Group Blog
All Blog
### การบริโภคผักให้ได้คุณค่าและปลอดภัย ###












การบริโภคผักนั้นส่วนมากนิยมบริโภคสดๆ

 เพราะเชื่อว่าผักสดมีคุณค่าทางอาหารสูง

เมื่อรับประทานก็ได้ประโยชน์ของสารอาหารที่อยู่ในผักครบถ้วน

ไม่ต้องถูกทำลายด้วยความร้อน แต่ก็มีผักบางชนิด

ถ้าจะได้ประโยชน์ต้องต้มหรือผัดกับน้ำมันพืช

 ผักบางชนิดก็ต้องผ่านความร้อนเพื่อฆ่าฤทธิ์

หรือกำจัดสารที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย นอกจากนี้

ก็มีกรรมวิธีการปรุงผักเป็นอาหารด้วยกรรมวิธีต่างๆ

 ที่นับเป็นภูมิปัญญาในการปรุงอาหารที่เพิ่มรสชาติ ความหอม

และยังเป็นการเลือกใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นนั้นๆ อย่างเหมาะสม

ผักที่เราบริโภคนั้นมีทั้งส่วนหัว ราก ใบ ยอด ฝัก ดอก

หรือบางชนิดก็สามารถบริโภคได้ทุกส่วน อาทิ

1. ผักกินหัว ราก หรือเหง้าใต้ดิน หรือหน่อ เช่น เผือก มัน ขิง ข่า เร่ว กระวาน เอื้องหมายนา กระเทียม หอม หน่อไม้

2. ผักกินใบและยอด เช่น ผักเหมียง ช้าพลู ยอดแค ชะอม ผักกูดน้ำ ผักเชียงดา ผักไผ่ ผักปลัง ผักหวานป่า ผักหวานบ้าน สะเดา ขี้เหล็ก ชะอม ตำลึง กระโดน จิก ติ้ว บวบ บัวบก

3. ผักกินผลอ่อน ผลแก่ หรือฝัก เช่น มะรุม เพกา ฟักทอง ฟักข้าว มะเขือต่างๆ มะดัน มะยม ยอ ถั่วพู รวมถึงถั่วอื่นๆ มะเดื่อ ขนุน บวบ

4. ผักกินลำต้น หรือส่วนแกนกลางลำต้น เช่น ยอดมะพร้าว ยอดเต่าร้าง หน่อหวาย หน่อดาหลา บอน

5. ผักกินดอก หรือเกสร เช่น ดอกแค ดอกอัญชัน ดอกโสน ดอกขจร ดอกงิ้ว ดอกชมพู่มะเหมี่ยว สะเดา ขี้เหล็ก เห็ดทุกชนิด กระทือ กระเจียว

ส่วนวิธีการบริโภคผักนั้นมีหลายรูปแบบแล้วแต่วัตถุประสงค์ที่เราจะบริโภค เช่น เป็นผักสด ทำซุป ทำแกง ก็จะแตกต่างกันไป วิธีการมีดังนี้

ผักสด นิยมบริโภคกับอาหารที่มีรสจัด เช่น น้ำพริก ลาบ

 หรืออย่างคนภาคใต้มีผักเยอะๆ เวลารับประทานอาหาร

เพื่อใช้ลดความจัดจ้านของรสชาติอาหารบรรเทาความเผ็ด

 ผักสดนิยมบริโภคอย่างกว้างขวางเพราะได้คุณประโยชน์ครบถ้วน

สารอาหารและวิตามินต่างๆ ไม่ถูกทำลาย

โดยเฉพาะผักที่ตัดหรือเก็บจากต้นสดๆ ใหม่ๆ

การกินผักสดอีกรูปแบบหนึ่งคือการกินแบบคั้นน้ำดื่มสดๆ

ก็ได้ประโยชน์เช่นกัน แต่จะสูญเสียไฟเบอร์ไป

 หรือบางทีก็ช่วยให้ร่างกายดูดซึมไปใช้ได้เลย

อย่างแครอทนักโภชนาการแนะนำว่าบริโภคในรูปแบบน้ำ

 ร่างกายจะได้ประโยชน์ดีกว่า

การเผา ปิ้ง ย่าง นิยมใช้กับผักกลุ่มเครื่องเทศ

เพื่อนำไปตำน้ำพริก เพราะจะช่วยให้ผักมีกลิ่นหอม

เช่น หอม กระเทียม พริก ข่า ตะไคร้ มะกรูด และอื่นๆ เช่น มะเขือยาว

การหลาม เราคงเคยเห็นข้าวหลามที่เอาข้าวใส่กระบอก

แล้วย่างด้วยไฟอ่อนๆ เป็นอาหารที่อร่อยอีกชนิดหนึ่ง

การหลามเป็นวิธีการทำอาหารให้สุก คนในเมืองอาจจะไม่คุ้นเคย

 แต่ถ้าต้องไปเดินป่า ไปเข้าค่ายไม่มีภาชนะทำอาหารให้สุก

 เขาจะตัดเอาไม้ไผ่ที่เป็นปล้องมาใช้ โดยเอาผัก ปลา เนื้อ ข้าว

ใส่กระบอก แล้วเอาไปย่างไฟ อาหารก็จะสุกและมีกลิ่นหอม

 ผักชนิดไหนที่เราอยากรับประทานแบบสุกด้วย หอมด้วย

 ก็ลองนำมาหลามก็ได้

การต้ม เป็นวิธีการง่ายๆ ในการต้มผักต้องใช้น้ำน้อยไฟแรง

เพื่อลดการสูญเสียวิตามินน้อยที่สุด และเพื่อให้ผักกรอบ

ก็นำไปแช่น้ำเย็นสักพักก็รีบตักขึ้น

นอกจากนี้ยังมีวิตามินเอ ดี อี เค ซึ่งจะละลายในไขมันเท่านั้น

 โบราณท่านก็ทำผักต้มลาดหน้าด้วยกะทิอย่างข้นๆ

 เพียงเท่านี้ก็ได้ประโยชน์ครบครัน และอร่อยด้วย

การลวก ไม่ต้องการให้ผักสุกมากนัก และช่วยให้ผักนุ่ม

 นิยมใช้ลวกผักกินยอด เช่น ตำลึง ชะอม

 หรือลดความขม เช่น ยอดมะระ สะเดา

การนึ่ง ใช้ไอน้ำเป็นตัวทำให้สุก สูญเสียคุณค่าทางอาหารน้อย

ผักที่นิยมนึ่งมักเป็นผักหัว ราก หรือมีความแข็ง

เช่น ฟักทอง ฟักข้าว เผือก มัน

การผัดหรือทอด การบริโภคผักด้วยการผัด

มักเป็นการปรุงอาหารมากกว่า แต่ก็รับประทานเคียงกับน้ำพริก

หรืออื่นๆ ได้ เช่น ผัดดอกขจร จะรีบผัดแบบไฟแรงน้ำมันน้อยๆ

เหยาะน้ำปลาหรือโรยเกลือนิดๆ รสชาติอร่อย

ส่วนการทอดนี้เข้าใจว่ามีขึ้นระยะหลัง ประเภทชุบแป้งทอด

เพื่อช่วยเพิ่มรสชาติให้ผักกรอบ

แต่จริงๆ แล้วก็กรอบจากแป้งมากกว่ากรอบจากตัวผัก

 และนิยมใช้ชักจูงเด็กๆ ให้กินผัก แต่วิธีนี้ก็เป็นดาบสองคม

เพราะเด็กจะกินผักก็จริง แต่อาจไปติดในรสชาติแป้งมากกว่าผัก

การดอง เป็นวิธีการถนอมอาหารวิธีหนึ่งที่นิยมมาช้านาน

 ผักที่ดอง เช่น ผักเสี้ยน ผักกุ่ม ผักกาดเขียว

นอกจากนี้การดองยังเป็นวิธีการกำจัดสารพิษที่มีอยู่ในผักออกอีกด้วย

 รายละเอียดในเรื่องการดองผักนี้จะนำมาเสนอในตอนต่อๆ ไป

ส่วนการเตรียมผักเพื่อนำไปประกอบอาหาร

จะเป็นผัด ทอด ต้ม แกง ก็ตาม ควรล้างให้สะอาดก่อนนำมาหั่น

และไม่ควรหั่นเป็นชิ้นเล็กเกินไป เมื่อหั่นแล้วให้นำไปปรุงทันที

ไม่เช่นนั้นวิตามินก็จะสูญเสียไปกับน้ำและอากาศเสียหมด

นอกจากนี้ ยังมีวิธีการบริโภคผักที่เป็นวิธีเฉพาะเจาะจงของผักบางชนิด

เช่น ขี้เหล็กต้องต้มให้สุกสัก 1-2 น้ำ เพื่อลดความขมและลดสารพิษ

ในขี้เหล็ก ย่านางต้องเอาใบแก่มาคั้นเอาน้ำไปใช้ในการปรุงอาหาร

 อาทิ แกงเปรอะ (แกงหน่อไม้) ส่วนหมาน้อยหรือกรุงเขมา

ชาวบ้านจะเอาใบแก่มาคั้นเอาน้ำแล้วปรุงรสด้วยเครื่องปรุง

ทิ้งให้เย็นจะได้วุ้นหมาน้อยรสชาติอร่อย

 เห็ด โดยส่วนใหญ่มีรสเมาเบื่อซึ่งเป็นพวกกลุ่มที่จะมีสารพิษในตัวเอง

การรับประทานต้องทำให้สุก ถ้าสุกสารพิษก็จะหมดไป

ฉะนั้น ผักทุกชนิดนั้นเราสามารถนำมารับประทานสดๆ

 ล้างให้สะอาดวางในสำรับได้เลย แต่ใครไม่ชอบผักสดก็อาจทำให้สุก

โดยการต้ม ลวก นึ่ง หลาม แกง ย่าง ปิ้ง ได้ตามชอบ

ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์
#RamaChannel






Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2557
Last Update : 13 เมษายน 2557 16:33:37 น.
Counter : 1240 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ