Group Blog
All Blog
|
--- แ ด่ ช า ย ห นุ่ ม แ ล ะ ห ญิ ง ส า ว : พจนา จันทรสันติ ---
 คุณต้องประหลาดใจที่ค้นพบว่า ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์นั้น ผู้ที่คุณรักมากที่สุด คือคนที่คุณให้อภัยได้ยากที่สุด คุณอาจให้อภัยแก่ศัตรูเป็นบางครั้ง แต่มิใช่เพื่อน นี่คือบทผกผันของชีวิต ผู้ที่คุณรักที่สุด ก็คือผู้ที่คุณสามารถที่จะชังได้อย่างถึงที่สุดในขณะเดียวกัน มันเป็นเช่นดังว่า ถ้าคุณคาดหวังมาก คุณก็อาจผิดหวังได้อย่างที่สุดนั่นเอง สายสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์สานทอขึ้นมาอย่างซับซ้อน จากพลังของทั้งสองฟากฝ่าย คุณจะเรียกว่าฝ่ายดีฝ่ายใดเลวหรือ หรือจะยอมรับเพียงฟากฝ่ายหนึ่งแล้วปฏิเสธอีกฝ่ายหนึ่งโดยสิ้นเชิง แท้จริงในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์นั้น หามีเส้นขีดแบ่งศีลธรรมอยู่ไม่ มันมีเพียงพลังความเป็นไปที่แท้จริง และการแสวงหาดุลยภาพอยู่ตลอดเวลา บนระนาบที่เชื่อมโยงระหว่างนานามิติ ของจิตใจมนุษย์ แด่ชายหนุ่มและหญิงสาว พจนา จันทรสันติ --- ค ว า ม เ จ็ บ ป่ ว ย ---
ความเจ็บไข้ได้ป่วยนั้น มันมีมูลมาจากอะไรกันแน่ ? ความเจ็บป่วยที่เป็นอยู่มากที่สุดในโลกนี้ ในเวลานี้ โดยเฉพาะจะเป็นโรคที่เกี่ยวกับกระเพาะอาหาร และโรคเกี่ยวกับประสาท โรคกระเพาะอาหารหรือโรคลำไส้เรื้อรัง จะต้องมีมูลมาจากการที่มีโลหิตไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ การที่มีโลหิตไปหล่อเลี้ยงไม่พอ ก็เพราะว่าคนคนนั้นมีความวิตกกังวล มีความทรมานใจตัวเองมีความเดือดพล่านทางจิตใจ จนโลหิตต้องไปเลี้ยงข้างบนคือสมองจนหมดสิ้น ไม่พอที่จะเลี้ยงกระเพาะทำให้กระเพาะลำไส้ผิดปกติ ไม่อาจทำหน้าที่ตนบ้าง จึงเกิดเป็นโรคผิดปกติขึ้นที่ลำไส้กระเพาะ นานเข้าก็เรื้อรัง เมื่อคนเราเสียใจ หมอจะรู้ได้ว่าไม่มีโลหิตไปเลี้ยงที่กระเพาะเลย เมื่อเราโกรธ จะไม่มีโลหิตไปเลี้ยงที่กระเพาะเลย เมื่อเรามีความพิการทางจิตใจอยู่บ่อย ๆ เราก็เป็นคนนอนไม่หลับและเป็นโรคเส้นประสาทอย่างที่ไม่อาจจะรักษาหาย ได้และคนเราก็เป็นกันโดยมาก เมื่อเรามีโรคกระเพาะอาหารหรือโรคประสาทเป็นเจ้าเรือนแล้ว โรคอื่น ๆ ก็ตามมาอีกมากมาย ถ้าคนมีจิตใจปกติ อาหารจะย่อยดี เพราะว่าลำไส้ดีกระเพาะอาหารดี พวกที่อยู่ป่าอยู่ตามเขาเป็นโยคี กินใบไม้เป็นอาหารได้ ก็เพราะเหตุว่ามีการย่อยอาหารดี เพราะจิตใจดี คนเหล่านี้ไม่เป็นโรคกระเพาะ ไม่เป็นโรคประสาท ไม่เป็นโรคเบาหวาน ที่ชาวบ้านกำลังเป็นกันอยู่ในขณะนี้เพราะว่าขาดธรรมะ ข้อสำคัญที่สุดคือการขาดธรรมะ ที่เป็นเหตุให้ตัดความยึดมั่นถือมั่นหรือตัดความวิตกกังวลนั่นเอง ความวิตกกังวลนั่นคือกิเลสซึ่งเป็นเหตุให้เกิดโรคภัยนานาประการ 'ธรรมะในฐานะที่เป็นยาแก้โรค' ท่านพุทธทาสภิกขุ ---จะ being alone หรือ being lonely ---
 เมื่อต้องอยู่คนเดียว ต้องเลือกให้ถูกว่า จะเป็นคนเดียวแบบไหน จะ being alone หรือ being lonely being alone ถ้าปฏิบัติให้ถูกต้องคือต้องมีความสุข แล้วจะไม่มีอาการคำหลังคือ being lonely เพราะอาจเป็นปัญหาทางด้านอารมณ์ ฝึกรู้จักความว่างอย่างไร การรู้จักความว่างคือเรื่องของปัญญา แต่ถ้ารู้สึกว่างเปล่า เป็นเรื่องของอารมณ์ ความว่าง อย่างเวิ้งว้าง ไม่รู้ทิศทาง น่ากลัว ความว่าง ที่ทำให้โปร่งโล่ง ทำให้เกิดความคล่องตัว ใจว่าง.. เป็นหลุมหลบภัยชั้นดีที่จะช่วยให้รอดพ้นจากอันตรายทางความรู้สึก ภายในใจที่ว่าง เต็มไปด้วยความสุข รู้สึกว่างเปล่า อาการที่ได้มาโดยไม่ต้องฝึกฝน อยู่ ๆ ก็มาได้ ถ้าโหยหาใครหรือสิ่งใดอยู่ ได้มาแล้วไม่ไปง่าย ๆ ผลักไสไม่ถอย ไล่ก็ไม่รับรู้ จัดเป็นความว่างเปล่าทางอารมณ์ หากเติม 'สติ' ลงในความว่างเปล่านั้น จากความรู้สึก จะกลายเป็น การรู้จักความว่างในทันที พระพรหมคุณาภรณ์  --- สิ่ ง ส ำ คั ญ ส ำ ห รั บ ค น ท ำ ง า น ศิ ล ป ะ คื อ . . . ---
 สิ่งสำคัญสำหรับคนทำงานศิลปะคือ ความจริงใจ เหมือนการปลูกต้นไม้ที่ต้องเกิดจากความรักและทะนุถนอมก่อน จากนั้นจึงใส่ปุ๋ย คือการฝึกปรือฝีมือ ต่อมาก็ดูแลรักษาให้น้ำ เปรียบได้กับการหาความรู้ไม่หยุดนิ่ง แล้วเราก็จะมีความสุขกับการทำงานในทุกช่วงเวลา ส่วนอย่างอื่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงเงินทอง จะตามมาเอง อิ่มหทัย สุวัฒนศิลป์ ขอบคุณค่ะ --- ห นั ง สื อ ที่ ดี : พจนา จันทรสันติ ---
 หนังสือเป็นสิ่งแวดล้อมที่สำคัญของความคิดอ่านและอารมณ์ความรู้สึก ความใฝ่ฝันและจินตนาการ เมื่อผู้เขียนและผู้อ่านมีส่วนร่วมแบ่งปันโลกภายในของกันและกัน หนังสือที่ดี (ในความหมายเฉพาะของแต่ละคน) คือสิ่งที่ช่วยปรุงแต่งบรรยากาศของโลกภายใน เฉกเช่นแจกันดอกไม้ที่ประดับอยู่ในห้อง ช่วยเพิ่มสีสัน กำจายกลิ่นหอมหรือเหมือนดังโต๊ะเก้าอี้หวานอันน่าสบายซึ่งเราใช้นั่งอ่านหนังสือด้วยความรู้สึกผ่อนคลายเป็นกันเอง หรือเหมือนดังระเบียงบ้านซึ่งมีแมกไม้ปกคลุมรกครึ้ม เหมือนดังสระบัวหรือศาลากลางน้ำซึ่งเรามักจะไปนั่งเล่นชมจันทร์หรือดูดาว เหมือนดังกระดาษสวยปากกาด้ามเก่าที่เรารัก หรือเหมือนดังบทเพลงบางบทซึ่งเราชื่นชอบ เหมือนดังกลิ่นหอมของดอกไม้ในยามค่ำคืน หรือดั่งแสงจันทร์ในคืนแจ่มกระจ่าง สิ่งเหล่านี้เป็นดังบรรยากาศอันรื่นรมย์เองทีเดียว หนังสือที่ดีนั้นช่วยหล่อเลี้ยงโลกภายในของเราให้สดฉ่ำ ให้ชอุ่มชื้น เติบโตขยายใหญ่ขึ้น ให้เป็นโลกที่งดงามยิ่งขึ้น รุ่มรวยขึ้นทุกขณะ พจนา จันทรสันติ |
ภูเพยีย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] Friends Blog
|
