|
|
ค่าของมิตรภาพ (๒)
ฉากชีวิต
ค่าของมิตรภาพ (อีกครั้งหนึ่ง)
เพทาย
เธอลูบคลำหนังสือปกสีเขียว ที่พิมพ์ด้วยกระดาษโรเนียวขนาดมาตรฐานในมือ อย่างใจลอย
พลางหวนระลึกไปถึงเจ้าของหนังสือ ซึ่งเป็นผู้เขียนเรื่องข้างในทั้งหมด ตั้งแต่เขายังแข็งแรงดีอยู่
เขาเป็นลูกค้าขาประจำ ในเรื่องการถ่ายเอกสาร จากร้านของเธอ
ซึ่งเป็นร้านที่รับถ่ายเอกสาร พิมพ์เอกสาร และให้เช่าเครื่องคอมพิวเตอร์ เป็นรายชั่วโมง
ซึ่งไม่ค่อยมีเด็กเข้ามาเช่าเล่นเกมส์ นอกจากนักศึกษาจากสองมหาวิทยาลัย ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง
มาพิมพ์ตำรับตำรา หรือถ่ายเอกสารทำรายงานส่งอาจารย์ เป็นส่วนมาก
เพราะตั้งอยู่ริมถนนใหญ่ ใกล้สี่แยกซึ่งเป็นที่ตั้งของ ศูนย์โทรศัพท์ ของบริษัท ที.โอ.ที
.ติดกับหมู่บ้านเก่าแก่แห่งหนึ่ง ในย่านนั้น
ลูกค้าคนที่ว่าก็มีบ้านพักอาศัย อยู่ในซอยของหมู่บ้านนี้ ไม่ไกลกันเท่าไร
เขาไม่ได้มาบ่อยนักแต่ก็มาเป็นประจำ สม่ำเสมอ
ตั้งแต่เธอย้ายร้านจากในซอยออกมาเช่าห้องเล็ก ๆ อยู่ริมถนน ซึ่งมีทำเลดีกว่าที่เดิม
และมีนักศึกษาผ่านมากกว่าที่เก่า ซึ่งมีร้านถ่ายเอกสารอยู่หลายรายแล้ว
เขาเป็นคนอารมณ์ดี ช่างพูดเล่นเจรจา มีมุขขำ ๆ อยู่บ่อย ๆ
เอกสารที่เขานำมาถ่าย มักจะเป็นต้นฉบับของเรื่องต่าง ๆ ซึ่งเขาเขียนเอง
บางครั้งบอกว่าจะเอาไปส่งนิตยสาร
บางครั้งบอกว่าจะเอาไปส่งโรงพิมพ์ ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ที่มีชื่อเสียง
และบางครั้งบอกว่าจะเอาไปส่งโรงพิมพ์เล็ก ๆ โดยจ่ายเงินส่วนตัวเป็นค่าพิมพ์
เขาบอกว่าจะเอาไว้ใช้เป็นหนังสือแจกงานศพในโอกาสหน้า
แต่บางครั้งก็ถ่ายเอกสารแบบทำเองเป็นเล่ม เพื่อแจกเพื่อนฝูงหรือผู้ที่เขาเคารพนับถือ
ในวาระต่าง ๆ เช่น ปีใหม่ หรือวันเกิด เป็นต้น เช่นเดียวกับหนังสือที่อยู่ในมือของเธอเวลานี้
เธอไม่เคยสนใจกับหนังสือ ที่เขาส่งต้นฉบับมาให้ถ่ายเลย
ถ่ายไปตามที่เขาสั่งโดยไม่ได้อ่านข้อความในหนังสือเหล่านั้น
จึงไม่ทราบว่าเป็นเรื่องประเภทใดบ้าง
จนเวลาผ่านไปนานขึ้น เขาจึงยัดเยียดหนังสือบางเล่ม ให้เธอรับไว้เป็นที่ระลึกบ้าง
ซึ่งเธอก็รับไว้ด้วยความเกรงใจในไมตรีจิตนั้น โดยที่ไม่ค่อยมีเวลาอ่าน
เพราะบ้านพักอยู่ไกลจากร้านที่ทำงานนี้มาก บางทีก็วางทิ้งไว้ที่ร้าน
บางครั้งผู้ใหญ่ในบ้านหยิบไปอ่าน แล้วก็วางไว้ที่อื่นบ้าง
และไม่เคยเล่าเรื่องใดให้เธอฟังเลย
การมาเช้าค่ำกลับของเธอ ทำให้หลายครั้งที่เขามีของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ
อย่างเช่น หมูหยอง ข้าวเกรียบ ขนมเค้ก หรือเครื่องดื่มกล่องเล็ก ๆ จากร้านเซเว่นมาฝาก
ซึ่งทำให้เธอเกรงใจมาก แต่ก็ดูเหมือนจะทำให้เป็นกันเองมากขึ้นอีกด้วย
บางครั้งเธอปฏิเสธที่จะรับของฝากพวกนั้น แต่เขาก็ไม่ยอมเอากลับไป คงวางทิ้งไว้ให้จนได้
ด้วยความเกรงใจ บางครั้งบางคราว ที่เธอไปเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัด
จึงมีของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น พวงกุญแจ หรือปากกาลูกลื่นสีแปลก ๆ มาฝากเขาบ้าง
ซึ่งเขาจะทำท่าทางดีใจ เหมือนได้สมบัติอันมีค่าก็ไม่ปาน
บางครั้งที่เขามีของมาฝาก เธอก็ลดค่าพิมพ์หรือถ่ายเอกสารนั้นบ้าง
ซึ่งเขาไม่เคยสนใจในเรื่องราคาค่างวด เธอบอกไปเท่าไรเขาก็จ่ายเท่านั้น
แต่พอเขารู้สึกว่ามีการลด เขาก็ขอร้องว่าไม่ต้องลดให้เขา แม้เธอจะบอกว่าเรื่องเล็กน้อย
แต่เขาก็ยืนยันว่า เขาไม่ได้มาที่ร้านนี้ทุกวัน และก็ไม่ได้มีของฝากทุกครั้ง
นอกจากเป็นไปตามความเหมาะสม ทั้งเวลาและโอกาส ส่วนงานก็เป็นงาน
เขาพูดด้วยความน้อยใจจนเห็นได้ชัด และดูเหมือนอยากจะพูดอะไรอีก แต่เขาก็หยุดแค่นั้น
เธอจึงจำต้องรับปากว่า ต่อไปจะคิดเต็มราคา ซึ่งเขาก็พอใจ
เวลาผ่านไปเป็นปี และหลายปี ความสัมพันธ์อันดีนั้นก็ไม่ได้งอกเงย พอกพูนขึ้นมาแต่อย่างใด
เขาคงรักษาความเป็นเพื่อนไว้ได้อย่างคงที่ เพราะเธอและเขามีอายุต่างกันมาก
เธอกำลังจะเป็นสาวใหญ่ แต่เขากำลังเข้าสู่วัยชรา
เขาเล่าให้เธอฟังว่าเขาเขียนหนังสือมาตั้งแต่หนุ่ม ๆ ไม่มีชื่อเสียงแต่อย่างใด
จึงต้องเข้ารับราชการในตำแหน่งเล็ก ๆ เงินเดือนพอกินพอใช้ แต่เขาก็เขียนหนังสือเรื่อยไปไม่หยุด
จนกระทั่งเกษียณอายุราชการ จึงมีผู้อ่านมากขึ้น จนมีผู้ส่งชื่อเขาเข้ารับรางวัล จากสมาคมนักเขียน
ไม่ใช่รางวัลดีเด่นอะไร แต่ดูเขาภูมิใจมาก ที่ได้รับรางวัลนี้ก่อนที่จะเลิกเขียนไม่เท่าไร
ถึงกับทำหนังสือที่ระลึก ในวาระนั้น สำหรับแจกจ่ายให้ผู้คุ้นเคย เป็นเล่มพิเศษ
วันสุดท้าย ก่อนที่เขาจะหายหน้าไป เป็นเทศกาลขึ้นปีใหม่
เขามอบหนังสือทำเองให้เธอเล่มหนึ่ง พร้อมกับบอกว่า
หนังสือเล่มนี้เป็นเครื่องหมายของมิตรภาพ ระหว่างเราทั้งสอง
ต่อไปอีก ๑๐ ปีข้างหน้า ถ้าเธอยังอยู่คนเดียว
หนังสือเล่มนี้จะเป็นเพื่อนเธอ แทนตัวเขา
ซึ่งอาจจะไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
หนังสือเล่มนั้น มีปกสีเขียวอ่อน อันเป็นสัญลักษณ์ของเขาเช่นเคย
มีชื่อว่า ค่าของมิตรภาพ ซึ่งก็คือหนังสือที่อยู่ในมือของเธอเล่มนี้เอง
บัดนี้ นับเวลาที่เขาหายหน้าหายตาไป ก็รู้สึกว่านานร่วมสิบปีแล้ว
เธอยังอยู่ที่เดิม มีชีวิตเหมือนเดิม
ส่วนเขาไม่ทราบว่าไปอยู่ที่ไหน หรือมีชีวิตอย่างไร
และถ้ายังมีชีวิตอยู่ จะอายุสักเท่าไร
เพราะเขามีอายุแก่กว่าเธอ ร่วมสามรอบ.
##########
| Create Date : 24 เมษายน 2558 |
| Last Update : 24 เมษายน 2558 17:58:26 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 595 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [