ต้นกำเนิด การทานอาหารด้วยช้อน ส้อม และ มีด

มาจาก ในสังคมตะวันตก ยุคกลาง

พระราชาพระราชินี เจ้าหญิงแสนสวย รวมถึงชาวไร่ชาวนา

ล้วนใช้มือกินอาหาร

 ชามซุปเป็นของส่วนกลาง ที่ผู้คนในวงข้าว

ต่างใช้ยกซดร่วมกัน หรือใช้ทัพพี หรือช้อน

 แต่ไม่ได้ใช้ในลักษณะช้อนกลาง อย่างปัจจุบัน

บรรดาเครื่องมือการกินบนโต๊ะอาหาร ส้อมถือกำเนิดหลังสุด

มีดเป็นเครื่องมือประกอบ การกินที่เก่าแก่ที่สุด ของมนุษย์

ส้อมไม่ปรากฏบนโต๊ะ อาหารชาวกรีก

ซึ่งประกอบด้วยช้อน มีด และมือ


ส้อมถูกผลิตขึ้นมาในช่วง คริสศตวรรษที่ 11

แต่กว่าจะถูกนำมาใช้งาน บนโต๊ะอาหาร

ก็ต้องรอจนถึงช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17

 และกลายเป็นแบบแผนการกินอันมีมารยาทของชาวตะวันตก

ส้อมในยุคเริ่มแรกนั้นไม่ได้มีลักษณะเหมือนดั่ง ส้อมในปัจจุบัน

 เนื่องจากมันมีขนาดใหญ่โตกว่ามาก

และมี ฟันส้อมเพียง 2 ซี่ เท่านั้น มีไว้สำหรับเสียบยึดเนื้อ

 ให้มั่นคงไม่หลุดหมุน ในการทำครัว การเสริฟอาหาร

ชาวอังกฤษในยุคแรก เมื่อเห็นการใช้ส้อม บนโต๊ะอาหาร

ต่างเย้ยหยันว่ามันคืออุปกรณ์สำหรับ ตุ๊ด และเป็นสิ่งไม่จำเป็น

 ศตวรรษที่ 16 ส้อมจึงเป็นที่นิยม

และใช้อย่างกว้างขวางใน อิตาลี และอังกฤษ

 เป็นเครื่องใช้บนโต๊ะอาหาร สำหรับชนชั้นสูงในอังกฤษ

 โดยส้อมถูกสร้างด้วยวัสดุราคาแพง

เช่น เงิน ทอง งาช้าง อย่างงดงาม

ต่อมาในช่วง ศตวรรษที่ 17 ฝรั่งเศสได้มีการใช้ส้อม แบบ 4 ซี่

ที่มีลักษณะฟันโค้ง เพื่อให้สามารถใช้ตักอาหารได้ด้วย

เพื่อความสะดวก ไม่ต้องสลับไปมา

ระหว่างการใช้ ช้อน กับ ส้อม

ต่อมาในศตวรรษที่ 19 ส้อมแบบหลายซี่

ได้ถูกสร้างขึ้นใน ฝรั่งเศล และอังกฤษ

และค่อยๆแผ่แพร่เข้าสู่ อเมริกา

สมัยรัชกาลที่ 4 ชนชั้นสูงของไทย

 เริ่มเรียนรู้ การใช้ส้อม กับช้อน เป็นครั้งแรก










ขอบคุณที่มาของเรื่องราวดีๆจาก fb. Siriwanna Jill