พระ ณ. เมื่องสองแคว by:หวาน

อันนี้เป็นภาพของพี่มด ที่แกถ่ายไว้เป็นตัวอย่างให้เราถ่ายตาม แต่ว่าไม่มีใครดำเนินรอยตามแกสักคน

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 12 พฤศจิกายน 2551 11:01:50 น. Counter : 507 Pageviews.		20 comment
Share Tweet

ลมหนาวมา...ดอกไม้บาน (ภาพชุดใหญ่) By:หวาน

อันที่จริงหวานชอบถ่ายรูปธรรมชาตินะ แต่น้อยนักจะถ่ายรูป ดอกไม้ ตอนเรียนจำได้ว่ามี Porject นึงที่อาจารย์ให้ไปถ่ายรูปดอกไม้ เพื่อนหวานบางคนขึ้นไปเหนือ เหตุผลเพราะอากาศหนาวดอกไม้งาม แต่หวานไม่ถูกกับอากาศหนาวซักเท่าไรนัก เลยหาโลเกชั้นในกทม.นี่แหละ ไอบีมันบอกว่าสวนหลวงร.9 อ้ะ ดอกไม้เยอะ เหมาะเลยอากาศหนาวอีก ดอกไม้คงสวย พวกเราเลยตกลงกันไปถ่ายที่สวนหลวง ร.9 กัน






























~หวังว่าทุกคนคงสดชื่นกับภาพดอกไม้ของหวานนะ จัดให้เพื่อนทุกคนที่เข้ามาเม้นต์ มาดู มาติ มาชม เน้อ...~

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 10 พฤศจิกายน 2551 10:04:40 น. Counter : 912 Pageviews.		31 comment
Share Tweet

เล่นกับไฟ By:หวาน

ช่วงนี้หวานไม่รู้จะเอาอะไรมาลงดีเนื่องจากงานเข้าประหนึ่งโดนสึนามิ แถมด้วยโดนจิกหัว แล้วกระทืบซ้ำ เห้อ... เหนื่อย เลยเอารูปที่หวานทำส่งอาจารย์ตอนเรียนมาลงละกันนะ

ทั้งหมดนี้เป็นไฟหน้า เซ็นทรัลเวิลด์ ที่หวานลองถ่ายเล่นๆดู แต่ออกมาใช้ได้เลยเอาไปส่ง Project ของอาจารย์ซะเลย

















~ ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำของพี่มด ที่สอนหวานให้ใช้เทคนิค การย้อมภาพ ระเบิด ซูม และแพนกล้องมา ณ. ที่นี้ด้วย ถ้าไม่มีพี่ หวานคงจะไม่ได้ เอ วิชานี้อ่ะนะ~

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 7 พฤศจิกายน 2551 9:33:00 น. Counter : 626 Pageviews.		23 comment
Share Tweet

ในวันที่เรา...เป็นใครอีกคนนึง By:หวาน

ช่วงนี้หวานเป็นไรไม่รู้เซ็งๆ เบื่อๆ รู้สึกว่า ตัวเองนิสัยไม่ดียังไงไม่รู้ ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย ขี้หงิดหงิดถึงขั้นวีนแตก แต่ก็สามารถระงับไว้ได้ เมื่อวานนี้เลยอยู่กับอารมณ์ที่ว่านี้ไปวันนึง อย่างที่เคยเรียนมาอ่ะนะ คนเรามีคน 3 คน อยู่ในตัวเอง

1.คนที่เราเป็น
2.คนที่คนอื่นอยากให้เป็น
3.คนที่เราอยากเป็น

เมื่อคืนนี้หวานเลยเป็นคนที่เราอยากเป็นสักคืนนึง อันที่จริงหวานก็เป็นตัวเองจริงๆตอนที่กลับบ้าน อยู่กับเพื่อน หรือไม่ก็อยู่กับครอบครัว นอกนั้นเป็นใครก็ไม่รู้ที่บางครั้งยังจำตัวเองไม่ได้ และบางครั้งก็ไม่อยากคบกับมันเลยว่ะ หวานคิดว่าบางครั้งคนเราคงจะมีอารมณ์แบบนี้บ้าง(หรือหวานเป็นคนเดียวหว่า) อารมณ์ที่ เศร้า เหงา และอยากอยู่คนเดียว ก็เลยนั่งมองรถ มองถนน มองฟ้า จากระเบียง ในมือก็ถือแก้ว นานแล้วที่หวานไม่ได้กินมัน นานมากแล้ว บางครั้งเหล้ามันก็ไม่ใช่คำตอบของทุกสิ่ง แต่มันก็ทำให้เราลืมคำถาม หวานกินไปสักพักนึง ตาต้าก็โทรมา

ตาต้า: ที่นั่นโทรไปที่ไหนโทรมาค๊ะ

หวาน: แกโทรมาหาชั้น

ตาต้า: วันนี้ไม่ขำ สงสัยเพื่อนสาวจะบ้า หรือว่ากูโทรผิดหว่า

หวาน: เออ กูแหละ มีไร

ตาต้า: ประโยคแบบนี้แปลว่า อย่ามายุ่งกับกู ถ้ามึงยังไม่อยากโดนด่า

หวาน: มีไร

ตาต้า: มึงเป็นไรอ้ะ

หวาน: เป็นคน

ตาต้า: กวนตีนแบบนี้ ผีเข้าชัวร์ๆ

หวาน: แกว่างวันไหนบ้าง

ตาต้า: ไมอ้ะ แกเป็นไร

หวาน: ไปวัดกัน

ตาต้า: แกไม่สบายใจเหรอ เวลาแกไม่สบายใจแกจะไปวัด ไปนั่งนานๆ เหมือนตอนนั้น

หวาน: อืมมม

ตาต้า:วัดเดิม

หวาน: อืมมม

ตาต้า: เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลง..ไหลลง..ไหลลง..ทะเล

หวาน: เออ เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลง..ไหลลง..ไหลลง..ทะเล

ตาต้า: ได้ แก อยากไปวันไหนเมื่อไหร่ อย่างไร โทรมา เออ เดี๋ยวชั้นจะโทรชวนพวกนั้นด้วย

หวาน: อืมมม


~อารมณ์แบบนี้ หวานไม่ชอบมันเลยแฮะ คุณนายเคยบอก เพื่อนๆก็บอกว่า มันไม่น่ารัก แล้วแบบนี้ใครจะรับได้ หวานไม่ต้องการให้ใครรับได้ เพราะมันเป็นตัวเราของเราเอง แล้วสักพักก็จะจางหายไป เป็นปกติเหมือนเดิม~

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 10:02:56 น. Counter : 678 Pageviews.		19 comment
Share Tweet

หวาน ขม ระคน กันไป นึกถึงทีไร สุขทั้ง...น้ำตา II by:หวาน

ต่อจากเมื่อวานนี้ อันที่จริงๆตอนเด็กๆ หวานไม่ค่อยชอบเล่นตุ๊กตาหรอกนะ แต่มีเต็มตู้ เต็มบ้านเลยแหละ เพราะคุณนายกับป๊าชอบซื้อให้ จำได้ว่าตุ๊กตาตัวแรกของหวานคุณนายเอาผ้าขนหนูมามัดๆเป็นตุ๊กตาแล้วให้หวานนอนกอด ยังมีรูปที่หวานกอดตุ๊กตาผ้าขนหนูอยู่เลย หยิบออกมาดูก็ตลกตอน3 ขวบไมหน้าตาตลกจังว่ะ แล้วก็มีตุ๊กตาตัวแรกเป็นของตัวเอง ป๊าซื้อให้หวาน ตอนนี้คุณนายยังเก็บไว้อยู่เลย เป็นตุ๊กตาเด็กผู้ชายตัวอ้วนๆ ผมสีทองแดง กระพริบตาได้ ร้องได้ด้วยดัง แอ้ๆ จำได้วันที่ป๊าซื้อมา หวานกำลังนั่งเล่นกับคุณนาย ป๊ายื่นตุ๊กตาให้หวานรีบเข้าไปอุ้มแล้วป๊าก็อุ้มหวาน แต่พอมันร้องหวานก็โยนทิ้ง เห็นคุณนายบอกว่า หวานกลัว ไม่เล่นกับมันอีกเลย จนคุณนายซื้อมาให้ใหม่เป็นตุ๊กตาผู้หญิง ผมสีทองแดง กระพริบตาได้แต่ไม่ร้อง คุณนายบอกว่า หวานชอบ เล่นตัดผมมันซะแหว่ง คุณนายยังเสียดายไม่หาย เพราะว่ามันน่ารัก

พอมาบ้านย่าทีไร ไม่เล่นตุ๊กตาซะที เพราะพี่ๆเค้าเล่นยิงหนังกะติ๊กกัน แล้วบ้านปู่กับย่าก็มีตั้งหลายอัน หวานเลยชอบเล่นเพราะประลองกันว่าใครแม่น วันนั้นตอนกำลังประลองกันอยู่

คุณนาย: หวาน ไม่ร้อนรึไง ห๊า ตากแดดอยู่ได้

หวาน: จะประลอง

คุณนาย: หวานก็มานั่งกับม๊าก็ได้ แล้วก็ยิง เก่งกว่าอีกถ้าชนะ

หวานเลยเดินไปนั่งยิง คุณนายก็นั่งเม้าท์กับญาติๆไป หวานก็เหนี่ยวเลย ใช้ลูกยางเป็นกระสุน เต็มที่ สักพักนึงก็มีเสียงร้อง

คุณนาย: โอ๊ยยยย ยัยหวาน

หวาน: โดนคุณนายเหรอ จะอยู่ทำไม เผ่นจิ๊

แล้วพวกเราก็แล่นปรู๊ดอย่างรวดเร็วแถมคุณนายก็ตะโกนให้ป๊าจับหวานอีก จำได้วันนั้นกว่าจะได้เข้าบ้านก็ตอนเย็น พอกลับไปถึงเจอคุณนายกลายร่างเป็นนางยักษ์ยืนเฝ้าหน้าประตู หวานก็เลยโดนตีตามกฎระเบียบที่คุณนายตั้งขึ้น (คุณนายชอบตั้งกฎแบบไม่มีเหตุผลเสมอ หวานละ...เซ็ง)

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 4 พฤศจิกายน 2551 16:24:33 น. Counter : 564 Pageviews.		13 comment
Share Tweet