Group Blog
 
All Blogs
 
บันทึกของผู้เฒ่า อ่อนล้า

บันทึกของผู้เฒ่า (๑๗๐)

อ่อนล้า

เมื่อได้เขียน บันทึกของผู้เฒ่า ยุคหลัง เล่าเรื่องความขัดข้อง ในสังขารร่างกายที่เสื่อมโทรมลง ให้เพื่อนได้อ่าน ก็มีผู้วิตกกังวล ห่วงไย ให้คำแนะนำหลายท่าน ทำให้เรากลับไม่สบายใจ เหมือนกับเอาความทุกข์ไปโยนให้ ผู้อ่านข้อเขียนของเรา พลอยเป็นทุกข์ไปด้วย เมื่อปรารภเรื่องนี้ให้ผู้ช่วยฟัง เขาบอกว่า ก็อย่าไปเขียนเรื่องอย่างนี้ซิ ก็ถูก แล้วเราจะเขียนเรื่องอะไร ในเมื่อเดือนหนึ่งจะออกจากบ้านเพียง ๒-๓ หนเท่านั้น เพราะเดี๋ยวนี้แค่เดินหาอาหารกินในบริเวณสวนอ้อย ก็เหน็ดเหนื่อย เมื่อยขา อ่อนล้าไปทั้งกาย

สมัยก่อนเมื่อเกษียณมาสิบปีแรก เดินจากบ้านไปทางถนนนครราชสีมา ข้ามคลองสามเสนถึงแยกร่วมจิตต์ ไปทำธุระที่ ไปรษณีย์ดุสิต หรือธนาคารทหารไทย แล้วก็เดินย้อนกลับมาถึงถนนสามเสนที่แยกศรีย่าน อาจจะเดินชมตลาดนัดไปถึงหน้ากรมชลประทาน แล้วค่อยเดินผ่านที่ทำการไฟฟ้านครหลวง มาทำธุระที่ธนาคารออมสินได้สบาย เสร๊จแล้วจึงเดินกลับ ผ่านแยกสุโขทัยเข้าสวนอ้อยหน้าวชิรพยาบาล ได้อย่างสบาย และมักจะทำอย่างนั้นบ่อย ๆ สัปดาห์ละ ๒-๓ หนด้วยซ้ำ

ต่อมาก็ค่อย ๆ ห่างลง เพราะรอรวบรวมธุระไว้มากพอ แล้วก็ออกไปครั้งเดียวทั่วกรุงเทพเลย แต่พออายุถึง ๗๕ ปี ก็เริ่มรู้สึกว่าอ่อนแอลง เดินไปทำธุระได้ พอขากลับค่อยขึ้นรถเมล์กลับ แต่ก็ยังไปหอสมุดแห่งชาติ หรือตลาดเทเวศร์โดยการเดินไป แล้วขึ้นรถเมล์กลับได้ เมื่อมาถึง ๘๐ ปี ต้องขึ้นรถทั้งไปและกลับ จนลูกชายต้องบอกให้เลิกขึ้นรถเมล์ ไปกลับแท็กซี่ไม่ต้องเสียดายเงิน เพื่อป้องกับอุบัติเหตุขณะก้าวขึ้นหรือก้าวลงจากรถ ก็ทำตามบ้างไม่ทำบ้าง แล้วแต่เหตุการณ์

ตอนนี้แม้แต่การเดินไปหาอาหารมื้อเช้าเย็น ก็อ่อนเปลี้ยเพลียแรงเต็มที ทั้ง ๆ ที่เดินช้า ๆ ตั้งสติเหมือนเดินจงกรม เวลาเดินก็มักจะไม่ตรงทางเสียทีเดียว เผลอ ๆ ก็มีเป๋ ๆ ปัด ๆ ไปบ้าง แล้วก็ต้องคอยระวังรถมอเตอร์ไซค์ รถตุ๊ก และรถเก๋ง ที่แล่นแซงมาจากข้างหลัง ถ้าเขาแล่นเร็วและใกล้ตัว ก็ต้องหยุดเดิน ไม่งั้นจะเซไปหาเขา เวลาจะข้ามถนน ก็เหลียวหลังได้ไม่กี่องศา ต้องหันไปทั้งตัว จึงจะเห็นสุดสายตา เมื่อไม่มีรถมา หรือรถติดกันเป็นพืดแล้ว จึงค่อยหลัดเลาะข้ามไป

เมื่อวันวานตอนเช้า ออกไปซื้อขนมปังและโกโก้เย็น เพื่อมาปั่นเป็นอาหารเช้า แต่ตอนกลางวันจะต้องไปสังสรรค์กับเพื่อนเก่าชาวสื่อสาร ที่ร้านไก่ย่างโคราช จึงต้องกดเงินในตู้ เอ.ที.เอ็ม.มาเตรียมไว้ แต่พอเปิดกระเป๋าเงินก็ใจหายวาบ เพราะบัตร เอ.ที.เอ็ม.ที่มีอยู่สองใบ สำหรับสมุดรับบำนาญสองเล่ม เหลือใบเดียว ต้องยืนหลับตารำลึกชาติอยู่ครู่หนึ่ง จึงนึกได้ว่าเมื่อสองวันก่อนหน้านั้น ได้กดเงินเป็นครั้งสุดท้าย แล้วก็คงหลงลืมทิ้งบัตรคาไว้ในเครื่อง แล้วเวลาก็ผ่านวันอาทิตย์มาอีกหนึ่งวัน ป่านนี้จะมีใครพยายามกดเอาเงินออกมาแล้ว บ้างหรือยัง ถ้าโชคร้ายก็คงไม่เกินสองหมื่น

รีบกลับมาบ้านให้ผู้ช่วย โทรศัพท์ไปอายัดบัตร ตามเบอร์ที่มีอยู่ในใบสลืป ปรากฏว่าเป็นธนาคารเจ้าของตู้ ต้องโทร.ไปที่เบอร์เจ้าของบัตร เขาก็ช่วยจัดการอายัดให้ทันที แต่เพื่อความแน่ใจจึงชวนกันไปที่ธนาคารสาขาเทเวศร์ เพื่อดูรายการในสมุดให้ประจักษ์แก่ตา ว่าเรียบร้อยจริง

เมื่อเดินจากบ้านที่ ซอย ๕ กว่าจะถึงหน้าวชิรพยาบาล ก็รู้สึกเมื่อยขาและเหนื่อยกว่าปกติ อาจจะเป็นด้วยความตื่นเต้นตั้งแต่เช้า จึงคิดจะไปรถแท็กซี่ ซึ่งถ้าคิดอย่างนี้เสียแต่แรก ก็ออกทางซอย ๔ เรียกรถหน้ามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ป่านนี้ก็ถึงแล้ว แต่รถแท็กซี่ที่ผ่านมาเวลานั้น ก็ไมว่างมีผู้โดยสารทุกคัน หรือเห็นว่าว่างมาแต่ไกล ก็มีคนเรียกตัดหน้าไปหมด จึงต้องจำใจรอรถเมล์ปรับอากาศสมัยใหม่เอี่ยม ที่มีบันไดเตี้ย ๆ แต่รถเมล์ที่ผ่านมาไม่ตรงกับวัตถุประสงค์บ้าง ไม่จอดรับบ้าง

ลงท้ายก็ต้องขึ้นรถแท็กซี่ ที่บังเอิญมาติดไฟแดงอยู่ตรงหน้า ชั่วเวลาเพียงไม่กี่น่าทีก็ถึงที่หมาย เมื่อเข้าไปพบเจ้าหน้าที่ประจำช่องที่เรียกตามคิวแล้ว เธอก็เคาะคอมพ์ลงรายการให้ดูว่า เงินยอดสุดท้ายยังอยู่ครบเป็นที่สบายใจหายเหนื่อย

สรุปแล้วการเดินทางที่ทำให้อ่อนเพลียเมื่อยล้าครั้งนี้ เสียแต่ค่าแท็กซี่ขาไป และค่ารถแอร์ขากลับเพียงไม่กี่บาท แต่ช่วยให้ผู้เฒ่าได้ออกกำลังขา โดยไม่ได้ตั้งใจ

แต่ถึงอย่างไร การอ่อนแรงที่กล้ามเนื้อขา ไม่ได้ทำให้กำลังใจอ่อนแอลงเลย โดยเฉพาะไม่อ่อนแอในการที่จะเล่าเรื่องสัพเพเหระ ของตนเอง หรือการค้นหาเรื่องที่มีสาระ มาเสนอเพื่อน ๆ ให้ได้อ่านกันทุกวัน ไม่เว้นวันหยุด และวันพระวันโกน ตลอดไป.

###############















Create Date : 22 มิถุนายน 2558
Last Update : 22 มิถุนายน 2558 12:51:34 น. 3 comments
Counter : 436 Pageviews.
Share

 
เห็นด้วยกับที่คุณลูกชายว่าค่ะ
หาก่อนแรงเผลอหกล้มไปละเป็นเรื่องเลยค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 22 มิถุนายน 2558 เวลา:14:39:53 น.  

 
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 22 มิถุนายน 2558 เวลา:18:10:44 น.  

 
สวัสดีนะจ้ะ เราแวะมาเยี่ยมนะจ้ะ ^____^ สักคิ้ว 6 มิติ ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้วลายเส้น เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ


โดย: peepoobakub วันที่: 14 มีนาคม 2560 เวลา:12:41:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]

เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.