Bloggang.com : parachute - เมื่อลูกไปเรียนมัธยมในประเทศนิวซีแลนด์ ตอน 2

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

เมื่อลูกไปเรียนมัธยมในประเทศนิวซีแลนด์ ตอน 2

ลูกไปเรียนระยะสั้นๆอยู่หลายครั้ง ทุกปิดเทอม (ตั้งแต่ ป5 จนจบม 2) กว่าจะตัดสินใจย้ายไปเรียนเต็มเวลา
โดยประการแรก เราตกลงกันว่าจะไม่บังคับให้ลูกไป แต่จะให้ลูกบอกเองว่าพร้อมเมื่อไหร่
ประการที่ 2 เป็นช่วงเวลาที่เราค่อยๆรวบรวมเงินสำหรับค่าใช้จ่ายก้อนใหญ่นี้ด้วย

ทุกๆปี ที่ลูกเดินทางไปเรียนระยะสั้น
แม่จะเดินทางไปด้วยทุกครั้ง ด้วยเหตุผลคือ
ครั้งแรก - ลูกอายุยังน้อยมาก พ่อแม่เป็นห่วง และแม่ก็ยังไม่เคยไปนิวซีแลนด์เลย (อยากเที่ยว)
ครั้งที่สอง - เราตัดสินใจไปกันเอง ติดต่อโรงเรียนเอง ลูกเป็นนักเรียน Short term คนเดียวของโรงเรียนเลย คงไม่เหมาะถ้าจะให้ไปเอง
ครั้งต่อๆมา - เราค่อนข้างมั่นใจว่า จะส่งลูกมาเรียนที่นิวซีแลนด์ ไม่ไปประเทศอื่น
แม่จึงอยากจะศึกษาโรงเรียนต่างๆ ให้มาก จึงเดินทางมาด้วย และ ตระเวณไปเยี่ยมชมโรงเรียนต่างๆหลายโรงเรียน หลายเมือง

ในที่สุด ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เราพบว่า โรงเรียน Bethlehem College เหมาะสมกับครอบครัวเรามากที่สุด
1: เราคุ้นเคยกับโรงเรียน และ บุคลากร ที่มีความเป็นมิตร และต้อนรับเรามากกว่า โรงเรียนใหญ่ๆบางแห่ง
2: เราชอบใจใน Facilities และ หลักสูตรของโรงเรียน
3: เราพอใจในสังคมนักเรียนและ ความเคร่งครัดในกฎระเบียบบางอย่าง ที่ไม่ตึง ไม่หย่อนเกินไป
4: ด้วยเหตุผลสำคัญคือ แม่จะเดินทางมาอยู่ดูแลลูกด้วย การไปอยู่เมืองเล็กมากๆ ไกลๆ คงไม่สะดวก พูดง่ายคือ แม่ตกหลุมรักเมืองทาวรองก้า เข้าไปเต็มเปา ^___^

เราเคยคุยกันในครอบครัวว่า จะให้ลูกย้ายมาเรียนทันทีที่จบชั้น ป 6
เพื่อจะเข้าเรียนใน year 8 ระดับ Intermediate
แต่ก็ยังไม่มีใครพร้อม คือลูกก็ยังไม่อยากมา พ่อแม่ก็ยังพะวักพะวง
จึงยืดเยื้อไปจนคิดว่า งั้นจบ ม 1 แล้วมาเรียน year 9 ละกัน
ทีนี้พ่อแม่พร้อมแล้ว แต่ลูกยังไม่พร้อม
ลูกบอกว่า ยังไม่อยากมาครับ เราเลยยืดเวลาออกไปอีก 1 ปี
วันดีคืนดี ลูกก็เดินมาบอกว่าพร้อมแล้วครับคราวนี้
ก็เป็นอันว่า พ่อแม่ต้องลุกพรึบขึ้นมาเตรียมการณ์เลย
ตอนนั้น แม่เปิดบริษัทโฆษณาเป็นของตัวเองแล้ว ลูกค้าดีๆมีหลายราย
แต่ความที่เราค่อยเตรียมตัวรอรับสถานการณ์นี้มาหลายปี เก็บเงินทองไว้ก้อนหนึ่งซึ่งเพียงพอสำหรับค่าใช้จ่าย
แม่จึงไม่ลังเลเลยที่จะยุบบริษัท โอนถ่ายลูกค้าในมือออกไปให้บริษัทเพื่อนๆจนหมด
เพื่อเตรียมไปเป็น Stay at home mom เต็มตัวในประเทศนิวซีแลนด์
โดยมีพ่อเป็นกองหลังอยู่ทางนี้ ในการช่วยเหลือ Support อื่นๆต่อไป

4 ปีเต็มๆในประเทศนิวซีแลนด์ ไม่เพียงแต่เป็นประสบการณ์ที่มีค่ากับชีวิตของลูก แต่เป็นไฮไลท์สำคัญในชีวิตของแม่
ที่เรียกได้ว่า จุดเปลี่ยนหลายๆอย่าง และ เป็นช่วงเวลาที่แม่ประทับใจมากที่สุดเลย

แม่สามารถมาอยู่กับลูกในประเทศนิวซีแลนด์ได้ด้วยวีซ่าผู้ปกครอง Guardian Visa
ซึ่งทำให้แม่ได้สิทธิ์ในการพำนักอาศัยเท่ากับลูกซึ่งอยู่ในนิวซีแลนด์ด้วยวีซ่านักเรียน

แม่ใช้เวลาทั้งหมดนอกจากการดูแลรับส่งลูก ด้วยการสร้างสังคมของตัวเองด้วยการ

เป็นอาสมัครช่วยงานกาชาดนิวซีแลนด์
เป็นสมาชิกสโมสรโรตารี่คลับซึ่งมีกิจกรรมดีมากมาย
เป็นสมาชิกชมรมเดิน Bethlehem Walking Group ที่มีการพบปะกันสัปดาห์ละครั้งในการเดินออกกำลังกาย ทุกเช้าวันพฤหัส จบการเดินด้วยกาแฟที่คาเฟ่ พูดคุยสนทนา ทำให้แม่ได้เป็นส่วนของชุมชนแบบสมบูรณ์ นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมเดินนอกสถานที่หรือต่างเมืองเดือนละครั้ง ทำให้แม่ได้ไปในที่ใหม่ๆตลอดเวลา
นอกจากนี้ ทางโรงเรียนยังชวนให้แม่เข้าร่วมเป็นกรรมการของ สมาคมครูผู้ปกครอง ซึ่งเป็นผู้ปกครองเอเชียคนแรกของสมาคม ช่วยดูแล รักษาสิทธิ์ต่างๆให้นักเรียนต่างชาติทั้งโรงเรียน ไม่ใช่เฉพาะกับลูก
และอื่นอีกมากมาย จนทำให้ 4 ปีนั้น เป็น 4 ปีที่ไม่มีเวลาเหงาเลย