|
|
เธอคือทาสหัวใจของฉัน: Chapter 16 สัญญาทาสชั่วนิรันดร์ [Warning : R]
คำเตือนก่อนอ่าน
ฟิคตอนนี้ติดเรทเล็กน้อยนะคะ มีฉากบางฉากที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็ก ๆ ที่อายุยังน้อย ใครไม่ชอบอย่าอ่านนะคะ เราเตือนท่านแล้วนะคะ
น้อง ๆ ที่อายุยังไม่ถึง 18 ปีรบกวนเข้าไปอ่านเวอร์ชั่น PG-13 ที่นี่นะคะ
//writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=98054&chapter=16
ขอบคุณค่ะ
***Chapter 16 สัญญาทาสชั่วนิรันดร์: The Forever slave bound***
มัลฟอยจูบเฮอร์ไมโอนี่อย่างรุนแรงต่างจากที่เขาเคยทำกับเธอก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง ราวกับว่าเขาได้ทิ้งความอ่อนโยนที่เขามีต่อเธอไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอสะกดนิ่งเขาแล้ว! เด็กหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากของเขาเข้ากับปากอวบอิ่มของเฮอร์ไมโอนี่อย่างไร้ความปราณี ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งของเขาเลื่อนไปปลดเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่ออก และเมื่อมัลฟอยทำเช่นนั้นเด็กสาวก็ตอบแทนด้วยการกัดลิ้นของเขา!
!!!! มัลฟอยอุทานอย่างเจ็บปวดพลางถอนใบหน้าของเขาออกมา ดวงตาสีเงินของเด็กหนุ่มมองเฮอร์ไมโอนี่อย่างโกรธแค้น!
ฤทธิ์มากนักนะ! เขาคำรามก่อนจะลงมือถอดเสื้อผ้าของเธอ แต่มัลฟอยกลับพบว่าเขาไม่สามารถถอดมันออกจากร่างของเธอได้เพราะมันติดแขนของเธอที่ถูกมัดอยู่ เด็กหนุ่มจึงใช้ไม้กายสิทธิ์ที่เคยเป็นของแม่เขาร่ายคาถาให้เสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่หายไปแทน!
เฮอร์ไมโอนี่แทบจะกรีดร้องออกมาเมื่อเสื้อคลุม [เดิมเป็นของมัลฟอย] ที่เธอสวมอยู่รวมทั้งชุดนอนของเธอหายวับไปด้วยแรงคาถา! ดวงตาสีน้ำตาลของเด็กสาวเบิกกว้างอย่างหวาดกลัวเมื่อเธอเห็นว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นลุกขึ้นจากร่างของเธอแล้วค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเอง! เฮอร์ไมโอนี่เบือนหน้าไปทางอื่นทันทีเมื่อมัลฟอยถอดเสื้อคลุมของเขาออก แต่เธอก็ทำเช่นนั้นได้ไม่เร็วพอ เพราะเด็กสาวสามารถเห็นแผ่นอกที่เปลือยเปล่าของเขาได้จากหางตาขณะที่เธอพยายามจะหันหน้าไปทางอื่น น่าแปลกเหลือเกินที่เธอรู้สึกใจเต้นแรงเมื่อเธอเห็นท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเขา!
เฮอร์ไมโอนี่ฝังใบหน้าของเธอเข้ากับหมอนและพยายามจะไม่มองภาพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า เธอได้ยินเสียงเด็กหนุ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาก่อนจะโยนเสื้อคลุมที่เขาถอดออกแล้วไปทางปลายเตียง และมัลฟอยโน้มร่างเข้ามาหาเฮอร์ไมโอนี่อีกครั้ง เด็กสาวรู้สึกถึงอากาศเย็นที่สัมผัสเข้ากับผิวซึ่งแทบจะเปลือยเปล่าของเธอก่อนที่มันจะถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่นจากผิวกายของเด็กหนุ่มที่ทาบทับลงบนร่างของเธอ เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกแม้กระทั่งความตึงตัวของเขาบริเวณท้องน้อยของเธอยามที่มัลฟอยบดเบียดร่างของเขาลงมา!
เด็กสาวพยายามดิ้นรน แม้เธอจะรู้ดีว่ามันเปล่าประโยชน์ก็ตาม เพราะตอนนี้เธอไม่อาจหนีไปไหนได้อีกแล้ว พอ ๆ กับที่เธอไม่สามารถขัดขืนการกระทำของเด็กหนุ่มตรงหน้าได้เลย สิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้คือเป็นเพียงแค่ที่รองรับอารมณ์ของเขาเท่านั้น
มัลฟอยมองเฮอร์ไมโอนี่ที่ดิ้นรนอย่างหมดหนทางอยู่ในอ้อมแขนของเขาพลางยิ้มมุมปาก เด็กหนุ่มมองน้ำตาที่เอ่อท้นดวงตาสีน้ำตาลที่เขาหลงใหลอย่างเงียบ ๆ เธอรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เขาคิดพลางเลื่อนนิ้วของเขาไปยังแก้มเนียนของเฮอร์ไมโอนี่และปาดน้ำตาให้เธอ มัลฟอยได้ยินแม้กระทั่งเสียงหัวใจที่เต้นรัวของเด็กสาว เขากระซิบเข้าที่ริมฝีปากของเธอเบา ๆ
จะดิ้นรนไปทำไมกัน ในเมื่อเธอไม่มีทางหนีฉันพ้น เขาพูดพลางยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกขนลุก มันเหมือนกับรอยยิ้มของปีศาจร้าย ในความคิดของเธอ
มือของมัลฟอยปัดปอยผมที่ปรกหน้าของเด็กสาวออกและเริ่มบดเบียดร่างของเขาเข้ากับเธอมากขึ้น เฮอร์ไมโอนี่ครางอย่างหวาดกลัว
ได้โปรด เธอพูด นี่เป็นครั้งแรกที่เธออ้อนวอนเขา ร่างเล็ก ๆ ของเธอสั่นเทาอย่างหวาดกลัวอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม
ได้โปรดอะไรกัน เกรนเจอร์ เธอต้องการขอร้องอะไรฉัน เขาพูดอย่างเจ้าเล่ห์
ได้โปรดอย่าทำอะไรฉัน เธอพูดออกมา แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่มีทางทำตามที่เธอขออย่างแน่นอน แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรไปได้มากกว่าขอร้องเขาเท่านั้น!
มัลฟอยมองเธอด้วยสายตาแบบที่ราชสีห์ใช้มองลูกกวาง เขายิ้มขึ้นอีกครั้ง
เธอก็รู้ว่าฉันทำตามที่เธอขอไม่ได้ เพราะสิ่งที่ฉันกำลังจะทำมันเป็นสิ่งที่เธอสมควรจะได้รับ ฉันต้องลงโทษเธอ อีกอย่างทาสที่ทรยศเจ้านายอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มาจากร้องขอความเมตตาจากฉัน! เขาจบประโยคลงอย่างเกรี้ยวกราดพลางก้มลงไปจูบเธออีกครั้ง!
มัลฟอยบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง เฮอร์ไมโอนี่พยายามจะขัดขืน และครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่เธอกัดลิ้นของเขา! เด็กหนุ่มอุทาน เขาถอนใบหน้าออกมาพลางมองเธอด้วยสายตาโกรธเคืองมากกว่าเดิมนับร้อยเท่า!
เธอจะต้องเสียใจกับการกระทำของเธอเกรนเจอร์! มัลฟอยคำรามก่อนจะเลื่อนศีรษะของเขาลงไปที่ซอกคอของเฮอร์ไมโอนี่และจูบมัน! เด็กสาวพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่เธอก็ทำได้เพียงดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ร่างของเขาเท่านั้น! น้ำตาของเฮอร์ไมโอนี่ไหลอาบแก้ม และเด็กสาวก็กรีดร้องขึ้นมาเมื่อมัลฟอยขบซอกคอของเธอด้วยฟันของเขา!
อ๊ะ!!! เธอครางด้วยความเจ็บและพยายามดิ้นรนมากขึ้น แต่เด็กหนุ่มก็กดร่างของเธอไว้กับเตียงด้วยร่างของเขาอย่างง่ายดาย เฮอร์ไมโอนี่ดิ้นจนเธอรู้สึกถึงเจ็บที่ข้อมือ ราวกับเชือกที่มัดเธออยู่เริ่มจมลึกเข้าไปในผิวเนื้อ
ในที่สุดมัลฟอยก็ถอนใบหน้าของเขาออกมาจากเธอ เขามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาของเฮอร์ไมโอนี่อย่างนึกสงสาร
นั่นเป็นการตอบแทนที่เธอทำกับฉัน รวมทั้งเป็นการลงโทษที่เธอไม่เชื่อฟังฉันด้วย เขาพูด ทีนี้จะบอกฉันได้หรือยังว่าเธอเอาไม้กายสิทธิ์ของฉันไปไว้ที่ไหน เด็กหนุ่มถามขึ้นอีกครั้งและคราวนี้เฮอร์ไมโอนี่ก็รู้ว่าเธอไม่อาจเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถามเขาได้อีกแล้ว เด็กสาวพยักหน้าทันที
มัลฟอยมองเธอด้วยแววตาที่อ่อนลง พูดมาสิ
ฉันทำมันหล่นลงไปในเหวนั่นก่อนที่นายจะมาเจอฉัน เฮอร์ไมโอนี่สารภาพ และเมื่อเธอทำเช่นนั้นเธอก็เห็นแววกังวลปรากฏขึ้นในดวงตาของเด็กหนุ่มทันที เฮอร์ไมโอนี่คิดว่าเขาคงต้องโกรธเธอไม่น้อยที่เธอทำให้เขาเสียไม้กายสิทธิ์ไป แต่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่มัลฟอยกังวลนั้นไม่ใช่เรื่องไม้กายสิทธิ์ของเขาที่บัดนี้คงลงไปนอนสงบนิ่งอยู่ที่ก้นเหว แต่มันเป็นเรื่องของเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาต่างหาก!
ใบหน้าของมัลฟอยซีดลงทันทีที่เขาฟังเธอพูดจบ เพราะสิ่งที่เธอพูดนั้นหมายความว่าเฮอร์ไมโอนี่ต้องเผชิญหน้ากับมนุษย์หมาป่าด้วยมือเปล่าก่อนที่เขาจะไปพบเธอเข้า และไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าหากเขาตามไปช่วยเธอไม่ทันป่านนี้เธอจะอยู่ในสภาพไหน!!!
จู่ ๆ มัลฟอยก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวไหล่ มืออีกข้างหนึ่งของเขาเลื่อนไปกุมไหล่ข้างซ้ายในทันที และนั่นเป็นครั้งแรกที่เฮอร์ไมโอนี่สังเกตุเห็นว่าเด็กหนุ่มมีผ้าพันแผลพันอยู่ตรงหัวไหล่และต้นแขน เขาบาดเจ็บหรือนี่!!!
มัลฟอยใช้มือข้างขวาบีบแผลที่หัวไหล่เบา ๆ ราวกับต้องการระงับความเจ็บปวดที่ผิวเนื้อ และเมื่อความเจ็บนั้นจางไปแล้วเด็กหนุ่มก็หันมาสนใจเฮอร์ไมโอนี่อีกครั้ง เขาหันมาสบดวงตาสีน้ำตาลที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเธอ
นายบาดเจ็บ..... เด็กสาวกระซิบขึ้นมาก่อนที่จะห้ามตัวเองได้ทัน
มันไม่ใช่กงการอะไรของเธอ เกรนเจอร์ มัลฟอยพูดเสียงเรียบ พลางโน้มร่างเข้าไปหาเธออีกครั้ง เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่งเรื่องของฉัน อย่างเดียวที่เธอทำได้ในตอนนี้ก็คือรับบทลงโทษจากฉันเท่านั้น เขาพูดเสียงนุ่ม แต่มันกลับฟังดูน่าขนลุกยิ่งนักสำหรับเฮอร์ไมโอนี่
มัลฟอย.....ได้โปรด เธออ้อนวอนขณะที่เด็กหนุ่มเลื่อนมือของเขาไปยังทรวงอกของเธอ
ฉันบอกแล้วไงเกรนเจอร์ ว่าคนทรยศอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ร้องขอความเมตตาจากฉัน แล้วฉันจะเตือนเธอไว้อีกอย่างหนึ่งด้วย ว่าถ้าขืนเธอกัดลิ้นฉันอีกล่ะก็เราได้เห็นดีกันแน่! เขากล่าวอย่างเฉียบขาดจนเฮอร์ไมโอนี่ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้เชื่อฟังเขาได้ และเมื่อเขาเห็นว่าเด็กสาวไม่มีท่าทีขัดขืนอย่างเช่นเมื่อครู่เขาก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง
.................................................
จูบครั้งนี้ของมัลฟอยนั้นต่างจากครั้งแรกโดยสิ้นเชิง มันเต็มไปด้วยความหนักแน่นหากแต่อ่อนโยน เด็กหนุ่มจูบเฮอร์ไมโอนี่อย่างดูดดื่ม เขาสอดลิ้นเข้าไปในปากเธอพลางตวัดมันเพื่อควานหาความหอมหวานภายในริมฝีปากนั้น เธอช่างหอมหวานยิ่งนัก เฮอร์ไมโอนี่มีกลิ่นราวกับลูกเชอร์รี่ผสมกับกลิ่นดอกไม้ในฤดูร้อนที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยนึกชอบมันเลย แต่ในตอนนี้เด็กหนุ่มกลับแปลกใจที่พบว่าตัวเขาเองหลงใหลกลิ่นเดียวกันนี้เมื่อมันอยู่บนตัวของเด็กสาว
เฮอร์ไมโอนี่พยายามดิ้นรนในตอนแรก แต่เมื่อมัลฟอยทาบริมฝีปากของเขาลงมาเด็กสาวก็รู้สึกราวกับสติสัมปชัญญะของเธอได้หลุดลอยไปเสียแล้ว! ร่างกายที่เคยขัดขืนบัดนี้กลับโอนอ่อนให้กับจูบของเขา เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าตัวของเธอเบาหวิว ความเจ็บปวดที่ข้อมือดูราวกับจะจางหายไปกับอากาศ และเธอก็ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้จูบเขาตอบได้! พระเจ้า! นี่เขาทำอะไรกับเธอกัน!!!
เมื่อพบว่าเด็กสาวในอ้อมแขนเริ่มหลงใหลในรสจูบของเขา มัลฟอยก็จะริมฝีปากออกจากใบหน้าของเธอ เฮอร์ไมโอนี่ครางอย่างเสียดายเมื่อความอบอุ่นนั้นถูกพรากออกไป แต่เด็กสาวก็สะดุ้งเมื่อเธอพบว่าเด็กหนุ่มเลื่อนมือของเขาลงไปกอบกุมทรวงอกของเธอไว้ ในขณะที่อีกมือหนึ่งของเขาเลื่อนไปปลดตะขอบราของเธอออก!
เฮอร์ไมโอนี่ลืมตาโพลง เธอพยายามจะขัดขืน แต่เธอไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เมื่อมือทั้งสองข้างของเธอถูกมัดไว้เหนือศีรษะ มัลฟอยปลดตะขอบราของเธอออกอย่างง่ายดาย เขาใช้มืออีกข้างเลิกมันขึ้นเพื่อให้ทรวงอกอวบอิ่มของเธอปรากฏสู่สายตาของเขา แม้ว่าเด็กหนุ่มจะเคยเห็นมันมามากกว่าหนึ่งครั้งแล้วก็ตาม แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงในความงามของมัน เด็กสาวมีทรวงอกที่งดงามราวกับรูปปั้นของเทพีวีนัส แต่ก็ไม่ใช่แค่ทรวงอกของเธอเท่านั้นที่มัลฟอยหลงใหล เพราะเขาชื่นชอบทุกส่วนของร่างกายเธอ เขาหลงรักทุกอย่างที่เป็นเธอ เธอช่างงดงามไปหมดทุกสัดส่วนจริง ๆ
เฮอร์ไมโอนี่เบือนหน้าไปอีกทางเมื่อมัลฟอยก้มลงมาจูบเธอที่ทรวงอกพลางไล้เลียมันด้วยลิ้นของเขา ในขณะที่อีกมือหนึ่งของเขาเลื่อนไปเคล้นคลึงทรวงอกข้างที่ไม่ได้รับการใส่ใจ ใบหน้าของเด็กสาวร้อนผ่าวราวกับไข้ขึ้น เธอพยายามจะขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเธอถูกพันธนาการไว้กับเตียงเท่านั้น แต่ดูเหมือนกับว่าร่างกายของเธอก็ตอบสนองในสัมผัสของเขาด้วยเช่นกัน และนั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่เฮอร์ไมโอนี่ต้องการให้เกิดขึ้นกับเธอ
อ๊ะ! เด็กสาวครางออกมาพลางซบศีรษะของเธอเข้ากับหมอนเมื่อมัลฟอยครอบครองยอดถันของเธอด้วยริมฝีปากของเขา เฮอร์ไมโอนี่ตัวสั่นด้วยอารมณ์ มือทั้งสองข้างที่ถูกมัดอยู่บิดไปมาอย่างทรมาน และเธอก็ครางออกมาอีกครั้งเมื่อเด็กหนุ่มละริมฝีปากของเขาจากยอดถันเธอ ก่อนจะไปปฏิบัติกับอีกข้างหนึ่งอย่างเท่าเทียมกัน
อ๊า!!! เฮอร์ไมโอนี่ครางพลางดิ้นรนมากขึ้น ขาทั้งสองของเธอบิดเร่าอยู่บนเตียง ใขณะที่มัลฟอยยังคงทรมานเธอต่อด้วยริมฝีปากของเขา และเมื่อเด็กหนุ่มสำรวจหน้าอกของเธอจนพอใจแล้วเขาก็เลื่อนใบหน้าของเขาลงมายังหน้าท้องแบนราบของเธอ เขาจูบไล่ลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเด็กหนุ่มพบกับกางเกงชั้นในสีอ่อนของเธอ มัลฟอยดึงมันลงด้วยการกระตุกเพียงครั้งเดียว! เฮอร์ไมโอนี่เบิกตากว้าง เธอร้องออกมา
ไม่!!! เดรโกไม่สนใจคำประท้วงนั้น เขาใช้มือข้างหนึ่งของเขากดขาที่ดิ้นรนของเด็กสาวไว้และดึงอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ติดตัวเธออยู่ออกจากขาเรียวคู่นั้นอย่างง่ายดาย และในตอนนี้เฮอร์ไมโอนี่ก็เปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของเขาแล้ว!
มัลฟอยเงยหน้าขึ้นมองเธอ เขาเห็นแววหวาดกลัวฉายชัดอยู่ในดวงตาสีน้ำตาลที่เคยหยิ่งทระนงคู่นั้น เด็กหนุ่มเกือบจะรู้สึกสงสารเธอด้วยซ้ำเมื่อเขาเห็นใบหน้าที่ขาวซีดด้วยความหวาดกลัวของเธอ แต่เขาก็ดึงตัวเองกลับมาได้ทันก่อนที่เขาจะใจอ่อนให้กับเด็กสาวที่ทรยศเขา
ไม่มีประโยชน์ที่จะไปสงสารเธอ ในเมื่อเธอทรยศเขา! ทั้ง ๆ ที่เขารักเธอ ทั้ง ๆ ที่เขาพยายามหาหนทางมากมายเพื่อช่วยชีวิตเธอ แต่เธอกลับหลอกลวงเขา! แน่นอนว่าเขาเคยสัญญากับเธอไว้ว่าเขาจะไม่ล่วงเกินเธอหากเธอไม่ยินยอม และเขาก็จะรักษาสัญญานั้นตราบเท่าที่เธอรักษาสัญญาที่เธอให้ไว้กับเขาเช่นกัน! แต่เธอกลับผิดสัญญาที่มีต่อเขา! เธอทรยศเขาอย่างเลือดเย็น! และนี่ก็เป็นสิ่งที่เธอสมควรจะได้รับ! เพราะถึงแม้เธอจะไม่ยินยอมที่จะเป็นของเขา แต่เขาก็จะไม่อดทนอีกต่อไปแล้ว!!!
.................................................
เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าน้ำหนักที่กดทับร่างของเธอถูกถอนออกไป แต่เด็กสาวก็ต้องสะดุ้งเมื่อเธอได้ยินเสียงปลดเข็มขัดดังขึ้น! มัลฟอยจัดการปลดเปลื้องกางเกงที่เขาสวมอยู่รวมทั้งอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากร่างของเขา และในที่สุดเด็กหนุ่มก็เปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเธอ! ดวงตาสีน้ำตาลของเฮอร์ไมโอนี่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเมื่อมัลฟอยทาบร่างของเขาลงมาที่เธออีกครั้ง! มือใหญ่ของเขาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอ!
เฮอร์ไมโอนี่มองชายตรงหน้าอย่างหวาดกลัว และใบหน้าของเด็กสาวก็ขาวซีดยิ่งขึ้นไปอีก เมื่อมือแข็งแกร่งทั้งสองข้างของมัลฟอยค่อย ๆ แยกขาของเธอออก!
อย่า!!! เฮอร์ไมโอนี่ร้อง เธอพยายามขืนตัวและแนบเข่าของเธอให้ชิดกัน แต่มัลฟอยกลับเลื่อนมือไปกุมเข่าทั้งสองข้างของเธอและออกแรงแยกมันออกจากกันอย่างง่ายดาย!
เฮอร์ไมโอนี่ซบหน้าลงกับหมอนเมื่อเดรโกมองลึกเข้าไปในกายเธอ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวด้วยความหวาดกลัวผสมกับความอาย ในขณะที่เด็กหนุ่มตะลึงกับสิ่งที่เขาเห็น มัลฟอยพบว่าเธอช่างสมบูรณ์แบบเหลือเกิน! เธอเปรียบเสมือนดอกไม้แรกแย้มที่งดงามไปทุกสัดส่วน และความงามของเธอก็เชิญชวนให้เขาเข้าไปสัมผัสมัน! มันทำให้เดรโกแทบจะรอไม่ไหวที่จะเข้าครอบครองร่างกายของเธอ!
มัลฟอย.......เดรโก......ได้โปรด เฮอร์ไมโอนี่อ้อนวอน แต่ดูเหมือนจะไม่มีแววปราณีอยู่ในดวงตาสีเงินที่จ้องมองเธอแม้แต่น้อย มัลฟอยไม่สนใจคำขอร้องของเธอ เด็กหนุ่มเลื่อนมือไปจนกระทั่งเขาพบจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเด็กสาว
เธอไม่มีสิทธิ์มาเรียกฉันว่า เดรโก แล้วเกรนเจอร์ คนที่จะเรียกชื่อของฉันได้มีแค่ครอบครัวของฉัน กับคนที่ฉันรักเท่านั้น เขาพูดอย่างเย็นชาก่อนจะค่อย ๆ ลุกล้ำร่างกายเธอด้วยนิ้วของเขา
จะ.....เจ็บ เธอครางออกมา ขณะที่นิ้วของเด็กหนุ่มสอดนิ้วของเขาเข้าไปในส่วนที่เร้นรับของเธอ
อย่า.....มัลฟอย.....ฉันเจ็บ! เธอร้องออกมาอย่างน่าสงสาร แต่มัลฟอยไม่สนใจ เขาต้องการให้เธอเจ็บปวด! เขาอยากให้เธอได้ลิ้มรสสิ่งที่เธอได้ทำไว้กับเขาเสียบ้าง! แม้ว่ามันจะเป็นความเจ็บปวดคนละรูปแบบกันก็ตาม! แต่เด็กหนุ่มก็ดูพอใจไม่น้อยที่เขาพบว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ และแน่นอนว่าความบริสุทธิ์ของเธอกำลังจะถูกเขาทำลายลงในไม่ช้า!!!
เฮอร์ไมโอนี่หลับตาลง น้ำตาที่ปริ่มขอบตาเริ่มเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง เธอพยายามกระเถิบตัวหนีจากการรุกรานของเด็กหนุ่ม ขณะที่มัลฟอยยังคงดึงดันที่จะส่งนิ้วของเขาเข้าไปในร่างกายที่คับแน่นของเธอจนกระทั่งมันเข้าไปในกายเธอได้สำเร็จ
เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าความรู้สึกในครั้งนี้ช่างแตกต่างจากครั้งก่อน ๆ ที่เด็กหนุ่มสัมผัสเธอเหลือเกิน ที่แล้วมามัลฟอยมักจะสัมผัสเธออย่างอ่อนโยนเสมอ [แม้ว่าจะไม่ทุกครั้งก็ตาม] แต่สัมผัสของเขาในครั้งนี้มันช่างรุนแรงจนเธอแทบรับไม่ไหว! แต่มันคงเป็นเพราะเขาไม่ต้องการจะทะนุถนอมเธออีกต่อไป ราวกับความอ่อนโยนที่เขามีต่อเธอได้หายไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอทรยศเขา!
เด็กสาวรู้สึกราวกับจะเป็นไข้ เธอซบหน้าลงกับหมอน พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่คิดถึงที่จะเกิดขึ้นกับเธอต่อไป
เมื่อมัลฟอยแน่ใจว่านิ้วของเขาเข้าไปในร่างกายของเธอได้แล้ว เด็กหนุ่มก็ลองขยับมันอย่างช้า ๆ เฮอร์ไมโอนี่สะดุ้งเฮือกเพราะความเจ็บปวด เด็กสาวครางออกมา เธอพยายามขอร้องให้เขาหยุด แต่เด็กหนุ่มกลับไม่สนใจคำขอร้องของเธอเลย มัลฟอยขยับนิ้วต่อไปอีกสองสามครั้งจนเฮอร์ไมโอนี่พบว่ามีความความรู้สึกแปลกใหม่เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดของเธอ
เฮอร์ไมโอนี่ครางออกมา เมื่อความรู้สึกอันแปลกประหลาดนั้นเข้าครอบงำเธอ มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน มันเจ็บปวดหากแต่รู้สึกดีราวกับมีระลอกคลื่นแห่งความสุขก่อตัวขึ้นในกายของเธอ จนเด็กสาวไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้แยกขาของเธอให้กว้างขึ้นเพื่อที่จะให้เขาสัมผัสมากขึ้นได้ และเมื่อเธอทำเช่นนั้นมัลฟอยก็เร่งจังหวะในการส่งนิ้วของเขาเข้ามาในร่างกายของเธอให้เร็วขึ้น เด็กหนุ่มขยับนิ้วอย่างรัวเร็วอยู่ไม่นาน เฮอร์ไมโอนี่ก็พบกับความรู้สึกที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต!
เด็กสาวรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในร่างของเธอกำลังจะระเบิดออกมา เฮอร์ไมโอนี่เกร็งตัวแน่นขณะที่เธอล่องลอยสู่ฝั่งฝัน ร่างของเธอดีดขึ้นจากเตียงและสั่นสะท้านอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่มที่กำลังล่วงเกินเธออยู่!
เมื่อความรู้สึกนั้นจบลง เด็กสาวก็ซบหน้าลงกับหมอนพลางหอบหายใจ สิ่งที่เธอเห็นต่อมาก็คือใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเด็กหนุ่มตรงหน้า เขามองเธออย่างพอใจ มีรอยยิ้มเย้ยหยันประดับอยู่บนริมฝีปากเรียวบางคู่นั้นของเขา มัลฟอยทาบร่างของเขาลงมาหาเธออีกครั้ง พลางใช้มือแยกขาของเธอออกเพื่อเปิดทางให้เขาเข้าไปครอบครองเธอได้ง่ายขึ้น
เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะประท้วงเมื่อเธอรู้ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้ากำลังจะทำอะไร แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกไปมัลฟอยก็เข้ามาจูบปิดปากเธอเสียก่อน!
เดรโกจูบเฮอร์ไมโอนี่อย่างดูดดื่ม ขณะที่มือของเขาแยกขาของเด็กสาวออกและเคลื่อนกายเข้าครอบครองเธอ!
อ๊า!!! เฮอร์ไมโอนี่ร้องออกมาด้วยความเจ็บ แต่เสียงของเธอกลับถูกดูดกลืนเข้าไปในริมฝีปากของเด็กหนุ่มจนหมดสิ้น เด็กสาวพยายามดิ้นรนเมื่อมัลฟอยลุกล้ำร่างกายของเธอด้วยความแข็งแกร่งของเขา! แต่เด็กหนุ่มก็กดร่างของเธอไว้กับเตียงอย่างแน่นหนาก่อนจะเคลื่อนกายเข้าไปในร่างของเธอจนหมด!
น้ำตาของเฮอร์ไมโอนี่ไหลอาบแก้ม มันเป็นน้ำตาที่มาจากความเจ็บปวด และจากการที่ได้รู้ว่าเธอได้สูญเสียความบริสุทธิ์ที่สู้รักษามาตลอดชีวิตให้เด็กหนุ่มตรงหน้าไปเสียแล้ว! ความแข็งแกร่งของมัลฟอยที่อยู่ในตัวเธอทำให้เด็กสาวรู้สึกราวกับร่างกายของเธอจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ มันอึดอัดและคับแน่นเหลือเกิน เฮอร์ไมโอนี่พยายามดิ้นรนที่จะหลีกหนีความเจ็บปวดนั้น พระเจ้า! เธอเจ็บเหลือเกิน!
สิ่งที่เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกต่อมาก็คือความผ่อนคลายบริเวณข้อมือของเธอ เมื่อมัลฟอยแก้เชือกที่มัดเธอออกและจับมือทั้งสองข้างของเธอให้โอบไหล่ของเขา เด็กหนุ่มรู้ดีว่าตอนนี้เธอไม่อาจขัดขืนเขาได้อีกต่อไป แม้ว่าจะไม่มีเชือกมัดเธออยู่ก็ตามแต่แด็กสาวก็ไม่สามารถดิ้นรนขัดขืนเขาได้ เพราะตอนนี้เธอได้ตกเป็นของเขาแล้ว!
เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ข้อมือ เธอคิดว่าแรงรัดของเชือกคงต้องทิ้งบาดแผลเอาไว้ที่ข้อมือของเธอเป็นแน่ แต่ความเจ็บปวดนั้นก็ไม่อาจเทียบได้กับความเจ็บปวดตรงกลางร่างกายของเธอ เมื่อเด็กหนุ่มที่ครอบครองเธออยู่เริ่มขยับกายเข้าออกอย่างช้า ๆ
เฮอร์ไมโอนี่นิ่วหน้าด้วยความเจ็บ เธออยากจะขอให้เขาหยุดแต่กลับไม่มีเสียงใด ๆ เล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากของเธอ เธอเจ็บเกินกว่าที่จะพูดออกมา ตอนนี้เธอทำได้แค่โอบแขนรอบคอของเขาและยอมรับสิ่งที่เขาทำกับเธอเท่านั้น!
ไม่นานความรู้สึกเจ็บก็หายไป แต่มันกลับเปลี่ยนเป็นความพึงพอใจแทน จนเด็กสาวนึกประหลาดใจในสิ่งที่กิดขึ้นกับเธอ
เฮอร์ไมโอนี่ครางอย่างมีความสุขทุกครั้งที่มัลฟอยดันกายเข้ามาในร่างของเธอ มือน้อย ๆ ของเธอโอบรอบคอของเด็กหนุ่มพลางลูบไล้ผมบลอนด์ของเขาราวกับเธอลืมไปชั่วขณะว่าตอนนี้เด็กหนุ่มตรงหน้ากำลังขืนใจเธออยู่ และเธอก็ไม่ควรพอใจในสิ่งที่เขาทำกับเธอ! แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่อาจห้ามตัวเองได้เลย เด็กสาวรู้ดีว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการให้เกิดขึ้นกับตัวเธอ แต่เธอก็ไม่อาจห้ามตัวเองไม่ให้รู้สึกดีได้เลยยามที่มัลฟอยเติมเต็มร่างกายของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความแข็งแกร่งของเขา!
ในขณะเดียวกันเด็กหนุ่มที่กำลังโอบกอดเธออยู่ก็รู้สึกไม่แตกต่างไปจากเธอ เขาครางในลำคออย่างพอใจทุกครั้งที่เขาดันร่างเข้าไปในกายของเฮอร์ไมโอนี่ มัลฟอยรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ยินเสียงครางดังเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากของเธอ ร่างกายของเธอช่างหอมหวานและคับแน่นยิ่งนัก แถมเสียงของเธอยังเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ชั้นดีของเด็กหนุ่มอีกต่างหาก! เพราะในตอนนี้อารมณ์ของมัลฟอยพลุ่งพล่านเกินกว่าที่เขาจะระงับมันได้อีกต่อไป!
ในตอนแรกเขาพยายามจะอดกลั้นและอ่อนโยนกับเธอให้มากที่สุด เขาไม่ต้องการทำให้เธอเจ็บมากจนเกินไป เพราะถึงอย่างไรนี่ก็เป็นครั้งแรกของเธอ แต่เมื่อมัลฟอยได้ยินเสียงครางของเธอดังออกมาทุกครั้งที่เขาเข้าไปในกายเธอเด็กหนุ่มก็คิดว่ามันคงเป็นเรื่องที่ยากเกินไปสำหรับเขาในการที่จะระงับอารมณ์ของตนเอง!
มัลฟอยก้มลงไปจูบเฮอร์ไมโอนี่อีกครั้ง และเขาก็แปลกใจไม่น้อยที่เด็กสาวจูบเขาตอบอย่างกระหาย เด็กหนุ่มละริมฝีปากของเขาจากเธอพลางก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเธออีกครั้งจากนั้นเขาจึงดันกายเข้าไปในร่างของเธออย่างรุนแรงมากกว่าครั้งที่แล้วมา
อ๊ะ!!! เฮอร์ไมโอนี่คราง เธอรู้สึกเจ็บปวดจากการกระทำอันรุนแรงของมัลฟอย แต่ก็เพียงแปลบเดียวเท่านั้นมันก็ถูกแทนที่ด้วยความสุขสมมากกว่าครั้งไหน เด็กหนุ่มเบียดกายของเขาเข้ามาหาเธออย่างรุนแรงในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่ครางรับทุกการเคลื่อนไหวของเขา และราวกับมีบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในกายของเธออีกครั้งเช่นเดียวกับตอนที่มัลฟอยรุกรานเธอด้วยนิ้วของเขา แต่ครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าเดิมนับร้อยเท่า เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าตัวเธอเบาหวิว ราวกับเธอกำลังล่องลอยไปสู่สรวงสวรรค์ ในหัวของเธอขาวโพลนขณะที่ร่างกายของเธอสั่นสะท้านด้วยความสุข!
เมื่อเฮอร์ไมโอนี่ถึงฝั่งฝัน มัลฟอยก็ขยับกายเข้าไปยังร่างของเธออีกสองสามครั้ง แรงบีบรัดจากร่างกายของเด็กสาวนั้นมากเกินกว่าที่เขาจะต้านทานไหว! และราวกับมีเปลวไฟลุกขึ้นในดวงตาสีเงินของเดรโกในวินาทีที่เขาล่องลอยสู่ความสุขสม เด็กหนุ่มครางในลำคอพลางปลดปล่อยสายธารแห่งความปรารถนาเข้าไปในกายเธอเมื่อทุกอย่างระหว่างเธอกับเขาจบลง
*************************************************
มัลฟอยซบใบหน้าลงบนร่างของเฮอร์ไมโอนี่ เขาหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เด็กหนุ่มพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะปรับลมหายใจของเขาให้เข้าที่ และเมื่อเขาพบว่าร่างกายของเขาเริ่มกลับสู่สภาพปกติแล้ว เด็กหนุ่มก็ก้มลงจูบเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมแขน
เฮอร์ไมโอนี่เบือนหน้าหนีไปทางอื่นก่อนที่มัลฟอยจะจูบเธอได้สำเร็จ มันจึงทำให้ริมฝีปากของเขาสัมผัสเข้ากับแก้มของเธอแทน เขามองเธออย่างขัดใจ เด็กหนุ่มใช้มือเชยคางของเธอให้หันกลับมามองเขา แต่ในครั้งนี้เฮอร์ไมโอนี่กลับขัดขืนเขา
ปล่อยฉัน..... เธอกระซิบ ในขณะที่มัลฟอยเลิกคิ้ว
เธอว่าอะไรนะ เขาถาม
ฉันบอกให้ปล่อยฉัน มัลฟอย! เธอพูดด้วยน้ำเสียงเดียดฉันท์ น้ำเสียงที่เธอไม่มีสิทธิ์จะเอามาใช้กับเขา! มัลฟอยใช้มือบีบคางเธออย่างแรงเพื่อบังคับให้เธอหันกลับมาสบตาเขา ดวงตาสีเงินของเขาแสดงความหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
เธอไม่มีสิทธิ์มาออกคำสั่งกับฉัน เกรนเจอร์! เธอเป็นทาสของฉัน! ตรงกันข้ามฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนออกคำสั่งกับเธอ! เขาพูดอย่างโกรธเคือง นี่เธอจะดื้อดึงไปถึงไหนนะ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เธอเป็นของเขาแล้วแท้ ๆ แต่เฮอร์ไมโอนี่กลับไม่มีท่าทีว่าจะโอนอ่อนตามเขาเลยแม้แต่น้อย!
เฮอร์ไมโอนี่จ้องมัลฟอยกลับ ไม่มีความหวาดกลัวปรากฏอยู่ในดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นเลย! เธอไม่เกรงกลัวเขาอีกต่อไป! ในเมื่อตอนนี้เธอก็ไม่มีอะไรหลงเหลือให้ต้องสูญเสียอีกต่อไปแล้ว แล้วเธอยังจะต้องกลัวอะไรอีกเล่า!
ฉันไม่มีวันฟังคำสั่งของนายมัลฟอย และฉันก็ไม่มีวันยอมเป็นทาสของนายด้วย! เธอตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราดไม่แพ้กัน เธอจะไม่ยอมให้เขาข่มเหงเธอได้อีกต่อไป ในเมื่อตอนนี้เขาพรากสิ่งที่สำคัญที่สุดไปจากเธอแล้ว เธอจะไม่ยอมให้เขาพรากอะไรไปจากเธออีกเป็นอันขาด ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือหัวใจของเธอก็ตาม!
แววตาสีเงินของมัลฟอยดูเกรี้ยวกราดขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของเฮอร์ไมโอนี่ เด็กสาวรู้สึกราวกับเธอเห็นเปลวไฟลุกโชติช่วงอยู่ในดวงตาของเขายามที่เขาใช้มันจ้องมองเธอ! เพียงแต่มันไม่ใช่ไฟแห่งความปรารถนาแบบเดียวกับที่เธอเห็นเมื่อครู่ตอนที่เขาใช้กำลังครอบครองเธอ แต่มันกลับเป็นเปลวไฟแห่งความโกรธเคือง!
มัลฟอยบีบคางเฮอร์ไมโอนี่แน่น เขากดใบหน้าของเธอเข้ากับหมอนพลางตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
เธอเป็นทาสของฉัน! และถ้าขืนเธอยังขัดคำสั่งของฉันหรือคิดจะหนีอีกล่ะก็ ฉันจะทำให้เธอได้รับบทเรียนอย่างที่เธอไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิตเลยทีเดียว! เด็กหนุ่มพูด ขณะที่เฮอร์ไมโอนี่จ้องเขาตอบอย่างไม่นึกกลัว
นายจะทำอะไรฉัน มัลฟอย ในเมื่อนายก็ทำสั่งที่เลวร้ายที่สุดกับฉันไปแล้วนี่! ตอนนี้บทลงโทษของนายมันไม่สำคัญสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่กลัวนาย! แล้วก็ไม่มีวันกลัวด้วย! เพราะไม่ว่านายจะขู่ว่าจะลงโทษฉันยังไง หรือแม้กระทั่งจะฆ่าฉันก็ตาม ฉันก็ไม่มีวันฟังคำสั่งของนาย! เธอพูดอย่างกล้าหาญ
และที่สำคัญฉันไม่มีวันที่จะไม่คิดหนีด้วย! ถ้านายต้องการจะให้ฉันอยู่ที่นี่ก็คงมีทางเดียวเท่านั้นคือนายต้องล่ามโซ่ฉัน หรือไม่ก็ขังฉันไว้ในห้องใต้ดิน เพราะไม่อย่างนั้นฉันก็จะพยายามหนีทุกครั้งที่มีโอกาส และฉันแน่ใจว่ามันต้องสำเร็จเข้าซักครั้งนึง! เธอตะโกนออกมา พร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาจากดวงตาสีน้ำตาล ที่บอบช้ำ เธอไม่อาจทนอีกต่อไปได้แล้ว! ถ้าเขาต้องการให้เธอเชื่อฟังคำสั่งของเขาดี ๆ ล่ะก็เขาต้องร่ายคาถาสะกดใจใส่เธอแล้วล่ะ!
เด็กสาวคิดว่าเมื่อมัลฟอยได้ยินคำพูดของเธอ เขาคงจะโกรธอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและคงต้องลงโทษเธอหรือทำร้ายเธออย่างแน่นอน แต่เฮอร์ไมโอโอนี่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเธอพบว่าเด็กหนุ่มไม่ได้มีท่าทีโกรธเคืองอย่างที่เธอคิดเลย ตรงกันข้ามเขากลับยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ดูเยือกเย็นเหลือเกินในสายตาของเฮอร์ไมโอนี่
เธอพูดใช่ไหมว่าเธอจะไม่มีวันทำตามคำสั่งของฉันน่ะ เกรนเจอร์ เดรโกพูดพลางลุกขึ้นจากร่างของเธอและคว้าเสื้อคลุมขึ้นมาสวม เฮอร์ไมโอนี่มองเขาอย่างแปลกใจ จนกระทั่งเธอเห็นเขาเดินไปยังโต๊ะข้างเตียงและหยิบไม้กายสิทธิ์สำรองขึ้นมา
เธอคงคิดสินะว่าเธอจะมีโอกาสหนีไปจากที่นี่ได้ แต่ฉันขอบอกเธอไว้ก่อนเลยนะว่าเธอคิดผิด เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบหากแต่เยือกเย็น เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกราวกับเธอจมดิ่งลงไปในทะเลสาบที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งยามที่ดวงตาของเขาจ้องมองมาทางเธอ ดวงตาสีเงินเย็นเยียบของเขาทำให้เธอขนลุก เด็กสาวรีบคว้าผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายทันทีเมื่อเธอเห็นว่าเขาเดินกลับมาหาเธอที่เตียงอีกครั้ง
เพราะฉันมีวิธีที่จะทำให้เธอยอมทำตามทุกอย่างที่ฉันสั่งให้เธอทำ และเธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขัดขืนด้วย เขาพูดพลางชี้ไม้กายสิทธิ์มาทางเธอ เด็กสาวตกตะลึง เขากำลังจะร่ายคาถาสะกดใจใส่เธอ! และถ้าเขาทำเช่นนั้นเธอก็จะเชื่อฟังเขาทุกอย่าง พระเจ้า! เธอไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น!
เฮอร์ไมโอนี่พอจะนึกภาพตัวเองในอนาคตออกเลยว่าเธอคงมีสภาพไม่ต่างจากนาร์ซิสซา มัลฟอยเท่าไหร่นัก ที่ถูกเสกคาถาสะกดใจใส่ซ้ำ ๆ จนเสียสติ และใช้เวลาแต่ละวันหมดไปกับการนั่งเหม่อลอยอย่างไม่รับรู้อะไร!
เด็กสาวรีบถอยไปทางหัวเตียงในทันที ใบหน้าของเธอขาวซีดเพราะความหวาดกลัวในสิ่งที่เขากำลังจะทำกับเธอ! ในขณะที่มัลฟอยมองเธอด้วยดวงตาสีเทาเยือกเย็นแบบเดียวกับพ่อของเขา ดวงตาที่เหมือนกับดวงตาของปีศาจร้าย!
กลัวงั้นรึ เกรนเจอร์ มัลฟอยแสยะยิ้ม เธอพูดเองไม่ใช่เหรอว่าเธอไม่มีวันกลัวฉัน และไม่มีวันยอมทำตามคำสั่งของฉัน เขาพูด
นายไม่อยากทำอย่างนี้หรอกมัลฟอย เด็กสาวพูดอย่างกล้าหาญแม้ว่าตอนนี้หัวใจของเธอจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้วก็ตาม
ถ้านายร่ายคาถาสะกดใจใส่ฉันนายก็ต้องเข้าไปอยู่ในอัซคาบันตลอดชีวิตเพราะการกระทำของนาย! และฉันเชื่อว่าในไม่ช้ากระทรวงกับภาคีจะต้องมาจับตัวนายเข้าคุก! เธอพยายามขู่เขา แม้เด็กสาวจะรู้ว่ามันไร้ประโยชน์ก็ตาม กระทรวงกับภาคีไม่มีวันตามมาช่วยเธอไปจากที่นี่รวมทั้งพวกเขาไม่สามารถตามมาจับมัลฟอยพ่อลูกเข้าคุกได้อย่างแน่นอน เพราะพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอถูกจับตัวมาที่นี่ หรือแม้กระทั่งที่ตั้งของคฤหาสน์หลังนี้ ไม่เช่นนั้นแฮร์รี่กับรอนคงตามมาพบเธอและช่วยเธอออกไปจากที่นี่นานแล้ว
มัลฟอยยิ้มเยือกเย็นขึ้นอีกครั้ง
ฉันว่าเธอคงจะเข้าใจอะไรผิดแล้ว เกรนเจอร์ เพราะฉันไม่ได้จะร่ายคาถาสะกดใจใส่เธอ เธอก็รู้นี่นาว่าฉันไม่ค่อยประทับใจคาถานี้ซักเท่าไหร่ น้ำเสียงของเขาดูสลดลงเล็กน้อยเมื่อเขาพูดประโยคสุดท้ายออกมา
แต่ฉันมีวิธีที่ดีกว่านี้ในการทำให้เธอยอมเชื่อฟังฉันแต่โดยดี อย่างที่เธอไม่มีทางขัดขืนฉันแม้แต่น้อย โดยที่ฉันไม่ต้องร่ายคาถาสะกดใจใส่เธอ เฮอร์ไมโอนี่ขมวดคิ้วกับคำพูดนั้น แต่ประโยคต่อมาของเด็กหนุ่มก็ทำให้เธอเข้าใจเรื่องทั้งหมด
พูดง่าย ๆ ก็คือเธอจะต้องเป็นทาสของฉันไปจนวันตาย แต่มันออกจะเป็นศาสตร์มืดขั้นสูงอยู่บ้าง ฉันไม่แน่ใจหรอกนะว่าเธอจะเคยได้ยินมันหรือเปล่า เด็กหนุ่มพูดขณะที่ดวงตาของเฮอร์ไมโอนี่เบิกกว้าง เธอรู้ว่าเขาหมายความถึงอะไร แต่เขาทำอย่างนั้นกับเธอไม่ได้! เธอไม่มีวันยอมให้เขาทำเช่นนั้นกับเธอเป็นอันขาด! เพราะสิ่งที่เขาพูดถึงนั้นมันเป็นสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายหรือมากกว่าการถูกเขาขืนใจด้วยซ้ำ!
มัลฟอยยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของเฮอร์ไมโอนี่
ฉันเดาว่า เธอคงเคยได้ยินคำว่า สัญญาทาสชั่วนิรันดร์ มาบ้างแล้วสินะเกรนเจอร์ เขาถามกับสีหน้าที่ตื่นตระหนกของเด็กสาว
แน่นอนว่าเธอเคยได้ยินมัน มันเป็นศาสตร์มืดขั้นสูงมากที่เกือบจะเทียบเท่ากับการสร้างฮอครักซ์เลยทีเดียว เธอเคยอ่านเจอมันในตำราความลับของศาสตร์มืดที่สุด สัญญาทาสชั่วนิรันดร์ เป็นการที่พ่อมดหรือแม่มดคนหนึ่ง จะผูกมัดพ่อมด แม่มด หรือมักเกิ้ลอีกคนหนึ่งไว้ในฐานะทาสด้วยพันธะสัญญาทางเวทย์มนตร์ และเมื่อมีการร่ายคาถาสัญญาทาสชั่วนิรันดร์ขึ้นแล้ว ผู้ที่ตกเป็นทาสนั้นจะไม่มีสิทธิ์ขัดขืนเจ้านายของตนเองแม้แต่น้อย เขาหรือเธอจะไม่ต่างจากเอลฟ์ประจำบ้านที่ต้องเชื่อฟังและทำตามคำสั่งจากเจ้านายของมันแต่เพียงผู้เดียว! และมันจะเป็นเช่นนั้นไปตลอดทั้งชีวิตของเขาหรือเธอ!
ในตอนแรกเฮอร์ไมโอนี่ไม่คิดว่าเดรโกจะรู้วิธีการทำสัญญานี้ เพราะมันเป็นศาสตร์มืดขั้นสูงเกินกว่าที่พ่อมดในวัยของเขาจะเรียนรู้ได้ แต่เมื่อเธอลองมาคิดดูอีกที การที่เด็กหนุ่มที่มีพ่อเป็นผู้เสพความตายรู้เรื่องการทำ สัญญาทาสชั่วนิรันดร์ นั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเสียทีเดียว เด็กสาวเดาว่านายลูเซียสคงเป็นคนสอนลูกชายของเขาให้ใช้คาถานี้อย่างแน่นอน
มัลฟอยเคลื่อนกายเข้ามาใกล้เฮอร์ไมโอนี่มากขึ้น เด็กสาวพยายามจะหนี แต่เธอไม่เร็วพอเมื่อเด็กหนุ่มรวบร่างของเธอไว้ด้วยแขนเพียงข้างเดียวก่อนที่เธอจะก้าวลงจากจากเตียงด้วยซ้ำ! มัลฟอยเหวี่ยงร่างของเฮอร์ไมโอนี่ลงบนเตียงอย่างไร้ความปราณีก่อนจะขึ้นมาคร่อมเธอไว้ เด็กหนุ่มกดร่างของเด็กสาวไว้กับเตียงและหยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา!
.................................................
อยู่นิ่ง ๆ น่าเกรนเจอร์ มันไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก เขาพูดในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่พยายามดิ้นอย่างสุดแรงเกิด แต่เธอก็ไม่อาจหลุดไปจากอ้อมแขนของเขาได้เลย ดวงตาของเด็กสาวเบิกกว้างขึ้นทันทีเมื่อมัลฟอยยกไม้กายสิทธิ์ในมือขึ้น เขาพึมพำคาถาพลางจรดมันลงบนฝ่ามือข้างซ้ายของเขา ราวกับคาถาที่เขาร่ายออกมานั้นได้เปลี่ยนไม้กายสิทธิ์ในมือของเด็กหนุ่มให้เป็นใบมีดที่แหลมคม! เพราะเมื่อมัลฟอยกดมันลงกับมือของเขา เลือดสด ๆ ก็ไหลออกมาตามรอยที่ไม้กายสิทธิ์พาดผ่าน! เฮอร์ไมโอนี่มองภาพนั้นอย่างตกตะลึง!
สิ่งต่อมาที่เธอเห็นก็คือเดรโกยกไม้กายสิทธิ์ขึ้นจากฝ่ามือของเขา เลือดสด ๆ ไหลออกมาจากบาดแผลที่ฝ่ามือข้างซ้ายแต่เด็กหนุ่มกลับไม่สนใจมัน เขาหันมาทางเฮอร์ไมโอนี่แทน
มัลฟอยเริ่มร่ายคาถาอีกครั้ง และคราวนี้มีลำแสงสีเงินราวกับเชือกเส้นเล็ก ๆ พุ่งออกมาจากปลายไม้กายสิทธิ์ที่เขาถืออยู่ในมือข้างขวา มันทิ้งตัวลงบนร่างของเฮอร์ไมโอนี่ เส้นสีเงินยวงนั้นค่อย ๆ โอบรัดรอบคอของเธอ ก่อนจะจมดิ่งเข้าสู่ผิวเนื้อของเธอราวกับมันเป็นปลอกคอที่มองไม่เห็น เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกเย็นยะเยือกราวกับมีใครเอาก้อนน้ำแข็งที่เย็นเฉียบมานาบบริเวณคอของเธอเมื่อเส้นสีเงินยวงนั้นจมลงไปในคอของเด็กสาว และไม่ทันทีที่เฮอร์ไมโอนี่จะปรับตัวได้กับความรู้สึกนั้นเดรโกก็กดมือข้างที่เปื้อนเลือดของเขาเข้ากับริมฝีปากเธอ!
เฮอร์ไมโอนี่พยายามขัดขืน เธอปิดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้เลือดของเขาไหลเข้าไปในปากเธอ เพราะเด็กสาวรู้ดีว่าการทำสัญญาทาสชั่วนิรันดร์นั้นต้องใช้เลือดของผู้ที่จะเป็นเจ้านายหล่อเลี้ยงเข้าไปในกายของผู้ที่เป็นทาสสัญญาจึงจะสมบูรณ์ และเธอก็จะไม่ยอมให้เลือดของมัลฟอยเข้าไปในตัวเธออย่างแน่นอน เพราะถ้ามันเป็นเช่นนั้นก็หมายความว่าเธอจะต้องกลายเป็นทาสของเขาไปชั่วนิรันดร์!!!
เฉย ๆ น่า เกรนเจอร์ ฉันบอกแล้วไงว่ามันไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก เขาพูดพลางบีบกรามของเธอไว้ด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ก่อนจะบังคับให้เธอรับเลือดของเขาเข้าไปในปากของเธอ
วินาทีแรกที่เลือดของมัลฟอยสัมผัสกับริมฝีปาก เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่ามันแผดเผาปากของเธอราวกับเปลวไฟ เด็กสาวพยายามดิ้นรนแต่มัลฟอยกดฝ่ามือของเขาแนบกับปากของเธอแน่น! เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกราวกับเลือดของเขาได้แปรเปลี่ยนเป็นยาพิษที่แผดเผาร่างกายของเธอ ความเจ็บปวดนั้นเริ่มจากริมฝีปากก่อนจะกระจายไปทั่วใบหน้าและลามไปทั่วร่างกายของเธอ ราวกับเลือดของเขาซึมเข้าไปทั่วทุกอณูในร่างกายของเด็กสาวและกัดกร่อนเธอราวกับน้ำกรด!
เฮอร์ไมโอนี่กรีดร้องและพยายามดิ้นรน! เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่มที่เฝ้ามองเธออย่างสงบนิ่ง ในตอนแรกเด็กสาวรู้สึกว่าความเจ็บปวดนั้นมันมากเกินกว่าที่เธอจะทนไหว แต่เมื่อผ่านไปครู่หนึ่งเธอก็รู้สึกว่ามันเริ่มบรรเทาลง ราวกับความเจ็บปวดที่เคยแผ่ไปในทุกอณูของร่างกายของเธอนั้นไหลมารวมกันที่มือข้างซ้ายของเธอก่อนที่มันจะค่อย ๆ จางหายไป
เฮอร์ไมโอนี่ยกฝ่ามือข้างซ้ายขึ้นดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ และเด็กสาวก็ต้องตกตะลึงที่เห็นว่ามีเส้นสีดำราวกับหยดหมึกปรากฏอยู่บนฝ่ามือของเธอ มันไหลมาบรรจบกันจนเป็นตัวอักษร D.M. ที่ย่อมาจากคำว่า เดรโก มัลฟอย!
เฮอร์ไมโอนี่เบิกตากว้าง! เธอรู้ดีว่าตอนนี้สิ่งที่เลวร้ายที่สุดได้เกิดขึ้นกับเธอแล้ว! เธอได้ตกเป็นทาสของมัลฟอยเสียแล้ว!
ไม่ทันที่เด็กสาวจะหายตกใจเด็กหนุ่มก็เอื้อมมือมาคว้ามือซ้ายของเธอไปดู เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นชื่อของเขาปรากฏอยู่บนฝ่ามือของเธอ
ตอนนี้เธอเป็นของฉันแล้ว เกรนเจอร์ เธอเป็นทาสของฉันชั่วนิรันดร์ เดรโกพูดขึ้นพลางส่งรอยยิ้มที่ดูราวกับปีศาจร้ายมาให้เฮอร์ไมโอนี่ ดวงตาสีเงินของเขาราวโรจน์ด้วยความพอใจในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่แทบจะกรีดร้องออกมา!
*************************************************
| Create Date : 17 มกราคม 2553 |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2555 12:27:35 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 6740 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: mew IP: 115.87.36.50 วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:10:46:33 น. |
|
|
|
| โดย: กระปุกหมูออมสิน IP: 223.206.239.127 วันที่: 6 มกราคม 2555 เวลา:17:28:44 น. |
|
|
|
| โดย: Ceeya IP: 171.7.104.87 วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:21:50:27 น. |
|
|
|
| โดย: Dramione IP: 182.53.221.69 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:54:01 น. |
|
|
|
| โดย: น้ำขิง ร้อนแรงสะท้านโลกันต์ IP: 110.169.155.226 วันที่: 19 มีนาคม 2556 เวลา:10:34:16 น. |
|
|
|
| โดย: jessica IP: 113.53.132.103 วันที่: 30 มีนาคม 2557 เวลา:3:04:38 น. |
|
|
|
| โดย: luna IP: 1.46.203.121 วันที่: 15 เมษายน 2558 เวลา:19:26:14 น. |
|
|
|
| โดย: Nutthatrp IP: 101.51.81.73 วันที่: 29 มิถุนายน 2558 เวลา:0:24:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ปทุมธานี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 95 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ เรา piksi นะคะ เรียกสั้น ๆ ว่าพิกก็ได้ค่ะ เราเป็นแฟนแฮร์รี่ พอตเตอร์คนหนึ่งที่ชื่นชอบคู่ D/Hr มากเลยค่ะ รวมทั้งรัก Tom Felton สุดหัวใจ >-< ใครที่ชอบคู่นี้และชื่นชอบทอมเหมือนกัน เค้ามาคุยกันนะคะ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
