just can't {imagine} our ends
Group Blog
 
All blogs
 
Turn Passion into Reality ที่ TCDC กับเจ้าของร้านหนังสือมาเอง

เธอทำให้ร้านหนังสือที่ NOTTING HILL เป็นที่รู้จัก
จากเริ่มแรก มันเป็นทำเลร้านที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่


เจ้าของร้านหนังสือ travel bookshop



ร้านหนังสือท่องเที่ยวในฝันของคนรักการเดินทาง



(จากหนังเรื่อง Notting Hill ปี 1999 รู้สึกว่าได้ดูหนังเรื่องนี้เมื่อไม่นานเองนะ แต่พอเห็นปีแล้ว เอ๊ะ 7 ปีเข้าไปแล้วเหรอเนี่ย)
มาคุยให้ฟังที่ TCDC ชั้น 6 เอมโพเรียม เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา

ได้ไปฟังซาร่าห์ แอนเดอร์สัน เล่าเรื่องราวชีวิตของเธอในช่วงก่อนทำร้านหนังสือมาค่ะ

ไม่อยากจะบอกเลยว่า ไปเหยียบเอมโพเรี่ยมเป็นครั้งแรกในชีวิต ทุกทีไม่ค่อยมีเหตุให้ไปแถวนั้นซักเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยคุ้นเคย แต่เอาเข้าจริงๆ ก็รู้สึกเฉยๆ เป็นงงตัวเองเหมือนกัน ส่วนหนึ่งคงเพราะไปกับเพื่อนล่ะมั้ง เลยไม่ออกอาการเท่าไหร่


เห็นบรรยากาศ TCDC แล้วอยากเข้าไปใช้งานบ่อยๆเหลือเกิน เสียดายที่ไม่มีรูปส่วนห้องสมุดมาฝาก



รูปแบบของงาน เหมือนให้เธอเป็นคนเล่าให้ฟังเลย (ยังกะ lecture แน่ะ ดีที่มันไม่ได้วิชาการและเธอเล่าสนุกดี ไม่งั้นคงมีคนหลับ) นานๆได้เปลี่ยน mode ภาษาซักทีก็ดีเหมือนกัน เพราะเขาพูดอังกฤษสำเนียงอังกฤษ แล้วก็ไม่มีล่ามแต่อย่างใด มีเฉพาะตอนกล่าวแนะนำ และช่วงถามคำถามในตอนท้าย แหะๆ แต่ต้องตั้งใจฟังนะ ถึงจะรู้เรื่อง




โฉมหน้าของคุณ Sarah Anderson ค่ะ


ก่อนที่จะทำร้านหนังสือ เธอน่ะเป็นนักท่องเที่ยวตัวยงทีเดียว เที่ยวครั้งแรกก็คือ ไปอเมริกาตอนจบ high school ค่ะ


ฟังแล้วก็ดีค่ะ ได้แรงฮึดมาเพียบเลย ที่แอบแฟบไปบ้างก็มีแต่ก็เป็นส่วนน้อย
เฮ้อ ทำไมเราไม่มีตังเที่ยวแบบเธอบ้างนะ
ที่เธอเน้นนักหนา ก็คือ JUST DO IT เนี่ยล่ะค่ะ
คิดจะทำอะไร อย่าปล่อยให้มันผ่านไป ต้องลงมือทำทันที ไม่ต้องรออะไรทั้งนั้น
ถ้ารอไว้มีตังพอจะทำ อย่างอื่นมันก็ไม่พร้อมอยู่ดี ค่อยๆเป็นค่อยๆไปก็ได้ แต่ขอให้ทำ

โชคดี เป็นคำที่เธอพูดถึงบ่อยเหมือนกัน เธอโชคดีที่มีคนเก่งแนะนำในด้านที่เธอยังพร่องอยู่ อาทิ มีญาติและเพื่อนเป็นนักสะสมหนังสือดี แนะนำแหล่งหนังสือมือสองให้
ความสำเร็จของเธอ จึงต้องขอบคุณพวกเขาเหล่านั้น

เส้นทางที่เธอเลือกเดินไปคนเดียวนั้นไม่เคยหงอยเหงา เพราะเธอมีเพื่อนร่วมทางที่แสนดี

แต่ฟังที่เธอเล่าว่า คุณจะไม่มีโอกาสหรือเวลาอ่านหนังสือมากมายอย่างที่คิดหรอกนะ เพราะเธอเล่นทำทุกอย่างในร้านเองหมดค่ะ ... ก็พอจะเข้าใจค่ะ


แต่ในที่สุด เธอขายร้านไปแล้วเมื่อปี 2004 ค่ะ น่าเสียดายจัง เธอพูดไว้ว่า
“ I love my bookshop but I want more freedom.”

เธอมีโอกาสไปเที่ยวมาแทบจะค่อนโลกเข้าไปแล้ว (แสนจะอิจฉาจริงๆ) และได้มีโอกาสเขียนคอลัมน์เกี่ยวกับการเดินทางของเธอใน times (รึเปล่าถ้าฟังไม่ผิด) จึงไม่สามารถทำร้านเองต่อได้ (เธอไม่ได้จบมหาวิทยาลัยนะคะ ---มันก็จริงที่ว่า ความสำเร็จของคนไม่ได้วัดกันที่ปริญญา)

ตอนช่วงคำถาม สังเกตได้ว่า ไม่ค่อยมีคนไทยถามเลย ยกเว้น คุณผู้หญิงคนหนึ่ง(ไม่แปลกใจเพราะเธอทำงาน Mtv) ถามซาราห์ว่า ที่ไหนที่เธอรู้สึกประทับใจมากที่สุดที่เคยไปเที่ยวมา

ซาราห์ตอบดีมากค่ะว่า เธอเคยเขียนถึงเรื่องนี้ในคอลัมน์ของเธอ ว่าเธอไม่จำเป็นและไม่ต้องการจะบอกให้คนอื่นรู้ บางทีคนเราก็ต้องมีความลับกันบ้าง และเราเองก็คิดว่าเป็นการยากที่จะตัดสินได้ว่าที่ไหนเป็นที่สุดประทับใจ เพราะมันไม่ใช่แค่สถานที่งดงามเพียงอย่างเดียว มันคงเป็นเหตุการณ์ที่ได้ประสบมา และอื่นๆอีกมากมาย




การมีกิจการส่วนตัวในสิ่งที่เรารัก อย่าไปแสวงผลกำไรจากมัน ไม่งั้นคุณก็จะไม่มีความสุข เพราะกำไรที่แท้จริง ไม่ได้อยู่ที่ตัวเงินค่ะ


ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีกำลังพอจะทำแบบนั้นได้มั่ง
อ้าว ไหนเค้าว่าอย่ามัวรอไง
แต่มันไม่มีตังเลยนี่หว่า
ชีวิตมนุษย์เงินเดือนนี่เศร้าหนอ


ป.ล. เธอบอกว่า Julia ซื้อหนังสือที่ร้านเธอด้วย แต่ Huge Grant ไม่ค่ะ และเวลามีคนมาขอลายเซ็นเธอ เธอก็เซ็นให้เป็นชื่อของ grant ค่ะ (เป็นมุขของเธอ เพราะว่าเขาเล่นเป็นเจ้าของร้านหนังสือน่ะเอง)





เข้าไปดูรายละเอียดของ TCDC จากบล็อคคุณ grappa ที่นี่ค่ะ
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=a-wild-sheep-chase&group=1&month=12-2005&date=05&blog=1


ถึงแม้จะไม่มีโอกาสได้เจอกัน
ต้องขอขอบคุณข้อมูลจากคุณ grappa ด้วยค่ะ







ปิดท้ายด้วยห้องจัดงานในครั้งนี้จ้า ตอนพักครึ่ง สีสันน่ากินจริงๆ


Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2549 1:36:22 น. 19 comments
Counter : 993 Pageviews.

 
ผมกะว่าจะไปดูนิทรรศการเรื่องใหม่ของ TCDC เรื่องญี่ปุ่นนะครับ


โดย: I will see U in the next life. วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:14:12 น.  

 
ดีจังเลยค่ะที่ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมฟัง อย่างน้อยไปฟัง
แล้วเราก็ได้อะไรกับมา " ลูกฮึด " ไงค่ะ ...

ชอบจังเรื่องที่จะทำอะไรสักอย่างอย่าไปหวังกำไร ...
อยากคิดได้อย่างนี้กับทุกครั้งที่ทำอะไรนะค่ะเพราะอย่าง
น้อยก็ไม่เครียดเพราะอยากทำเพื่อให้ได้แต่เงินอย่าง
เดียว


โดย: JewNid วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:27:05 น.  

 
เห็นด้วยกับคุณซาร่าห์ค่ะ Just Do It อยากทำอะไรทำเลย
ฝรั่งเลี้ยงลูกต่างจากคนเอเชียตรงที่สอนให้มีความกล้าและเชื่อมั่นใจตัวเองนะคะ

เมื่อก่อนเราก็ไม่ค่อยกล้าที่จะทำอะไรแหกกฎ หรือแม้แต่ไปเที่ยวคนเดียวเหมือนกัน แต่พอได้มีโอกาสลองทำดูแล้ว มันก็ไม่ยากอย่างที่คิดค่ะ


โดย: เดอะ กั้ง วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:38:55 น.  

 

ดีจังค่ะที่ได้ไปฟัง
ขอบคุณนะคะที่นำมาเล่าสู่กันฟัง


โดย: p_tham วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:15:58 น.  

 
คิดว่า ที่คุณ ซาราห์ ขายร้านหนังสือ เนี่ยะ Passion ของเธอคงจางๆ ไปแล้วน่ะค่ะ เธอทำร้านมา 25 ปีแล้ว

โชคดีที่เธอเป็นคนอังกฤษ และเธอพยายามพูดไม่เร็วมากนัก เลยพอฟังไหว เธอมีมุกให้ฮา ๆ ขำอยู่มากเหมือนกัน

รู้สึกว่ามีคนไทยอีกคน ถามด้วยค่ะ เป็นผู้ชาย

rebel ที่ไปด้วยเก็บความการฟังวันนั้นไว้ที่นี่ด้วยค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sleepwalker&group=6

เสียดายไม่ได้เจอกันนะคะ จขบ.



โดย: grappa วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:31:10 น.  

 
ชอบคำว่า Just Do It มากๆ
ปล.รวมคนรักการอ่านหนังสือแฮะ บล๊อกนี้


โดย: รักบังใบ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:21:41 น.  

 
อาสว ไปเหมือนกันเหรอคะ ... จขบ. คนไหนอ่ะ
(ถามยังกะว่าจะจำได้ )


โดย: rebel วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:10:11 น.  

 
ฝรั่งรายได้ต่อหัวสูงกว่าเราค่ะ เขาเลยมีทุนเที่ยวได้มากกว่าเราโดยไม่รู้สึกสิ้นเปลืองมากนัก

Just Do It แต่ติดที่สตางค์อ่ะ


โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:14:02 น.  

 
หวัดดีค่ะ รินมาเยี่ยมค่ะ


โดย: ameagari วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:47:50 น.  

 
ไม่ได้ไปฟังค่ะ อ่านจากบล็อกนี้ละกัน

เห็นด้วยกับคุณลูกสาวโมโจโจโจ้
คนไทยไม่ค่อยมีทุนไว้ทำตามความฝัน



โดย: ยาคูลท์ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:57:50 น.  

 
I will see U in the next life.เห็นการประชาสัมพันธ์ดีมาก ก็น่าไปดีเหมือนกันค่ะ เห็นอะไรน่าดูน่าชมก็บอกกันมั่งเนอะ

JewNid อยากทำแบบนั้นบ้างจังค่ะ แต่ติดอยู่เรื่องงบประมาณจริงๆค่า

เดอะ กั้ง เราเองก็อยากไปเที่ยวตัวคนเดียวเหมือนกัน แต่ด้วยความที่เป็นผู้หญิง หรือเราจำกัดตัวเองมากไป ...บางทีก็น่ากลัวจริงๆแหละค่ะ

p_tham ลองเข้าบล็อคคุณ rebel ค่ะ เหมือนได้เข้าร่วมฟังเลยจริงๆ ตามไปได้ที่คุณ grappa ตอบไว้ค่า

คุณ grappa ไม่เป็นไรค่ะ วันหน้ายังมีค่ะ

คุณรักบังใบเป็นสาวกไนกี้ล่ะสิ


คุณ rebel ถอดความได้เยี่ยมไปเลยค่ะ
ข้าน้อยขอคารวะ
เรานั่งอยู่ทางฝั่งขวา แถวประมาณ 3-4 เนี่ยล่ะค่ะ

ลูกสาวโมโจฯ แต่ยังไงก็ดีใจที่เกิดเป็นคนไทยนะคะ

คุณริน ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่า

คุณยาคูลท์ อ่านเพิ่มเติมได้ที่บล็อค คุณ rebel นะคะ
เห็นด้วยค่ะที่คนไทยไม่ค่อยมีทุนให้ลงกันเท่าไหร่ ไม่เหมือนใครบางคนที่ไม่ต้องลงทุนก็รวยแย่แล้ว

แวะเอารูปมาแปะเพิ่มเติมค่า...


โดย: quin toki วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:1:27:54 น.  

 
มาฟังหนอนหนังสือเขาคุยกันครับ

ส่วนผมชอบ Just a nap. ประจำเลย...เสียการ เสียงาน
...อิอิ...


โดย: a_somjai วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:2:02:53 น.  

 
เหมือนในหนังเลย


โดย: Bluejade วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:2:37:47 น.  

 
ง่ะ...ไม่ได้ไป


...มีความสุขทุกวัน
อย่าลืมแบ่งปันคนข้างเคียงนะคะ



โดย: ohvenus วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:40:24 น.  

 

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังนะคะ



อ่านในบล็อกคุณgrappa และข่าวในเวบแล้ว
แต่คราวนี้ได้เห็นรูปเก้าอี้สีๆด้วย ชอบจังเลยค่ะ
เคยคิดอยากแต่งบ้านสีๆด้วยอ่ะ หุหุ


โดย: p_tham วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:49:22 น.  

 
นั่นจิ ไปพร้อมคุณกรัปป้ากับน้องแขนี่นา เสียดายไม่ได้เจอกันเนาะ





กลับมาแล้วนะคะ มารายงานตัว (แต่ยังไม่อัพบล็อกเน้อ)


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:48:27 น.  

 
คิดถึงนะคะ


โดย: yadegari วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:06:11 น.  

 
ตอนนี้อยากหาแก้ผ้าอาบน้ำมาอ่านเหมือนกันค่ะ


เห็นพี่กรัปป้าบอกว่าอาจจะรีวิวเร็วๆ นี้ค่ะ

รออ่านรีวิวอยู่


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:30:34 น.  

 
แอบมาจุ๊บๆๆๆอีกรอบค่ะ

สบายดีมั้ยคะ


โดย: yadegari วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:56:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

quin toki
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




everything has a begining , has an end.

link to my thought
~~*http://pompom67.bloggang.com*~~




บล็อกน้อยอิเหละเขะขะ
เก็บ+กระจุกของไว้สารพัด
สารบัญก็ไม่มีให้กดง่ายๆ ขออภัยด้วยเน้อ




เคยมีคนบอกกับเราว่า
ถ้าเราไม่ได้ดูหนัง
คงหายใจไม่ออกสินะ

...
ขาดหนัง
ก็ขาดใจ
(ไอ้บ้าเอ๊ย!)

เข้าใจพูดนะเนี่ย
>_<








นิตยสารดีโอ DE.O. Magazine E-Book

issue 6

L.O.V.E.







คุณป้าสุวคนธ์ ไม้แดง

และหมาแมวจรนับร้อย

ที่กำแพงเพชร



เล่นกับแกรี่ได้นะจ๊ะ (แต่แกรี่ตัวนี้ไม่มีเขี้ยวเท่านั้นแหละ)
Friends' blogs
[Add quin toki's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.