Group Blog
 
All Blogs
 
เธอคือทาสหัวใจของฉัน: Chapter 26 ข้อมูล PART 2


หลังจากออกจากห้องอาหารไปแล้วเดรโกก็ตรงไปที่ห้องนอนของเขาในทันที เด็กหนุ่มกลับไปที่ห้องนอนเพื่อเตรียมของใช้ที่จำเป็นของเขาสำหรับการเดินทางในวันพรุ่งนี้ อีกทั้งมัลฟอยยังต้องสั่งให้เอลฟ์เตรียมอุปกรณ์สำหรับทำแผลและยารักษาบาดแผลเบื้องต้นให้เขาขณะที่เขาลงมือจัดกระเป๋าสำหรับเดินทางด้วยตัวเอง และกว่าจะจัดเตรียมของทุกอย่างเสร็จนาฬิกาก็บอกเวลาเกือบห้าทุ่มแล้ว

เด็กหนุ่มรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่เวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ อันที่จริงเขาตั้งใจจะไปบอกเฮอร์ไมโอนี่ด้วยตัวเองในเรื่องการเดินทางในวันพรุ่งนี้หลังจากที่เขาจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว เพื่อที่เด็กสาวจะได้เตรียมตัวสำหรับเดินทางด้วย แต่เดรโกก็ไม่คิดมาก่อนว่าการจัดสัมภาระสำหรับเดินทางในครั้งนี้นั้นจะกินเวลาเสียยิ่งกว่าการจัดของใส่หีบเพื่อกลับไปเรียนที่ฮอกวอตส์เสียอีก และเมื่อเป็นเช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงวางกระเป๋าสัมภาระที่เพิ่งจัดเสร็จไว้ในห้องนอน เพื่อรอให้เอลฟ์มายกมันลงไปในวันพรุ่งนี้ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องนอนของตนเองตรงไปยังห้องนอนของเฮอร์ไมโอนี่ที่อยู่ทางปีกตะวันตกทันที

เมื่อเขาเดินมาถึงห้องนอนของเฮอร์ไมโอนี่ เดรโกก็เปิดประตูห้องออกโดยไม่ต้องเคาะให้เสียเวลา และสิ่งแรกที่เขาเห็นหลังจากก้าวเข้าไปในห้องก็คือร่างของเด็กสาวที่ล้มตัวลงกับที่นอนอย่างรวดเร็วพร้อมกับแกล้งทำท่าราวกับเธอกำลังนอนหลับอยู่ก่อนหน้านั้น แต่มัลฟอยก็เร็วพอที่จะสังเกตุเห็นกริยานั้นของเฮอร์ไมโอนี่

เดรโกยิ้มอย่างกึ่งขันกึ่งเอ็นดูกับท่าทีนั้นของเด็กสาว ก่อนจะก้าวเข้าไปในห้องนอนของเธอพลางเรียกชื่อของเด็กสาวเบา ๆ

“เกรนเจอร์” ไม่มีเสียงตอบจากร่างบางที่กำลังนอนหันหลังอยู่บนเตียง ภายในห้องนั้นมีเพียงแสงสว่างที่มาจากโคมไฟที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนั้นเดรโกจึงย่างสามขุมไปยังเตียงนอน เด็กหนุ่มสังเกตุเห็นหนังสือเล่มหนึ่งวางอยู่บนเตียงใกล้ ๆ ร่างของเฮอร์ไมโอนี่ ซึ่งมันบอกเขาว่าเธอกำลังอ่านหนังสือเรื่องการแปลงร่างขั้นสูงอยู่ก่อนที่เขาจะเข้ามาในห้อง
มัลฟอยลองเรียกชื่อทาสสาวของเขาเป็นครั้งที่สอง และเมื่อไม่มีเสียงตอบจากร่างตรงหน้า เดรโกจึงถอดรองเท้าของเขาออกพร้อมกับหยิบหนังสือการแปลงร่างขั้นสูงเล่มหนานั้นไปวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะถอดเสื้อคลุมตัวนอกของเขาออกและโยนมันไปไว้ทางโซฟาอย่างไม่ใส่ใจ ดวงตาสีเงินของเขามองร่างของเฮอร์ไมโอนี่จากด้านหลังอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียงและสวมกอดร่างบางนั้นไว้จากด้านหลัง

เด็กหนุ่มรู้สึกได้ว่าเด็กสาวสะดุ้งเพราะสัมผัสของเขา แต่เธอยังคงทำแกล้งทำเป็นหลับสนิท และเดรโกก็ต้องยิ้มกับท่าทีนั้น

‘นี่เธอคิดจริง ๆ หรือว่าการแกล้งหลับจะช่วยอะไรเธอได้น่ะ’ เขาคิด มุมปากของเด็กหนุ่มผมบลอนด์ยกสูงอย่างเจ้าเล่ห์ขณะที่เขากำลังคิดหาวิธีหยอกทาสสาวของเขา หลังจากเสียเวลาคิดไม่นานนัก วงแขนของมัลฟอยก็กระชับร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาให้แน่นขึ้น ขณะที่เขาเริ่มจูบที่หลังคอเธอ

เฮอร์ไมโอนี่สะดุ้งทันทีเมื่อริมฝีปากร้อน ๆ ของเดรโกสัมผัสร่างกาย ดวงตาสีน้ำตาลลืมขึ้นอย่างตกใจ แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของเธอกันแน่ ที่เจ้านายของเธอไม่เห็นว่าเด็กสาวลืมตาขึ้นแล้วเพราะเธอกำลังหันหลังให้เขาอยู่

และเมื่อเป็นเช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงถือโอกาสนั้นจูบบริเวณหลังคอของทาสสาวของเขาอย่างไม่เกรงใจ พร้อมกับมือทั้งสองข้างของข้างที่เริ่มลูบไล้ร่างบางผ่านอาภรณ์ที่เธอกำลังสวมใส่อยู่ ขณะที่เด็กสาวเริ่มรู้แล้วว่าเธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากเสียแล้ว ในตอนแรกที่ได้ยินเสียงเปิดประตู เฮอร์ไมโอนี่คิดว่าการที่เธอแกล้งหลับนั้นจะช่วยให้มัลฟอยไม่สนใจเธอได้ แต่ตอนนี้เด็กสาวก็รู้แล้วว่าเธอคิดผิด เพราะแผนการที่เธอคิดขึ้นมานี้มันไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามมันกลับยิ่งทำให้เธอลำบากมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ!
และก่อนที่เธอจะคิดหาทางออกได้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี เดรโกที่เพิ่งถอนใบหน้าออกจากลำคอขาวผ่องก็เข้ามากระซิบที่หูของเฮอร์ไมโอนี่เบา ๆ

“ฉันรู้ว่าเธอยังไม่หลับ แต่ถ้าเธออยากจะแกล้งทำเป็นหลับต่อก็ได้นะฉันไม่ว่าอะไรหรอก เพราะมันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบเหมือนกัน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ก่อนจะจูบเธอที่ใบหูเบา ๆ จนเฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่ามันร้อนผ่าวราวกับถูกแดดเผา และเมื่อเป็นเช่นนั้นเด็กสาวจึงถอยหายใจก่อนจะพยายามดันตัวออกจากอ้อมกอดของเดรโก

และน่าแปลกเหลือเกินที่คราวนี้เด็กหนุ่มยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนแต่โดยดี ดวงตาสีเงินของเขาดูเจ้าเล่ห์ยิ่งนักยามที่เธอหันมาสบมัน ขณะที่เฮอร์ไมโอนี่รีบยันกายขึ้นจากเตียงและถอยห่างออกจากเด็กหนุ่มให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้

“นายต้องการอะไร” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่บอกไม่ถูกว่าเธอโกรธหรือสับสนมากกว่ากันแน่

“เธอก็น่าจะรู้นี่นาว่าฉันต้องการอะไร” เด็กหนุ่มตอบออกมาพลางมองเธอด้วยสายตาที่กรุ้มกริ่มจนเด็กสาวรู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนผ่าว แต่เธอก็ยังคงไม่ละความพยายามในการโต้เถียงเขาอยู่ดี
“ฉันไม่รู้หรอกว่านายต้องการอะไร มัลฟอย” เฮอร์ไมโอนี่พูดออกมาอย่างแผ่วเบา ดวงตาสีน้ำตาลของเธอแฝงแววเจ็บปวดเอาไว้

อันที่จริงเด็กสาวรู้ดีว่าเจ้านายของเธอต้องการอะไร เธอรู้มาตลอดหลังจากที่เขาใช้กำลังขืนใจเธอรวมทั้งร่ายเวทย์มนต์เพื่อกักขังเธอไว้เป็นทาสของเขา ว่าสิ่งเดียวที่เดรโก มัลฟอยต้องการก็คือการเก็บเธอไว้เพื่อแก้แค้นเท่านั้น เด็กหนุ่มใช้ร่างกายของเธอเพื่อหาตอบสนองความต้องการของเขาเองโดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอแม้แต่น้อย นี่ยังไม่รวมที่พ่อของเขาต้องการเก็บเธอไว้เป็นเหยื่อล่อให้เพื่อนรักของเธอเดินเข้ามาหาความตายอีกด้วย แต่ถึงจะรู้ดีว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าได้ทำร้ายและเอาเปรียบเธอขนาดไหนก็ตาม แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่อาจห้ามตัวเองไม่ให้รู้สึกดีไปกับสัมผัสของเขาได้เลย และที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือดูเหมือนเจ้านายของเธอจะพอใจเป็นอย่างมากเสียด้วยที่เห็นเธอทุกข์ทรมานเพราะความต้องการที่น่ารังเกียจของตัวเองแบบนี้

เมื่อเห็นสายตาของผู้หญิงที่เขารักมองมาทางเขาอย่างตัดพ้อ เดรโกก็เปลี่ยนท่าทีของเขาในทันที มือแข็งแรงของเขายื่นออกไปลูบแก้มเด็กสาวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะมองเธอด้วยแววตาที่แสดงออกถึงความห่วงใยที่เขามีต่อเธอโดยไม่มีปิดบัง ขณะที่เฮอร์ไมโอนี่มองเขาอย่างไม่เข้าใจเด็กหนุ่มก็พูดขึ้น

“ใช่ เธอไม่มีทางรู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วฉันต้องการอะไร” เดรโกพูดด้วยสีหน้าที่เศร้าหมอง
แน่นอนว่าทาสสาวของเขาไม่มีทางรู้อย่างแน่นอนว่าสิ่งเดียวที่เด็กหนุ่มปรารถนามากที่สุด ทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่าเขาไม่มีวันได้มันมาครอบครอง ก็คือหัวใจของเด็กสาวผู้เป็นทาสของเขา แม้ว่าเดรโกจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างของเฮอร์ไมโอนี่แม้กระทั่งชีวิตของเธอมาอยู่ในครอบครองของเขาแล้วก็ตาม แต่การได้เป็นเจ้าของเธอเพียงแค่ร่างกายนั้นไม่อาจนำความสุขที่แท้จริงมาให้เขาได้ โดยเฉพาะเมื่อเขาต้องทนเห็นสายตาที่ปวดร้าวของผู้หญิงที่เขารักทุกวันแบบนี้

แม้จะแปลกใจในคำพูดและท่าทางของเดรโกไม่น้อยก็ตาม แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป เด็กสาวตัวสั่นเมื่อมัลฟอยเลื่อนมือใหญ่ของเขามาแนบไว้ที่แก้มเนียนของเธอก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนกายเข้ามาใกล้ร่างบาง และเมื่อรู้ดีว่าเธอไม่สามารถที่จะขัดขืนเจ้านายของเธอได้ เด็กสาวจึงเลือกที่จะหลับตาลง

และสิ่งที่เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกต่อมาก็คือสัมผัสอ่อนโยนที่หน้าผากเมื่อเดรโกจูบเธอที่หน้าผากอย่างแผ่วเบาก่อนจะละจากร่างบางไป

เฮอร์ไมโอนี่ลืมตาขึ้นมามองเจ้านายของเธออย่างแปลกใจ และสิ่งที่เธอเห็นต่อมาก็คือสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเดรโกที่มองมาทางเธอ หากแต่มันไม่ใช่ความปรารถนาที่จะครอบครองร่างกายของเธอ แต่มันกลับเป็นสายตาที่ผู้ชายคนหนึ่งใช้มองผู้หญิงที่เขารักที่สุด ราวกับเขาปรารถนาที่จะให้เธอมาใช้ชีวิตอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป แต่ในขณะเดียวกันมันก็แฝงไว้ด้วยความโศกเศร้าจนเฮอร์ไมโอนี่ไม่สามารถจะละสายตาไปจากเขาได้ ราวกับเธอถูกตรึงไว้ด้วยดวงตาสีเงินคู่นั้นของเดรโก แต่หลังจากนั้นไม่นานนักเด็กหนุ่มก็เป็นฝ่ายหลบตาเธอเสียก่อน ก่อนที่เขาจะพูดออกมาเบา ๆ

“ไม่ต้องกลัว ฉันจะไม่ทำอะไรเธอตอนนี้หรอก” เดรโกพูดพลางละจากร่างบางและล้มตัวลงนอนบนเตียง ขณะที่เด็กสาวมองเขาอย่างแปลกใจ แต่เธอก็ยังไม่ขยับจากตำแหน่งเดิมแต่อย่างใด

“มานี่สิ ฉันแค่มีเรื่องจะคุยกับเธอเท่านั้น” เขาพูดพลางตบที่นอนข้างตัว เฮอร์ไมโอนี่มีท่าทีลังเลเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนกายลงไปนอนข้าง ๆ เด็กหนุ่ม แต่เธอก็พยายามเว้นที่ว่างไว้ให้ห่างจากเขาพอสมควร และเด็กสาวก็รู้ตัวว่าเธอพลาดเข้าเต็ม ๆ เพราะในวินาทีที่เฮอร์ไมโอนี่ล้มตัวลงนอน แขนแข็งแรงทั้งสองข้างของเดรโกก็เข้ามารั้งร่างของเด็กสาวไว้และดึงมันเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และแม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนเท่าไหร่เด็กหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนแต่อย่างใด

แหลังจากแน่ใจว่าเด็กสาวในอ้อมกอดของเธอเลิกขัดขืนแล้ว มัลฟอยที่กำลังโอบกอดเฮอร์ไมโอนี่ไว้แนบอกก็พูดขึ้น

“พรุ่งนี้ฉันจะต้องเดินทางไปไอซ์แลนด์และฉันจะพาเธอไปกับฉันด้วย” เขาพูดเรียบ ๆ ขณะที่เฮอร์ไมโอนี่มีท่าทีแปลกใจในคำพูดนั้นของเด็กหนุ่ม แต่ก่อนที่เด็กสาวจะทันได้ถามอะไรออกไปเขาก็พูดขึ้นก่อน

“ฉันต้องไปทำธุระบางอย่างที่นั่น และเธอก็ต้องไปกับฉัน เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้ในตอนเช้า แต่ฉันคิดว่าเธอค่อยเก็บของพรุ่งนี้ก็ได้” เขาอธิบายอย่างราบเรียบราวกับเขาและเธอเป็นคู่รักกัน และเดรโกกำลังบอกแฟนสาวของเขาว่าเขาอยากให้เธอไปทำธุระที่ต่างเมืองเป็นเพื่อนเขาหน่อย
แต่แน่นอนทั้งมัลฟอยและเฮอร์ไมโอนี่ต่างรู้ดีว่าพวกเขาไม่ใช่คู่รักกัน แม้ว่าเด็กหนุ่มจะหวังอยากให้พวกเขาเป็นเพียงคู่รักธรรมดา ๆ มากเพียงใดก็ตาม เพราะทันทีที่เขาพูดจบ เด็กสาวก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างประหลาดใจ ก่อนจะพูดออกมา

“ถ้านั่นมันเป็นธุระของนายทำไมนายต้องเอาฉันไปด้วยล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินเสียงของตัวเองถามออกไปแบบนั้น และสิ่งที่เธอรู้สึกต่อมาก็คือดวงตาสีเงินของเดรโกที่จ้องมองมาที่เธอ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะถอนหายใจออกมา
มัลฟอยนึกอยู่แล้วว่าเฮอร์ไมโอนี่ต้องพูดแบบนี้ เธอมักจะดื้อดึงกับเขาเสมอไม่ว่าจะเป็นก่อนหรือหลังที่เธอตกเป็นทาสของเขาก็ตาม ราวกับว่าเด็กสาวคนนี้มีความสามารถพิเศษในการขัดใจเขา และเธอก็ชื่นชอบที่จะใช้ความสามารถนี้ของเธอเสียด้วยสิ ถ้าเป็นเวลาปกติแล้วทาสสาวของเขามาต่อปากต่อคำกับเขาแบบนี้ล่ะก็ เดรโกคงจะต้องลงโทษเธอในแบบที่เขาถนัดไปแล้ว แต่ในตอนนี้เด็กหนุ่มรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าที่จะต่อปากต่อคำหรือลงโทษเธอ รวมทั้งเขาก็ไม่ต้องการบอกเหตุผลที่แท้จริงที่เขาต้องการให้เธอเดินทางไปกับเขาออกไปด้วย ดังนั้นเด็กหนุ่มจึงเลือกตอบคำถามเธอในแบบของเขาออกมา

“ที่ฉันต้องการเอาเธอไปด้วยนั้นเพราะฉันเป็นเจ้านายของเธอ ฉันมีสิทธิ์ที่จะเอาเธอไปรับใช้ฉันในระหว่างที่ฉันเดินทาง และเธอก็มีหน้าที่ทำตามคำสั่งของฉันเท่านั้น” แม้คำพูดของเดรโกจะฟังดูเย็นชามากก็ตาม แต่เฮอร์ไมโอนี่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเพราะคำพูดของเด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้านายของเธอเท่าไหร่นัก ราวกับว่าเธอเริ่มชินชากับมันเสียแล้ว

หลังจากที่ตอบคำถามของเฮอร์ไมโอนี่ออกไปแล้ว เดรโกก็หลับตาลงอย่างอ่อนล้าเพราะเริ่มรู้สึกเหนื่อยอ่อนและง่วงงุน และเมื่อเป็นเช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงพึมพำคาถาในลำคอและโคมไฟที่หัวเตียงก็ดับลงในทันที มัลฟอยรู้สึกว่าร่างในอ้อมแขนของเขาสะดุ้งเล็กน้อยที่จู่ ๆ ไฟในห้องก็ดับลง เด็กสาวพยายามจะขืนตัวออกจากอ้อมกอดของเขาอีกครั้งเมื่อเธอรู้แล้วว่าเขาตั้งใจจะนอนกอดเธอแบบนี้ไปตลอดทั้งคืนที่เหลืออยู่นี้ แต่เมื่อความพยายามของเธอไม่ประสบผลสำเร็จเนื่องจากวงแขนแข็งแรงของเด็กหนุ่มได้รัดร่างของเธอไว้อย่างแน่นหนา เฮอร์ไมโอนี่ก็เลิกดิ้นรนและยอมให้เขากอดโดยดี
แต่ก่อนที่เดรโกจะจมดิ่งลงสู่ห้วงนิทรานั้นเสียงของทาสสาวในอ้อมแขนของเขาก็ดังขึ้น แม้ว่าเสียงนั้นจะแผ่วเบามากก็ตามแต่มันก็ดังพอที่จะปลุกเด็กหนุ่มที่ใกล้หลับให้ตื่นขึ้นได้

“ที่เธอจะต้องไปไอซ์แลนด์ในวันพรุ่งนี้มันเกี่ยวกับบาดแผลของเธอหรือเปล่า” เฮอร์ไมโอนี่ถามออกไปก่อนที่จะห้ามตัวเองได้ทัน

และในวินาทีที่เดรโกเลื่อนสายตาของเขามามองเธอท่ามกลางความมืดนั้น เด็กสาวก็คิดไปว่าเขาจะต้องไม่พอใจกับสิ่งที่เธอพูดออกไปแน่ เพราะเด็กหนุ่มไม่เคยพอใจเลยซักครั้งเมื่อบทสนทนาของทั้งสองนำไปสู่เรื่องบาดแผลของเขาที่ถูกมนุษย์หมาป่าทำร้าย และขณะที่กำลังจินตนาการว่าเจ้านายของเธอจะโกรธจนคิดจะลงโทษเธอในสิ่งที่เธอถามเขาออกไปหรือไม่ เฮอร์ไมโอนี่ก็ได้ยินเสียงเดรโกถอนหายใจเบา ๆ ก่อนที่เขาจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยที่ไม่มีแววโกรธเคืองแฝงอยู่เลย

“ใช่ มันเกี่ยวกับเรื่องบาดแผลของฉันนี่แหละ” เด็กหนุ่มตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า ขณะที่สองแขนยังคงโอบกอดร่างบางของเด็กสาวเอาไว้

“แล้วทำไมเธอถึงจะต้องไปที่ไอซ์แลนด์ด้วยล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้ถามต่อไปได้ ราวกับนิสัยชอบตั้งคำถามในทุกเรื่องที่เธอสงสัยนั้นได้ฝังรากลึกในตัวเธอเสียแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอรู้ว่าเดรโกไม่ได้มีท่าทีโกรธเคืองอีกต่อไปเมื่อเธอถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ในครั้งนี้เด็กสาวกลับไม่ได้รับคำตอบในสิ่งที่เธอต้องการรู้แต่อย่างใด
“เดี๋ยวเธอก็ได้รู้เรื่องนั้นเองแหละ เธอก็มีเวลาอีกเยอะที่จะถามฉันในเรื่องนี้ ตอนนี้ฉันง่วงแล้ว” เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ง่วงงุนอย่างที่เขาบอกจริง ๆ และเมื่อได้ยินเช่นนั้นเฮอร์ไมโอนี่จึงห้ามตัวเองไม่ให้ถามอะไรออกไปอีก ขณะที่มัลฟอยพูดต่อ

“นอนเถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางแต่เช้า ราตรีสวัสดิ์” เด็กหนุ่มกล่าว ก่อนจะก้มลงจูบทาสสาวของเขาที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา วงแขนแข็งแรงนั้นกระชับร่างบางของเด็กสาวไว้แน่นจนเธอรู้สึกอึดอัดก่อนที่เขาจะจมดิ่งลงสู่ห้วงนิทรา

เฮอร์ไมโอนี่มองเจ้านายเลือดบริสุทธิ์ของเธอผลอยหลับไปด้วยแววตาที่สับสน แม้กระทั่งตอนนี้เด็กสาวก็ไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าทำไมเธอถึงรู้สึกเป็นห่วงเดรโก มัลฟอยขนาดนี้เมื่อเธอรู้ว่าการเดินทางครั้งนี้มันเกี่ยวข้องกับบาดแผลที่ถูกมนุษย์หมาป่าทำร้ายของเขา ทั้ง ๆ ที่เขาศัตรูกับเธอ และเป็นคนเดียวกับเด็กหนุ่มที่ทำร้ายเธอทั้งร่างกายและจิตใจแบบนี้ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่อาจห้ามตัวเองไม่ให้เป็นหห่วงเขาได้เลย!

และเมื่อไม่สามารถหาคำตอบจากจิตใจที่แสนจะสับสนของตัวเองได้ เฮอร์ไมโอนี่ก็ตัดสินใจหลับตาลง ก่อนจะจมดิ่งลงสู่ห่วงนิทราภายในอ้อมกอดของเดรโก มัลฟอยในเวลาต่อมา




*************************************************




คุยกันหลังอ่านนะคะ

เป็นยังไงบ้างคะสำหรับตอนนี้ อาจจะมีฉากหวาน ๆ ของเดร/เฮอร์น้อยไปหน่อยนะคะ เพราะแค่ฉากพูดคุยของเดรโก ลูเซียส และสเนปก็ปาไปเป็นสิบหน้าแล้วค่ะ

ช่วงนี้พิกเปิดเทอมแล้วนะคะ แต่ก็สัญญาว่าจะพยายามมาอัพฟิคเรื่องนี้ทุก ๆ สัปดาห์ถ้าไม่ติดอะไรนะคะ ถ้าช่วงไหนพิกสอบซึ่งแปลว่าพิกจะต้องหายจากการอัพฟิคไปประมาณ 2 สัปดาห์พิกก็จะมาบอกล่วงหน้านะคะ นอกจากนี้อาจจะมีการอัพเรื่องอื่นบ้างประปราย แต่หลัก ๆ ก็คือเรื่องทาสหัวใจนี้นะคะ เพราะต้องการจะปิดให้จบเป็นเรื่องแรกค่ะ อันที่จริงฟิคเรื่องนี้ก็เดินทางมาเกือจะถึงตอนจบแล้วค่ะ ซึ่งพิกวางไว้ว่าจะจบประมาณ 35 ตอน หรืออาจจะยืดยาวกว่านั้นเล็กน้อยขึ้นอยู่กับสถานการณ์ค่ะ อืม พูดมามากแล้วเนอะ สุดท้าย ใครอ่านฟิคเรื่องนี้แล้วคิดยังไง อย่าลืมเม้นบอกกันด้วยนะคะ เพราะทุกเม้นของท่านคือกำลังใจของคนเขียนค่ะ ใครอยากจะติ-ชม ก็ได้เลยนะคะ พิกเปิดรับทุกความคิดเห็นค่ะ ^^





Create Date : 19 มิถุนายน 2555
Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 16:23:28 น. 6 comments
Counter : 3426 Pageviews.

 
ชอบเดรโกตอนนี้มาก ดูอ่อนโยน
โอ๊ยอ่านแล้วเขินนนนน :3
รีบๆอัพนะคะ อยากอ่านต่อ


โดย: พอตเตอร์เฮด IP: 192.168.183.225, 183.88.249.206 วันที่: 19 มิถุนายน 2555 เวลา:16:49:52 น.  

 
ตอนที่รอคอยมาแล้วววววววว
เดรโกอ่อนโยนเชียว หนูเฮอร์ก็เลยไม่ค่อยดื้อเท่าไหร่ ฮ่าๆๆๆๆ


โดย: Alice IP: 192.168.49.236, 61.90.31.96 วันที่: 19 มิถุนายน 2555 เวลา:22:54:24 น.  

 
เดรโก น่ารักมากค่ะ ^^ อยากให้สองคนนี้รู้ใจตัวเองกันเร็วๆจัง จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ ;)


โดย: New IP: 223.206.9.58 วันที่: 21 มิถุนายน 2555 เวลา:3:02:40 น.  

 
อรึ๋ยยย ^/////^ หวานๆอย่างนี้น่ารักจังเลยค่ะ
เฮียเดรจะหายมั้ยนะ แล้วระหว่างทางสองคนนี้จะเจออะไรบ้าง
ว้ายๆ น่าติดตามเป็นที่ซู้ด พี่พิกซี่อัพต่อไวไวเลยนะค่ะแพรรี่จะคอยติดตาม
และคอยเป็นกำลังใจให้ สู้ๆค่ะ


โดย: PearyHermione IP: 202.12.73.1 วันที่: 2 กรกฎาคม 2555 เวลา:0:50:39 น.  

 

ถึงน้อยแต่คุณค่าคับแก้ว เป็นกำลังใจ ให้คะ

555ฉันรู้นะว่าเฮอร์ชอบเดรนิดนึงแล้วนะ 555


โดย: failhin123 IP: 182.52.44.90 วันที่: 6 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:35:15 น.  

 
รักพี่พิกจัง อยากให้แต่งนิยายเกี่ยวกับตัวละครในแฮร์รี่ พอตเตอร์อีก เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ


โดย: พลอย IP: 223.205.245.7 วันที่: 5 เมษายน 2558 เวลา:9:48:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

piksi
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 95 คน [?]




สวัสดีค่ะ เรา piksi นะคะ เรียกสั้น ๆ ว่าพิกก็ได้ค่ะ เราเป็นแฟนแฮร์รี่ พอตเตอร์คนหนึ่งที่ชื่นชอบคู่ D/Hr มากเลยค่ะ รวมทั้งรัก Tom Felton สุดหัวใจ >-< ใครที่ชอบคู่นี้และชื่นชอบทอมเหมือนกัน เค้ามาคุยกันนะคะ
Friends' blogs
[Add piksi's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.