“ทัพพีในหม้อแกง”

อาจจะมีกรณีศึกษา เช่นผู้มีปัญหา

ก็ใช้กรณีศึกษานั้นมาเป็นตัวอย่าง

 ถึงต้องมีการสนทนาธรรมไง

เป็นกาลธัมมะ สวณัง

กับกาเลนะ ธัมมัสากัจฉา

 ไม่ใช่ฟังอย่างเดียว

 กาเลนะ ธัมมัสวณัง แปลว่า การฟังธรรม

กาเลนะ ธัมมัสากัจฉา แปลว่าการสนทนาธรรม

 ตอบปัญหา ถามตอบปัญหากัน

 เพราะบางครั้งก็ผู้แสดงก็อาจจะแสดงไม่ทั่วถึง

 ไม่ครบถ้วนทุกกระบวนการ

ผู้ฟังฟังแล้วก็ยังรู้สึกว่าขาดอะไร ไปบางอย่าง

ก็ต้องถาม พอถามผู้แสดงก็จะได้เติมให้เต็มได้

 แต่ถ้าผู้แสดงแสดงเก่งๆนี้ บางทีไม่ต้องถาม

ครบถ้วนสมบูรณ์ ผู้ฟังได้อรรถรส

ได้ทุกสิ่งทุกอย่างครบถ้วน

ก็จะสามารถบรรลุได้

 แต่อาจจะผู้แสดงอาจจะมีแสดงครบถ้วน

 แต่ผู้ฟังอาจจะไม่มีภูมิปัญญาที่จะเข้าถึงได้

 อันนี้ก็มีอยู่ แม้แต่ในสมัยพุทธกาล

พระพุทธเจ้าก็ต้องตอบปัญหา

ของคนที่มีภูมิปัญญาต่ำ

 บางคนไปถามปัญหาที่ทรงไม่ตอบ

 ก็เลยไปคิดว่าพระองค์ไม่ใช่เป็นพระพุทธเจ้า

 อย่างที่คงเคยได้ยินนิทานที่มีว่ามีชายคนหนึ่ง

 เดินทางจะไปหาพระพุทธเจ้า

แล้วก็ไปพบกับพระพุทธเจ้า

ที่ไปพักนอนอยู่ที่เดียวกัน

ก็ได้สนทนาธรรม แต่คำถามที่คนถามถามนี้

 เป็นคำถามที่เรียกว่า อจินไตย

พระพุทธเจ้าก็ไม่ทรงตอบ

ก็เลยไม่ประทับใจ

ต่อคำตอบของพระพุทธเจ้า

แต่ก็ไม่รู้ว่าได้คุยกับพระพุทธเจ้า

คิดว่าคุยกับพระรูปหนึ่ง

เพราะพุทธเจ้าก็ไม่ได้ทรงประกาศตน

ว่าเป็นพระพุทธเจ้า

 พอตอนเช้าก็แยกทางกันไป

 พระพุทธเจ้าก็เดินไปอีกทางหนึ่ง

ชายคนนั้นก็มุ่งไปสู่สถานที่

สู่เมืองที่คิดว่าพระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่

ระหว่างทางก็เดินสวนกับพระสารีบุตร

 พระสารีบุตรก็ถามว่าไปไหน

ก็บอกว่าจะไปหาพระพุทธเจ้า

พระสารีบุตรก็ถามว่าไม่ได้เจอพระ

ที่เดินอยู่ข้างหน้านี้หรือ ก็บอกว่าเจอ

ก็ถามว่าเจอแล้วไม่ได้คุยกับหรือ ก็บอกว่าคุย

 คุยแล้วไม่ได้เรื่อง พระสารีบุตรแทนที่จะบอก

นั่นคือพระพุทธเจ้า ท่านก็ไม่บอก

เพราะท่านฉลาด ท่านรู้ว่าชายคนนี้มันไม่มีภูมิ

 เป็นพวกทัพพีในหม้อแกง

 เจอแกงก็ไม่รู้ว่าเป็นชนิดไหน

 พระสารีบุตรก็ไม่ได้ห้าม ก็ไปกลับ

จะเดินไปหาพระพุทธเจ้าก็ไป

ถาม : เรื่องนี้เป็นตำนานก็กามนิต

พระอาจารย์ : ใช่ ก็เขียนเป็นนิทานไง

 กามนิตกับวาสิฐี เราไม่ได้เคยอ่านเรื่องตลอด

 เลยไม่กล้า เพียงแต่ได้ฟังเรื่องนี้เท่านั้นเอง

 ส่วนเรื่องกามนิตนี้ไม่ได้อ่านก็เลยไม่ทราบ

 เพราะตอนที่เข้าหาธรรมะตอนนั้น

ไม่ค่อยสนใจเรื่องอะไรมาก

 สนใจแต่แก่นของธรรม

 ถาม : เรียนอย่างนี้ก็หนังสือนอกเวลา

พระอาจารย์ : ไม่ได้อ่านเลย

เพราะเรียนโรงเรียนนานาชาติ

ก็จะเรียนหลักสูตรของการศึกษาของสหรัฐฯ

 เขาก็จะให้ศึกษาประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯ

 ประวัติศาสตร์โลก ไม่มีภาษาไทย

ไม่มีวรรณคดีไทย ไม่มีอะไรเลย

จบถึงไม่สามารถเข้าศึกษาต่อ

ที่จุฬาฯหรือธรรมศาสตร์ได้

 เพราะว่าเขาไม่รับรอง

ก็เลยต้องไปต่อที่ต่างประเทศ.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

......................

ธรรมะบนเขา วันที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๖

"ทางพ้นทุกข์"







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ