just can't {imagine} our ends
Group Blog
 
All blogs
 
อหิงสา - อโหสิ

หลักการสมานฉันท์

ต่อสู้กันอย่างสันติ
การให้อภัยต่อกัน

เรา พร้อม ที่จะ ลืม และ ให้อภัย กันหรือยัง



มีเพื่อนรักของเราสองคน รักกันมานาน แต่พอเรื่องเล็กน้อย กลับผิดใจกันมากมาย มองหน้ากันไม่ติด เพื่อนอีกคนเป็นห่วง แต่คิดว่า มันเป็นเรื่องของสองคน ก็เลยปล่อยให้ปรับความเข้าใจกันเอง แต่ระยะห่างมันกลับมากขึ้นๆ รอยร้าวขยายใหญ่ขึ้น เกินจะเยียวยาแต่โดยลำพังสองคน

อีกคนเลยอดรนทนไม่ไหว ต้องยื่นมือเข้าช่วยไกล่เกลี่ย แต่ดูเหมือนสองคนจะไม่ต้องการกลับเป็นเหมือนเดิมอีก และยังให้เพื่อนอีกคนตัดสินใจว่า จะเป็นเพื่อนกับใครเสียอีก ทำให้เธอต้องถอยกลับมาตั้งหลัก

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้

ทิฐิ ...

...ไม่มีใครยอมใครก่อน ไม่มีใครยอมเป็นคนผิด

ฉันยอมให้ก็ได้นะ ให้พวกเธอกลับมาดีกัน เราก็เป็นเหมือนเดิมไง

มันเรื่องระหว่างเราน่ะ เธอไม่ผิดซักนิด ทำไมต้องมารับผิดล่ะ ให้คนผิดเขาออกมาขอโทษดีกว่า

เธอทั้งคู่รู้ตัวกันบ้างรึเปล่าว่า มิตรภาพระหว่างเรามันอยู่มาได้ตั้งนานน่ะ เพราะอะไร และเธอกลับยอมให้อะไรก็ไม่รู้ มาจากไหนก็ไม่รู้ มาทำลายมิตรภาพที่งดงามและหาได้ยากยิ่งแบบนี้น่ะเหรอ ทำไมถึงเป็นกันแบบนี้นะ

ไม่รู้ล่ะว่าใครจะผิด ใครจะถูก แต่ถ้ามีใครยอมขอโทษออกมาก่อน เรื่องมันก็น่าจะคลี่คลายไปในทางที่ดีไม่ใช่หรือ ยอมลดทิฐิ ลืมศักดิ์ศรี ยกหัวโขนหนักๆ ลงจากหัวเสียบ้าง แล้วลองย้อนมองเรื่องดีๆร้ายๆที่มีเราฝ่าฟันผ่านพ้นมากันด้วยกันจะไม่ดีหรือ


ดีกันเถอะนะ

ความร้าวฉานหรือบาดหมางใดๆ ไม่จำเป็นต้องมีบุคคลที่สาม ถ้าทั้งสองฝ่าย มีปัญญาคิดไตร่ตรอง และยอมละทิฐิ
ถ้ามีฝ่ายหนึ่งยอมอ่อนให้ อีกฝ่ายหรือจะยังรุนแรงตอบโต้อยู่ได้ตลอด

.
.
.แต่ทุกอย่างมักมี “ข้อยกเว้น”

“หยุด” ทำร้ายกันเองเสียที ไม่มีใครรู้สึกดี ที่ทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด
การทะเลาะกัน มีแต่ “เจ็บ” ด้วยกันทุกฝ่าย
มันก็คือ “สงคราม” ดีๆนี่เอง

อยากให้ “ขวานไทยใจหนึ่งเดียว” ได้เหมือนในเพลงจัง

ต้องทำยังไง ทุกอย่างจะคลี่คลายในทางที่ดี
ไม่ต้องเสียเลือดเนื้อใครต่อใครอีก


“หากสยามยังอยู่ยั้ง ยืนยง
เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย
หากสยามพินาศลง เราอยู่ ได้ฤา
เราก็เหมือนมอดม้วย หมดสิ้น สกุลไทย

ใครรานใครรุกด้าว แดนไทย
ไทยรบจนสุดใจ ขาดดิ้น
เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล ยอมสละ สิ้นแล
เสียชีพไป่เสียสิ้น ชื่อก้อง เกียรติงาม”


: เพลงสยามมานุสติ





เรารักประเทศ ปกป้องอธิปไตยของประเทศ
ใครจะมารุกราน เราไม่เคยระย่อ
แต่บัดนี้




...สงครามภายในชาติเดียวกันเอง...
เราต้องสู้กับพวกเดียวกันเองหรือ...



ทั้งๆ เมื่อเกือบปีมาแล้ว เราได้เห็นน้ำใจของคนไทยทั้งชาติต่อผู้ประสบภัยสึนามิไหลบ่าเข้าช่วยเหลือชาวใต้และผู้เดือดร้อน เห็นความสามัคคีอันน่ายกย่อง



บล็อควันนี้
เราก็แค่...
อยากเห็นคนไทยสามัคคีกลมเกลียวกันเหมือนเดิม


Create Date : 21 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2548 15:03:31 น. 6 comments
Counter : 542 Pageviews.
Share

 
ตอนนี้หลายเรื่องราวจังคะ
ขอให้ทุกคนหันหน้าเข้าหากัน
ช่วยกันแก้ไขปัญหาบ้านเมืองดีกว่า


...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:39:04 น.  

 
กระบอกเสียงเล็กๆ อีกคนก็มาหวังไว้ว่า " จะดีกันเหมือน
เคย " เร็วๆ ค่ะ ...


โดย: JewNid วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:29:32 น.  

 


โดย: p_tham วันที่: 22 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:00:22 น.  

 


โดย: erol วันที่: 22 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:28:57 น.  

 


โดย: quin toki วันที่: 23 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:08:31 น.  

 


โดย: อาราลียะ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:19:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

quin toki
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

everything has a begining , has an end.

link to my thought
~~*http://pompom67.bloggang.com*~~




บล็อกน้อยอิเหละเขะขะ
เก็บ+กระจุกของไว้สารพัด
สารบัญก็ไม่มีให้กดง่ายๆ ขออภัยด้วยเน้อ




เคยมีคนบอกกับเราว่า
ถ้าเราไม่ได้ดูหนัง
คงหายใจไม่ออกสินะ

...
ขาดหนัง
ก็ขาดใจ
(ไอ้บ้าเอ๊ย!)

เข้าใจพูดนะเนี่ย
>_<








นิตยสารดีโอ DE.O. Magazine E-Book

issue 6

L.O.V.E.







คุณป้าสุวคนธ์ ไม้แดง

และหมาแมวจรนับร้อย

ที่กำแพงเพชร



เล่นกับแกรี่ได้นะจ๊ะ (แต่แกรี่ตัวนี้ไม่มีเขี้ยวเท่านั้นแหละ)
Friends' blogs
[Add quin toki's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.