มะงั่ว
......
ชื่อสามัญ Citron ผลไม้สมุนไพร โบราณ
ที่กำลังจะเป็นเพียงตำนาน
เป็นไม้จำพวกส้มชนิดหนึ่ง ชื่อท้องถิ่น หมากเหว่อ มะงั่ว
ส้มมะงั่ว หมากกินเกิ้ม มะนาวควาย มะนาวริปน มะโว่ยาว
ลีมากูบา ส้มโอมะละกอ ผลคล้ายส้มโอ รสเปรี้ยวจัด
ภาคอีสานท่านจัดให้ มะงั่ว เป็นผลไม้พวกเดียวกับส้มซ่า
โดยท่านแยกออกเป็น 2 รส คือ ชนิดรสส้ม และรสหวาน
มะงั่ว เป็นไม้ยืนต้น ตระกูลมะนาว
ตามลำต้นและกิ่งก้าน มีหนามใบเดี่ยวออกสลับ
ใบกลมมน ขอบใบเรียบ แผ่นใบงอขึ้นเล็กน้อย
สีเขียวเข้มเป็นมันวาว ใบหนากว่าใบมะนาว
มีบางใบ มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ดอกสีขาวออกเหลือง
ลักษณะคล้ายดอกมะนาว มีเมล็ดกลมแต่ขนาดโต
ผิวเรียบเปลือกหนา รสเปรี้ยวจัด
ส่วนที่ใช้บริโภค ใบอ่อน - แก่ ผลดิบ - แก่
การปรุงอาหาร ใบอ่อน นำมาลวกหรือต้ม
รับประทานเป็นผักร่วมกับน้ำพริก ลาบ
ใบแก่นำมาหั่นเป็นฝอยใส่ลาบเพื่อดับกลิ่นคาวโดยเฉพาะปลาต่างๆ
ผลแก่ ใช้ประกอบอาหาร ให้รสเปรี้ยวแทนมะนาว
สรรพคุณของมะงั่ว ผิวลูก รสปร่าหอม
ใช้ทำยาหอมแก้ลมวิงเวียน หน้ามืดตาลาย แก้ท้องขึ้น อืดเฟ้อ
น้ำในลูก รสเปรี้ยวอมหวาน กัดฟอกเสมหะ แก้ไอ ฟอกโลหิต
ใบ รักษาโรคผิวหนัง ต้มอาบ ทำให้ผิวเกลี้ยงเกลา เบาเนื้อเบาตัว
ขอบคุณที่มา fb. Siriwan Jane
ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [