เที่ยวพม่า ตอนที่ 3...เริ่มต้นวันที่สองในเมืองพม่า

นุ้ยตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตี 5 ค่ะ เพื่อที่จะได้ไปไหว้พระธาตุอินทร์แขวนอีกรอบ คิดว่าเวลานี้คนน่าจะน้อยแล้ว แต่กลับไม่น้อยอย่างที่คิด

มีชาวพม่าเดินสวนลงมาเป็นจำนวนมาก กลับกันแต่เช้ามืดเลยนะคะ

ฝนยังคงตกไม่หยุด พื้นลื่นมากค่ะ นุ้ยลื่นล้มไปตั้งสองรอบ เพื่อนตัวเองเดินนำหน้าไปหมดแล้วค่ะ นุ้ยมัวแต่ช้าอยู่

ทุกครั้งที่ล้มจะได้ยินเสียงคนไทยถามว่าเป็นอะไรมั้ย...นี่ล่ะที่เรียกว่าคนไทยมีน้ำใจ ใส่ชุดกันฝนเค้าไม่รู้หรอกว่าเราเป็นคนชาติไหน

แต่เค้าก็ยินดีที่จะช่วยเหลือคนอื่น น่ารักจริงๆ ค่ะ ....ช่วงเช้านอกจากดอกไม้แล้ว ก็ยังมีชุดตักบาตรพระธาตุด้วยค่ะ

ถึงฝนจะตก พุทธศาสนิกชนที่มีศรัทธาแรงกล้าก็ไม่ได้หวั่นไหวนะคะ ยังมานั่งสวดมนต์กันอยู่

นุ้ยอยู่ได้แป๊บเดียวก็กลับแล้วค่ะ กล้องเปียกซ่กหมดแล้ว ไม่รู้จะบังยังไง ฝนสาดทุกทิศทุกทาง

ที่โรงแรมไจ้ทิวจัดอาหารมือเช้าให้ตั้งแต่เวลา 6 โมงเช้า เป็นบุฟเฟ่ต์ ตัวอย่างนะคะ...

อิ่มแล้วก็เตรียมตัวเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมเวลาประมาณ 7 โมงครึ่งค่ะ ไกด์ชาวพม่าพาไปขึ้นรถจุดที่ชาวพม่าขึ้น ไม่ต้องเดินไกล

แต่ว่า....คนมหาศาลค่ะ ไม่มีคิว ใช้ระบบแย่งกันขึ้น กลุ่มนุ้ยยืนนิ่งกันไปเป็นสิบนาทีค่ะ จนปัญญาไม่รู้จะทำยังไง

สุดท้ายก็ตัดสินใจ ยังไงก็ต้องไปแย่งกับเค้าล่ะ ไม่งั้นก็ไม่ได้ลงจากเขาแน่ๆ ก็เลือกจุดที่คนยืนน้อยที่สุด

รอจนถึงช่วงที่เราขึ้นบันไดไปรอข้างบนได้ ก็คิดว่าสบายละ แต่พอรถมาถึง ไม่มีคำว่าให้คนลง ลงก่อนค่อยขึ้นนะคะ

เบียดแย่งกันใหญ่เลย นุ้ยงงมาก เพราะยืนอยู่ต้นๆ แถว แล้วที่นั่งกันในรถนี่มาจากไหน ยังคิดว่า สงสัยคงลงไม่ทันเดี๋ยวคงลงมั้ง

นุ้ยกับเพื่อนๆ ก็โยนสัมภาระไว้ท้ายรถ แล้วขึ้นไปนั่งกันได้ 2 คนแล้วปรากฏว่าเพื่อนที่เหลือไม่มีที่นั่งแล้ว

ไอ้เราสองคนจะออกเพื่อเปลี่ยนคันใหม่ก็ไม่ได้เพราะของลงมาหมดแล้ว โดนกระเป๋าคนอื่นทับหมดแล้ว สรุปหลุดกลุ่ม 2 คน

เป็นต่างชาติแค่ 2 คนบนรถ พร้อมด้วยกระเป๋าของเพื่อนทั้งหมด ...พอรถออกมาได้สักพัก เค้าก็จอดเก็บเงิน

ซึ่งจุดนั้นเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวต้องมาขึ้น กลัวเค้าไล่เราสองคนลงจากรถมากเลยค่ะ ได้แต่มองหน้ากัน ใครพูดอะไรเราก็ฟังไม่รู้เรื่อง

แล้วรถก็หยุดบ่อยมากค่ะ ต้องมีการพักหลีกให้รถสวนขึ้นมาเป็นระยะๆ

สักพักฟ้าก็เปิด ให้เราได้เห็นวิวที่สวยงามสองข้างทาง ความสุขเริ่มมาแล้วค่ะ

นุ้ยถ่ายคลิปไว้เป็นบางจุดนะคะ 

พอลงมาถึงข้างล่าง ปัญหาเกิดอีกแล้วค่ะ ผู้หญิงสองคน ต้องขนกระเป๋าทั้งหมดลงจากรถสูงๆ เอง แถมลงมาแล้วไม่รู้จะไปไหน

มือถือก็ไม่มีสัญญานติดต่อไกด์และรถตู้ไม่ได้ เลยต้องจ้างลูกหาบมาช่วยขน พอยืนที่ท่ารถซักพัก ก็มีพนักงานมาถามว่าจะไปไหน

ประมาณว่าไล่เราให้ไปรอที่อื่น เดี๋ยวรถต้องมาจอด แต่เราไม่รู้จะไปไหน เลยมีลูกหาบคนนึงอาสาพาเพื่อนนุ้ยไปหารถ ส่วนนุ้ยก็ยืนรอ

อารมณ์ตอนนั้นก็กลัวๆ นะคะ เพราะสื่อสารกันไม่ค่อยรู้เรื่อง กลัวเพื่อนโดนหลอกไปทำอะไรด้วย สุดท้ายหารถไม่เจอค่ะ

ก็ต้องรอเพื่อนๆ มา นานอยู่เหมือนกัน ไม่เคยเจอเพื่อนแล้วดีใจขนาดนี้มาก่อนเลย 

ชมภาพเพิ่มเติมได้ที่ 

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2559 Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2559 15:07:49 น. Counter : 517 Pageviews.		0 comments
Share Tweet