Group Blog
All Blog
### วิธีเข้าหาผู้รู้และครูบาอาจารย์ ###

















“วิธีเข้าหาผู้รู้ เข้าหาครูบาอาจารย์”

การศึกษาการฟังเทศน์ฟังธรรมจากผู้รู้จริงเห็นจริง

เช่นพระพุทธเจ้าและพระอรหันตสาวกทั้งหลาย

จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง ทั้งกับผู้ที่ยังไม่มีศรัทธา

และผู้ที่มีศรัทธาแล้ว ถ้าท่านไม่มีชีวิตอยู่แล้ว

ก็อาศัยคำสอนที่ได้มีการบันทึกเอาไว้ เป็นหนังสือเป็นซีดี

อาศัยฟังคำสอนของท่านเหล่านี้ได้

ดีกว่าไปฟังคำสอนของผู้ที่ไม่รู้จริงเห็นจริง

คือสอนแล้วก็อาจจะทำให้เห็นผิดเป็นชอบ

เห็นกงจักรเป็นดอกบัวได้

 ดังนั้นเราต้องเรียนจากผู้รู้จริงเห็นจริงคือพระพุทธเจ้า

 พระอรหันตสาวกทั้งหลาย ที่มีคำสอนจารึกอยู่ไว้ในหนังสือ

และในสื่อต่างๆ ถ้าเราไม่สามารถพบกับพระอรหันต์ที่มีชีวิตอยู่ได้

ก็อาศัย คำสอนของพระอรหันต์ที่ท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว

 คำสอนนี้แหละเป็นตัวสำคัญไม่อยู่ที่ตัวท่าน ว่าท่านมีชีวิตอยู่หรือไม่

ถ้ากราบพระอรหันต์ที่เป็นใบ้ก็ไม่เป็นประโยชน์อะไร

 ท่านจะไม่สามารถสอนอะไรเราได้

ได้แต่อย่างมากก็ไปกราบท่านเฉยๆ เท่านั้นเอง

ดังนั้นไม่ได้อยู่ที่ตัวบุคคลแต่อยู่ที่คำสอนของบุคคล

 ถ้าไปกราบพระอรหันต์แล้วท่านไม่สอน

 ก็เหมือนกับไปกราบพระพุทธรูปดีๆ นี่เอง ไม่ได้อะไร

ไม่ได้รับฟังคำสอน ได้เพียงแต่ได้กราบไหว้เท่านั้นเอง

ดังนั้นเวลาที่เราเข้าหาพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบนี้

เราต้องการเข้าไปหาคำสอนเป็นหลัก ไม่ต้องการไปขอน้ำมนต์

ไม่ต้องการไปขอวัตถุมงคล ไม่ต้องการอะไรต่างๆจากท่าน

นอกจากคำสอนของท่านเท่านั้นเอง

 แม้แต่รอยยิ้มของท่านก็ไม่ต้องการ ท่านจะด่า ท่านจะว่าเรา

 ถ้าเป็นธรรมเราควรที่จะน้อมเข้ามารับอย่างเต็มหัวใจ

น้อมเพื่อนำเอาไปปฏิบัติ ไม่ใช่พอท่านไม่ยิ้มให้เรา

ท่านด่าเราเท่านั้นก็กระเจิงไปเลย ถอยรูดไปเลย

 ไม่ยอมกลับมาอีกเลย อันนี้แสดงว่าไปไม่ถึงพระอรหันต์

จะไปหาแต่รูปอยากจะไปดูหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

คิดว่าพระอรหันต์ต้องเมตตาด่าไม่ได้

 พอด่าก็เลยไม่ใช่เป็นพระอรหันต์ขึ้นมาเลย

อันนีก็มีคนบางคนเป็นแบบนั้น

พอไปเจอพระอรหันต์ที่พูดจาไม่เสนาะหูเท่านั้นก็ถอยรูดกลับไปเลย

 อันนี้เพราะว่าไม่มุ่งไปหาธรรมะนั่นเอง

ไม่ได้มุ่งไปหาคำสอนมุ่งไปหาที่รูปงาม หน้าตาที่งาม รอยยิ้มงาม

 เห็นแล้วปลื้มปิติ มีความสุข

อันนี้ก็คือวิธีเข้าหาผู้รู้ เข้าหาครูบาอาจารย์

เราไม่ต้องการอะไรจากตัวท่าน

 นอกจากคำสอนของท่านเพียงอย่างเดียว

 คำสอนของท่านจะมาในรูปแบบ ยกย่องสรรเสริญก็ดี

 หรือดุด่าว่ากล่าวก็ขอให้น้อมเอาเข้ามาเพราะเป็นคำสอนเหมือนกัน

 จะให้สอนด้วยวิธียกย่องสรรเสริญเพียงอย่างเดียว

มันก็ทำให้เราหลงได้ บางทีท่านก็ต้องแก้ความหลงของเรา

ด้วยการดุด่าว่ากล่าวตักเตือนบ้าง

จะได้ทำให้เราไม่หลงไหลคลั่งไคล้จนเกินไป

นี่คือเรื่องของการเข้ามาหาครูบาหาอาจารย์

มาฟังเทศน์ฟังธรรมมาศึกษาธรรม

 เพื่อจะได้เห็นคุณค่าของพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

 เพื่อที่จะได้เกิดฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา

ที่จะน้อมนำเอาคำสอนของพระพทุธเจ้าไปปฏิบัติ

เพราะไม่มีอะไรในโลกนี้ที่จะสามารถทำให้จิตใจของพวกเรา

 หลุดพ้นจากกองทุกข์แห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตายได้

 มีแต่พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ถ้าเราปรารถนาหลุดพ้นจากกองทุกข์แห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เ

ราก็ต้องเข้าหาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเพียงอย่างเดียว

 เราต้องสละทุกสิ่งทุกอย่างไปให้หมด

เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีอยู่นี้เป็นตัวที่ดึง

ให้เราติดอยู่กับการเวียนว่ายตายเกิดนั่นเอง

จึงขอให้ท่านพยายามเข้าหาผู้รู้

หมั่นฟังเทศน์ฟังธรรมอยู่อย่างสม่ำเสมออยู่อย่างต่อเนื่อง

แล้วนำเอาคำสอนนี้ไปปฏิบัติแล้วผลต่างๆ ที่ดีที่งาม

เช่นมรรคผล นิพพานก็จะเป็นผลที่จะตามมาต่อไปอย่างแน่นอน.

..................................

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

ธรรมะบนเขา วันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๘

“การเข้าหาพระธรรมคำสอน”










ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 18 ธันวาคม 2558
Last Update : 18 ธันวาคม 2558 10:11:04 น.
Counter : 1092 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ