Group Blog
All Blog
<<< ความงามแห่งรุ่งอรุณ >>>










ความงามแห่งรุ่งอรุณ

ท้องฟ้ายามอรุณรุ่งคือความงดงาม

ที่ชื่นชมได้ไม่รู้เบื่อ

 แต่จะงามประทับจิตยิ่งขึ้น

หากได้ตื่นขึ้นมาก่อนฟ้าสาง

 เมื่อท้องฟ้าเริ่มแปรเปลี่ยน

จากมืดมิดแล้วค่อย ๆ เรื่อเรือง

ด้วยแสงเงินแสงทอง

 จิตใจของผู้ชมก็จะค่อย ๆ แจ่มใสและเบิกบาน

 จนรู้ตื่นเต็มที่เมื่อท้องฟ้าสว่างไสวไปทุกทิศ

แสงเงินแสงทองงามที่สุด

เมื่อประชันกับความมืดมิด

ความงามของธรรมชาติเบื้องหน้าจะจับใจ

เมื่อความมืดมนค่อย ๆ ละลายหายไป

 กลายเป็นความสว่างเรือง

 ใครที่ไม่ได้เห็นความมืดมิดของท้องฟ้ามาก่อน

 ไหนจะเลยประจักษ์ถึงความงาม

ของอรุณรุ่งได้อย่างเต็มที่

รุ่งอรุณงดงามจับใจยิ่ง

สำหรับผู้ที่ถูกปกคลุมด้วยความมืดมาก่อน

 ในยามทดท้อสิ้นหวังกับชีวิต

จนไม่อยากอยู่ต่อไปในโลกนี้

 เพียงแค่เห็นแสงอรุณจับขอบฟ้า

 ไล่ความมืดมิดไปทีละน้อย ๆ จิตก็สว่างไสว

 และหลุดพ้นจากความมืดมน

 เกิดความหวังและกำลังใจที่จะสู้ทุกข์ต่อไป

ใช่หรือไม่ว่าเมื่อถึงที่สุดแห่งรัตติกาล

อรุณรุ่งก็ปรากฏ เมื่อมืดมิดอย่างที่สุด

ความแจ่มกระจ่างก็บังเกิด

ผู้ที่ตกอยู่ในความมืดมิด

ย่อมซึ้งใจในคุณค่าของแสงสว่าง

 แม้เพียงประพิมประพาย ฉันใดก็ฉันนั้น

 น้ำใจแม้เพียงเล็กน้อย กลับเป็นสิ่งยิ่งใหญ่

สำหรับผู้ที่จมอยู่ในความทุกข์

ที่อาจตราตรึงใจเขาอย่างมิรู้ลืม

 ปราศจากความทุกข์ ไยจะเห็นคุณค่า

ของความเอื้อเฟื้อและความอิ่มเอิบใจ

หากสุขสบายไปทั้งชาติไหนเลยจะซาบซึ้งใจ

กับความดีที่ผู้อื่นกระทำแก่ตน

บางครั้งความทุกข์ก็ทำให้เราเห็นน้ำใจที่งดงาม

ของเพื่อนมนุษย์ได้ชัดเจน

 เช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในความมืดเท่านั้น

ที่จะประจักษ์ถึงความงามยามอรุณรุ่ง

อย่างยากจะพรรณนา.

พระไพศาล วิสาโล




ขอบคุณที่มา fb. ข้อธรรมคำสอน พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 04 เมษายน 2560
Last Update : 4 เมษายน 2560 10:41:35 น.
Counter : 844 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ