Bloggang.com : podduang-pk -

หลังจากที่จำเปนต้องปล่อยให้ตันมาทุกครั้งและผิวหนังบาง คราวนี้ตั้งใจมาก ก็เมื่อคืนดูภาพในเวปเจาะๆทั้งหลายที่เราชอบแวะไปดูนานเชียว ได้กำลังใจขึ้นมาอีกกองโต ก็เลยออกไปที่ร้าน

ร้านนี้อยู่บนห้างไอทีสแควร์ เคยไปเปิดพุงปรึกษาช่างมาแล้วว่าแผลเปนแบบนี้จะเจาะอีกได้ไหม จะออกมาดีไหม มีเวลาตัดสินใจนาน ช่วงนี้ว่างๆยังไม่ต้องกระโดดโลดเต้นเหมาะแก่การพักแผลได้ ก็ไปยืนรอหน้าร้านเขาออกไปข้างนอกมั้งเลยโทรตามช่างเจาะกันเลยทีเดียว ยังไงๆวันนี้ก็ต้องเจาะให้ได้ อุตส่าห์ใส่ยีนส์เอวต่ำไปเรียบร้อยเลยนะ

ช่างก็มาเปิดร้านในอีก 1 ชั่วโมงถัดมา โทรตามกันทางมือถือนี่ล่ะ พอเหนหน้าเขาก็จำได้
"ตัดสินใจแล้วหรอครับ" "ใช่ๆ เอาวันนี้ล่ะ เจาะโลด"
แต่ก็ต้องดูแผลเก่ากันอีกแล้วก็เลือกจิว ไม่ค่อยมีอะไรให้เลือกมากนัก เราก็บ่นๆว่าไม่เอาของใหม่ๆแปลกๆมาขายบ้างเลย เรามีจิวเยอะแล้วไม่อยากได้สีซ้ำอีก ก็ต้องเอาสักอัน เลือกสีม่วงอ่อนใสๆเปนจิวพลอยสองหัว
ราคาเก่าที่ตกลงวันก่อนโน้น 300.- วันนี้เขาก็ยอมทำให้ราคานี้ "จริงๆพลอยสองหัวผมเจาะอยู่ที่ 450นะ"

ก็ยืนเปิดพุงให้โต้งจับๆคลำๆแผลเก่าที่ยังมีรอยให้เหนแล้วก็เอาจิวมาวัด ทำเครื่องหมายด้วยปากกาจุดพุงเอาไว้ แล้วขึ้นเตียงนอน รูดม่าน เอาแอลกอฮอล์เทใส่ถาดเล็กๆ เอาจิวที่เลือกมาวางกับเข็ม ฆ่าเชื้อ เช็ดพุงเราด้วย งานนี้ไม่หมูเลย ช่างเหงื่อตกอ่ะ โอ้ว เครียดตาม..แผลนี้อยู่ในกำมือน้องแล้วนะโต้ง ขอสวยๆละกัน

เอาคีมรูๆมาหนีบตรงรอยปากกาไว้
"หนีบเจ็บกว่าเจาะอีกพี่" ช่างบอก ไม่จริ๊ง..คราวนี้ตื่นเต้นอ่ะ เจ็บล่วงหน้าด้วย แปลกๆอ่ะ
"ผมจะนับสามนะ อย่ากลั้นหายใจ อย่าเกร็งนะ" แก ชั้นเครียดนะ ไวๆ

เจาะๆๆๆและเจาะเข้าไป แผลเก่าเปนคีรอยด์ขึ้นมาแข็งๆแล้ว การเจาะเลยยากหน่อย หนังเหนียวว่างั้น รู้สึกได้เลยว่าแทงเข็มยาก ยังไม่ทะลุหลายวินาที เหมือนเลือดจะกระฉูด เจ็บโว้ยยยย..

ฉันนอนอ้าปาก เป่าลมออกปากพู่ๆอยู่อย่างนั้น ใจเต้นตึ่กตั่กๆเหมือนคนไม่เคย อีน้องโต้งก็ชอนไช พยายามเอาเข็มผ่านหนังท้อง พอเข้าได้ทะลุแล้วก็ถอนเข็มออก หันมาหยิบเอาจิวมาสอดเข้าไปในรู ยัดๆ กว่าจะผ่านออกมา แม่เจ้า.. ปึ่ดๆที่แผล แล้วก็หยิบหัวจิวมาหมุน เหงื่อมันออกถุงมือยางก็เลยจับไม่ถนัด
"ได้ไหมอ่ะ?" ฉันถามออกไป อยากจะหยิบหมุนเอง
"ต้องได้สิพี่" น้องโต้ง ไวๆเหอะ ตรูเจ็บ "อยู่ในมือผมต้องได้"

เห็นรอยแผลเก่าจางๆ ปากกาสีน้ำเงิน เลยมีพุงสีฟ้าๆเขียวๆอยู่ด้วย

เอ้า เสร็จละ
ฉันยังไม่ลุก มันเจ็บ แล้วน้องโต้งก็ทำการเช็ดสาธิตการใช้น้ำเกลือเช็ดดูแลแผลและบรรยายวิธีบลาๆ น้ำเกลือขวดเล็ก 15.- ร้ายขายยามีขาย
โต้งทำให้รู้สึกมั่นใจในตัวช่าง ว่า คราวนี้แผลเราน่าจะออกมาดี ถ้าเราดูแลดี ต้องได้รูถาวรอย่างที่ตั้งใจแน่ๆ

ดีสำหรับการไปเจาะหรือสักนะคะ เราต้องคุยกับช่างให้เข้าใจก่อนว่าจะทำให้เราได้ไหมไม่ใช่ก้มหน้าก้มตาจะเอาเงินแล้วเราบอกว่าเจาะได้ๆท่าเดียว โต้งเขาดูแผลให้นานและปรึกษากันก่อนทำก็เลยสบายใจ เขารับรองด้วยว่าได้ก็น่าจะได้ เขาบอกร้านในขอนแก่นก็ลูกศิษย์เขาหลายร้านอ่ะ อืม..

รูปจะตามมาลงว่ามีความก้าวหน้าแต่ละวันเปนอย่างไรบ้าง จนกว่าจะแผลหายนะคะ อยากจดจำพัฒนาการ หวังว่านี่จะเปนการเจาะครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ ถ้าไม่เวิคจะเปลี่ยนไปเจาะตรงที่อื่นบ้าง

15 นาที : เมื่อกลับถึงบ้าน หลังจากทำเสร็จ

กินข้าวเย็นตามปกติ พุงป่อง ฮ่าๆๆๆ

มันจะเด้งออกมาไหมนี่

1 ชั่วโมงผ่านไป :
นั่งหน้าจอคอมดูพันทิปเพลินกลับมาอัพเดทอาการ ก็ต้องนั่งยืดๆพุงไว้ ยังเจบแผลอยู่ ไม่มากมายหรอก แค่รู้ว่าตรงนั้นมันมีอะไรบางอย่างเท่านั้นล่ะจะพยายามไม่แขม่วพุง หรือเกร็งไว้ อืม..อันนี้เดาเองนะว่าควรจะปล่อยพุงตามปกติของมัน อย่าไปสนใจมันมาก ถ้าแขม่วๆไว้บ่อยๆแล้วคลายมันอาจจะเบี้ยวได้.. ไม่รุสิ..

เข้านอน..มันตึงๆ เจ็บๆอยู่ไม่กล้านอนท่าอื่นนอกจากนอนหงาย เลยเป็นแหน็บซะ นอนไม่ค่อยหลับ กังวล กลัวผ้าห่มไปโดนจิว

28 ชั่วโมง :
อาบน้ำครั้งแรก เอาแก้วพลาสติกมาครอบไว้ อีกมือหนึ่งก็ถูสบู่ ดีนะหน้าหนาวไม่ต้องอาบน้ำบ่อยๆน่ะ (แอบหมัก) อาบเสร็จก็เอาสำลีพันก้านจุ่มน้ำเกลือมาเช็ดแผลเบาๆ ไม่เจ็บเลยอ่ะ จนแปลกใจ เอ้ย ทำไมมันไม่เจ็บบ้างวะ? แล้วก็เช็ดหัวจิวด้านล่างเพราะว่ามีเศษปริโตเลี่ยมเจลที่โต้งเอาป้ายเข็มเจาะ เกาะติดอยู่ด้วย ผสมกับเลือดแห้ง

18 กพ. :
นอนคืนที่สองผ่านไปด้วยดี นอนตะแคงได้บ้างแล้ว ไม่เจ็บเลยวันนี้ คงเพราะว่าเนื้อยังเกาะแน่นกับจิวที่แปลกปลอมเข้ามาไม่ขยับและแผลแห้ง ไม่ได้โดนน้ำ ประกอบกับดื่มน้ำใบบัวบกที่แม่ปั่นไว้ให้ คงจะช่วยได้บ้างอ่ะนะ ไม่ได้กินยาแก้อักเสปแต่ประการใด นับว่าคราวนี้มีแววว่าจะหายไว ไม่เจ็บเอาซะเลย

24 กพ. :
นอนตะแคงไม่เจ็บตึงแล้วค่ะ เมื่อเช้าเห็นหัวจิวด้านล่างมันขยับได้ ไม่ติดอยู่กับปากรูที่เจาะแล้วก็เลยเอาน้ำเกลือมาเช็ด ช่วงนี้กินข้าวเยอะมาก ท้องป่องๆตลอด แต่ก็ไม่ได้เคืองอะไรที่แผลเจาะ อืม..มันช่างเงียบเฉย เหมือนไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับมันเลยนะเนี่ย สงสัยอีกนานกว่าจะมีอะไรใหม่ๆมาอัพเดทมังคะ จนกว่าจะผิดปกติจากนี้อ่ะนะ.