|
|
นึกว่าค่าอาหาร
นึกว่าค่าอาหาร
สมชายนั่งคอยอยู่ที่ม้ายาวหน้าโต๊ะของเจ้าหน้าที่ตรวจเลือด รวมกับคนไข้อีกมากมาย ต้องแต่ก่อนหกโมงเช้า ด้วยความกระวนกระวาย เนื่องจากต้องอดอาหารและเครื่องดื่มทุกชนิด รวมทั้งน้ำที่เคยดื่มเป็นประจำ โดยเด็ดขาดตามคำสั่งแพทย์ ตั้งแต่สองทุ่มเมื่อคืนนี้
เพื่อจะให้ได้เลือดที่บริสุทธิ์จริง ๆ ไปตรวจวิเคราะห์วิจัย ค้นคว้าหาสาเหตุของอาการป่วย ตั้งเกือบสิบรายการ ในกระดาษแบบฟอร์มสีฟ้าสีขาวสีแดง ๒-๓ แผ่น ที่เขาถืออยู่ในมือ
เวลาที่ล่วงไปได้เพิ่มความหิวกระหายให้แก่เขามากขึ้นทุกที หูชักจะอื้อ นัยตาชักจะลาย แถมท้องก็ส่งเสียงร้องจ๊อก ๆ อย่างกวนประสาทถี่ขึ้น
จนกระทั่งแปดโมงเช้า จึงได้ยินเสียงเรียกชื่อ เขารีบปราดเข้าไปที่โต๊ะเจ้าหน้าที่ พร้อมกับส่งแบบฟอร์มในมือให้
เจ้าหน้าที่รับไปเขียนอะไรขยุกขยิกครู่หนึ่ง แล้วก็เงยหน้าขึ้นถามว่า
" กินอาหารมาหรือยังครับ "
" ยังครับ " เขาตอบ " ยังไม่ได้กินอะไรมาเลยครับ "
เจ้าหน้าที่จึงบอกว่า
" สองร้อยบาทครับ "
สมชายกลืนน้ำลายเอื๊อก
" อ้า....ไม่ต้องก็ได้ครับ ผมยังไม่ค่อยหิว เดี๋ยวกลับไปกินข้าวบ้านก็ได้ครับ "
########
| Create Date : 14 ธันวาคม 2559 |
| Last Update : 14 ธันวาคม 2559 8:58:32 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 935 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [