“บูชาบุคคลที่ควรบูชา”

...................

การบูชาบุคคลที่สมควรแก่การบูชา

 บุคคลที่สมควรแก่การบูชาก็คือ

บุคคลที่มีพระคุณกับพวกเรานั่นเอง

 ผู้ใดที่มีพระคุณกับเราๆควรที่จะให้ความเคารพ

นับถือยกย่องสรรเสริญ

 ไม่ควรที่จะทอดทิ้งไม่ให้ความเคารพ ไม่ควรดูถูกดูแคลนดูหมิ่น

ผู้ที่มีพระคุณกับเรา เพราะผู้ที่มีพระคุณนี้

เขาทำแต่คุณทำแต่ประโยชน์ให้กับเรา

เช่นบิดามารดาของเราเป็นต้น

พวกเรามาอยู่อย่างนี้ได้ มาเป็นอย่างนี้ได้

เพราะพระคุณของบิดามารดาของพวกเรา

ถ้าท่านไม่ให้กำเนิดไม่ให้ร่างกายเราๆก็จะไม่มีร่างกายอยู่ในวันนี้

 ถ้าไปเจอพ่อแม่ใจร้ายพอตั้งครรภ์ปั๊ป ก็เอาไปรีดออก

ร่างกายก็จะไม่มี เราก็จะไม่มีร่างกาย

เราก็จะออกมาอยู่ในโลกนี้ไม่ได้

พอไปเกิดในท้องแม่ที่ใจร้ายทีไรเขาก็จะรีดออกไปทันที

แต่ที่พวกเรามามีร่างกายอยู่อย่างนี้ ได้ก็เพราะว่าเรามีพ่อแม่ที่ดีนั่นเอง

 พ่อแม่ที่มีความเมตตากรุณาแก่เรา

คลอดเราออกมาแล้วยังต้องเลี้ยงดูเราอีก

ลำบากลำบนกับการเลี้ยงดูทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

 เลี้ยงให้พวกเราเจริญเติบโตขึ้นมาแล้ว

ยังต้องเสียเงินเสียทองส่งเสียไปร่ำเรียนหนังสืออีก

ถ้าไม่มีพ่อแม่ที่มีเมตตาอย่างนี้

พวกเราจะไม่ได้มาอยู่ตรงนี้ อย่างวันนี้

เราจึงควรรำลึกถึงพระคุณของพ่อแม่อยู่เสมอ

ไม่ใช่เฉพาะแต่วันสำคัญ เช่นวันพ่อหรือวันแม่เท่านั้น

เราควรจะรำลึกถึงท่านทุกวันเลยอย่างน้อยก็ทุกเช้าทุกเย็น

 เวลาตื่นนอนขึ้นมาก็ให้กราบพระแล้ว ก็กราบพ่อกราบแม่

เวลากราบก็ให้รำลึกถึงพระคุณของพ่อของแม่

 เพื่อเราจะได้มีความห่วงใยมีความคิดถึง

 แล้วพอเรามีเวลาว่างเราก็จะได้ไปหาหรือโทรศัพท์ไปคุย

สมัยนี้เราสามารถติดต่อกันได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว

การที่ได้คุยทักทายพ่อแม่วันละครั้งนี้ จะทำให้พ่อแม่มีความสุขมาก

 เพราะเป็นเหมือนกับให้น้ำกับต้นไม้พ่อแม่จะมีอายุยืนยาวนาน

 ก็อยู่ที่ความรักความเคารพของลูกๆ นี่แหละ

ถ้าพ่อแม่ถูกลูกๆทอดทิ้ง ไม่ให้ความเคารพนับถือ

 พ่อแม่ก็จะมีความว้าเหว่ ไม่มีอารมณ์ที่อยากจะอยู่

ไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร แต่ถ้ามีลูกๆนี้ก็จะทำให้มีกำลังใจ

ถ้ามีลูกกตัญญูที่คอยมาเหลียวแลมาคอยดูแลมาคอยรับใช้อยู่เรื่อยๆ

 จะทำให้พ่อแม่นั้นมีความสุข และอยากจะอยู่ไปนานๆ

 นี่คือการบูชาบุคคลที่สมควรแก่การบูชา

จะทำให้เรา เป็นคนที่เรียกว่าเป็นคนที่มีความกตัญญูกตเวที

คนเราจะเจริญได้นั้นต้องมีรากฐานที่ดี

รากฐานของคนดี รากฐานของความเจริญ

ก็อยู่ที่ความกตัญญูกตเวทีนี่เอง

ถ้าเราเป็นคนไม่มีความกตัญญู คนอื่นเขาไม่อยากจะสนับสนุน

ไม่อยากจะช่วยเหลือเรา เพราะช่วยไปแล้ว

ก็ไม่ได้มีความกตัญญู ต่อความช่วยเหลือของเขา

ช่วยไปเขาก็ไม่มีกำลังใจไม่ได้อะไรกลับมา

 แต่เราถ้าเรามีความกตัญญู แสดงความกตัญญู

แสดงความเคารพต่อผู้ที่มีพระคุณ ก็จะทำให้เขามีกำลังจิตกำลังใจ

 ที่อยากจะสนับสนุนเราส่งเสริมเรา

เพราะเขาเห็นว่าเราเป็นคนดีเป็นคนรู้จักบุญคุณของผู้อื่นนั่นเอง

คนที่ไม่รู้จักบุญคุณของผู้อื่นนี้เราเรียกว่าเป็นคนไม่ดี

ดังนั้นเราต้องรู้จักการบูชาบุคคลที่สมควรแก่การบูชา

คือบิดามารดาของพวกเรา

และสำคัญกว่าบิดามารดาของพวกเราก็คือ

การบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

 เพราะการบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นี้

จะทำให้เราดีถึงขั้นสูงสุดเลย คือจะทำให้เราได้ไปเป็นพระอรหันต์

ทำให้เราไม่ต้องกลับมาเกิดแก่เจ็บตายอีกต่อไป

การบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นั้นบูชาด้วยอะไร

ก็บูชาด้วยการปฏิบัติบูชา

ด้วยการศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

แล้วก็นำเอาไปปฏิบัติตามคำสอน

พระพุทธเจ้าสอนให้เราทำบุญ ละบาป ชำระใจให้สะอาดบริสุทธิ์

ถ้าเราปฏิบัติตามได้ เราก็จะได้มงคลอันสูงสุดเลย

ก็คือจะได้ไปถึงพระนิพพาน

 ไปสู่การที่ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป

เมื่อไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดก็จะไม่มีความทุกข์

จะมีแต่ความสุขเพียงอย่างเดียว.

.......................

ธรรมะในศาลา วันที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๘

“มงคลของชีวิต”

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต











ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ