12 ตูลาคม 2543 เมื่อ 13 ก่อน เวลา 06.30 น.วันที่ 12 ตุลาคม 2543 จำได้ไม่เคยลืมอานี ขับรถไปบอกว่า พ่อตายแล้ว เขาเจอศพแล้ว เมื่อก่อนไม่มีโทรศัพท์อย่างทุกวันนี้การรับข่าวก็ไม่รวดเร็ว วินาทีนั้นบอกกับตัวเองว่าไม่จริงพ่อแข็งแรงพ่อจะจากไปได้ยังงัย อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้ มันเป็นการหลอกตัวเองชัดๆทั้งที่น้ำตาไหลตลอด จนเขาพาไปถึงวัด เจ้าหน้าที่กู้ภัยเปิดห่อผ้าสีขาวออกมา เรี่ยวแรงหมดไปทันที เพราะคนที่นอนนิ่งภายใต้ผ้าขาวนั้น คือคนที่เรารักเขาและเขารักเรา นั่นเอง เมื่อนึกถึงวันนั้น น้ำตายังไหลเสมอ เสียดาย เสียใจที่พ่อมาจากไปเร็วเกิน แต่หมอะบูในเอกสารว่าพ่อเสียวันที่ 11 เพราะตอนเจอเป็นเช้ามืดวันที่ 12 แล้ว เมื่อเช้าเลยพาน้องพิมไปใส่บาตรที่วัดพร้อมกรวดน้ำให้ตา ไม่ว่าตอนนี้จะอยู่ ที่ไหนก็ให้รับรู้ว่าลูกหลานยังรักยังคิดถึง '''พ่อ'''เสมอนะ  
|
ซังหวาน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Blog นี้ ยินดีต้อนรับนะคะ
Friends Blog
|
||||||||||||||
