BlogGang.com : : prapasawat - Bali day2 Ubud

Group Blog

All Blogs

Bali day2 Ubud - Tanah Lot

ขอ brief ข้อมูลย่อๆของ บาหลี และประเทศอินโดนีเซียก่อนก็แล้วกันครับ ผมเชื่อว่า หลายคนก็นึกเพิ่งรู้เหมือนกันว่า ว่าบาหลีไม่ได้เป็นประเทศ อย่างมัลดิฟ หากแต่เป็นเกาะ เกาะหนึ่งในประเทศอินโดนีเซีย

ประเทศอินโดนีเซีย เป็นประเทศที่มีหมู่เกาะมากมาย กว่า 18,000 เกาะ รวมกัน การปกครอง ได้แบ่งออกเป็น 30 จังหวัด 2 เขตการปกครอง (ย็อกยาการ์ตา และบันดาห์อาเจะห์) และ 1 นครหลวงพิเศษ นั่นก็คือ จาการ์ตา เมืองหลวงนั่นเอง

สำหรับ บาหลี เป็นเขตปกครองในระดับจังหวัดหนึ่งของอินโดนีเซีย สิ่งที่ทำให้บาหลีโดดเด่น นอกจากสถาปัตยกรรม นั่นคือ เรื่องศาสนา เพราะเกาบาหลี เป็นเกาะเดียวที่ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาฮินดู (ศาสนาพุทธได้รับอิทธิพลทางพิธีกรรมต่างๆมาจากฮินดู) ในขณะที่ประชาการส่วนใหญ่ของอินโดนีเซียนับถือศาสนาอิสลาม และถึงแม้จะเคยเป็นเมืองขึ้นของฮอลันดาแต่สถาปัตยกรรมต่างๆในบาหลี กลับไม่ได้รับผลกระทบ หรือมีอิทธิพลเหนือวัฒนธรรมเดิมเลย

ในด้านการปกครอง เกาะบาหลี จะแบ่งการปกครองเป็น 8 เขต (เผื่อใครจะขับรถเที่ยวเองจะได้คุ้นตาครับ) คือ บาดุง (Badung) ที่มีเมืองสำคัญคือ เดนปาซาร์ (Denpasar) ที่พิมพ์จุดหมายปลายทางบนตั๋วเครื่องบินจะเป็นเมืองนี้ ไม่ใช่ Bali นะครับ , บางลี (Bangli), บูเลเล็ง (Buleleng), เกียนยัร (Gianyar) เมืองสำคัญก็คือ อูบุด (Udud) ที่คุ้นหูคนไทย, เจ็มบรานา (Jembrana) เมืองที่เราจะถูกคนขับรถลากพาไปหาอาหารทะเลทาน, การังอะเซ็ม (Karangasem), กลุงกุง (Klungkung) และก็ ตาบานัน (Tabanan)

เวลา ในอินโดนีเซียจะมีการแบ่ง time zone หลายส่วนครับ เนื่องจากพื้นที่ที่กว้างของประเทศนั่นเอง สำหรับ เวลาในบาหลีนั้น จะเร็วกว่าบ้านเรา 1 ชม.ครับ

เช้าวันนี้มีคนตื่นสายครับ สงสัยเหนื่อยจากการเดินทาง 2 ตุ๊บ ก่อนจะมาถึงบาหลี ที่จริงก็น่าเหนื่อยนะครับ จาก กทม. มาเที่ยงครึ่ง ถึงบาหลี สามทุ่มครั้งน่ะ 9 ชั่วโมงกว่าเลยนา แต่มันก็เป็นการเหนื่อยอย่างมีเหตุมีผล (ติดตามตอนจบละกันครับ)

ยังไม่ได้หารถที่จะไปเที่ยวเลย มาเดินหาอะไรทานแถบ Kuta Square ซะแล้ว ที่สำคัญมาสำรวจหาที่แลกเงินอัตราดีๆด้วยน่ะครับ

เดินไปทางไหนให้ระวังกระทงบูชาพวกนี้ด้วยครับ เยอะมากๆ จนบางครั้งผมว่า มันมากจนเป็นขยะ แต่ยังดีที่วัสดุที่ใช้ทำกระทงบวงสรวงต่างๆนี่ ยังคงเป็นกระทงจากใบตอง ยังไม่มีวัสุดย่อยยากอื่นๆครับ

เดินเข้าซอย Poppies Lane 1 มาเจอร้านน่านั่งพอดีครับชื่อ The Breeze

สั่ง ข้าวผัด กับสะเต๊ะ มาทาน อร่อย (หรือหิวหว่า) และนี่จะเป็นสะเต๊ะที่อร่อยที่สุดและเป็นที่สุดท้ายครับ

ต่อจากนั้นก็หาที่แลกเงินครับ ซึ่งมีเรื่องให้เสียรู้กันล่ะ

สกุลเงินในอินโดก็คือ รูเปียส์ IDR (Indonesia Rupiah) หรือย่อใช้กันตามนิยมคือ RP

โดย 10,000 RP = 1 US$ โดยประมาณครับ
ดังนั้น 10,000 RP = 35 บาทโดยประมาณ หรือ 1,000 RP = 3.5 บาท

จากรูปจะเห็นว่า อัตราแลกเงินไทย แค่ 230 แทนที่จะได้ประมาณ 330-350 ดังนั้น การถือเงินดอลล่าห์อเมริกา มาแลกที่นี่จึงได้อัตราดีที่สุดครับ หรือการใช้จ่ายบางอย่าง เช่นการจ่ายค่าเช่ารถ เราจะจ่ายเป็นดอลล่าห์เลยก็ได้ครับ

ทีนี้ ตากล้องผม ก็เหลือบไปเห็น ป้ายร้านนึง ได้เรตที่ 9250 (ทั่วไปอยู่ที่ประมาณ 9000) ก็ตรงเข้าไปเลยเลยสิครับ
กลายเป็นว่า ร้านที่รับแลก เป็นร้านขายของที่ระลึก เคาเตอร์แลกเงินก็อยู่ลึก และเล็กมาก

ก็ตกลงว่าจะแลกกันที่ 100 USD ซึ่งจะได้เงินประมาณ 925,000 RP แต่พอพ่อค้ามัน(ต้องขออภัยครับ สมควรเรียกอย่างนี้จริงๆ) เห็นแบงค์ดอลล่าห์ในกระเป๋า เลยเสนออัตราใหม่มาเลยครับว่าถ้าแลก 200 USD มันจะให้เรตที่ 9275 เอาสิครับ เหมือนความโลภบังตาเลย แลก 200 USD ได้ 1,8550,000 RP

ว่าแล้ว พ่อค้าอีกคนก็นับเงินครับ แบ่งเป็นกองบนโต๊ะเล็ก กองละ 5 แสน กับเงินส่วนที่เหลือ แล้วก็ให้ผมนับ แต่พอผมจะยกเงินมานับอีกโต๊ะนึงที่ใหญ่กว่า กลับห้ามไม่ไห้ยกนับไปนับซะนี่ เลยได้แต่นับบนโต๊ะตัวเล็กตัวเดิมนั่น แบงค์ส่วนใหญ่จะเป็นแบงค์ 50,000 (แบงค์ใหญ่สุด) คิดดูก็แล้วกันครับ ว่ากี่ใบ แล้วยังมีการชวนคุย ถามอีกนะครับว่ามีเศษเงินไหมซักสองหมื่น เดี๋ยวจะแถมให้เป็น 1,860,000 เลย ใจดีชอบกลแฮะ แต่ก็ควักไห้ไป หมื่นกว่าๆเท่าที่มี มันก็ยอมรับ ที่ไหนได้ นั่นเป็นเทคนิคชวนคุย ให้เราเบนความสนใจหาเศษเงินในตัวเรา ก่อนที่จะแอบเม้มเงินส่วนนึงไป

แถมถามว่ามีรถเที่ยวรึยัง จะพาไปแนะนำเพื่อนที่มีรถให้ (ที่จริงจะให้ออกจากร้านไปไวๆ เงินหาย เงินไม่ครบจะได้โทษมันไม่ได้) ซึ่งเราก็เห็นว่ายังไมมีรถพอดี เลยได้ไปคุย แต่สุดท้ายเราก็เลือกรถเจ้าแรก หน้าโรงแรมที่ได้คุยไว้ก่อนแล้ว

แต่ที่สำคัญคือ กว่าจะรู้ตัวว่าเงินไม่ครบครับ นับได้แค่ 1,360,000 RP นี่เสียค่าครูที่บาหลีไปตั้งครึ่งล้าน (50 USD)เลยทีเดียว ก็ตอนจะมาจ่ายคุยเรื่องรถเช่ากับอีกเจ้านี่แหละครับ โดนโกงค่าอาหารข้างทางที่ฮานอย ยังไม่เจ็บเท่านี้เลย (บทเรียนราคาแพง) แถมเจ้าพ่อค้านั่น ยังกลับมาคุยอีก (บริการหลังการขาย ติดตามผลหลังการโกง) ว่าได้รถหรือยัง มันช้ำหนักก็ตรงนี้น่ะครับ แถมสองวันที่เหลือ ร้านนี้ก็แทบจะไม่เปิดเลย แสดงว่า ได้ไปแค่นี้ สงสัยมันจะคุ้มจริงๆ

ผมก็เลยปลอบใจตัวเองว่า ขืนทุกข์ใจไปก็เที่ยวไม่สนุกแน่ๆ ถือว่าจ่ายค่าครูไปซะละกันครับ

ว่าแล้วก็เตรียมออกเดินทางว่าด้วยเรื่องของการเดินทาง การเช่ารถ (พร้อมคนขับและน้ำมัน) ดูจะเป็นอะไรที่สะดวกที่สุดครับ แต่ถ้าจะประหยัด จะเช่ารถมอเตอร์ไซด์ขี่เที่ยวเอง ก็ได้ครับ ถ้ามั่นใจว่าไม่หลง เพราะแหล่งท่องเที่ยวแต่ละจุด ไกลกันพอสมควรครับ แถมถนนบนเกาะบาหลีก็เล็กแบบถนนลาดยางมะตอย วิ่งสวนกันในบ้านเรา บางฤดูก็มีฝนตกประปราย กาเช่ารถยนต์พร้อมคนขับเลยดูท่าจะสะดวกที่สุดครับ เพราะถึงที่หมายได้ไว นั่งสบาย ไม่ต้องมาจุกจิกกวนใจเรื่องค่าที่จอดรถ หรือเมื่อมีคนมาไถ ค่าที่จอด (อินโดนีเซียยังขึ้นชื่อเรื่องก็ฉ้อฉล ยังมีป้ายโฆษณาช่วยกันไม่ร่วมมือกับการคอรัปชั่นซึ่งพบเห็นได้ทั่วไปครับ)

ตามราคาจากแผนที่ ที่หาหยิบฟรีได้ทั่วไป ราคารถเช่าพร้อมคนขับ จะอยู่ที่ 6 ชม.35USD , 8 ชม. 40 USD , 10 ชม. 45 USD และ 12 ชม. 50 USD ต่อคัน คันนึงก็นั่งได้หลายคนครับ แล้วแต่รถ อย่างรถที่ผมเช่านี่เป็น Toyota Avanza ที่นั่งได้ 7 ที่นั่ง แต่นั่งไปสองคนที่สบายๆครับ โดยเราสามารถชี้จุดที่เราอยากไปได้เลย หรือจะให้เขาจัดให้ก็ได้ครับ

ที่แรกที่จะไปก็ อูบุด Ubud ครับ

ถ้าเปรียบ Kuta เป็นภูเก็ต Ubud ก็จะคล้ายกับเชียงใหม่ของบ้านเราครับ คือ เป็นเมืองที่มีศิลปวัฒนธรรม จะพบเห็นร้านค้าฝีมือ มากมาย ทั้งงานไม้ งานแกะสลัก งานหิน มากมายรายทางที่ผ่านเขามายังเมืองนี้ และยังมีวังโบราณที่ยังคงสภาพดีอยู่ให้ชม โรงแรมและห้องพักในอูบุด จะมีวิวทุ่งข้าวขั้นบันได เป็นสิ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวครับ แต่ผมในฐานะลูกหลานชาวนาคนนึงเลยเฉยๆครับ ขอไปนอนพักที่ Kuta ดีกว่า

ตอนที่มาถึง ฝนตกประปรายเป็นช่วงๆครับ แถมทำการบ้านมาน้อย เลยเหมือนมาเดินชมเมืองอย่างเดียว ไม่มีจุดหมายเท่าไหร่
ไม่รู้ว่านี่เป็นวัด หรือ พระราชวังอะไร ได้เดินตลาดอูบุดด้วย ก่อนจะหนีฝนไปเที่ยวอีกที่

ตลาดสดอูบุด

หนีฝนดีกว่าครับ

Tanah Lot
(ค่าเข้าชม 10,000RP)

ให้เดินตามถนนที่มีร้านค้าตั้งอยู่ได้เลย การเดินไปตามลูกศร แค่ไปฉีกตั๋ว กับเดินผ่านตลาดอีกเส้นนึงเท่านั้นเอง ก่อนจะย้อนกลับมาถนนหลังป้ายนี่แหละครับ

สิ่งหนึ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของบาหลีที่นักท่องเที่ยวนึกถึง ก็คือ Pura Tanah Lot (ในภาษาบาหลี Pura = วัด , Tanah Lot = land in the sea) ตัววัดถูกปลูกสร้างบนโขดหินคล้ายเกาะ เมื่อเวลาน้ำขึ้น จะมีลักษณะเหมือนเกาะ แต่เมื่อน้ำลง เราสามารถเดินไปยังตัววัดได้ ก่อสร้างโดย นักบวชฮินดูนาม นิราร์ธะ (Nirartha)ที่เดินทางแสวงบุญมาบาหลีในคตวรรษที่ 16 ตำนานกล่าวว่า ท่านได้ถูกดึงดูดโดยประกายแสงในทางตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อท่านเดินทางเพื่อหาที่มาของแสง มาจนถึง Tanah Lot ท่านพบว่าแสงนั้นได้ฉายออกมาจากน้ำพุเล็กๆที่ผุดมาจากหิน จึงได้สร้างวัดนี้ทับไว้ นอกจากนี้ตามตำนานยังมีงูศักดิ์สิทธิ์คอยปกป้องวัดนี้เอาไว้ด้วย

ทางใต้นี้แหละครับ น้ำพุศักสิทธิ์

สำหรับงูศักสิทธิ์ที่คอยปกป้องวัดไว้ จะอยู่อีกฝั่งครับ

อีกมุมครับ

จุดที่ Pura Tanah Lot เป็นจุดชมพระอาทิตย์ตกดินที่สวยและโรแมนติกจุดหนึ่งในบาหลีเลยล่ะครับ มีร้านอาหาร ร้านค้าบริการมากมาย ผมยังมีโอกาสดื่ม เบียร์ยอดนิยมของอินโดอย่าง Bintang ก็ที่นี่แหละครับ

แถมอีกแก้วเป็น Tanah Lot Sling ที่มีรสส้มเช้งเปรี้ยวออกมาเลย

มื้อเย็นวันนี้ เดินเล่นแถวถนน Kartika Plaza เส้นนี้จะเป็นเส้นหน้า Discovery Shopping Mall เลยครับแถมเดินไปไม่ไกล ผมแวะทาน seafood กับไวน์ให้หายแค้นกับเหตุการณ์แลกเงิน ที่ร้าน Seafood House ร้านทางขวาสุดของตึก Kuta Sidewalk