Group Blog
 
All Blogs
 
๔.ผู้ทำคุณบูชาโทษ (๑)

สามก๊กฉบับลิ่วล้อ

๔.ผู้ทำคุณบูชาโทษ

ตอนที่ ๑ เจ้าเมืองใจงาม

“ เล่าเซี่ยงชุน “

ผู้ที่อ่านสามก๊ก วรรณคดีไทยซึ่งแปลจากนิยายอิงพงศาวดารจีน ที่โด่งดังที่สุดในยุครัตนโกสินทร์ คงไม่มีผู้ใดไม่รู้จัก โจโฉ ซึ่งได้แสดงบทบาทอยู่ประมาณ สามในสี่ส่วนของเรื่องนี้ แต่ชีวิตและพฤติกรรมของโจโฉ ที่ยืนยาวมาได้นานถึงแค่นั้น ก็ด้วยความเมตตาปราณีของบุคคลผู้หนึ่ง ซึ่งไม่มีชื่อเสียงให้ใครได้รู้จัก บุคคลผู้นั้นได้ช่วยให้เขาพ้นจากความตาย มาตั้งแต่ยังหนุ่ม โดยมิได้หวังที่จะรับผลตอบแทน ของการกระทำนั้น แต่ประการใดเลย

เขาผู้นั้นมีชื่อว่า ตันก๋ง เป็นเจ้าเมืองจงพวน ซึ่งนับว่าเป็นเมืองเล็กชั้นจัตวา อยู่ห่างไกลความเจริญ ขณะนั้นพระเจ้าเลนเต้สิ้นพระชนม์ เกิดมีเรื่องราววุ่นวายขึ้นในเมืองลกเอี๋ยง ซึ่งเป็นเมืองหลวง จนเป็นเหตุให้ตั๋งโต๊ะเจ้าเมืองซีหลง ซึ่งเป็นคนมีนิสัยชั่วร้าย ยกกองทัพเข้ามาช่วยปราบการจลาจล แล้วก็ถอด หองจูเปียนรัชทายาทออกและหาเหตุฆ่าเสีย แล้วยกหองจูเหียบ ผู้น้องอายุเก้าปี ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ถวายพระนามว่า พระเจ้าเหี้ยนเต้ แล้วตนเองก็เข้ารับตำแหน่ง เซียงก๊ก เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน จากนั้นก็ถืออำนาจบาตรใหญ่ ปกครองบ้านเมืองด้วยความเหี้ยมโหด จนเป็นที่เกลียดกลัวของเหล่าขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นฝ่ายบู๊ ตลอดจนอาณาประชาราษฎร ทั่วไป

ตอนนั้นโจโฉได้เป็นนายทหารอยู่ในเมืองหลวงแล้ว คิดจะกำจัดตั๋งโต๊ะ ด้วยวิธีพกกระบี่สั้นจะเข้าไปฆ่าเอาดื้อ ๆ แต่ไม่สำเร็จ เพราะตั๋งโต๊ะและลิโป้ลูกเลี้ยงซึ่งเป็นนายทหารคนสนิท รู้ทีเสียก่อน แต่ยังจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน โจโฉเลยหาอุบายหลบหนีออกจากเมือง เผ่นแน่บไปไม่ยอมเหลียวหลัง ตั๋งโต๊ะก็ได้แต่สั่งให้เจ้าหน้าที่เขียนรูปโจโฉ พร้อมด้วยประกาศจับ ส่งไปทุกหัวเมือง รวมทั้งเมืองจงพวนของตันก๋งด้วย

พอโจโฉผ่านมาทางเมืองนี้ เจอเอาชาวด่านตาดีจำหน้าได้ ก็ช่วยกันจับตัวมัดไปส่งให้เจ้าเมือง โจโฉไม่รู้ว่าหน้าตาของตนนั้น เป็นที่รู้จักกันดี จากประกาศจับนั้นแล้ว เมื่อถูก เจ้าเมืองสอบสวน จึงบอกว่าตนชื่อฮ่องอู เป็นพ่อค้าเร่ ขายของไปตามต่างเมือง ไม่ใช่ผู้ร้ายข้ามแดนอย่างที่กล่าวหา ตันก๋งเห็นว่ายังปากแข็งไม่ยอมรับ จึงสั่งให้เอาไปขังคุกไว้ก่อน รุ่งขึ้นจะได้ส่งตัวไปยังเมืองหลวง เพื่อรับรางวัลนำจับต่อไป

แต่โจโฉเข้าไปนั่งเล่นอยู่ในคุกได้แค่เที่ยงคืน ผู้คุมก็เข้าไปเบิกตัวเอามาหาตันก๋ง ในที่ลับหูลับตาตามลำพัง ซึ่งตอนแรกโจโฉก็ยังงง ๆ อยู่ว่าตันก๋งจะมาไม้ไหน แต่พอได้ฟังตันก๋งถามอย่างมีไมตรีว่า เกิดเหตุอันใดขึ้นจึงต้องหนีออกมาจากเมืองหลวง ทั้ง ๆ ที่เป็นนายทหารใกล้ชิดมหาอุปราชตั๋งโต๊ะ โจโฉก็เลยวางท่าว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ อย่ามาถามเซ้าซี้เลย อยากจะส่งตัวไปทางเมืองหลวงเอาความดีความชอบก็เชิญเลย

ตันก๋งเป็นคนมีอัธยาศัยนุ่มนวลนอบน้อมถ่อมตน จึงกลับอ้อนวอนว่า อย่าดูถูกเจ้าเมืองบ้านนอกว่าไม่มีความคิด ทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยชอบ วิธีการปกครองของมหาอุปราชตั๋งโต๊ะเหมือนกัน แต่ติดขัดด้วยไม่มีผู้ร่วมคิด จึงตั้งใจจะหาคนที่กล้าหาญมีสติปัญญา เพื่อจะได้เป็นหลักในการทำปฏิวัติปฏิรูปบ้านเมืองต่อไป

โจโฉจึงยอมอ่อนข้อ เล่าความทั้งปวงให้ฟัง แล้วบอกว่าจะหนีไปหาบิดาที่เมือง ตันลิว เพื่อจะได้รวบรวมผู้คนที่มีความคิดเดียวกัน ตั้งกองทัพประชาชนยกไปกำจัดตั๋งโต๊ะผู้ชั่วร้าย ออกจากตำแหน่งเสีย บ้านเมืองจะได้มีความสุขดังเดิม

ตันก๋งจึงถอดเครื่องจองจำตามตำแหน่งนักโทษออก แล้วเชิญให้โจโฉนั่งในที่ สมควร โจโฉก็ถามว่าจะเอาด้วยแน่หรือ ตันก๋งก็ยืนยันเป็นมั่นเหมาะ ว่าจะทิ้งเมืองจงพวนไปร่วมขบวนการกู้ชาติกับโจโฉ ถึงไหนถึงกัน แล้วก็รีบไปจัดหาทรัพย์สินที่มีค่าติดตัวไปเป็นทุนสำรอง พร้อมด้วยกระบี่สองเล่ม และม้าคนละตัว พากันออกจากเมืองไปในค่อนรุ่งนั้นเอง

ทั้งสองเดินทางรอนแรมมาได้สามวัน ถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเวลาเย็น โจโฉจึงบอกให้แวะพักบ้านเพื่อนของบิดา เพื่อขออาศัยนอนก่อน และจะได้สืบข่าวคราวเหตุการณ์บ้านเมืองด้วย ตาเฒ่าเจ้าของบ้านผู้เป็นเพื่อนกับบิดาโจโฉชื่อ แปะเฉีย ก็เล่าความให้ฟังว่า ใคร ๆ ในหัวบ้านหัวเมือง ต่างก็รู้เรื่องร้ายของโจโฉทั่วไปหมด โจโก๋บิดาของโจโฉก็หนีไปแล้ว โจโฉจึงแนะนำแปะเฉียให้รู้จักตันก๋ง และเล่าถึงคุณงามความดีที่มีต่อตนเองให้ฟัง แปะเฉียก็สรรเสริญว่าเป็นคนมีกตัญญูต่อแผ่นดิน ถ้าไม่ได้คนมีน้ำใจอย่างนี้ โจโฉก็ตายดับดิ้นสิ้นชื่อไปแล้ว ว่าพลางก็จัดที่หลับที่นอนให้ผู้เร่ร่อนทั้งสองพักผ่อน รอพ่อครัวจัดหาอาหาร ส่วนตนเองจะไปหาสุราอย่างดีมาเลี้ยงกันให้สำราญ แล้วก็ออกจากบ้านไปอย่างรีบด่วน

โจโฉกับตันก๋งเอนหลังลงพอหนังตาชักจะหย่อน ด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ก็ได้ยินเสียงพ่อครัวปรึกษากันว่า จะมัดเสียก่อนหรือจะฆ่าทีเดียวเลย โจโฉซึ่งเป็นคนมีชนักติดหลัง ก็หวาดระแวงไปว่าแปะเฉียจะคิดไม่ซื่อ อาจไปบอกผู้ใหญ่บ้านให้มาจับตัวก็ได้ ตันก๋งเองก็เพิ่งเคยเห็นหน้าแปะเฉีย ไม่รู้จักน้ำใสใจคอว่าเป็นอย่างไร โจโฉใจเร็วก็ชักกระบี่ออก ถลันเข้าไปฟันพ่อครัว และผู้คนในบ้าน รวมทั้งลูกเมียของแปะเฉีย ตายไปถึงแปดคน

พอดีตันก๋งเหลือบไปเห็นสุกรถูกมัดนอนดิ้นกระแด่วอยู่ จึงบอกว่าโจโฉคิดผิดไปเสียแล้ว แต่ก็กลับตัวไม่ได้ ต้องพากันเผ่นหนีออกจากบ้านฝุ่นตระหลบ ห้อม้ามาได้ไม่ไกลก็สวนกับแปะเฉียเข้ากลางทาง ผู้เฒ่าร้องทักว่าไม่อยู่กินข้าวกันก่อนหรือ จะรีบไปไหนกันหนักหนา โจโฉบอกว่ากลัวความผิดต้องรีบหนีไปให้พ้นภัยก่อน แต่ชักม้าไปได้แค่สองสามก้าว กลับคิดป้องกันตัว จึงหันมาฆ่าแปะเฉียเป็นการปิดปากเสียอีกคนหนึ่ง

ตันก๋งตกใจเป็นอันมาก เพราะเมื่อกี้โจโฉก็ฆ่าลูกเมียบ่าวไพร่ของผู้มีคุณไปแปดศพ ก็เลวพออยู่แล้ว คราวนี้กลับฆ่าแปะเฉียเสียอีก ก็เลยยิ่งเลวหนักขึ้นไปใหญ่ กลายเป็นคนอกตัญญูอย่างที่ไม่มีทางจะแก้ตัวได้ แต่โจโฉก็เถียงว่า

“……..เมื่อกี้เราคิดผิดอยู่แล้ว ครั้นจะละไว้แปะเฉียก็จะโกรธไปบอกนายบ้าน ๆ ก็จะคุมกันมาตามจับเราส่งขึ้นไปเมืองหลวง เราจึงซ้ำฆ่าแปะเฉียเสีย หวังให้เนื้อความสุญไป……”

แล้วสรุปว่า

“……ธรรมดาเกิดมาทุกวันนี้ ย่อมจะรักษาตัวมิให้ผู้อื่นทำร้ายได้ เราจึงทำการครั้งนี้…….”

ตกลงคืนนั้นสองนักปฏิวัติ ซึ่งกลายเป็นผู้ร้ายอุกฉกรรจ์ ก็พากันไปอาศัยนอนอยู่ในศาลาร้างแห่งหนึ่ง โดยไม่มีอาหารตกท้องเลย โจโฉนั้นพอหลังแตะพื้นก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลียละเหี่ยใจ ส่วนตันก๋งนั่งลืมตาโพลง คิดถึงความผิดที่ติดตัวมา น้อยใจว่าอุตส่าห์สละตำแหน่งและสมบัติพัสถาน ทิ้งบ้านทิ้งช่องติดตามโจโฉมา ก็หวังว่าจะเป็นคนดีมีสติปัญญา ทำงานใหญ่เพื่อแผ่นดินสืบไป หารู้ไม่ว่าได้มาคบเอาคนเลวหยาบช้าสามาลย์ ไม่มีความกตัญญูรู้คุณผู้ให้ความอุปการะ ขืนคบต่อไปก็คงมีแต่เรื่องเสื่อมเสียมากขึ้นไป ไม่มีที่สิ้นสุด อย่ากระนั้นเลยสังหารมันเสีย ทั้งกำลังหลับนี่แหละ จะได้สิ้นเสี้ยนหนามกันเสียที และไม่มีโอกาสที่จะไปก่อกรรมทำเข็ญกับผู้ใดได้อีก ตันก๋งนึกแล้วก็ถอดกระบี่ออกจากฝัก

แต่ความที่เป็นผู้มีน้ำใจอันงดงาม รู้จักบาปบุญคุณโทษ ตันก๋งจึงหวนคิดขึ้นมาได้ว่า เหตุทั้งนี้เพราะแรกนั้นตนชอบใจโจโฉจึงตามมา ครั้นโจโฉทำผิดจะฆ่าเสียนั้น ก็หาประโยชน์มิได้ เมื่อไม่ชอบใจแล้วก็ควรจะหนีเอาตัวรอดดีกว่า ปล่อยให้มันไปตามเวรกรรมของมัน คิดแล้วก็สอดกระบี่คืนฝัก ขึ้นม้าแยกทางจากโจโฉไปแต่ผู้เดียว

ชีวิตของโจโฉจึงยืนยาวมาก่อกรรมทำเวร แก่คนชั่วบ้างคนดีบ้าง จนมีชื่อเสียงและชื่อเสีย ยิ่งกว่าผู้ใดในสามก๊ก ด้วยประการฉะนี้.

#########



Create Date : 26 มีนาคม 2560
Last Update : 9 เมษายน 2560 5:00:14 น. 0 comments
Counter : 226 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.