Group Blog |
ทำไมหนูร้องไห้
สาเหตุที่หนูร้องไห้
ตอนแรกที่กลับมาบ้านเลย หนูติดจุกนม Avent (แบบยื่นยาวมาก หัวนมแม่สู้ไม่ได้) หนูไม่ค่อยให้ความร่วมมือเรื่องกินนมแม่เท่าไหร่ ยิ่งเจอข้างที่หัวนมสั้น หนูจะโวยวายสุดๆ อันนี้เป็นสาเหตุแรก ร้องไห้ ตอนกินนมแม่ แล้วงับไม่ติด สาเหตุที่สอง ฉี่ พอเริ่มอะไรเข้าที่เข้าทางแล้ว แม่ก็ลองไม่ใช้ Mamy Poko ดู สงสารไม่อยากให้หนูอับทั้งวัน ถึงแม้จะมีคนซื้ออันนี้มาเยี่ยมเยอะที่สุดก็ว่าได้ 84*4+52 อันนี้เท่ากับจำนวน Mamy Poko NB เวลาหนูฉี่ หนูก็จะร้อง แต่ไม่รุนแรงมาก เบาๆ ว่าหนูแฉะแล้วนะ สาเหตุที่สาม อึ๊ อันนี้แม่ไม่รู้ว่าหนูเป็นไร ก่อนอึ๊ ร้องมากๆ สุดๆ ไปเลย อ้อ ลืมไปอีกอัน หิว อันนี้ก็สำคัญ ความพยายามเรื่องนมแม่
เนื่องจากไม่ได้คลอดเอง แต่ต้องผ่าตัด ความตั้งใจอีกอย่างคือการให้นมแม่ เพื่อให้ลูกมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ไม่เจ็บป่วย มีภูมิคุ้มกันที่ดี แม่คนนี้จึงอดทน และสู้ๆ ตลอดมา
แต่อุปสรรคก็มีมากมายซะเหลือเกิน อย่างแรก ลูกติดขวดนม ติดจุกของ Avent อย่างที่สอง หัวนมสั้น อย่างที่สาม คนรอบข้าง โดยเฉพาะคนใกล้ตัวไม่เข้าใจ คืนแรกที่ได้อยู่กับลูก ก็ต้องผสมกันไป แล้วก็พยายามอย่างมากจะให้ลูกดูดเต้า เนื่องจากนมแม่ หัวนมมันลื่น ดูดติดยาก แม่ก็หลังขดหลังแข็งกันไป ข้างนึงปัญหาน้อยกว่าอีกข้างก็สู้ๆ ไม่อยากปั๊มนมให้ลูกกิน เพราะต้องทำสต็อคด้วย อีกสองเดือนต้องกลับไปทำงานแล้ว แล้วก็พยายามทุกวัน ใช้สารพัดวิธีหลอกลูก ตอนนี้เหลืออยู่อย่างเดียว เวลาเจอตอนลูกหิว รวมกับไปเจอข้างที่หัวนมสั้น บ้านแทบแตก ก็เลยต้องหลอก เอานมชงให้กินให้ชื่นใจซักอึกสองอึก แล้วก็เอานมเรายัดปาก ก็ยอมดูดโดยดี วันนี้วันที่ 13 ลูกเกิด วันที่ 5 ยังใช้นมเสริมอยู่ เกือบสองออนซ์ ต่อวัน ดีขึ้นมากแล้ว เอ้าสู้ๆ เพื่อลูกนะจ๊ะ คนนี้ไง ที่ทำให้แม่ฮึด อ่ะจ๊ะ   แล้วเราก็พบกัน
น้องมุก เกิดวันอาทิตย์ที่ 5 เม.ย. 2552 12.00 น.
นน. 3075 g เพศหญิง ทุกอย่างตามความคาดหมาย ถึงแม้หลายๆ คนจะคาดหวังให้หนูเกิดเป็นเด็กผู้ชาย แต่แม่ก็รู้ภูมิใจและดีใจที่หนูเป็นผู้หญิง เพราะแม่เคยรับมือกับพี่หนูมาแล้ว ดูแล้วแม่น่าจะไม่ต้องเหนื่อยมาก เรา ได้แก่ แม่ ป๊า ยาย พี่หยก ไปรพ.มงกุฎวัฒนะ ประมาณ 9 โมง ถามว่าแม่ตื่นเต้นมั๊ย ก็ตื่นเต้น แต่ไม่มาก หมอให้งดอาหารตั้งแต่ 6 โมง แม่ตื่นมากินข้าวแต่เช้า เพราะเข็ด รพ.คราวที่แล้ว กว่าหมอจะให้กินไร เล่นเอาแม่แย่ไปเลย ถึงรพ. จองห้อง ห้องที่เคยจองไว้ ไม่ได้ 1006 เค้าให้ไปรอที่ 1007 ก่อน สภาพห้องกับของใช้เก่า แม่เลยบอกให้เค้าเปลี่ยนเป็นห้องที่ใกล้กับเนอสฯ แม่จะได้เดินไปหาหนูสะดวก พอถึงเวลา พยาบาลมาโกนขน แล้วก็สวนให้แม่ แม่นั่งเบ่งอยู่นาน เพราะเป็นคนท้องผูก ก็เรียบร้อย พอใกล้เวลา เค้าก็มารับเข้าห้องผ่าตัด แม่ลาป๊า กับยาย กับพี่หยกที่หน้าห้องผ่าตัด ขอพรพระให้คุ้มครอง แม่ลืมบอกพี่หยก เค้าก็ขวัญเสียเล็กน้อย ร้องไห้หาแม่มากๆ เพราะตกใจ เข้าไปนอนรอซักพัก หมอวิสัญญีก็มาคุย บอกเรื่องบล็อคหลัง แล้วอธิบายอาการต่างๆ ที่เกิดขึ้น มีบางช่วงแม่รู้สึกว่าเกือบไม่ไหว แต่พอพ้นช่วงนั้น ก็รู้สึกสบาย หมออานนท์มาประมาณ 11.50 หมอเค้าให้แม่ดูขั้นตอนในการผ่าด้วย แล้วก็อธิบายทุกขั้นตอน ทำให้แม่ไม่เครียด อ้อ ป๊าฝากกล้องให้มาถ่ายตอนเค้าผ่าตัดแม่ด้วย ตอนเค้าเอาหนูออกมา แม่รู้สึกดีมาก แต่น้ำตาไม่ไหล หนูมีเมือกเต็มตัวไปหมด แม่ดีใจนะ รักลูกมากๆ เลย รู้มั๊ยคะ หมอวิสัญญีเค้าทำให้แม่หลับไปแป๊บนึงให้แม่ได้พักด้วย พอพักฟื้นสักพัก ก็ไปห้องสังเกตุอาการ แม่นอนผ่อนคลาย สบายๆ ยังไม่รู้สึกเจ็บไร ผ่านไปเกือบชม. เค้าก็เอาแม่ไปห้องพัก ผ่านไปเรียบร้อยด้วยดี สำหรับการพบกันครั้งแรกของเรานะลูก   
|
momyokmook
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
