เรื่องเล่าจากคุณพ่อมือใหม่
ไดอารี่คุณพ่อ
ไดอารี่คุณพ่อ ตอนลงทะเบียนวิชาปฏิบัติ
ไดอารี่คุณพ่อ ตอน Magic Moment
ไดอารี่คุณพ่อ ตอนที่ 4 แล้วเราก็จะได้เจอกัน
ไดอารี่คุณพ่อ ตอนที่ 3 เลือก เลือก แล้วก็เลือก!
ไดอารี่คุณพ่อ ตอนที่ 2 ช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง
ไดอารี่คุณพ่อ ตอนที่ 1
ไดอารี่คุณพ่อ ตอน Magic Moment
ขออนุญาตตั้งชื่อตอนนี้เป็นภาษาปะกิตก็แล้วกันนะครับ เพราะช่วงเวลาที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ถือเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิต ต่อจากตอนที่แล้วหลังจากที่คุณหมอได้นัดให้ภรรยาของผมมารอที่โรงพยาบาลเพื่อเร่งคลอด วันนั้นเราไปถึงโรงพยาบาลกันตั้งแต่ 9 โมง คุณหมอตรวจนั่นตรวจนี่แล้วก็เริ่มลงมือให้ยาเร่งคลอดผ่านทางสายน้ำเกลือ
เวลาผ่านไป 2-3 ชั่วโมง ภรรยาของผมยังไม่มีอาการเจ็บท้องเลยซักนิด ไอ้ที่ลุ้นๆ มาตั้งแต่เช้าก็เริ่มจะลดดีกรีลงไปเรื่อยๆ (แหงล่ะ...ใครมันจะไปนั่งลุ้นได้อยู่ 2-3 ชั่วโมง) ตกบ่ายผมออกไปหาอะไรทานตามปกติ ส่วนภรรยานอนดูที่วีอยู่ในห้องรอคลอด ผมบอกกับตัวเองว่าเหตุการณ์ที่กำลังเจออยู่นี่ ไม่เหมือนกับที่คิดไว้เลยซักนิด ไม่มีการฉุกละหุก ไม่มีเสียงร้องโอดครวญ ไม่มีภาพหมอภาพพยาบาลมารุมล้อม แล้ววันนี้ลูกสาวผมจะออกมาจริงๆ เหรอเนี่ย
ภรรยาของผมยังคงเกาพุงคุยกับตัวเล็กเรื่อยๆ บอกแต่ว่า “เดี๋ยวเจอกันนะลูก” แต่ผมยังงงๆ อยู่ว่าจะเจอกันได้ไง ก็ยังไม่เห็นมีอาการอะไรซักนิด หลังจากนั้นคุณหมอก็เดินเข้ามาตรวจ บอกว่าปากมดลูกเริ่มเปิดมากขึ้นแล้ว คุณหมอจัดการเจาะถุงน้ำคร่ำให้แตกเพื่อเตรียมตัวคลอด ผมเริ่มตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเห็นน้ำที่ไหลออกมา...(อย่างี้สิ! ถึงได้อารมณ์หน่อย) ซัก บ่ายสามบ่ายสี่ คุณหมอเริ่มเดินมาตรวจถี่ขึ้น มดลูกเริ่มบีบตัวถี่ขึ้น พร้อมกับหน้าที่เหยเกของภรรยาผมเป็นช่วงๆ “ใกล้แล้วละสิลูกพ่อ...หนูใกล้จะออกมาแล้ว) พอ 5 โมงภรรยาเริ่มทำหน้าเหยเกถี่ขึ้นเรื่อยๆ คุณหมอเริ่มให้ยาแก้ปวดผ่านทางสายน้ำเกลือ “คุณพ่อ...เปลี่ยนชุดเตรียมเลยนะครับ” คุณหมอหันมาบอก... “ได้เวลาแล้วสิ” ผมรีบออกจากห้องไปคว้าเสื้อคลุมสีเขียวแก่มาสวมทับ พยาบาลนำผ้าปิดจมูกกับหมวกมาให้ ผมลองชุด... “แหม...แต่งอย่างงี้แล้วออกไปเดินข้างนอก ใครๆ ก็ต้องคิดว่าเป็นหมอแหงๆ...หุๆ” เสียงภรรยาโอดครวญเล็ดลอดออกมา...ลืมไปเลยว่ากำลังลุ้นลูกสาวอยู่
ผมกลับเข้าไปในห้องรอคลอด คราวนี้ภรรยาผมเริ่มเจ็บมากขึ้น ผมทำได้แค่กุมมือเธอไว้...จนในที่สุดคุณหมอก็เข้ามาตรวจแล้วบอกว่าให้เข้าห้องคลอดได้...หัวใจผมเต้นแรงและเร็วขึ้น เสียงร้องของภรรยาเริ่มถี่ขึ้นเรื่อย ๆ “ปวดท้อง อยากเบ่งแล้ว” ภรรยาผมบอกหมอ... “เดี๋ยวก่อนครับ ให้เปิดมากกว่านี้ก่อนแล้วค่อยเบ่ง เด็กจะได้ออกมาง่ายๆ ทีเดียว” เอาไงดีล่ะเนี่ย “เมียอยากเบ่ง...แต่หมอบอกว่าเดี๋ยวก่อน คุณพ่อสับสนครับ!” แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้เบ่งอยู่ดี
เวลาผ่านไปอีกไม่นาน ภรรยาผมอยู่บนขาหยั่งเรียบร้อย ผมเข้าประจำการพร้อมกล้องอยู่แถวๆ หัวของภรรยา คุณหมอเริ่มบอกให้เบ่งได้...ภรรยาผมลงมือเบ่ง ผมจัดการให้จังหวะในการเบ่ง (ก่อนคลอด โรงพยาบาลมีจัดอบรมการคลอด ทำให้ผมรู้กระบวนการเกี่ยวกับการคลอดพอสมควร) อึ้ดดดดด....ผมเชียร์เบ่งเสียงดัง ภรรยาจัดการเบ่งหน้าตำหน้าแดง....เบ่งอยู่อย่างนั้นประมาณ 4-5 ครั้ง หัวของลูกสาวผมก็โผล่ออกมา เสียงคุณหมอแว่วมา “หัวออกมาแล้วครับ เก่งมาก” ผมยังคงเชียร์เบ่งต่อ อีกมือจัดการเปิดสวิตช์กล้อง เกือบ 6 โมงเย็น ลูกสาวก็ออกมาสมใจนึก ผมไม่รอช้าจัดการบันทึกภาพวินาทีสำคัญไว้ไม่มีพลาด “แอ้...แอ้.....”เสียงลูกสาวดังทักทายทันที ผมยังคงเก็บภาพต่อ ในขณะเดียวกันก็สังเกตด้วยว่าลูกครบ 32 ดีหรือไม่ เสร็จแล้วก็หันมากุมมือภรรยาไว้ พร้อมกับก้มลงไปพูดที่ข้างหูเค้าว่า “ลูกเราน่ารักมาก....แม่เก่งมากๆ”
พยาบาลทำความสะอาดลูกสาวอย่างรวดเร็ว คุณพ่อตามประกบถ่ายทุกอิริยาบทอย่างกับปาปารัซซี่ จนคุณพยาบาลบอกว่าต้องพาลูกไปที่ห้องเด็กอ่อน ผมถึงเลิกถ่าย กลับไปกอดภรรยาที่คุณหมอกำลัง “เก็บงาน” อยู่บนขาหยั่ง แล้วตามไปส่งลูกสาวที่ห้องเด็กอ่อน...
วินาทีแห่งชีวิตผ่านไป นับจากนี้เป็นต้นไป เจ้าตัวเล็กๆ ที่อยู่ข้างหน้าผมจะต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมตลอดไป เค้าจะเป็นยังไงบ้าง ภารกิจคุณพ่อมือใหม่เริ่มต้น ณ ตั้งแต่บัดนี้!
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2552 18:43:05 น.
4 comments
Counter : 828 Pageviews.
Share
Tweet
ยินดีด้วยค่ะ
น่ารักแก้มยุ้ยเชียว
โดย:
misspommy
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:43:37 น.
ยินดีด้วยค่ะ ลูกสาวน่ารักค่ะ...อ่านทีคุณพ่อบันทึก กับเห็นรูปลูกสาวตัวน้อย ทำให้คิดถึงตอนคลอดลูกสาวทั้ง 2 คนเลยค่ะ
โดย:
แม่หนมจีนน้อย
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:27:28 น.
เข้ามายินดีอีกครั้งค่ะ
สาวน้อยน่ารักมาก ๆ ค่ะ
...........................
โดย:
phety talon
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:54:50 น.
อ่านไปยิ้มไป คุณพ่อเล่าเรื่องได้เก่งจริงๆ จิตนาการจนเห็นภาพเลยค่ะ
เป็นคุณพ่อที่น่ารักมากๆเขียนไดอารี่ให้ลูกสาว มีไม่ค่อยเยอะที่คุณพ่อจะเป็นฝ่ายเก็บรายละเอียดเกี่ยวกับลูก อ้อ..มีอีกคนที่มี๊ไก่ปลื้มคือคุณพ่อน้องเหนือเมฆ รายนั้นขยันอัพบล็อกให้ลูกชายทุกช่วงเวลาเลย
ยินดีกับสมาชิกใหม่ตัวน้อยๆ ขอให้มีความสุขทั้งครอบครัวเลยนะค่ะ
โดย: มามี๊น้องเอมี่ (
kainarak
) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:52:03 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ป๊ะป๋าปอปัน
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
misspommy
แม่หนมจีนน้อย
phety talon
ชานไม้ชายเขา
Webmaster - BlogGang
[Add ป๊ะป๋าปอปัน's blog to your web]
Bloggang.com
น่ารักแก้มยุ้ยเชียว