ฝันแบบเดียวกันเลยว่าโตขึ้นต้องเป็นครู
เป็นครูคนอื่นเดี๋ยวเดียวเองค่ะ
แต่ต้องมาเป็นครูสอนลูกอยู่กับบ้านซะนาน

แล้วไงความคิดของเด็ก 7 ขวบตอนนั้นมันไม่ต่อยอดล่ะนี่

ตอนนี้ป้ากล้วยกลับมาบล็อกทำไรต่อมิไรแล้วค่ะ
มีสิ่งที่รับปากไว้ต้องกลับมาทำ How To ให้เค้าด้วย 1 อย่าง
แต่ก็ทำแบบทุลักทุเล...ไม่ค่อยได้ดังใจน่ะค่ะ

วันเสาร์ไปดินซื้อปลาตู้เป็นเพื่อนลุงดำที่ตลาดซันเดย์
ขากลับเดินผ่านร้านขายน้องหมา
เห็นลูกชิสุห์...น้ำตาป้ากล้วยร่วงเปาะเลยค่ะ
กลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ
วันนั้นเลยนั่งน้ำตาร่วงจนตี1จะนอนยังไหลไม่หยุด
ตื่นมาตาปูดไปไหนไม่ได้เลยนู๋ฟี่

ป้ากล้วยนี่ไม่เข้มแข็งเอาเลย
ตอนพ่อเสียคนอื่นหยุดเป่าปี่แล้ว
แต่ป้ากล้วยผ่านไป 3 เดือนถ้าใครพูดถึงพ่อไม่ได้เลย
หยดแหมะๆเหมือนเดิม

พูดแต่เรื่องเศร้าเล้าน้ำตาเดี๋ยววัยรุ่นจะเซ็.ซะ
ว่าแต่นู๋ฟี่...ที่ห่อหุ้มลูกกุญแจไปถึงไหนแล้วค่ะ
ป้ากล้วยไม่ได้เข้ามานาน...แอบลงไปแล้วยังล่ะนี่

ปล.จะบอกว่านู๋ฟี่น่าจะลองเขียนเรื่องสั้นดูนะ
สำนวนการเขียนไม่เบาเลยค่ะ...จริงๆนะ...ลองดู

มาแก้คำผิดค่ะ

พูดแต่เรื่องเศร้าเคล้าน้ำตาเดี๋ยววัยรุ่นจะเซ็งซะ

เห็นด้วยกับคุณแม่ค่ะคุณครูน้องฟี่ใจดีจริงๆ เลย
ให้คะแนนตั้งห้าดาวด้วย ^^

คุณฟี่ยิ่งเขียนยิ่งดีนะคะอ้อนว่าอ่านเพลินดีค่ะ
เห็นด้วยกับคุณข้างบนว่าน่าจะเขียนยาวๆ อีกนิด
จะได้เป็นเรื่องสั้นค่ะ อยากรออ่าน อิอิ

สามคนรวมอ้อนค่ะวันนี้ที่อ่านบล็อกโตขึ้นอยากเป็น...
คำตอบเดียวกันก็คือ อยากเป็นคุณครู
เป็นอาชีพสุดยอดในฝันจริงเลยนะคะ

สวัสดีครับน้องฟี่


พี่ก๋ากลับมารายงานตัวพร้อมหมิงหมิงแล้วครับ
ปิดไปสามวัน
ได้ต้นฉบับราฟาเอลมา 15 ตอนครับ 55555555

อ่ะ ป้ากล้วยคิดเหมือนพี่เลย ว่าหนูควรจะหันมาเขียนเรื่องสั้น เพราะสำบัดสำนวนมิใช่น้อยนะเราเนี่ย
ว่าแต่วันนี้หยุดเหรอ น่าอิจฉาจัง แล้วตกลงไปร่วมพิธี หนูกินไรอ่ะ งากับหญ้าเหรอ อร่อยป่าว อย่าลืมกินน้ำตามด้วยล่ะ เดี๋ยวติดคอ ล้อเล่นจ้า ล้อเล่น

มาอ่านค่ะ ...

สวัสดีค่ะคุณฟี่

ตามมาอ่านค่ะ
นักเรียนคุณฟี่น่ารักจังเลยนะคะ อิอิ เป็นตุ๊กตาทั้งนั้นนั่นเอง
แถมมีจินตนาการล้ำเลิศอีกต่างหาก เป็นลูกคนเดียวหรือเปล่าคะ
เพราะตอนเด็ก ๆ ปอยก็อยากเป็นครู ก็จับน้องชายมาเป็นนักเรียนค่ะ
55555

ขอบคุณที่ร่วมโครงการนะค้า

ถ้าคิดว่าดี ทุกวันก็เป็น วั น ดี ค่ะ


มาด้วยความคิดถึงค่ะ บล็อกปิดสองวันไปไหนมาบ้าง
อ้อ…อ๋อ …รู้ละ ลงซุ่มเขียนเรื่องนี่เอง

เป็นเรื่องที่อ่านไป ยิ้มไปนะเนี่ย
ชื่นชมกับจินตนาการของคุณครูตัวเล็กจัง
ภาพประกอบก็สุดแสนจะน่ารัก

กับวันวานที่ผ่านมา ป้ากุ๊กเคยฝันเหมือนหนูน้อยคนนี้
ฝันจะเป็นคุณครู

แต่นักเรียนของป้าในวันนั้นคือเพื่อนคนหนึ่ง
เพื่อนซึ่งต้องยอมเป็นนักเรียน และยอมให้ป้าได้เป็นครูทุกครั้ง

เพื่อแลกกับการที่ป้าจะยกให้เขาเป็นฮีโร่จับตุ๊กแกได้โดยป้าไม่ไปแย่งจับ
ความเป็นจริงที่เพื่อนของป้าไม่เคยรู้เลยคือ…..
ป้าไม่เคยนึกอยากจับคุณตุ๊กแกซักกะนิดเล้ยยยยยยย

ป้ามาซะดึกเช่นเคย เพื่อเตรียมแรงไว้สำหรับงานวันพรุ่งนี้
คืนนี้หลับสบาย … ฝันดีนะคะฟี่


คมคำ : จงเป็นเศษเหล็กในฝัก ที่ชักออกมาเป็นดาบคม

ก่ออื่น..ขอโทษด้วยค่ะ
เพราะว่าตัวแจงเอง..ยังไม่ได้อัพเลย
บล็อกแจง..อัพไม่ได้ค่ะ..หน้าจัดการไม่มีข้อมูลเลย
คงต้องรอ..ให้ระบบบล็อกแก็งค์ดีขึ้นอีกหน่อย

มาอ่านเรื่องราวค่ะ..น่ารักดีจัง
เด็กน้อยที่อยากเป็นคุณครู..อาชีพคุณครู
หนึ่งในความฝันของเด็กๆเลยเนอะ..
โก้ดีจัง..เวลาที่ต้องคอยถือไม้เรียว
คอยกำหลาบเด็กๆ..เป็นคุณครู..ใครว่าง่าย55+

คนอ่านนิยายมากๆ จะมีสำนวนการเขียนที่ลื่นไหลอย่างคุณฟี่นะ

แต่เราอ่ะ ไม่ไหวเลย อ่านอย่างเดียว 555 ให้เขียนคงไม่รู้เรื่อง

ส่วนความฝันตอนเป็นเด็ก อยากเป็นดารา 555555 หัวเราะสามบ้านแปดบ้าน

แล้วก็อยากทำงานที่ได้วาดรูปทั้งวัน ตอนนี้ก็ได้ทำแบบที่เคยฝันไว้แล้ว

ถึงแม้ว่าความฝันกับความเป็นจริงที่มีคำว่า "กลุ่มลูกค้า" มันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน

ปล. ทำภาพประกอบน่ะค่ะ เคยเป็นครูมาแล้วด้วยนะ แต่ใช้เสียงไม่ไหว เง้อ

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

พี่ก๋าอัพบล็อกนี้ช้าไปวันครับ อิอิอิ
แต่ก็มาแล้วนะ

ไปดูกันครับ
ว่าโตขึ้น..หนูอยากเป็นอะไร

เข้ามาด้วยความคิดถึง ของแม่มีปัญหากว่าจะมาได้หลายต่อมากค่ะ

ไปเยี่ยมแม่บ้างนะคะ

ตอนแรกพี่ก๋าเกือบเขียนให้ชาละวันร้องเอ๋งแล้วนะครับเนี่ย 555555

แหม..ไม่อยากบอกเลยว่าเหตุการณ์คล้ายๆ กับที่ส้มเคยเล่นตอนเด็กๆ เลยค่ะ อารมณ์ประมาณนี้เลยล่ะ

ชีวิตมีลง มีขึ้นได้….ดั่งตะวัน


มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ
ตะกี้บ้านป้าทั้งท่านท้าวพระพิรุณ และคุณรามสูร ท่านเล่นกันสนุกสนาน
ฟ้าดำมืดยังกะกลางคืน เสียงครืนๆมากๆเข้าป้ากุ๊กชักขยาด เลยเปิดแค่ไฟฟ้า นอกนั้นปิดเรียบ

ตอนนี้ส่วนหัวเลยไปแล้ว เหลือแค่หางๆพอไม่ให้เหงา…ไม่เป็นไร
ก็เลยเปิดคอมได้ด้วยประการฉะนี้

รักษาสุขภาพนะคะฟี่


คมคำ : ทุกอย่างมีทางเป็นไปได้
ขอแต่ให้มีก้าวแรกและความพยายามเต็มร้อยเท่านั้น

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

อยากเป็นครูเหมือนกันเลย

นาฬิกาตายยังบอกเวลาแก่ฉัน

.
.
.


เป็นท่อนนึงของเพลงพี่พราย ปฐมพรครับ
พี่ก๋าก็ชอบมาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ฟัง

โห..อ่านแล้วสำนวน&ลีลาการเขียน
การวางพล็อตเรื่องของคุณฟี่ไม่เบาเลย

ท่าทางอีกไม่นานผลงานคุณฟี่คงต้องมาอยู่ในชั้นหนังสือของอันแน่เลย..อิอิ

อากาศบนดอยก็น่านอนคะ
เมฆหมอกลอยเต็มฟ้า(เมฆฝนนะคะ)

อากาศเย็น อืมมม...

หวัดดีค่ะ..พี่ฟี่
55+..ดีใจได้คุยกันเรื่องหนังสือ
ของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม..อีกแล้ว

"บ้านร้อยดอกไม้"
ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ
เพราะว่า..ช่วงนั้นหาซื้อไม่ได้
แต่อ่านความเห็นของหลายคน
บอกว่า..เรื่องนี้สนุกเบาๆหวานๆ
และคุณกอบก็น่ารักไม่แพ้คุณอื่นๆเลย
บางคนบอกว่าในหนังสือสนุกกว่าละครช่อง7
มีโอกาสเมื่อไหร่..แจงจะหามาอ่านเหมือนกัน

ส่วน"พี่เกื้อของแจง"(55+ขอนะ)
ได่เป็นพระเอกนิยายเรื่องล่าสุด
ที่จะออกเป็นเล่มต่อไปใกล้ๆนี้ค่ะ
ชื่อเรื่อง"น้ำเพชร"..จากที่อ่านบอร์ด
เรื่องนี้..เป็นเรื่องราวของ..สองหญิงหนึ่งชาย
พี่เกื้อ,อัญมณี,แล้วก็พิม..อะไรซักอย่างค่ะ
คนชื่อพิม..ที่โทรหาเกื้อ.แล้วเกื้อรีบลงไปหา
ด้วยความห่วงใจอย่างมากมาย..จนต้อง
ทิ้งเก็จไว้ที่บ้านพัก..ในเรื่อง"วาวพลอย"
ไม่รู้ว่าพี่ฟี่จำได้ไหม..น่าจะจำได้เนาะ..

ได้อ่านมานิดนึง..ง..แต่ตอนที่เปิดตัวพระ-นางมา
(แจงคิดเอาเองค่ะ..ว่าคนที่ออกมาตอนนั้นคือนางเอก)
ก็ได้ใจไปแล้วค่ะ..นางเอกเริ่ด เชิ่ดมาก..ส่วนพี่เกื้อ
ยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย..อิอิ..เค้าว่ากันว่า
เรื่องนี้..เราจะได้เห็นพี่เกื้อในมุมที่ไม่เคยเห็นด้วยล่ะ

ปล.เพิ่งรู้ว่าพี่เกื้อสุดน่ารักของเรา..ฟันเกด้วย..อิอิ

ปปล.หน้าจัดการ..ยังไม่ได้ค่ะ
เห็นเขียนว่า..อาจจะหลายวันหน่อย
แง แง..เศร้า..อยากอัพบล็อก..ก

ฉาหวัดดีคับคุงคู
วันนี้ป๋มมะมีการบ้านมาฉงหลอกคับ
แต่มีความคิดถึงมาให้เป็นถุงเลย
คุงคูจะรับไว้มั้ยคับ
คุงคูจะรับมั้ยค้าบ

..

วันนี้นั่งอัพบล็อกทั้งวันเลยค่ะนู๋ฟี่
ทำฮาวทูตามที่รับปากเค้าไว้นั่นแหละ
รูปมันเยอะมาคิดว่าทำไงจะลงน้อยๆหน่อย
หมดไปเกือบค่อนวันเลยค่ะ
คนแก่หมดแรงเลย...555

ฝนตกมาหลายวันแล้วนา
ป้ากล้วยกระหม่อมบาง เป็นที่รู้กันในครอบครัว
ถ้าแดดนี่ไม่เป็นไร อย่างมาก็ฝ้ามาเยือน
แต่ฝนนี่ไม่กี่แหมะเป็นหวัดเลยค่ะ
ถ้าไปไหนกะเกดนี่ พอฝนเริ่มปรอย
เกดก็รีบหาอะไรมาวางบนหัวทันที
มีครั้ง..เกดรีบไปหน่อย เอาถุงใส่รองเท้าเค้าไว้มากันฝนให้
พอฝนหยุดนึกได้...แหะ...แหะ...โทษทีแม่ ลืมไป....ขำซะ

ว่าแต่สาวฟี่ดูเหมือนจะโลกสีชมพูอยู่นา
อั่งเปาอยู่บนสวรรค์คงงอน ไหนจะอยู่เป็นโสดด้วยกันไง

ฝนตกอย่างนี้ขอให้มีคนอาสากางร่มให้นู่ฟี่ด้วยเถอะ...เพี้ยง!!!!

บ้านแม่ก็ฝนตกหนักทุกเย็นค่ะ

โดยเฉพาวันนี้ทั้งฟ้าทั้งฝน น่ากลัว แม่ไม่กล้าเปิดคอมฯ

เพิ่งจะได้มานี่แหละค่ะ เปิดเทอมแล้วรถราติดขัดแถมมีฝนตกด้วย ขับรถระมัดระวังนะคะ

แล้วการนอนดึกก็ไม่ดีต่อสุขภาพ หาเวลาออกกำลังบ้างนะคะ

แม่ออกกำลังทุกเช้า จ๊อกกิ้งบ้างแอโรบิคบ้าง แต่ก่อนเป็นภูมิแพ้อย่างมาก ตั้งแต่ออกกำลัง ปี2533 จนบัดนี้โรคภูมิแพ้หายไป90%ค่ะ

ตอนนี้เลยไม่กล้าหยุด และเพราะเราทำประจำจนเป็นนิสัยแล้ว มันหยุดไม่ได้ เหมือนอาการติดบล๊อก แม่จะตื่นเช้า ประมาณตีสี่กว่าๆอย่างสายก็ตีห้า และไปออกกำลัง นอนประมาณ สี่ทุ่มครึ่ง คนแก่นอนไม่มากค่ะ

แล้วจะมาคุยใหม่นะคะ สวัสดีโชคดีค่ะ

อ่านแล้วน่ารักจังเลยอ่ะค่ะ ...
แน่นอนว่า ครู เป็นหนึ่งในอาชีพที่เด็กๆ
เวลาถูกถามว่าอยากเป็นอะไร ก็ต้องมีตอบ
บ้างแน่นอนคะว่าอยากเป็นคุณครู และสอง
ก็ต้องเป็นหมอ ... เราเองก็มีเหมือนกันคะ
เวลาถูกถามก็ต้องตอบว่าหมอก่อนเลย
อาจจะเพราะว่าได้เจอหมอดีน่ะคะเลยอยากเป็น
หมอดีๆ สำหรับคนอื่นบ้าง แต่เอาเข้าจริง
เป็นได้แต่หมอเดาน่ะคะ 555+
......................


ขอบคุณมากๆ นะค่ะสำหรับกำลังใจที่ส่งมอบให้กัน
ผ่านหน้าบล็อกค่ะ ปัญหาไม่เป็นไรค่ะ มีได้
ก็วางได้เหมือนกัน เบื่อๆ ก็วาง เซ็งๆ ก็ทิ้งไปค่ะ
เรียกว่าต้องปรับตัวกันสักหน่อย พอทำได้แล้วก็ค่อย
ว่ากันใหม่ล่ะค่ะว่าจะเอายังไงเน๊าะคุณฟี่

นู่ฟี่...เกดเค้าตลกอย่างนี้เองล่ะ
เคยลงรถเมล์ตามหลังป้ากล้วย ลงป้ายฝั่งตรงข้ามบ้าน
ไมรู้ท่าไหน...เหยียบรองเท้าป้ากล้วย
หูรองเท้าขาดเดินกลับบ้านไม่ได้

ป้ากล้วยต้องยืนเขย่งกองกอยอยู่ป้ายรถเมล์
ให้สาวเกดวิ่งไปเอารองเท้าให้ใหม่
ทุกวันนี้เวลาลงรถเมลืแล้วเกดต่อท้ายนี่ยังเป็นโรคผวาไม่หาย
55555

อะแอ่ม....รีบติดสินบนยักษ์เปาเลยนะ
อย่างว่าแหละนะ...สาวสีส้ม...
ถ้าอยากกลายร่างเป็นสีชมพูละก้อ
1.ฝอยทองกรอบ S&P
2.อกไก่ KFC hot&spiecy
3.ถั่วต้ม
4.ขนมครกสิงคโปร์
5.เป็ดย่าง MK
6.มะม่วงเขียวเสวยแก่จัด
แค่นี้ก่อนละกัน ไว้รอบหน้าค่อยว่าใหม่

รายการข้างบนน่ะ ของโปรดเทวดามะ-หมาอั่งเปาเค้าล่ะ
อร่อยถูกใจล่ะก้อ...งานนี้มีหนุ่มกางร่มให่แน่นอน...อิอิ
ก้อ...แรงอธิษฐานป้ากล้วย+กำลังภายในอั่งเปา
แค่นี้ก็เหลือรับ...หัวใจนู่ฟี่ได้วิ๊ดวิ้ววว ๆก้คราวนี้แหละค่ะ

ปล.ไมเม้นท์นู๋ฟี่ไปอยู่หน้าคุณเธอตัวยาวล่ะนี่

หวัดดีค่ะ..คุณฟี่ เอ..หรือเรียกพี่ฟี่ดี

คุยกันเรื่องนิยาย..ไม่เคยเบื่อเลยค่ะ
โดยเฉพาะนิยายของคุณปิยะพร..55+
55+..สรุปว่าแจงปล่อยไก่..เพราะวาวพลอย
คุณฟี่ยังไม่ได้เลย..เอาเป็นว่า..พี่เกื้อน่ารักมากมาย

จริงๆ..นิยายของอาเอียด..แจงได้อ่านไม่กี่เล่มหรอกค่ะ
แต่อ่านแล้ว"อิน"ทุกเล่ม.."ชอบ"ทุกเรื่อง..ว่างั้น..อิอิ

ส่วนเรื่อง"ระบำดาว" ยังไม่ได้อ่านค่ะ
แต่คิดว่าน่าจะสนุกมากที่เดียว..เพราะเคยได้ยินหลายคนพูดกัน
แต่ว่า..ถามว่า..อยากอ่านไหม..อยากอ่านเรื่องหลังๆมากกว่าค่ะ
อยากอ่านของตระกูลเชิญรุ่นลูกหลานมากกว่า..แล้วอีกอย่าง..
เรื่องนี้
เหมือนว่าพระนางจะไม่เด่น..คนที่เด่นเป็นตัวนำ..ก็ไม่ใช่พระนาง
เอ..หรือเราเข้าใจผิดไปเอง..รู้แต่ว่า..ชอบที่ตัวละครเกี่ยวเนื่องกันตลอด

..
..
แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกันต่อนะคะ
บ้านร้อยดอกไม้..อ่านจบแล้ว..ก็เอามารีวิวบ้างสิคะ

ปล.บล็อกแจงอัพได้แล้วค่ะ

สวัสดีครับน้องฟี่..

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนย้อนยุคไปสมัยเด็กๆเลย
เรื่องดาวที่นักเรียนแต่ละคนได้..บ่งบอกถึงความขยัน และ ความตั้งใจ
พี่เองก็ไม่ค่อยได้ดาวกะเค้าหรอกครับ..แอบอิจฉาเพื่อนข้างๆซะเป็นส่วนใหญ่

มีเพื่อนพี่เค้าเป็นครู..เมื่อก่อนไม่เคยรู้เลยว่า..การเตรียมการสอนนั้นสำคัญขนาดไหน
พี่นึกว่า..ก็สอบแบบเดิมๆเหมือนเทอมที่แล้ว..ไม่เห็นต้องเตรียมการอะไรเลย
ขนาดมี Make up Class แบบทันด่วน หัวหน้าโทรมาให้รับ..เพื่อนก็ยังไม่รับ
เพราะบอกว่าเตรียมการสอนไม่ทัน..

พี่ได้แต่โอ้โห..อะไรจะตั้งใจขนาดนั้น..

มาเห็นเพื่อนตั้งใจเตรียมการสอนให้อัพเดท เพื่อดึงดูดนักเรียนให้สนใจ ในห้องเรียน
เค้าตั้งใจทำงานๆ นึกแล้วอยากตำหนิตัวเองอย่างแรง..ที่ไม่ค่อยได้ตั้งใจเรียน
สมัยก่อนๆ แล้ว ก็ยังพยายามจับผิดคุณครู ซะด้วย..แย่จริงๆ

บทความวันนี้..เขียนได้ดีมากจริงๆเลยครับ..ชอบๆๆๆ
มีควาสุขมากๆนะครับน้องฟี่

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

เช้านี้พี่ก๋าอัพบล็อกไมไ่ด้ครับ
อุตส่าห์ตื่นตั้งแต่ตี 5

แง่วๆๆๆๆๆๆ

แสดงว่าหนูฟี่มีความสามารถในการทรงตัวน้อยมากเลยอ่ะดิ๊ ดีนะเนี่ยที่เดินเองได้ 55++
คันนี้นะคุณสามีรักมากเลยแหละ ถ้าพี่เผลอนะ จะรักยิ่งกว่าเมียอีก สำหรับพี่ก็เฉย ๆ เคยขับทีนึง ขับยากชะมัด เขาเอาไปทำเครื่องใหม่ แรงกว่ารถมอตะไซค์แถวบ้านอีก ขับผ่านนี่ตำรวจมองเกรียว แบบว่าบ้านอยู่ติด สภอ. พอดีเลยแหละ รถพวกนี้มันไม่มีทะเบียนไง แต่ว่ามันก็คล้ายๆรถแต่งอ่ะ
น้องๆในแก๊งค์เขาจะพวกรถรถคลาสสิคกันเยอะ แล้วเขาออกทริปกัน เวลาเขาจะออกเดินทาง เขาก็จะเอารถมาจอดเรียงกันถ่ายรูป สามีก็เอาด้วย จูงไปจอดแปะถ่ายรูปกับเขา พอเขาออกเดินทาง คุณสามีก็เอารถเข้าเก็บ น้อง ๆ มันชอบแซว แรงแต่ไม่ยอมออกตัวนะพี่ บางทีพวกเด็กๆไปแถวเขาใหญ่ ปากช่องไรเงี๊ยะ ก็มีไปกับเขาบ้าง แบบว่า ขับรถไปเรื่อย ๆ บรรยากาศ ทิวทัศน์ สองข้างทางสวยมาก ไปถึงก็กลางเต๊นท์ เอาเตาเอาอะไรไปปิ๊กนิ๊กกัน สนุกดีอ่ะ เปลี่ยนบรรยากาศ แต่ถ้าฝนตกนะ จอดสนิทเลยแหละ
พูดถึงฝน ช่วงนี้ฝนตกบ๊อยบ่อย พี่โดนละอองฝนหน่อยเดียว พาลทำเอาเป็นหวัด ต้องไปตรวจแล้วเนี่ยว่าเป็นหวัดหมูป่าว
ไปดีกว่า เดี๋ยวจะมาแพร่เชื้อเอาแถวนี้

ยังไม่ทันไรหลงซะแล้วเนอะนู่ฟี่
เลขสามมาแป๊ปๆจะกระโดดข้ามเลขเลยรึ
ดีนา...ที่ป้ากล้วยเวลาเข้าบล็อกจะตรวจเช็ค
เลยได้เจอแม่นางหลงเอ๋อไง...คริคริ

ฝนตกมาทั้งคืนผ่านมาถึงเช้าเลย
ต้องมีสาวนั่งถอนใจเฮือกๆในรถแน่ๆ
กรุงเทพฯกะฝนนี่ไม่สมควรอยู่คู่กันตอนเช้า
แต่กลางคืนนี่ดีเลยนะ...นอนสบาย

แล้วนี่คุณแม่นู๋ฟี่เป็นไงบ้าง
หายปวดนิ้วแล้วยังคะ
ป้ากล้วยก็เคยโดนไฟดูดแรงๆ...นานมาแล้ว
ไม่เจ็บนะ แต่ปวดข้างในน่ะ
หลายวันเลยกว่าจะหาย

จะบอกว่าป้ากล้วยเป็นคนไวไฟนะ...อิอิ
คือจะโดนไฟตอด...ตอดนะไม่ใช่ดูด
เวลามีไฟรั่วซึมออกมานิดเดียวจะโดนเลย
เคยเถียงกะลุงดำด้วย
ก็ชุดเครื่องเสียงลุงดำเมื่อก่อนนะ
เวลาป้ากล้วยไปจับโดนจะจิ๊ดที่มือเลย
ลุงดำจับดูไม่มีไร...ว่าป้ากล้วยอุปทาน
จนเพื่อนลุงดำเค้าเอาที่วัดไฟมาวัดให้
บอกไฟรั่วจริงๆ...แต่ว่าคนปกติจับจะไม่รู้
แล้วอย่างนี่ไม่เรียกว่าป้ากล้วยไวไฟจะเรียกว่าไร...555

รายการของกินที่อั่งเปาชอบยังยาวเหยียดนะ
แถมกินแต่ของแพงๆอร่อยทั้งนั้น
หลายวันก่อนน้องชายป้ากล้วยจะไปทำบุญ
เลยขอรายการของที่อั่งเปาชอบกิน
บอกโหย...กินดีเกินไปแล้ว...ไม่ใช่หมาแล้วอย่างนี้...5555
ก็ดิ...ป้ากล้วยไม่ได้มองเค้าเป็นหมาไง
เค้าคือสมาชิกในครอบครัว

อ่ะนะ...เห็นคนแก่เขย่งกองกอยแล้วขำ...
ได้ไง...คนแก่แสนจะน่ารักคนนั้นน่าสงสารมากเลย
มีงอนนะงานนี้....

ปล.จะบอกว่า "บ้านร้อยดอกไม้" ป้ากล้วยอ่านไปแล้ว
ชอบปิยะพร ตอนที่ได้อ่านเรื่องแรกเลย " กิ่งไผ่ใบรัก"
แต่พอแก่แล้วเลยไม่ค่อยอ่านนิยายหวานแหวว
โอนหน้าที่นี้ให้เกดอ่านแทน

ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องภาพถ่ายนะครับ
ตอนนี้หายคลั่งแล้ว
เพราะอัพบล็อกได้แล้วครับ 5555

แซลลี่ว่า ฟี่จะเอาดีทาง ขีดๆเขียนๆละแน่ๆเลยเนอะ

งานเข้าเล็กน้อยถึงปานกลาง แว่บมาอ่านตลอดเลยน้า ต้องแค่อ่าน เดี๋ยวงานไม่เสร็จ มัวแต่เล่นเพลิน

งิงิ คืนนี้ แซลลี่คงได้ฤกษ์สอยซับในกาเป๋าต่อให้เสร็จซะทีนึง ....เดือนกว่าเข้าไปแย้ว ใบนี้

มีเพื่อนหลานอยากได้ตุ๊กตา ก่ะเลยแว่บไปถักตัวเล็กตัวน้อยอีก

พรุ่งนี้ ถ้ามะมีไรคงได้อัพบล๊อก

พฤหัสสวัสดี เสริมศรี มีโชคชัยค่ะ


วันนี้ฝนพรมน้ำมนต์ตลอดวัน
สำหรับคนอยู่บ้านน่าจะบอกว่าดี เพราะนอกจากไม่ร้อนแล้วยังไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ด้วย
ทางนี้เป็นไงบ้างคะฟี่


คมคำ : ผู้กล้า….มิใช่วีรบุรุษในสงคราม มิใช่ผู้ชนะในทุกสมรภูมิ
หากคือ…..ผู้ปลดวางตัวตน เพื่อความว่างที่ถาวร

ทุกคนต้องเคยอยากเป็นคุณครูแฮะ

ไม่ต้องพรุ่งนี้หรอกครับ
แค่ตอนนี้พี่ก๋าจะเข้าเล่นเน็ตก็ยากมากมายเลยครับ

เฮ้อ...คุณภาพเน็ตประเทศไทย

สวัสดียามเช้าครับ


ถ้ามีโหวตรางวัลความพยายามดีเด่น
อย่าลืมโหวตให้พี่ก๋านะครับ

อัพบล้อกตั้งแต่ตี 5
มาอัพได้ 8โมงเช้าครับ 55555

หมิงหมิงบอกว่าที่นั่งด้านซ้าย
ขอจองไว้ให้พี่อั้มคนเดียว เอิ๊กๆๆๆๆ

ถึงโตแล้ว(แก่แล้ว) เราก็ยังชอบฟาร์มจระเข้อยู่นา

โหยยยยยยยยย


มีการขอเกาะท้ายรถด้วยยยยยยย

55555

ไว้จะพานางฟ้ามาทักทายนะ

ถ้าชีวิตจริงมีนางฟ้านั่งบนบ่า ขอเป็นตัวน่ารักๆ แบบการ์ตูนญี่ปุ่นนะ

หุหุ

สวัสดีเท่ียงๆครับน้องฟี่..

ทานข้าวยังครับ..
พาเอด้ามาเยี่ยมครับผม

สวัสดีค่ะคุณฟี่ ...

ว่างๆ ลองหาโอกาสนะคะ ไปไหนก็ได้เปลี่ยนบรรยากาศ
เที่ยวมั่ง พักผ่อนมั่ง เวลาสัก 2 วันก็ได้คะ สั้นๆ แต่ว่าเอามันให้เต็มที่
ไปเลยเน๊าะ .. จะได้แบบว่าพักผ่อนหายเครียด เปลี่ยนบรรยากาศ
น่ะคะ

เพราะสังคมประเมินค่าที่จนรวย
คนจึงสร้างเปลือกสวยไว้สวมใส่
หากสังคมวัดค่าที่ภายใน
คนจะสร้างแต่จิตใจที่ใฝ่ดี


วันนี้ฝนยังพรมน้ำมนต์ตลอดวัน
การเดินทางของคนทำงานไม่คล่องตัวเท่าที่ควร
แต่ต้นไม้ทุกต้นล้วนเฮฮาปาร์ตี้ดีใจที่ได้น้ำ

โลกเป็นเช่นนี้เอง เมื่อฝ่ายหนึ่งได้ อีกฝ่ายก็ต้องยอมเสีย
การผลัดกันได้ – ผลัดกันเสียโดยไม่ขุ่นเคือง ขึ้งเครียดต่อกัน
ทำให้ต่างฝ่ายต่างมีความสุข

เน๊อะฟี่เน๊อะ


คมคำ : จุดต่ำสุดของชีวิต ที่ทุกคนประสบ
เป็นได้ทั้งจุดจบและบทเรียนที่ดี

แซลลี่ทำเสร็จแย้ววววว

เสร็จเอามาถ่ายนะ พอถ่ายเสร็จ เด๋วกะลังเลาะทำใหม่ อิอิ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก....

คีย์ คั๊ฟเว่อร์ ๆๆๆๆๆๆ

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

วันนี้คิวของราฟาเอลครับ อิอิอิ

โหยยยยยยยย


อิจฉาจังได้หยุดงานด้วย

วันนี้พี่ก๋างานตรึมเลยคัรบ




มีความสุขกับวันพักผ่อนนะครับ

โอย โคราชตกทุกวันจนน่าเบืื่อ ชอบตกมาตอนเลิกงาน เหมือนแกล้งกันเลยอ่ะ
เมื่อวานเป็นวันแรกที่ไม่ตก สามีบอกว่าโทรไปบอกเทวดาไ้ว้แล้วว่าอย่าตก เห็นบอกเทวดาบอกว่า ไม่ตกหรอก พอดีเทวดาลาพักร้อน มันติดเสาร์อาทิตย์พอดี ลา3วัน ไปต่างจังหวัด
เมื่อวานเป็นหวัดอย่างหนัก เมื่อคืนเลยซั๊ดยาแล้วไปนอน ได้ผลดีกว่าวีต้าพลุนสกัดเ้ข้มข้นซะอีกนะเนี่ย 55++
สาวกรุงก็รักษาสุขภาพ(จิต)ด้วยนะจ๊ะ อิอิ

เมื่อวานเดินโฉบนิยายของพิมพ์คำมาเล่มนึง
"วายุภัค" ที่ออกเป็นชุด 4 เล่ม ของพี่น้องฝาแฝด 4 คน
ลองซื้อมาอ่านก่อนเล่มหนึ่ง ไปๆมาๆ สงสัยได้ซื้ออีก 3 เล่มที่เหลือแน่ๆ
กรี๊ดๆๆๆ

เคยพูดกับน้องสาว (ไม่ใช่คอนิยายและไม่่ซื้อหนังสือ)
ว่าทำไมไม่หัดซื้อหนังสือมาอ่านซะบ้าง (เพราะเราจะได้ไม่ต้องซื้อ หุหุ)
น้องตอบว่า "ซื้อเสื้อผ้าดีกว่า" น้านๆๆๆๆ เศร้าไปเลย

เดี๋ยวอ่านจบจะมาเล่าให้ฟังนะค่า

ลื่นไหลใส่สเก๊ตเลยนะนู๋ฟี่
คนที่มาวางระเบิดก็มีแต่นู๋ฟี่นี่แหละ...555
ก็แหม...คนแก่น่ารักอย่างป้ากล้วยใครจะทำได้ลง
จริงแมะ....

โห...ไวไฟกว่าป้ากล้วยอีกเนอะ
ขนาดรถเข็นไม่ต่อไฟยังสปาร์คได้เลย
ข้าน้อยขอน้อมรับความพ่ายแพ้นี้...อิอิ
เหนือฟ้ายังมีฟ้าจริงๆ

อ้าววว...นี่นู๋ฟี่ต้องไปเรียนอะไรล่ะ
ป้ากล้วยตกข่าวหรือว่าลืมน่ะนี่
น่าจะตกข่าวมากกว่า...ไม่น่าจะลืมนะ...ก้สมองยังไบร์ทอยูเลยนี่
ไม่เป็นแม่นางหลงเอ๋อเหมือนสาวบางคนแถวๆนี้หรอกนะ
แต่นะ...พอเข้าห้องเรียนตาปิดเชียว
แนะนำให้ใส่แว่นตาโตนะ จำได้ว่าช่วงหนึ่งเค้าฮิตกันมาก
เดี๋ยวนี้อาจจะหายากแล้ว

ว้าวว....ชอบคุณซันเหมือนกันเลยนะนู๋ฟี่
สเปคเลยนะนั่น....ห้ามบอกลุงดำเด็ดขาด
เดี๋ยวหนังสือเล่มนี้อาจจะถูกฌาปนกิจ...5555
แต่...นู๋ฟี่ไหงชอบไปหม๊ดดด...ขนาดนั้น
แล้วในชีวิตมีมาจริงจะเลือกใครล่ะนี่...คริคริ

คนแก่น่ะนู๋ฟี่...ถ้าใจเต้นตูมตามไปกับพระเอกในนิยายบ่อยๆจะแย่เอานา
ต้องเห็นใจนะคะ...กลัวหัวใจล่มสลายน่ะค่ะ
ดูอั่งเปาสิ...ขนาดยังไม่เห็นสาวๆเลย...ว่าแล้วก็คิดถึงนะ
ไม่รู้ว่าไปวิ่งไส่จีบสาวๆบนสวรรค์อยู๋รึเปล่า
ก็เล่นหายหน้าไปเลย ไม่กลับมาหากันบ้าง...คิดถึงน่ะ

ว่าแต่มีรถไฟฟ้านั่งไปเจริญรัถแล้วนะ
นู๋ฟี่ไปมาแล้วยัง...ป้ากล้วยก็เล็งไว้อยู๋
รออากาศเป็นใจมากกว่านี่หน่อยจะออกไปฉลองของฟรีน่ะค่ะ

จาไปเจริญรัถกันด้วย น่าไปซื้อพวกติดซิปตัวตูนๆเนอะ

วันนี้เย็บใหม่แก้นิดนึง ไม่ชอบเลยเหมือนกันอ้ะ ฟี่ เลาะใหม่เนี่ย แต่ความที่อยากให้ดูดีอีกนิดนึง

ถึงเลาะแล้ว
- สายเป๋าข้างหลังยังเอียงไปนิดนึง
-เป๋าด้านในขี้เกียจเลาะแล้ว
-ดุมแป๊กกะลังหาวิธีติดแน่นๆกว่านั้น ถ้าไม่ได้ จะไม่ติดมันแย้ว

แซลลี่จะไปถักหมาตัวจิ๋วๆมั่งละ วีส่งแพทเทิร์นมาให้ น่ารักมากเลย

รอดู คีย์ คัฟเว่อร์

เป็นไงคะ หนูฟี่ ไปเที่ยวหรือเปล่าเงียบไปเลย

แวะมาเยี่ยมค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


วันนี้พี่ก๋าได้หยุดบ้างหล่ะ อิอิอิ

ตอนเด็กๆอยากเป็นนู่นเป็นนี่เยอะมาก
จำได้ว่าเคยอยากไปอยู่ในภาพตามผนังด้วยค่ะ 55

อืม...อ่านแล้ว ทำเอาคนเป็นครูแอบปลื้มใจ แม้ว่าจะมีนักเรียนที่ตัวโตไปหน่อย ช่างซักช่างถาม (จนบางทีครูตอบไม่ได้อ่ะ) แล้วก็น่ารัก น่าเอ็นดู น้อยกว่านักเรียนตัวน้อยๆก็ตามค่ะ

ตัวเอง ทำไมเพิ่งอ่าน..บ้านร้อยดอกไม้...ล่ะ เค้าอ่านไปตั้งกะปีมะโว้แล้ว แล้วก็ลืมไปแล้วด้วย อิอิ

คุณเกื้อ ก็น่าจะเป็นพระเอกเรื่องใดซักเรื่องค่ะ พี่คุ้นๆนะ ฮี่ๆ เห็นใจคนแก่หน่อยละกัน มันจำบ่ได้อ่ะ

แต่ดูเหมือนว่าตัวละครของคุณปิยะพรนี่ คนที่ดูเป็นผู้ร้ายในเรื่องนึง ก็ไปเป็นพระเอกในอีกเรื่องค่ะ พี่ว่าเค้าเข้าใจหยิบมา ให้คนอ่านได้ซึมซับว่า คนเราแต่ละคน ก็มีหลายแง่มุมในตัว มีทั้งดีแล้วก็ร้ายในคนเดียวกัน

นี่แหละเนอะ เธอถึงเป็นนักเขียนในดวงใจของใครๆมากมาย

ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ วันนี้กลายเป็นแดดแรงอีกแล้ว น้องฟี่ก็รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะจ๊ะ

โตขึ้นอยากเป็นคุณหมอค่ะ นั้นคือความฝันในวัยเด็ก
จขบ บายดีนะค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

ยังมีรูปที่เอ็กซ์อี้กว่านี้อีกครับ อิอิิอิ

หนูจ๋าถ้ากองทัพเดินด้วยท้อง คนเราก็เป็นงูอ่ะดิ๊ อิอิ
ก็มันติดพันมาจากเมื่อวานไง หยุดได้นอนตื่นสาย แถมสายๆฝนตก นอนสบาย
วันนี้ฝนไม่ตก แต่ก็ไม่อยากตื่น 55++ เป็นเหมือนกันเลยอ่ะจ๊ะ
เนี่ย ง่วงนอนจัง (พูดพิมพ์คิดว่าง่วงปุ๊บ ปากก็หาวปั๊บเลยอ่ะ สัมพันธ์กันดีจริงๆ พี่ไม่ได้ให้ความเท็จเลยนะเนี่ย)
ง่วงตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว (อ่ะ พิมพ์แล้วก็หาวอีก ไม่พิมพ์อีกแล้ววุ้ย คำว่า "ง่วง" เนี่ย)
ห๊าวววววววววววว

สวัสดีเช้าวันจันทร์ครับน้องพี่

ทำงานให้สนุกนะครับ..

สวัสดีค่ะคุณครูฟี่ อุ้ยน้องฟี่ อิอิอิ

น้องฟี่น่าจะเขียนหนังสือรวมเล่มขายนะคะเนี่ย มีฝีมือมิใช่น้อย

ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

ขออวดๆ อิอิ คุณปิยะพร ศักดิ์เกษม นี่ถือเป็นรุ่นพี่วีที่ภาควิชาเลยนะ
ถึงแม้ว่าจะเป็นรุ่นพี่หลายปีมากๆๆๆๆ

แปลกดีเหมือนกันที่ ครุศิลป์ ที่วีเรียน เป็นวิชาครูศิลปะทั้งนั้น
แต่คนที่จบออกมานะ นักเขียนเอย นักร้องเอย (พาราดอกซ์ กับ พี่ป๊อด)
ดาราเอย แล้วก็ครูสังคม ทองมี
น่าตื่นเต้นแทนนะ อิอิ

อ่าน "วายุภัค" ของแพรณัฐ สำนักพิมพ์พิมพ์คำ จบ
สงสัยคงต้องไปซื้อ "ธารา" "อัคคี" "ปฐพี" อีก 3 เล่มมาอ่านต่อ
เพราะเค้าฉลาดเอานักเขียน 4 คน มาเขียน 4 เรื่อง
แล้วแต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของพี่น้องแฝด 4 อู้วววว
หญิง 1 ชาย 3
เรื่องที่อ่านจบเกี่ยวกับคุณไสยด้วย มีรักยม มีโหงพรายว่อนทั้งเรื่อง
สนุกดี
พูดถึงนิยายสืบสวนก็อ่านของญี่ปุ่น ของอาเคกาว่า จิโร่
กวาดเรียบทุกเรื่องเลย มันตลกๆ หน่อยๆ ไม่เครียดเกินไป

หมดตังค์ไปกับหนังสืออื้อเลย ถ้าบ้านใกล้ๆ คุณฟี่สงสัยมีเคาะประตู
555

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


ยิ่งเขียน
ยิ่งสนุกครับ

พี่ก๋าเขียนราฟาเอลด้วยความมันส์มากครับ

ไว้รวมเล่มเมือ่ไหร่
จะส่งเป็นของกำนัลให้น้องฟี่เป็นคนแรกเลยครับ อิอิอิ

คุณฟี่บ้านอยู่แถวไหนค่า หึหึ ถามซะเลย

เอานางฟ้ามาทักทายค่ะ

นางฟ้าตามแซลลี่มาด้วย

เคร้ปสตรอเบอรี่ เป็นหนั่งในใจแซลลี่มากเลยจ้ะ ฟี่ ไปรอบไหนก็ต้องสั่ง

แต่เค้กชาเย็นเนี่ย มะไหร่จะเจอแบบไม่หวานไปเนอะ หว๊าน หวาน อ้ะ

ดัชชุนมะได้ปากาดความขยันน้า ฟี่ อันนี้ หน้าด้าน ตัวเท่านิ้วก้อยตัวเดียวยังด้านจะโชว์

แซลลี่ว่าถ่ายรูปละมันได้อารมณ์ แบบอะไรฟระนี่ ละยกขาฉี่ใส่ เลยดีมะ

กุยช่ายแป้งบ๊างบาง ยังกะ แผ่นเกี๊ยวเลยเชียวนะ

อยากกินหนมผักกาดอีก สงสัยต้องลองทำเองละ ทำบ่อยๆจะได้หย่อยๆ แบบ ลีคาเฟ่ม่าง

คีย์ คัฟเวอร์ๆๆๆ

ที่คั่นหนังสือ
รับไว้พิจารณานะครับ 55555

ว๊าว...คราวนี้พี่เชยแทน ไม่รู้เลยว่าเรื่องที่กำลังจะออกใหม่ของคุณปิยะพรชื่อเรื่อง น้ำเพชร แถมยังมีคุณเกื้อเป็นพระเอกด้วย อยากอ่านเนอะ

ปกติพี่ก็ไม่ค่อยได้ติดตามข่าวคราวหรอกค่ะ ว่าตอนนี้ใครเขียนเรื่องอะไรอยู่ ไปซื้อทีเดียวเอาตอนงานหนังสือเลย เคยอ่านของคนนั้นจากสำนักพิมพ์ไหนก็ไปถามเอาว่ามีเรื่องอะไรออกใหม่บ้าง

ช่วงหยุดยาวตอนสงกรานต์ พี่ได้งานมาหลายชิ้นเหมือนกันค่ะ แต่ก็เป็นชิ้นเล็กๆอีกตามเคย กะอยู่เหมือนกันว่าเดี๋ยวจะเอามาลงบล็อกซักที

ขอบคุณมากๆนะคะ ที่ไปชมสองหนุ่มของพี่กับตุ๊กตาของคุณติ๊ก

มีความสุขทุกวันนะจ๊ะ

ศีลข้อ 1 ปาณาติบาตหรือไม่พิจารณาจากองค์ประกอบ 5 ได้แก่

1 สิ่งนั้นมีชีวิต
2 เรารู้ว่าเขามีชีวิต
3 ก็ยังคิดจะฆ่า
4 พยายามคิดหาวิธีและลงมือฆ่า
5 เขาตายด้วยการฆ่าของเรา


สวัสดีค่ะฟี่

เนื้อบล็อกจากบ้านร่มไม้เย็นวันนี้
หากกรณีตัวอย่างเกิดกับบุพการีหรือผู้มีพระคุณ
การจะเอาอย่างไร พี่ๆน้องๆคงต้องร่วมกันคิดร่วมกันตัดสินใจ
คงไม่อาจยึดเอาคนหนึ่งคนใดเป็นผู้ชี้ขาดเพียงคนเดียวได้


ป้านำเสนอเรื่องนี้เพียงตั้งใจฝากให้คิดล่วงหน้ากันว่า……


หากผู้ที่นอนบนเตียงเป็นตัวเราเอง
เราต้องการให้คนที่เรารัก…จัดการเรื่องนี้อย่างไร

เมื่อวันเสาร์ป้ากล้วยกHตั้งใจจะไป เจเจ เหมือนกันค่ะ
แต่ออกไปมองท้องฟ้าแล้ว...ไม่เสี่ยงดีกว่า..555
กลัวติดฝนยาวอยู่ เจเจ นั่นแหละ

หลายวันนี่ป้ากล้วยไม่ได้ออกไปไหนเลย
ไม่อยากติดฝนน่ะค่ะ แล้วนั่งปล้ำกะชุดนู๋ดีดีให้เกด
ทำเอาคนแก่นั่งถอนใจไปทำไป บ่นไปว่าทำไมต้องแก่ด้วยนะ

วันนี่ค่อยยังชั่วหน่อยน่ะ
ดูลีซานที่ youtube นั่งดูไปทำไป หมดวันพอดีเลยค่ะ

พระเอกของนู่ฟี่...ป้ากล้วยว่าช้าแต่ชัวร์นา
ใจเย็น...ใจเย็นนะนู๋ฟี่
ตอนเจอแล้วรีบเอาเชือกมัดน่ะไม่มีปัญหาหรอกค่ะ
แต่พอถึงเวลาที่เราโดนมัดบ้างนี่ อยากจะแก้ก็แก้ลำบากอยู่นะ...อิอิ
เค้าถึงว่าคนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ไง

แต่นะ...เรื่องอย่างนี่อยู่ที่พรหมลิขิตของบิ๊กแอส
ดวงจะมีแฟนไงก็หนีไม่พ้น...จริงแมะ
แต่ดวงคนไม่มีแฟนนี่ มัดเชิอกยังไงเค้าก็แกะได้เนอะ..55

ป้ากล้วยไปนอนแระ ดูเหมือนแถวๆนี่จะมีรามสูรขว้างค้อน

สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


พี่ก๋าหายตัวไป 4 วันนะครับ
ต้องไปเชียงรายครับ
กลับมาวันจันทร์จะพาหมิงหมิงมาวิ่งเล่นใหม่นะครับ

พี่ก๋ากลัวตกขบวนครับ
เพราะจะเดินทางไปเชียงราย 4 วัน อิอิอิ
เลยชิงอัพบล้อกนี้ก่อนซะเลย

ไม่อยากบอกว่าแรงบันดาลใจอยู่ตรงหน้าต่างห้องทำงานพี่ก๋าเองครับ 555
เห็นปุ๊บ
ก็เลยนั่งวาดปั๊บเลย

อิอิ แอบมารื้อบ้านฟี่

ถึงว่า ทะไมแซลลี่ถึงปิ๊งปั๊ง เทวดาราฟาเอลของพ่อก๋ามาก

เหมือนของฟี่นี่เอง เสื้อผ้าหน้าผม มันเป๊ะๆๆๆๆ มากกกกก

ชอบเทวดา นางฟ้าจังเลย

เห็นป่าว แซลลี่เป็นแฟนคลับฟี่ ไปทำเป็นการ์ตูนยัง(เกือบ)จำได้เลย ตะหงิดๆอยู่พักใหญ่

แซลลี่ก่ะอยากได้นะ แพทเทิร์นแต่ว่า แซลลี่คิดออกอีกแล้ว ว่าจะหัดคิดแพทเอง หุหุ แบบ วี oanotai กะลังทำ กระต่ายใส่ชุดเมด bunnymaid

...คิดไกล เผื่อจะได้ไปรวมเล่มขาย รึ ขายแพท ที่ ETSY กะเค้ามั่ง โฮะ ๆๆ

ถ้าแซลลี่ทำได้สวย แซลลี่จะมาแจกฟี่นะ

ออกไปซื้อของมาทำ หนมผักกาด นึ่งเสร็จละ ดูมะค่อยจะเวิ๊ร์คทะไหร่ รอเย็น เลยเอาเข้าตู้เย็นไปเลย ....ฉลาดป่าว พรุ่งนี้ค่อยไปแคะ มาผัด

เงิบๆ ตามพี่แซลลี่มาติดๆ

คุณฟี่อยู่แถวลาดพร้าวซอยไหนค่า หุหุ
วีอยู่แฮปปี้แลนด์ ลาดพร้าวปลายๆ เชิบๆ

แต่ก่อนก็ไปแถวเวิลด์เทรดบ่อย แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปเลยค่ะ

ของกินเยอะนะแถวนั้น ตบะแตกทุกทีเลย

ปล. จากภาพนางฟ้า ไม่รู้ว่าจะเหมือนคนวาดมั้ย 555 แต่เคยทำภาพปรกอบอยู่ชุดนึง คนที่ทำงานบอกว่า หน้าเหมือนคนทำเลย ไว้เดี๋ยวอัพแล้วจะมาบอกนะคะ อิอิ

โตขึ้นแล้วไม่อยากเป็นอะไรอะครับ อยากย้อนกลับไปเป็นเด็กเหมือนเดิม วันๆไม่ต้องทำงานเล่นสนุกอย่างเดียวอะครับ

ฝันดีน้า

อิอิ เอาไว้ทำบล๊อคนิยายที่มีในสต๊อกดีกว่า
เผื่อได้แลกกันอ่านกะคุณฟี่ หุหุ

ก็กะทำหมีพ่อครัวให้หล่อๆ หน่อยนะ
มันดูเท่กว่าหมีเด็กเสิร์ฟน่ะ เอาเป็นเชฟซะเลย

แต่จะถือกำเนอดเมื่ไหร่ ยังคงต้องรออีกหน่อย
เพราะโดนน้องอ้อนวอนให้ทำหมีแต่งงานให้อีก เหอๆ

ฮิฮิ หน้าตาคนทำไม่น่ารักหรอก แต่สวย ฮาๆๆๆๆ
เอิ่มมมม

มาเยี่ยมฟี่ค่ะ

เอาไว้ไปเรียบเรียงก่อนนะ แล้วจะเปิดห้องนิยายเลย

ล่าสุดเคยอ่านก๊วนกามเทพแล้วฮาได้ใจมากๆ ช่อง 3 เอามาทำเป็นละคร

ไม่รู้จะฮาหรือเปล่า รอดูกันต่อไป

อิอิ แจ๋วจอมโหดเหมือนพี่อั้มป่าว แต่แจ๋วคนนี้ดูท่าจะไม่เซ็กซี่แต่เคอะแทน 55++
วันนี้นั่งปวกกะบาลอยู่หน้าคอมฯเนี่ย ก็มีงานใหญ่เข้าอ่ะจ๊ะ แต่ตอนนี้เสร็จแ้้ล้ว เคลียร์เลย สบายใจมาก ๆ
นั่งเย็บผ้าต่อก่อนนะจ๊ะ

คิดถึงจึงแวะมาเยี่ยมค่ะ

ไหมจะหมดสต๊อกนี่แปลว่าซุ่มผลิตผลงานใช่ป่าว
เดี๋ยวผลงานออกมาเยอะก็เปิดร้านเลยนู่ฟี่
เย็นๆก็วางขายตรงตึกที่ทำงานนั่นก่อนเลย
งานนู่ฟี่สวยๆทั้งนั้นมีคนซื้อแน่นอน
แต่ว่างานนี้ถ้าได้เยอะหักเปอร์เซ็นต์ค่าแนะนำนะ

นี่จะสิ้นเดือนแล้วนา
ป้ากล้วยเข้าคิวรอดูกะนู๋แซลลี่ด้วยละกัน
แต่คนแก่ไม่เหมือนสาวๆนะคะ
ยืนรอนานๆมีสิทธิ์หน้ามืดได้นะ
จับเวลาก่อนละกัน...ตี๊ก...ต๊อก...ติ๊ก...ต๊อก
ถึงเวลาอย่าลืมไปเคาะประตูบ้านเชียวนา

ป้ากล้วยตอนแรกวันนี้ก็ว่าจะไปเจเจเหมือนกัน
แต่หลายวันนี้ปวดน่องมาก เลยต้องพักขาก่อน
ลุงดำเค้าจะไปดูปลาตู้...อีกแล้วคร้าบท่าน
ส่วนป้ากล้วยเดินเป็นเพื่อนบ่ดาย
ต้องไปกะเกด...ชอบเดินดูอะไรเหมือนๆกัน
กะลุงดำนี่ต้องทำใจค่ะ...ไม่ปลาก็หมา...ไม่หมาก็ปลา
(ตอนนี้คงท้องอืดอยู่สระแก้วแล้ว มีคนนินทา...5555)

คิดถึงเหมือนกันค่ะ

มาบอกข่าวค่ะ เปิดแล้ววันนี้ ห้องหนังสือจ้า
เปิดตัวเล่มแรกที่ชอบเลยค่ะ "มีเพียงรัก" น่ะเอง

จริงๆ แล้วที่ตอนนี้ไม่ค่อยอ่านแจ่มใส
ประเด็นเบียดเด็กๆ น่ะเป็นประเด็นรองค่ะ
ส่วนประเด็นหลักคือ พักหลังๆ รู้สึกจะเอาแต่ "ผลิต" รึยังไงก็ไม่รู้สินะ
อ่านๆ ไป บางเล่มก็โครงเรื่องเหมือนไม่ได้วางมาตั้งแต่ต้น หลวมๆ
อ่านแล้วให้ความรู้สึกเป็นเส้นตรง
ไม่มีจุดไคลแมกซ์ให้ชวนติดตาม
ไม่รู้จะยกตัวอย่างเรื่องอะไร เพราะรู้สึกมันเป็นอย่างนั้นเกือบทั้งหมดเลยอ่ะ
แต่ขอชมเรื่องที่เค้าทำคำปกหลังได้ชวนอ่านมากเลยนะ
พอซื้อมาก็ไม่สนุกตามเลย เลยค่อนข้างผิดหวังกับแจ่มใสนิดหน่อย

ช่วงแรกๆ ที่เค้าทำนิยายอ่ะ เราว่ามันหนุกกว่าตอนนี้อีกนะ
มีเยอะเลยช่วงแรกๆ ของความรู้สึกที่เรียกว่ารักน่ะ
ตอนนี้จะซื้อก็คิดแล้วคิดอีก

ส่วนนิยายแนวเด็กวัยรุ่นนี่ อ่านไม่ได้เลย
เพราะรู้สึกว่าเน้นบทสนทนาเยอะไปหมด
แล้วมันงงไง ใครพูดหว่า
เคยหยิบๆ มาอ่าน ก็วางอ่ะ
แต่เรื่องที่จะทำให้เด็กมาอ่านหนังสือมากกขึ้น มันก็เป็นเรื่องดีนะ
แต่เราไม่หวายล่ะ ยอมแพ้

อีกหน่อยคงมีหลังบ้านกันล่ะ 555