วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไป วิ่งไป
วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไป วิ่งไป เคยได้ยินวลีนี้หรือเปล่าครับ ส่วนหนึ่งของเนื้อเพลงอะไรสักอย่างและใครบางคนที่ผมจำไม่ไดร้องเอาไว้ เมื่อหลายปีก่อน ที่เกริ่นเช่นนี้ เพราะวันนี้ไปออกกำลังกายมาด้วยการวิ่งรอบสนามทุ่งศรีเมืองใจกลางเมืองอุบลราชธานี เหนื่อยเอาการเหมือนกัน ที่เหนื่อยเพราะไม่ได้ออกกำลังกายมานานมาก วิ่งได้รอบเดียวก็เล่นเอาเหนื่อยหอบลิ้นห้อยปากซีดเซียวแทบปางตาย
นี้แหละโทษของการไม่ออกกำลังกาย ผมเพิ่งรู้สึกว่า เวลาวิ่งต้องค่อย ๆ วิ่งในรอบแรกเพื่อให้ร่างกายได้วอร์มอัพขึ้นมาก่อน พอร่างกายตื่นตัวได้เต็มที่ เครื่องร้อนได้ที่ เตรียมพุ่งกระชูด เราถึงค่อยปรับสปีดขึ้นมาเพื่อความเร็วของการวิ่งให้รอบจัดมากเพิ่มขึ้น วิ่งได้สักสองสามรอบค่อยวอร์มดาวน์ผ่อนสปีดลง จากนั้นก็ยืดหยุ่นร่างกาย คลายกล้ามเนื้อ
แต่มันก็เป็นหลักการละครับ พอเอาเข้าจริง ๆ มันก็อีกอย่าง ไปคนละเรื่องกันเลย นั่นสินะ ถ้าชีวิตของเรามันพุ่งปราดออกตัวเร็วเกินไป มันก็ทำให้เราเหนื่อยได้ง่าย หมดแรงได้ง่าย แม้ว่าจะไป ถึงเส้นชัยได้รวดเร็ว แต่ร่างกายเราก็เหนื่อยอ่อนเกินกว่าที่จะก้าวต่อไปได้ ตรงกันข้าม หากเราค่อยไปค่อยไป แม้ถึงเส้นชัย แต่ก็ทำให้เราก้าวย่างไปด้วยความมั่นคง แถมมีแรงเดินต่อไปอีก คุณว่าจริงไหม
Create Date : 22 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 26 พฤษภาคม 2550 0:37:57 น. |
|
0 comments
|
Counter : 373 Pageviews. |
|
|