ชีวิตหลัง layoff พนักงาน(5) เพิ่งจะรู้สึกเศร้า
9 มกรา 52,
คุณคะ
นี่มันอะไรกันนี่? ตรูเพิ่งจะรู้สึกว่าตัวเองตกงานแน่แท้แล้ว
เศร้านะ นอนกลิ้งบนเตียงได้ทั้งวัน ไม่อยากออกไปไหน ไม่ไปกินข้าว นอนดูหนังจากเคเบิ้ล หลับตอนตีสี่ ตื่นมันบ่าย หลังๆมาดีหน่อยห้าโมงเช้า ชักไม่เข้าท่า น้ำหนักลดไปเลย ตัวเริ่มเหี่ยวเนี่ย แม่บอกให้ดื่มน้ำเยอะๆ ยังไม่ได้ออกไปซื้อของกินมาตุนไว้เลย ที่ห้องก็เลยไม่มีอะไรให้กิน แม่ดุ..
เศร้า หดหู่ นี่ฉันไม่มีรายได้อะไรเข้ามาแล้วนะ ฉะนั้นจะกินจะซื้ออะไรก็เลยระวังมาก ถ้าฉันไม่ตายก็ไม่เป็นอะไรมั้ง คิดซะอย่างนั้น
เหอๆๆ
และแล้วอาทิตย์นี้ก็เลยมีพลังจะลุกขึ้นมาหางานใหม่ เริ่มโทรติดต่อพี่ๆเพื่อนๆว่ามีใครมีข่าวงานบอกไหม ว่าแล้วเพื่อนดีๆก็ปรากฏตัวขึ้น มีข่าวดีล่ะ เขาอยากได้ตัวเรามาทำงานต่อจากเขาเพราะเขาต้องลาออกไปตปท. ด้วยความที่เคยทำงานร่วมกันมาเขาก็คอมเม้นท์ให้เจ้านายฟัง น่าจะมีข่าวดีติดต่อกลับมา น่าจะได้เริ่มงานนี้เดือนหน้า แต่ไม่แน่ ตอนนี้ขอดูงานอื่นๆด้วยว่าเงื่อนไขเป็นอย่างไร เรียกว่าอยู่ในช่วงเจรจา
อย่างน้อยฉันก็ได้ลุกออกจากห้อง ออกมาพบโลก กล้าคุยกับคนรอบข้างเพื่อเสี่ยงอีกครั้ง.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เริ่มงานเดือนหน้า ยังไม่ทราบวันที่แน่นอน ช่วงต้นๆเดือนล่ะ
งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วสิ เย้..ไปเที่ยวกันเหอะ!! มีใครสนใจจะแบกเป้ไปกับเราบ้างไหม? หลังไมค์มาสิ จะไปอาทิตย์หน้าเน่อ