Group Blog
|
อาทิตย์แรกของการเรียน
9 พฤศจิกายน 2553 (วันอังคาร)
เช้านี้วันที่สองที่ไปโรงเรียน น้องคิดตื่นนอนเองเลยครับ (แถมปลุกมาม๊าอีกต่างหาก) ตื่นเช้าเลยพาออกไปซื้อของกินหน้าปากซอย ปลาดุกยังย่างไม่สุก เอาหมูย่างก็ได้ ... กินกับข้าวเหนียว กะว่ากินแล้วหนังท้องตึง หนังตาหย่อน ตอนเที่ยง ๆ จะได้นอนกับเพื่อน ๆ เมื่อวานครูกำลังจะพามาส่ง เนื่องจากไม่ยอมนอนแถมชวนเพื่อน ๆ เฮฮาปาร์ตี้ลุกขึ้นมาวิ่งเล่นกันทั้งห้องเลย ... ครูบอกว่ามาม๊าเอากลับบ้านไปก่อนดีกว่า ไม่งั้นไม่ได้นอนกันทั้งห้อง แม่มานเขินเล็กน้อย ... ให้ทายว่ากลับบ้านแล้วนอนกี่โมง ... แต่นแต๊น ห้าโมงครึ่งค่ะ ตอนกินข้าวเย็น กินไปได้สามคำ "มาม๊า นอน นอน" แล้วก็ปีนลงจากเก้าอี้กินข้าวเดินไปหยิบหมอน หลับ คร่อก ๆ ๆ 555 เอากะเค้าดิ วันนี้พอบอกว่าเปลี่ยนเสื้อไปโรงเรียนกันดีกว่า รีบวิ่งไปหยิบเสื้อเองเลย ... แถมสะพายเป้ด้วย หน้าหงายเลย ใส่นมไปให้สามกล่องเล็ก แต่ก็หนักเหมือนกันนะ ... ไม่ยอมให้ช่วยสะพายด้วยนะ สะพายเองจนถึงโรงเรียนเลย (แต่ออยช่วยยกตรงหูหิ้วนะ)  วีดีโอตอนเดินเข้าโรงเรียนเอง ดันกดปิดก่อนน้องคิดยกมือไหว้คุณครู ดูหนังสือเรียนของเด็กเตรียมอนุบาลจิ ... เมื่อวานได้มา 3 เล่มก็ปลื้มแล้วนะ มี ABC, ก.ไก่ ข.ไข่ ... อีกเล่มเป็นเปรียบเทียบคุณศัพท์ ใหญ่ เล็ก ฯลฯ  วันนี้ไปส่ง ได้มาอีก 7 เล่ม ... ครูบอกว่าของเทอม 2 นะคะ ... โอ้มายก้อด มิน่าเด็กโรงเรียนนี้อ่านหนังสือพิมพ์ได้ตอน อ.3 คงไม่ซีเรียสเกินไปมั้ง   แต่เมื่อวานตอนให้ทำการบ้าน น้องคิดก็โอเคนะคะ ยอมทำ 1 หน้าที่ครูสั่ง และอ่าน ABC จนจบเล่ม ส่วน ก.ไก่ ข.ไข่ เค้าจะพยายามเปิดหน้าที่รู้จักรูปภาพเท่านั้น วันพุธก็ไม่กินข้าวที่โรงเรียนตามเคย ครูบอกว่าชิมแล้วนะ แต่ทำท่าส่ายหัวแล้วบอกว่า "ไม่" วันพฤหัสบดี วันนี้แม่ทำอาหารรอเยอะเลย ปลาเก๋าทอด เต้าหู้ทรงเครื่อง แต่พอไปรับ ครูบอกว่าน้องคิดขอเบิ้ลค่าาาาาาาา เลยถามว่าวันนี้กินอะไร ... ข้าวไข่เจียว ก็เข้าทางคุณชายสิเนอะ ไข่เจียวเค้าใส่พวกผักซอยกับหมูสับด้วยนะ ... เก่งจริงลูกแม่ น้องคิดไปโรงเรียนแล้วคร้าบ - เปิดเทอมวันแรก
เนื่องจากมาม๊ากำลังจะมีน้องใหม่ อ้อ ลืมบอกไป น้องผมเป็นผู้ชายนะครับ ... มาม๊าแอบตั้งชื่อไว้ให้ว่าน้องคีน - keen แปลว่าชำนาญ แต่ปาป๊าไม่ชอบให้ตั้งเป็นชื่อฝรั่ง รู้สึกว่าเรียกยากด้วยหละ อาจจะลงตัวที่น้องคูณ ... อ่ะนะ ยังไม่แน่หรอก อาจจะเปลี่ยนอีกหลายชื่อกว่าจะลงตัว ใครเลยจะชื่อเท่ห์เหมือนผมหละ 666 (จริง ๆ ก็ 555 นั่นหละ)
ผมเลยต้องไปเข้าโรงเรียนตั้งแต่อายุ 2 ขวบ 3 เดือน ครับ เพื่อให้ผมได้ปรับตัวกับโรงเรียน เพราะมาม๊ามีกำหนดคลอดน้องตอนต้นเดือนเมษายน (ว้า ปีนี้ผมอดไปวังแก้ว - ทะเลที่รักของผมเลย) แต่เดี๋ยวต้นเดือนหน้า ผมก็จะได้ไปเที่ยวหัวหินกับอากงอาม่าครับ ... ก็ยังดีเนอะ ผมเล่าให้ฟังเลยดีกว่า นี่ขนาดวันที่สี่แล้ว ยังตื่นเต้นอยู่เลยนะเนี่ย 8 พ.ย. 2553 เปิดเทอมวันแรก 7.00 น. ปาป๊าปลุกน้องคิดให้ตื่นไปโรงเรียน อวยพรให้เป็นเด็กดี 7.30 น. น้องคิดนอนเล่นไม่ยอมลุก พอปวดฉี่เลยจับล้างก้น แปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้า (ยังเป็นชุดอยู่บ้าน เพราะกลัวกินข้าวเช้าเลอะชุดนักเรียน) 8.15 น. กินข้าวเช้า ข้าวต้มกะไข่พะโล้ (ขอกินนม แต่ไม่ให้กินเพราะครูจะให้กินตอน 9.30 น. เดี๋ยวอิ่มแล้วไม่กินพร้อมเพื่อน ๆ) 8.30 น. จับใส่ชุดนักเรียน ตอนแรกไม่ยอมใส่ เลยบอกว่าถ้าใส่ชุดนักเรียนเดี๋ยวมาม๊าจะถ่ายรูปหล่อ ๆ ให้ ได้ผล วิ่งตื๋อไปหยิบชุดนักเรียนมาให้ใส่เลย หลังจากนั้นไหว้เจ้าที่บ้านขอพรให้น้องคิดเรียนหนังสือเก่ง ๆ ก่อนออกจากบ้านให้ไปไหว้รูปอากง อาม่าสาธุฯ ด้วย (น้องคิดเรียกอาม่าจ๋า หวานเจี๊ยบบบบ)   8.45 น. พาไปไหว้เจ้าท้ายซอยด้วย ตอนแรกน้องคิดจะเลี้ยวเข้าโรงเรียนเลย (โรงเรียนอยู่เลยบ้านไป 3 หลังเอง) พอบอกให้ไปไหว้เจ้า น้องคิดยกมือหันหน้าไปทางเจ้าท้ายซอย บอกว่า "ห่อ ๆ" เลยบอกว่าไม่ได้ ต้องเอาแอ๊ปเปิ้ลกับส้มไปไหว้เอง ก็เลยเดินเข้าไปไหว้โดยดี แถมยังไปยืนคุยกับหมาของเพื่อนบ้านอย่างสนุกสนาน (แต่หมาชอบเห่า ดีที่น้องคิดไม่เห่าตอบ 555) 8.50 น. ไปถึงโรงเรียน ลั้ลลามากเลย (ไม่สนใจแม่เลย แม่มานต้องคอยมองหาว่าลูกอยู่ไหนหว่า หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ตาลาย) เพื่อน ๆ พี่ ๆ กำลังเตรียมตัวเข้าแถวเคารพธงชาติ น้องคิดก็จัดแจงไปยืนตรงกลาง เฮียและเจ้ (มิน่าหาลูกช้านไม่เจอ มายืนเจ๋ออยู่หน้าธงชาตินี่เอง) เพื่อจะชักธงชาติ ... อืม ใช่หน้าที่ของเด็กใหม่มั้ยนั่นอ่ะ  8.55 น. บ๊าย บาย กันแล้วมาม๊าก็รีบออกมา กลัวน้องคิดจะตามกลับบ้าน (เข้าข้างตัวเองเกินไปป่าวนี่ ... ลูกไม่เห็นเคยร้องตามซักกะที อิอิอิ) 12.30 น. แว๊บไปแอบดูซิ ลูกชั้นยอมนอนมั้ยเนี่ย ... อ่า กระเป๋าวางอยู่ที่โต๊ะ ... แต่ไม่เห็นตัว ครูเดินมาบอกว่าเดี๋ยวไปพาลงมาให้ค่ะ น้องคิดเดินลงมาพร้อมอาการสะอึกสะอื้น (ไม่เห็นมีน้ำตาเลย) ... ครู ... น้องคิดไม่ยอมนอน ชวนเพื่อนวิ่งเล่นทั้งห้องเลยค่ะ ... หุ หุ รู้จักลูกชั้นน้อยไปซะแล้ว อ้ ออย ... เอ่อ แล้วน้องคิดร้องไห้ทำไมค่ะ ครู ... น้องคิดไม่อยากกลับบ้าน เลยร้องไห้ค่ะ 555 วันนี้มีการบ้านด้วยนะคะ 1 หน้า ออย ... ฮ้า วันแรกมีการบ้านเลยเหรอคะ ครู ... หน้าเดียวเองค่ะ กลับมาบ้านมีหนังสือสามเล่ม (ตอนแรกลืมถ่ายไว้ เพิ่งถ่ายวันนี้ 2 เล่ม ครูเก็บไว้ 1 เล่ม) ปล. 1 ครูบอกว่าวันนี้น้องคิดเตะเพื่อนด้วยหละ เป็นเพราะว่าครูบอกให้นั่งลงล้อมเป็นวงกลม แต่น้องคิดยังอยากเล่นของเล่น แล้วเพื่อนบอกให้นั่ง น้องคิดเตะเลย ... เอ่อ ลูกชั้น ทำไมทำงี้หละเนี่ย ครูเลยบอกว่า สอนไปแล้วค่ะ บอกให้ขอโทษเพื่อนด้วย ปล. 2 ครูบอกว่าน้องคิดใจร้อน อยากได้อะไรก็จะพูดแค่คำเดียว แล้วก็ย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ เช่น นม นม นม นม ... ครูเลยสอนให้พูดเป็นประโยค ขอ-นม-หน่อย-ครับ น้องคิดก็พูดได้นะคะ (พูดได้อยู่แล้ว แต่น้องคิดขี้เกียจค่ะ) วันนั้นกลับมาบ้าน ก็ไม่ยอมนอน บ่าย ๆ เลยจับทำการบ้าน เป็นการให้สังเกตของชิ้นใหญ่และเล็ก น้องคิดก็พอทำได้นะคะ ยอมอ่านหนังสือ ABC, ก.ไก่ ข.ไข่ ด้วย ... แต่จะพยายามเปิดหา ย.ยักษ์ น้องคิดชอบมากค่ะ สงสัยคิดว่าหน้าเหมือนแม่ป่าวไม่รู้ 555 ทำการบ้านเสร็จก็พาเข้านอน แต่ก็ยังไม่ยอมนอนอยู่ดี ไม่รู้น้องคิดมีแบตสำรองกี่ก้อน รู้แต่ว่ากำลังนั่งกินข้าวเย็น ... กินไปได้สามคำ คิด ... มาม๊า มาม๊า นอน นอน ... ว่าแล้วก็ปีนลงจากเก้าอี้กินข้าว หยิบหมอนแล้วหลับคร่อก ๆ ไปเลย ตื่นมาดื่มนมแล้วเตรียมนอนต่อ ออย ... วันนี้ครูพร (ครูประจำชั้น) เล่านิทานอะไรให้น้องคิดฟังคะ ... คิด ... มด ๆ แมว ๆ !@#$%%&&%%$&* (ภาษาของน้องคิด ฟังไม่ออก) ... วันรุ่งขึ้นไปถามครู ปรากฏว่านิทานมีมดและแมวจริง ๆ ด้วย อ่าได้ผลเนอะ ลูกเราก็พอรู้เรื่องกับเค้าเหมือนกัน You did it, great job!!!
31 ตุลาคม 2553 (2 ขวบ 2 เดือน 15 วัน)
ไม่น่าเชื่อว่า ขวบปีที่สองของน้องคิดผ่านไปอย่างรวดเร็ว และมีเวลาเขียนบล๊อกแค่สองหัวข้อ 555 ผิดกับตอนขวบปีแรก อาจจะเป็นเพราะว่าน้องคิดโตขึ้นมาก และมีกิจกรรมเยอะขึ้น กลางวันก็ไม่ค่อยยอมนอน เวลาที่มีก็มักจะหมดไปกับการทำอาหาร ทำความสะอาดบ้าน ฯลฯ แต่ที่สำคัญคือ เรามักจะเล่นด้วยกันเสมอ อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ ระบายสี (จริง ๆ ยังทำไม่เป็นซักอย่างเลย แต่น้องคิดก็เข้าใจในกิจกรรมนั้น ๆ) การพูดและฟังภาษาอังกฤษ ทำได้ดีพอสมควร เรียกว่าเกินความคาดหมาย แต่อาจจะยังเก่งไม่เท่ากับเด็กคนอื่น ๆ ที่พ่อและแม่ทุ่มเทเต็มที่ การพูด : น้องคิดจะเลือกพูดคำที่ตัวเองออกเสียงได้ดี ทั้ง ๆ ที่สอนทั้งสองภาษาในของสิ่งเดียวกัน แต่คิดเอาเองว่าไม่เป็นไร ค่อย ๆ เติมคำศัพท์เข้าคลังไปเรื่อย ๆ น้องคิดพูดไทยมา เราก็พูดอังกฤษกลับ การฟัง : น้องคิดฟังรู้เรื่องประมาณ 80% อีก 20% คือความขี้เกียจของตัวเราเองแหละ ที่ไม่ค่อยขวนขวายหาคำศัพท์ และเริ่มเหนื่อยล้ากับการใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน เพราะว่าพอน้องคิดโตขึ้นก็เริ่มมีความคิดเป็นของตัวเองและดื้อในบางครั้ง ทำให้ต้องสั่งสอนกันมากหน่อย ครั้นจะสอนเป็นภาษาอังกฤษ แม่มานเองนั่นหละที่จะงง ก็เลยสอนเป็นภาษาไทยซะเลย ดังนั้นออยจะใช้วิธี 1 สถานการณ์ 1 ภาษา อย่างวันนี้ถ้าพูดเรื่องนี้เป็นภาษาไทย (ส่วนใหญ่จะเริ่มสอนจากภาษาไทย) วันรุ่งขึ้นก็จะพูดเรื่องเดิมเป็นภาษาอังกฤษ หรือบางครั้งก็จะเป็นเช้าและบ่ายแบ่ง ๆ กันไป วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง น้องคิดยอมตอบคำถามแล้วหลังจากที่สอนมาประมาณสองเดือนเรื่องชื่อของตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ (ถ้าถามภาษาไทย จะถามว่าใครชื่อคิดยกมือขึ้น น้องคิดก็จะยกมือ ... อืม งั้นต้องสอนว่า "หนูชื่ออะไร" ด้วยสินะ น้องคิดจะได้ตอบว่า "ผมชื่อคิด") Mom : What's your name? ชี้ที่คิด Kid : ชี้ที่ตัวเองแล้วพูดว่า Kid (ว้าว แม่มานแอบดีใจ ถามทุกวันเลย ไม่ยอมตอบ ยิ่งก่อนหน้านี้ตอบเป็นชื่อครูสอนยิมที่ชื่อพี่ใหญ่ด้วยหละ 555) แม่มานได้ใจเลยถามต่อ Mom : What's my name? (ชี้ที่ตัวออยเอง) Kid : ทำหน้าเหวอ ๆ เล็กน้อย Mom : ชี้ที่ตัวเองและตอบเองว่า Oil ถามใหม่อีกทีนึ ... ลองดู Mom : What's my name? Kid : ตอบอย่างมั่นใจ "MAMA" (555) แล้วเหมือนนึกได้ "OIL" ลองภูมิลูกดูหน่อย Mom : What's your daddy's name? (ไม่คิดว่าลูกจะตอบได้) Kid : ตอบแบบไม่ต้องคิด "PAPA" ... เสร็จแล้วคิดแป๊บนึง "YONG" Mom : GREAT JOB!!! ไม่น่าเชื่อว่าลูกจะตอบได้ (ถ้าถามว่าปาป๊ากับมาม๊าชื่ออะไร ตอบเป็นภาษาไทยได้พักนึงแล้วหละ ) น้องคิดกำลังจะไปโรงเรียน เดือนหน้าวันที่ 8 พฤศจิกายน น้องคิดก็จะไปโรงเรียนแล้ว อยู่ถัดจากบ้านไป 3 หลังเอง โรงเรียนอนุบาลพระแม่แห่งยุติธรรม - Mother of Justice Kindergarten น้องคิดจะเข้าเรียนในชั้นเตรียมอนุบาล (ต้องเรียนเตรียมอนุบาล 3 เทอมแน่ะ เป็นเด็กโข่งแน่ ๆ เลย) ที่ต้องเข้าเรียนเร็วกว่ากำหนดเพราะว่าน้องคิดกำลังจะมีน้อง ตอนนี้ก็ท้องได้ 17 สัปดาห์แล้ว กำหนดคลอดต้นเดือนเมษายน ถ้ารอให้เปิดเทอมใหญ่ เราคิดเอาเองว่าน้องคิดจะน้อยใจหรือเปล่าที่แม่มีน้องเล็ก ๆ แต่ตัวเองต้องไปโรงเรียน เหมือนถูกเอาไปทิ้ง ก็เลยให้เข้าเทอมหน้าเลยดีกว่า เราจะได้มีเวลาทำงานบ้านอย่างสะดวก ไม่ต้องคอยห่วงหน้าพะวงหลังเพราะตอนนี้น้องคิดช่วยทุกอย่างเลย และได้พักผ่อนบ้างด้วยเพื่อสุขภาพของลูกในท้อง แม่ขอให้ลูกเป็นเด็กดีของคุณครู รักการเรียน เรียนให้สนุกนะจ๊ะลูกคิดที่รักของแม่ 
|
คุณรักผมและผมรักคุณ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
