|
|
|
Welkom Arie
28 พฤศจิกายน 2550 เวลา 20.45 ด.ช Arie อ่านได้เสียงพ้องต้องกันกับภาษาไทยว่า อารีย์ ได้ถือกำเนิดเกิดขึ้นมาบนโลกสีน้ำเงินใบนี้ นับเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของนางปุ๋ยกับนายพอล ที่ได้ร่วมกันสร้างสรรค์เด็กชายคนนี้ขึ้นมา ลิเก๊ .....ลิเก จริง จริง.....อย่ากระนั้นเลย เรามาย้อนรอยกันถึงวันนั้นหน่อยเป็นไร
เอาเริ่มจากเราลาคลอดวันที่ 19 พ.ย 2550 จากนั้นก็ รอ ร๊อ รอ 1อาทิตย์ผ่านไปก็ยังไม่มีวี่แวว อาการว่าจะปวดท้องแต่ประการใด จนกระทั่งวันอังคารที่ 27 พ.ย 2550 เริ่มมีเลือดออก เรากับพอลรีบบึ่งTaxi ไปโรงพยาบาล ตอนนั้นก็เป็น 1.00 ของวันที่ 28 แล้ว ไปตรวจที่ห้องรอคลอด มีเจ้าหน้าที่อยู่ 2คน เดินงัวเงียมาตรวจภายในเรา แล้วก็บอกว่า ปากมดลูกยังไม่เปิด เลือดที่ออกอาจเกิดจากเส้นเลือดฝอยบริเวณปากมดลูดแตก ให้กลับบ้านไปก่อน ไม่น่าจะเกินวันนี้ วันพรุ่งนี้แน่
ก็กลับบ้านมานอนกัน ตอนเช้าตื่นมามีอาการปวดอีก ก่อนคลอดได้แต่ถามคนอื่นว่า ไอ้ปวดท้องคลอดเนี่ยมันเป็นไง คราวนี้รู้แล้ว อธิบายได้ว่า มันเหมือนปวดท้องเสีย ขณะที่กำลังเดินหาห้องน้ำ แล้วยังหาไม่เจอ นั่นแหละ แต่ศรีก็ยังทนด้ายยยย 
พอเริ่มปวดเป็นกิจลักษณะ เราก็เริ่มจด จะดูสิว่ามันปวดห่างกันแค่ไหน ตามทฤษฎีเค้าว่า ถ้าปวดห่างกัน 5-10นาที ก็คือใกล้คลอด เราก็จดไปเรื่องตั้งแต่เช้าไปจนบ่าย จดไป อ่านกระทู้พันทิพไป ทำลืมๆจน 4โมงเย็น บอกพอลว่าไปหาหมอกันอีกรอบดีกว่า แต่ขอทำกับข้าวให้เธอกินก่อน จำได้ว่าทอดไก่ผงกระหรี่ให้พอลกิน อาบน้ำอาบท่าแต่งตัวกัน ไปถึงโรงพยาบาล 6โมงกว่า มันเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อยๆ แต่พอทนไหว
ถึงโรงพยาบาล บอกเจ้าหน้าที่หน้าเคาน์เตอร์ว่า ปวดท้องค่ะ สงสัยจะคลอด เจอหมอเวร (ไม่ได้ด่าหมอนะ ) คุณหมอบอกให้ขึ้นขาหยั่งตรวจภายใน พอคุณหมอล้วงมือเข้าไปเท่านั้นแหละ น้ำไหลพรวดๆ คุณหมอบอกว่าหมอไม่ได้ทำอะไรนะ อั้นไม่ได้ด้วย มันไหลออกมาเอง นี่หรือที่เค้าเรียกว่าน้ำเดิน ตอนนั้นไม่ตกใจนะ แต่ว่าตื่นเต้น เคยอ่านแต่ที่คนเค้าว่ากัน นี่มาเจอของจริง มันช่างลุ้นดีแท้
คราวนี้ น้ำคร่ำที่ควรจะใส กลับกลายเป็นสีออกเขียว เหมือนน้ำละลายขี้เป็ดเลยอ่ะ คุณหมอบอกว่า กรณีนี้ไม่ปกติ เด็กถ่ายขี้เทาในท้อง อันตราย เพราะถ้าลำลักไอ้เจ้าขี้เทาเข้าปอด อาจขาดออกซิเจนได้ แล้วตอนนี้ปากมดลูกเปิดแค่ 2-3 ซ.ม เอง ซึ่งไม่รู้ว่าเด็กถ่ายขี้เทาตั้งแต่เมื่อไหร่ ให้รีบไปดูอาการเต้นของหัวใจเด็ก จากนั้นเราก็ถูกเข็นไปยังห้องรอคลอด น้ำไหลเป็นทางเลย
ตัดมาที่ห้องคลอด พอลถูกห้ามไม่ให้เข้าไปด้วย ต้องรออยู่ข้างนอก คุณพยาบาลเอาเครื่องตรวจวัดหัวใจเด็ก ว่าปกติดีอยู่หรือไม่ ผลก็ปกติดี สักพักคุณหมอ เข้ามาอธิบายว่า กรณีนี้อยากให้ผ่า เพราะกลัวว่าถ้าปล่อยให้ปากมดลูกเปิดเอง ระหว่างนั้น ลูกอาจจะสำลักขี้เทาเข้าไปในปอดได้ จะยิ่งอันตรายกว่า
โห ... พอได้ยินอย่างนี้ ก็เซ็งเล็กน้อย ตั้งใจ 100% ว่าจะคลอดเอง แต่ก็ไม่อยากเสี่ยงกับความปลอดภัยของลูก ก็ต้องผ่า แต่ต้องอธิบายให้พอลเข้าใจด้วย คุณหมอเรียกพอลเข้ามาอธิบายกันอีกรอบ เพราะพอลต้องเซ็นต์ยินยอม ทีแรกพอลอยากให้รอ ถามเราว่าเราเอาไง สับสนกันทั้งคู่ สุดท้ายเพื่อเป็นการ Safety สิ่งที่อาจเกิดขึ้นกับอารีย์ เราก็เลยต้องตัดสินใจผ่าคลอดกัน
หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดูชุลมุน คุณหมอวิสัญญีถามเราว่าใส่คอนแทคเลนส์รึเปล่า พอรู้ว่าใส่ ก็ให้ถอดออก เอาแล้วไง แว่นก็ไม่ได้เอามา แล้วคุณหมอก็จัดการบล๊อคหลัง จนเริ่มชา เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ สักพักคุณพยาบาลบอกว่า จะตึงๆนิดหน่อย เพราะคุณหมอกำลังจะดึงเด็กออกมา ใจคิดว่า " โห ทำไมมันเร็วจัง " สักพักได้ยินเสียงอารีย์ร้องด้างงง ดัง พยาบาลเอาลูกมาให้หอม ก็มองไม่เห็น (สายตาสั้น > -900) แล้วก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ....
เฮ้อ ในที่สุดก็จบบทคุณแม่ตั้งครรภ์ เพื่อเริ่มต้นสู่บทคุณแม่มือใหม่กัน ...
| Create Date : 06 เมษายน 2552 | | |
| Last Update : 6 เมษายน 2552 21:08:13 น. |
| Counter : 444 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
|
เออ เอาก็เอาวะ
อึ้งกิมกี่ ตกลงว่าท้องเหรอเนี่ย เดินเอ๋อไปบอกพอล พอลถามว่า จริงเหรอ ?? พร้อมกับทำหน้างง สรุปว่า วันนั้น มี ง.งู อยู่บนหน้าเรากะพอลรวมกัน 4ตัว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [