สะกด อ่านเป็นแม่ กบ ส่วน แม่เกย แม่เกว ไม่ใช่ตัวสะกดแท้ เหมือนเอาคำมาต่อด้วยสระอิ กับสระอุเท่านั้น

ทำไมพูดชัดแต่ร้องเพลงไม่ชัด

***เพราะการร้องเพลงคำแต่ละคำถูกจำกัดด้วยจังหวะ ดังนั้นจึงเกิดปัญหา คือ

1. ออกเสียงตัวสะกดไม่ชัดท้ายประโยคร้อง เกิดจาก ตัวะกดเสียงตายจะให้ลากเสียงยาว  คำที่เจอบ่อยคือคำว่ารัก เป็นคำจบที่ท้ายท่อนมักจะทำให้ฟังได้เสียงแม่กด

2. ออกเสียงตัวสะกดไม่ชัดในระหว่างท่อน เกิดจาก ตัวสะกดเสียงยาวจะให้ออกสั้นๆ พบในเพลงที่ต้องร้องเร็วๆ

แนวทางการแก้ปัญหา

1. ตัวสะกดเสียงตายท้ายประโยค ถ้าจะให้ชัดต้องส่งเป็นเสียงลากยาวที่อยู่ในวรรคเดียวกัน คือ จะให้คำว่า รัก ลากยาวๆได้ชัด ก็ต้องลากเป็น รัก อึ๊งงงงง คำว่ารัด ลากท้ายเป็น รัด อี๊นนนนนนนนน คำว่า รับ ลากท้ายเป็น รับ อึ๊มมมมมมม

2. ตัวสะกดเสียงยาวระหว่างประโยค ณะตรงนี่ไม่ต้องสนใจมากเพราะอย่างไรก็ไม่ทัน ดังนั้นให้ได้วรรณยุกต์ตรงกันก็พอ

จบเป็นเบื้องต้น ให้พออภิปรายกัน อันนี้เป็น Original article