Group Blog
หน้าบ้านชานเรือน
เรื่องสั้น
เปาบุ้นจิ้น...ผู้ทรงความยุติธรรม
บันทึกของคนเดินเท้า
คุ้ยวรรณคดี สามก๊ก
สังสรรค์สนทนา
ฮ่องเต้ห้าแผ่นดิน
รวมร้อยกรอง
กว่าจะถึงวันนี้
ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ
ธรรมะคือคุณากร
ขุนช้างขุนแผน ฉบับรวบรัด
พระอภัยมณี ฉบับเร่งรัด
คนดีแผ่นดินซ้อง
คนซื่อแห่งกังหนำ
พงศาวดารจีนยุครัตนโกสินทร์
นักรบสองแผ่นดิน
ทหารเสือแผ่นดินถัง
ยอดคนแผ่นดินเหม็ง
คนชั่วแผ่นดินจิ้น
ย้อนอดีต ของ พญาเขินคำ
เรื่องสั้นหรรษา
เรื่องเล่าของคนวัยทอง
เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา
ย้อนอดีต
สัพเพเหระคดี
อะไรก็ได้
บันทึกของผู้เฒ่า
ฝึกหัดวางภาพ
ภาพเก่าเล่าเรื่อง
ผู้เฒ่าเล่าอดีต
เรื่องของคนกับหมาและแมว
พลิกพงศาวดาร
หลานปู่
บันทึกของผู้เฒ่า ๒๕๕๕
เรื่องไม่ขำ
นิทานชาวสวน
หลากชีวิตในพงศาวดารจีน
สยุมภู ทศพล
สามก๊กฉบับคำกลอน
สามก๊กคำกลอนประกอบภาพ
สามก๊กฉบับคำกลอน ขบวนที่ ๒
เก็บตกจากตู้หนังสือ
คุยกับเจียวต้าย
โลกสดใส
ตำนานลิ่วล้อ
คุ้ยสามก๊ก
คลังแห่งปัญญา
ทบทวนนิยายจีน
สามก๊กฉบับคำกลอนขบวนที่ ๓
ทบทวนสามก๊ก
จากคลับสามก๊ก
เรื่องเล่าจากอดีต
จากกระทู้นอกเรื่อง
ภาพในอดีต
นิยายธรรมะ
สามก๊กฉบับมหาอุปราช
ภาพเก่าเล่าอดีต
ยิ้มคนเดียว
สามก๊กฉบับลายคราม
สามก๊กฉบับลิ่วล้อ
All Blogs
ถ้าเป็นภรรยา
ขนาดไหน
ไม่ลงชื่อ
๓๓.รอดเพราะบัตร
๓๒.ทุกข์ของผู้เฒ่า
๓๑.รอดตัวไปที
๓๐.คำพูดของหนู
๒๙.ซื้อไม่เป็น
๒๘.เล่นนอกวง
๒๗.คนอายุยืน
๒๖.ตามใจฉัน
๒๕.ร้านค้าอัตโนมัติ
๒๔.แหวนเพ็ชร
๒๓.รู้ได้ไง
๒๒.หนังสือรับรอง
๒๑.ใครโง่
๒๐.ของขวัญ
๑๙.คดีลูกโซ่
๑๘ อายุเท่ากัน
๑๗.พยานปากเอก
๑๖. เรื่องของใคร
๑๕.เห็นกับตา
๑๔. คำแนะนำ
๑๓.ลูกปู
๑๒.กลัวเสทือนใจ
๑๑.ข่าวดี
๑๐.คนช่างสงสัย
๙.น้องเมีย
๘.เดชสาวใช้
๗.หนูกลัว
๖.ความซื่อสัตย์
๕. มันเป็นอะไร
๔.อดีตอันใกล้
๓. คนกลัวผี
๒.ผู้หญิงเปรียบเหมือนกีฬา
๑.เป็นอะไร
๑๙.คดีลูกโซ่
เรื่องสั้นหรรษา (๑๙)
๑๙.๑ คดีลูกโซ่
นายร้อยเวรประจำสถานีตำรวจภูธรแห่งหนึ่ง ได้รับแจ้งความจาก นายจ้อย ว่าถูกชายไม่ทราบชื่อ เอาไม้หน้าสามตีศรีษะจนแตก ให้หมอที่อนามัยเย็บตั้งห้าเข็ม เลือดยังเลอะเสื้อที่สวมอยู่
นายร้อยเวรจึงให้ผู้เสียหายพาตำรวจนายหนึ่ง ไปจับตัวคนที่ทำร้ายมาจากตลาดได้ เมื่อสอบปากคำก็ทราบว่าชื่อ นายผึ้ง ผู้ต้องหาให้การว่า
ไอ้หมอนี่มันตบตีเมียผมจนล้มลงกลางตลาด ผมจะทนอยู่ได้ยังไง ก็ล่อเข้าให้มั่งซีครับ ไม่เชื่อถามมันดู
นายจ้อยแก้ตัวว่า
ก็เมียเขาเอาสากกะเบือมาขว้างหัวผมก่อน ทั้ง ๆ ที่ผมเดินมาดี ๆ และไม่เคยทำอะไรให้เจ็บช้ำน้ำใจเลย ไม่เคยเห็นหน้ากันด้วยซ้ำ ยังงี้ผมจะยอมได้ยังไง
นายผึ้งบอกว่ามีคนที่ตลาดวิ่งไปบอกว่าเมียถูกทำร้ายก็รีบวิ่งมาช่วย โดยไม่รู้เรื่องที่เมียเอาไม้ขว้างหัวนายจ้อย
ตำรวจไม่ต้องไปตามเมียนายผึ้ง เพราะว่ามาด้วยกันแล้ว เธอชื่อ นางหน่อย ให้การว่า
หนูไม่ได้เจตนาจะทำร้ายนายคนนี้หรอกค่ะ ตอนนั้นหนูกำลังจ่ายตลาด มีคนมาล้วงเงินในกระเป๋าของหนูไป ไอ้นั่นมันวิ่งหนีไปหน้าตลาด หนูก็วิ่งตามไปแต่ไม่ทัน เลยฉวยสากกะเบือแม่ค้าส้มตำขว้างไป แต่ไม่ถูกมัน นายคนนี้กลับวิ่งเข้ามาซ้อมหนู สงสัยเป็นพวกเดียวกันก็ไม่รู้
นายจ้อยก็ยืนยันว่าไม่รู้จักกับใคร ไม่ได้เป็นพวกใครทั้งนั้น แต่ไม่ยอมเจ็บหัวฟรี ๆ เลยโดนยกที่สองถึงเลือด
อีกสองวันต่อมาตำรวจก็จับคนร้าย ที่วิ่งราวได้ เพราะบ้านอยู่หลังตลาดนั้นเอง ตำรวจรู้จักตัวเพราะเป็นโก๋ที่อยู่ในสายตา หมอนั่นชื่อ นายก่วย ซึ่งให้การภาคเสธว่า
ผมทำไปเพราะเพื่อนวานให้ทำ มันเป็นลูกชายของน้าหน่อยเอง ผมก็นึกว่าไม่มีความผิด เงินก็เอาไปให้มันแล้ว
ตำรวจจึงต้องไปตามนางหน่อยมาอีกครั้งเพื่อยืนยันว่า นายก่วยเป็นคนร้ายจริง และให้ไปตามลูกชายมาสอบสวนขยายผล
นางก็ว่า นายต๋อง ลูกชายของตนอยู่กับพ่อของเขาที่บ้านเก่า ห่างไปอีกตำบลหนึ่ง ร้อนถึงตำรวจต้องมีหมายเรียกให้นายต๋องกับบิดา มาให้การเพิ่มเติม
นายต๋องก็พาบิดาที่ชื่อ นายแต๋ง มาด้วย และให้การรับสารภาพว่าได้ใช้ให้ นายก่วยวิ่งราวเงินของมารดาจริง แต่เป็นคำสั่งของบิดา
นายแต๋งก็ยอมรับเช่นเดียวกันว่า ตนกับนางหน่อยเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้อง และยังไม่ได้หย่าขาดกัน แต่ภรรยารังเกียจว่าตนขี้เมา จึงแยกมาอยู่ที่หลังตลาดนี้ ตนใช้ลูกชายมาขอเงินแม่ไปซื้อเหล้ากินก็ไม่ให้ จึงวางอุบายให้หาคนมาแย่ง ชิงเงิน ลูกชายจะไปวานใครตนไม่รู้เรื่อง ส่วนนายผึ้งนั้นตนไม่รู้จัก
นางหน่อยจึงชี้แจงกับตำรวจว่า นายผึ้งนั้นเป็นเพื่อนบ้านใกล้ชิดกัน ได้ช่วยเหลือในการครองชีพอยู่เสมอ จึงมีความสัมพันธ์กันแบบว่าลึกซึ้ง และกะว่าจะหย่ากับนายแต๋งมาอยู่กินกับนายผึ้งอย่างเป็นทางการ ในเร็ว ๆ นี้ พอดีมาเกิดเรื่องเสียก่อน
ขอเรียนว่า ชื่อทั้งหมดในเรื่องนี้เป็นนามสมมุติ ถ้าไปพ้องกับท่านผู้ใดก็ต้องขออภัยด้วย
ส่วนคดีที่ผูกพันกันเป็นลูกโซ่ หรืองูกินหางนี้ จะลงเอยอย่างไรก็จำไม่ได้ เพราะนักข่าวไปนั่งคอยฟังผลอยู่ที่ร้านกาแฟข้างโรงพัก จนเมาหลับไปโดยไม่ได้ผลสรุป
ท่านผู้อ่านเขียนต่อเอาเองก็แล้วกันครับ.
จากคุณ : เจียวต้าย - [ 16 มิ.ย. 48 09:14:05 A:61.90.14.15 X: ]
ถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป
Create Date : 20 พฤษภาคม 2552
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 4:37:03 น.
4 comments
Counter : 1164 Pageviews.
Share
Tweet
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
มาลงชื่ออ่านครับ
สับสนวุ่นวาย สืบขยายผลไล่กันไปจนเป็นงูกินหางจริง ๆ ด้วยครับ
อิอิ
โดย: อาคุงกล่อง (
อาคุงกล่อง
) วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:53:36 น.
สวัสดีคะ แวะมาทักทาย มีความสุขในวันทำงาน หน้าฝนแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย:
หน่อยอิง
วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:55:25 น.
ฮ่าๆๆๆๆ คดีนี้ มันยุ่งพิลึกจริงๆ...
โดย: ป้าแก่ (
elastigirl
) วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:48:06 น.
สวัสดีครับ คุณอาคุงกล่อง รู้จะไม่ได้วิสาสะทักทายกันมานานนะครับ
ดอกกุหลาบของคุณหน่อยอิง สวยจริง ๆ ครับ
ฮ่า ๆ ๆ คุณป้าแก่ครับ เขาถึงได้เรียกว่าคดีลูกโซ่ไงครับ.
โดย:
เจียวต้าย
วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:05:47 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
เจียวต้าย
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [
?
]
เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
เจียวต้าย
เจียวต้าย
GTW
silverqueen
oreocream
หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก
sugarhut
สีน้ำฟ้า
เปียร์รุส
กริชครับผม
เอ่อ่อ่ะนะคะ
~ เจ๊ล่ะเบื่อ!!!! ~
กลิ่นกาแฟครับ
พิธันดร
จริง
O-HO
i_tua_yung
Handmade
โสมรัศมี
ข้าวโพดแมวติสต์แตก
อาคุงกล่อง
pink-worm
Webmaster - BlogGang
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
มาลงชื่ออ่านครับ
สับสนวุ่นวาย สืบขยายผลไล่กันไปจนเป็นงูกินหางจริง ๆ ด้วยครับ
อิอิ