All Blog
ชัยชนะของหลวงนฤบาล โดย ดอกไม้สด
สำหรับเรื่อง "ชัยชนะของหลวงนฤบาล" ถือว่าเป็นเรื่องที่ฉกตัวละครจากนิยายที่เขียนก่อนหน้าเอามารียูสอีกรอบหนึ่งโดยให้เป็นพระเอกนางเอกของเรื่องนี้

ตอนแรกงงมากค่ะ ไม่คิดว่า 'ดอกไม้สด' จะใช้แท็กติกเช่นนี้ (ต้องอย่าลืมว่าเรื่องนี้พิมพ์ครั้งแรกเมื่อ 2478 หรือเมื่อ 76 ปีก่อน) จัดว่านำสมัยเหมือนกันแฮะ

ขอเท้าความว่าเรื่องของคุณหลวงนฤบาลเป็นเรื่องที่ติดใจหนิงนับตั้งแต่เขาเป็นหนึ่งในตัวละครที่น่าสงสารของเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" หนิงพบว่าหนึ่งในนวนิยายของดอกไม้สดมีชื่อนี้อยู่ จึงมั่นใจมากว่าจะต้องเกี่ยวกับคุณหลวงผู้นี้แน่นอน

ถือว่าเป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่หนิงขวนขวายหามาอ่านด้วยความพยายามเช่นกัน

หากจะเล่าเรื่องย่อ ก็ต้องดึงเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" มาเล่าด้วยเหมือนกัน อาจจะยาวสักนิดนะคะ

เรื่องมันมีอยู่ว่า หลวงนฤบาลได้ผูกใจสมัครรักใคร่กับวไล แต่เจ้าหล่อนดันกลายไปเป็นภรรยาของคนอื่นเสียนี่ แล้วที่น่ากระอักกระอ่วนกว่านั้นก็คือ ตาสามีของวไลก็ดันเจ้าชู้ วไลก็เลยขอหย่าโดยหอบลูกกลับมาอยู่กับพ่อของตัว ฝ่ายสามีนั่นก็ไม่สนใจ ถือทิฐิง้อแบบไม่ค่อยอยากง้อแล้วก็กลับไปอยู่กับเมียน้อยตามเดิม หลวงนฤบาลก็หวังและสิ้นหวังตลอดเพราะวไลไม่รับความไมตรีของหลวงนฤบาลเลย ยอมอยู่เป็นโสดอย่างนั้น

นั่นเป็นความเดิม พอเข้าสู่เรื่อง "ชัยชนะของหลวงนฤบาล" ก็เล่าถึงชีวิตที่เคยสดใสหลั่นล้า โลกก็พลิกคว่ำพลิกหงาย คุณหลวงไปสำมะเลเทเมาได้พักหนึ่งแล้วก็เกิดเบื่อโลก เบื่อผู้คน เบื่อเหล้า ก็หันกลับมาเอาการเอางานอีกครั้งหนึ่ง จนในที่สุดก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นข้าหลวงประจำนครสวรรค์ (ซึ่งสมัยนั้นยังเรียกว่าหัวเมืองอยู่เลย)

คุณหลวงสนิทกับน้องสาวของวไลมาก ชื่ออมรา และสามีของเธอชื่อ อำนวย คู่นี้ได้แต่งงานกันก็เพราะคุณหลวงช่วยเหลือ ก็เลยนับถือคุณหลวงมาก และพยายามอย่างยิ่งที่จะ Keep in touch กับคุณหลวงถึงแม้เจ้าตัวจะไม่ค่อยยอมตอบจดหมายก็ตาม อมราได้แนะนำนุชและสามีชื่อพงศ์ ให้ไปขอความช่วยเหลือคุณหลวงที่นครสวรรค์ ทำให้คุณหลวง นุชและพงศ์ เป็นเพื่อนกันไปในระหว่างที่อยู่นครสวรรค์ไปโดยปริยาย

นุชมีพี่สาวอาศัยอยู่นครสวรรค์ชื่อ อัมพร ซึ่งเป็นครูสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียน แต่เป็นคนแปลกและถือตัวมาก คุณหลวงเองก็รู้จัก แต่ไม่ค่อยได้คุยอะไรมากนัก พอนุชมาถึง ทั้งคู่จึงมีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น

เรื่องที่คุณหลวงอกหัก เป็นเรื่องที่ทุกคนเกือบจะลืมไปเสียแล้วเพราะระยะเวลาห่างกันก็ห้าปีได้ สามีของวไลเกิดอาการแก่ขึ้นมา พบว่าไม่มีใครดีกว่าวไลอีกแล้วก็พยายามหาทางคืนดีแต่วไลไม่ยอมให้พบหน้า พยายามเข้าหน้าญาติพี่น้องที่เขาเมินหนี แต่ด้วยความพยายามที่ว่าเขาใจอ่อนยอมช่วยจนได้ โดยวางแผนให้พ่อของวไลไปเยี่ยมคุณหลวงที่นครสวรรค์ เพราะนั่นหมายความว่าวไลก็จะไปด้วย สามีเก่าวไลก็จะไปที่นั่นเหมือนกัน จะให้ไปพบกันที่นั่น

ความซวยเกิดกับคุณหลวงผู้มีใจมั่นคง เขาต้องกล้ำกลืนความรู้สึก แล้วก็นัดแนะให้ทั้งสองฝ่ายได้พบกันจนลงเอยกันได้ด้วยดี ในขณะที่บรรดากองเชียร์ทั้งหลายทั้งยินดีและรู้สึกผิด เพราะรู้ว่าคุณหลวงอุตส่าห์หนีไปไกลแล้ว ก็ยังตามเอาความเศร้าหมองไปยัดเยียดให้ถึงที่จึงพยายามชวนให้ลงมากรุงเทพฯ

คุณหลวงยอมตามลงมา แล้วก็โดนอมราจัดการเป็นแม่สื่อแม่ชักให้คุณหลวงได้แต่งงานกับอัมพร เพราะเห็นว่าเป็นคนดี และฉลาดทันคน แม้จะเป็นคนแปลก ถือตัว แต่เขาก็มีเหตุผลที่จะทำอย่างนั้น เป็นเหตุที่ชวนให้สงสารเสียด้วย ข้างอัมพรเองก็รู้ว่าคุณหลวงอกหักมา ก็สงสารเหมือนกัน สุดท้ายทั้งคู่ก็แต่งงานกันในที่สุด

หลายเล่มแล้วที่ 'ดอกไม้สด' มักจะตั้งชื่อเรื่องที่บ่งบอกการดิ้นรนภายในใจของตัวละคร เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น เพียงแต่ว่า "ชัยชนะ" ของหลวงนฤบาลดูจะมาในรูปแบบทั้งนามธรรมและรูปธรรม (แม้ว่ารูปธรรมออกจะเป็นแนวยัดเยียดมากกว่า)

โดยส่วนตัว หนิงเดาว่าผู้แต่งคงจะสงสารตัวละครทั้งคุณหลวงจากเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" และอัมพรจากเรื่อง "กรรมเก่า" ก็เลยหาทางให้ทั้งคู่สมหวังโดยการนำมาจับคู่กันเสียเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ดูจะอ่อนไปเสียหน่อยสำหรับการแต่งงานของคู่นี้ จุดใหญ่ใจความของเรื่องก็คือเหตุการณ์ที่หลวงนฤบาลต้องประสบในตอนที่เจอปัญหาเรื่องวไลและสามีเก่า

หากว่าหนิงไม่เคยอ่านเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" แล้วมาเจอเรื่องนี้ หนิงคงไม่ลุ้นเท่านี้ แต่ความที่เคยอ่านมาก่อน ทำให้รู้ดีว่าตัวละครเป็นอย่างไร รู้อยู่แล้วว่าคุณหลวงจะต้องทำอย่างไร แต่เราก็อดเชียร์เขาให้สมหวังในรักไม่ได้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่หนิงรู้สึกว่าอยากให้ตัวละครสมหวัง เขามีค่ามากพอที่ควรพบความสุขในชีวิต

หนิงเริ่มอ่านดอกไม้สดอยู่บ้าง ตัวละครบางตัว ดอกไม้สดก็พยายามจะบอกคนอ่านเหลือเกินว่าเป็นคนดี ในขณะที่เราคนอ่านมักจะเห็นว่าก็ธรรมดา ไม่เห็นจะดีเลิศอะไรดังที่ผู้เขียนพยายามบอก แต่ไม่ใช่กับหลวงนฤบาลค่ะ การได้อ่านเรื่องของเขาถือเป็นตัวละครที่ให้ความจรรโลงใจแก่คนอ่านมาก เพราะงั้นจึงเป็นเรื่องสองจิตสองใจมาก ใจหนึ่งก็รู้ว่าเรื่องจะต้องไปในทางนี้แน่ๆ แต่ใจหนึ่งก็อดอยากให้เรื่องไปในทำนองที่ตัวเองต้องการให้เป็นไม่ได้

เห็นได้ชัดว่าวิธีการบอกเล่าตัวละครของผู้เขียนแนบเนียนขึ้น จึงรู้สึกได้ว่าหลวงนฤบาลเป็นคนดีแบบไม่มีข้อสงสัย (แต่ก็มีส่วนที่แสดงถึงความเป็นปุถุชนของเขาอยู่บ้าง) ไม่ต้องถูกยัดเยียดด้วยความคิดเห็นของคนเขียนที่กล่าววถึงคุณธรรมในศาสนาอยางเลิศลอยทั้งที่ไม่ปรากฏให้เห็นเด่นชัดในตัวละครอย่างเรื่องที่แล้วๆ มา

เรื่องนี้มีหลายจุดที่ไม่สมเหตุสมผล แต่สิ่งที่ทำให้อ่านต่อไปได้ก็คือ ชื่อเรื่องของนิยายเรื่องนี้นี่แหละค่ะที่ทำให้อยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นไปในทำนองไหน บางครั้งก็คาดเดาไม่ได้ (เพราะ illusion ของหนิงเอง) ก็เลยเปิดอ่านไปได้เรื่อยๆ ไม่อยากวางทิ้งไปเสียก่อน

หรือบางจุดที่เขียนมาในการนำเข้าเรื่องทำให้คนอ่านคาดหวังว่าอาจจะเจอเรื่องแบบนี้ แต่กลายเป็นว่าทิ้งประเด็นให้คนอ่านค้างเติ่งซะอย่างนั้นก็มีหลายจุด แต่โดยรวมแล้ว หากเทียบจุดดีกับจุดด้อย หนิงถือว่าสมกับเป็นเรื่องที่หนิงใช้ความพยายามจะขวนขวายหามา (แม้สุดท้าย เจ๊รุ้งจะเป็นคนซื้อมาให้ก็ตาม)

เรื่อง "ชัยชนะของหลวงนฤบาล" จัดว่าเป็นหนึ่งในเรื่องของดอกไม้สดที่หนิงชอบที่สุดค่ะ (ที่ชอบอีกเรื่องคือ "หนึ่งในร้อย" แต่ไม่เคยรีวิวเสียที) และอยากแนะนำให้ลองอ่านดูด้วย (แต่ถ้าไปอ่านเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" และ "กรรมเก่า" ก่อนจะเข้าใจความรู้สึกของหนิงมากขึ้น)



Create Date : 09 มกราคม 2554
Last Update : 9 มกราคม 2554 10:30:24 น.
Counter : 6694 Pageviews.

4 comments
  
ตามมาเพราะชื่อ หลวงนฤบาลบันเทิง ซึ่งมีน้อยคนในปัจจุบันที่จะรู้จักอดีตข้าราชการกรมวัง ที่ผันตัวเองออกไปเป็นข้าหลวงหัวเมือง
ผมอ่านย้อนหลังครับ
เพราะเมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว เจอ ชัยชนะของหลวงนฤบาล ในตู้หนังสือที่บ้าน
ชื่อสะดุดตาสะดุดใจดี คิดว่าเรื่องบู๊ กลายเป็นเรื่องรัก แต่อ่านแล้ววางไม่ลง
เลยย้อนกลับไปหยิบความผิดครั้งแรก และกรรมเก่ามาอ่าน
โดย: CVTบ้านโป่ง วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:9:28:01 น.
  
ไม่รู้จะยังหาเล่มนี้ได้อ่านหรือไม่นะคะนี่

เพราะอ่านแล้วคิดว่า หลวงนฤบาลนี่ คงต้องเป็นตัวละครที่เราหลงรักแน่ๆ เลยหละค่ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:17:20:24 น.
  
ผมดีใจที่ยังมีผู้ชื่นชอบกับความเป็นสุภาพบุรุษแบบหลวงนฤบาลครับ

นวนิยายสมัยเก่าที่มีตัวละครชุดเดียวกัน ก็มีเรื่องของ ก.สุรางคนางค์ ที่น่าสนใจมากครับ

ความคิดคำนึง
จุดหมายปลายทาง
รอยจารึก
รุ่งอรุณ

ลองหาดูครับ.
โดย: เจียวต้าย วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:6:44:17 น.
  
ขอเชิญติดตามรายละเอียดได้ที่นี่ครับ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=pn2474&month=21-08-2010&group=32&gblog=19
โดย: เจียวต้าย วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:6:48:42 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peiNing
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]



เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T)

ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)

FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ

FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ

  •  Bloggang.com