• blog ตามใจเจ๊ยบ
• wood
• เจี๊ยบกับธรรมมะ
• สารพันเรื่องเจี๊ยบ1
• เจี๊ยบชวนคุย

ธรรมะกับวันอาทิตย์ วันนี้ตื่นเช้ามางัวเงียชงกาแฟมาแก้วหนึ่งกดรีโมทโทรทัศน์ตอนแรกก็เรื่อยเปื่อยไม่คิดจริงจังจะฟังมากนักฟังไปฟังมาโอ้ซึ้งเลยเราจริงด้วยพุทธศาสนาของเราเป็นศาสนาวิทยาศาสตร์มีเหตุมีผลเราสามารถพิสูจน์ได้แสดงธรรมโดยพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธีก็เลยตั้งใจว่าจะหาหลักธรรมะดี ๆ มาฝากเพื่อน ถือ (ก็) หนัก วาง (ก็) เบา พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ปุจฉา อยากขอคำอธิบายเรื่อง “สัพเพ ธัมมา นาลัง อะภินิเวสายะ” ที่ท่านพุทธทาสกล่าวว่าเป็นคำสอนระดับหัวใจสำคัญของพุทธศาสนา น้ำเพชร/กาญจนบุรี วิสัชนา ลองอ่านนิทานปรัชญาต่อไปนี้ บางทีอาจมีคำตอบที่ตรงกับใจของคุณก็เป็นได้แม้จะเขียนไว้นานแล้ว แต่เมื่อว่าโดยเนื้อหาสาระ คิดว่าคงพอจะทำให้มองเห็นแก่นสาระสำคัญของข้อความข้างต้นนั้นได้บ้าง ถือ (ก็) หนัก วาง (ก็) เบา เคยมีคนไปกราบทูลถามพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้าพระองค์ให้เหลือเพียงสั้นๆ ทว่า ครอบคลุมใจความทั้งหมดแห่งพระพุทธศาสนา พระองค์ตรัสว่า หากจะให้สรุปเช่นนั้นก็ขอสรุปเช่นนั้นก็ขอสรุปว่า ใจความแห่งคำสอนของพระองค์ขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า “สัพเพ ธัมมานาลัง อะภินิเวสายะ ใดใดในโลกอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น” ทำไมจึงไม่ควรยึดติดถือมั่น เพราะที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความทุกข์ ความทุกข์ขยายตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์น้อย ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์ ความไม่ยึดติดถือมั่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า “ความปล่อยวาง” ทำไมจึงต้องปล่อยวาง เพราะทุกอย่าง “มีความว่าง” มาแต่เดิม คนที่หลงกอด “ความว่าง” โดยคิดว่าเป็น “ความมี” ทำไมจะไม่ทุกข์? พระบวชใหม่รูปหนึ่ง เดินบิณฑบาตผ่านชุมชนแห่งหนึ่งซึ่งมีผู้คนจอแจ ขณะเดินสำรวมก้มหน้าแต่พอประมาณเพื่อเดินผ่านชุมชนไปอย่างช้าๆ นั้นเอง จู่ๆ ก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งใส่สูท ผูกเนคไท สวมแว่นตาดำเดินเข้ามาหาท่าน พร้อมทั้งชี้หน้าด่าท่านอย่างสาดเสียเทเสีย พระรูปตกตะลึง รีบเดินหนี แต่แม้ท่านจะเดินหนีชายคนนั้นพ้นแล้ว แต่เสียงด่าของเขายังคงก้องอยู่ในโสตประสาทของท่านอย่างชัดถ้อยชัดคำ เมื่อกลับถึงวัด พลันที่คิดถึงเหตุการณ์ที่ตนถูกชี้หน้าด่ากลางฝูงชน พระหนุ่มก็รู้สึกโกรธจนหน้าแดงก่ำ ยิ่งคิดต่อไปว่าชายคนนั้นมาชี้หน้าด่าตนซึ่งเป็นพระและตนเองก็จำได้ว่า ตั้งแต่บวชเข้ามาในพระธรรมวินัย ก็ยังไม่เคยทำอะไรผิด คิดมาถึงขั้นว่า ตนไม่ผิด แต่ทำไมตนต้องถูกด่า ยิ่งเจ็บ ยิ่งแค้น วันที่ท่านถูกด่ากลางชุมชนนั้นเป็นวันศุกร์ แต่ตกถึงเช้าวันจันทร์ท่านก็ยังไม่หายโกรธ เช้าวันจันทร์นั้น พระบวชใหม่ประคองบาตร เดินผ่านชุมชนนั้นเหมือนเดิม ท่านพยายามสอดส่ายสายตามองหาชายคนเดิม ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องถามให้รู้เรื่อง ว่าเหตุจึงมาชี้หน้าด่าตนเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ยิ่งพยายามค้นหา กลับยิ่งไม่พอ ท่านจึงเดินสำรวจรับอาหารบิณฑบาตต่อไปจนได้อาหารเต็มบาตรแล้วจึงเดินกลับวัด ระหว่างทางกลับวัด โดยไม่คาดฝัน พระหนุ่มทอดสายตาไปพบกับชายคนหนึ่งสวมสูท ผูกเทคไท ใส่แว่นตาดำ ท่านอุทานในใจว่า “อ๋อ เจ้าคนนี้เองที่ด่าฉันเมื่อวันศุกร์” ภาพที่เห็นก็คือ ชายแต่งตัวดีคนนั้นนอนหลับหมดสติอยู่ข้างศาลเจ้าแห่งหนึ่งข้างๆ ตัวเขามีขวดเหล้าล้มกลิ้งอยู่ พอท่านพยายามเดินเข้าไปมองใกล้ๆ เขาจึงเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พอเห็นท่านเท่านั้นชายคนนั้นก็ร้องขึ้นมาว่า “ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นกล้าฯ บัดนี้ พระองค์ทรงกลับมาครองอยุธยาอีกครั้งหนึ่งแล้วกระนั้นหรือ...” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นกำเฉิบๆ พลันที่ท่านประเมินว่าชายแต่งตัวดีคนที่ชี้หน้าด่าท่านเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว เป็นคนบ้าที่มาในร่างของคนแต่งตัวดีเท่านั้นเอง ความโกรธที่ก่อตัวเป็นเมฆดำทะมึนอยู่ในใจของท่านมานานถึงสามวัน ก็พลันอันตรธานไปอย่างง่ายดายชนิดไร้ร่องรอย ทำไม เราจึงปล่อยวางต่อคนบ้าได้ง่ายดายเหลือเกิน? แต่กับคนปกติ ทำไม เราจึงมีความรู้สึกว่าต้องเอาเรื่องราวให้ถึงที่สุด? ข้อมูลจากหนังสือพิมพ์เนชั่นสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 20 ตุลาคม 2549   Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 7 พฤศจิกายน 2550 13:03:49 น. Counter : 399 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ล่าฝัน เรื่องราวที่ผ่านมาไม่ว่าสุขหรือทุกข์มันหล่อหลอมให้ฉันเข้มแข็งจากนี้ฉันจะไม่สนใจกับความพิการของตัวเองอีกต่อไปฉันจะทำตามความหวังและความฝันของฉันไม่มีอะไรมาหยุดความฝันของฉันได้ฉันจะใช้มันสมองและมือที่มี 19 นิ้ว ของฉันสร้างฝันของฉันให้เป็นจริง   Create Date : 19 กรกฎาคม 2550     Last Update : 19 กรกฎาคม 2550 11:09:45 น. Counter : 300 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ชีวิตกับงาน วันนี้ก็เหมือนทุกวันสำหรับชีวิตอันวุ่นวายและยุ่งเหยิงอย่างฉัน ฉันมีความสุขและสนุกกับการทำงานมากแต่บ้างทีฉันก็มีแอบขี้เกียจนิด ๆ นึกอยากจะเบี้ยวงานเสียนี่กระไรอยากไปเดินป่าจัง ป่าสน ภูกระดึง อุทยานแห่งชาติ ภูกระดึง มีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่อำเภอ ภูกระดึง จังหวัดเลย ประกอบด้วยภูเขาที่มีธรรมชาติสวยงามมาก ที่ราบบนยอด ภูกระดึง เป็นสังคมของพืชเมืองหนาว ลักษณะภูมิประเทศเป็นภูเขาหินทรายที่มีพื้นที่ราบกว้างใหญ่สลับกับเนินเตี้ย ๆ ยอด ภูกระดึง ประกอบไปด้วย ป่าสน สลับป่าก่อและทุ่งหญ้า มีพรรณไม้ดอกไม้ใบขึ้นอยู่ทั่วไปตามบริเวณ น้ำตก ลำธารและลานหิน สภาพภูมิอากาศบน ภูกระดึง เย็นสบายตลอดปี อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 15 องศาเซลเซียส ในฤดูหนาวอากาศหนาวเย็นมากจนบางครั้งอุณหภูมิลดต่ำลงถึง 0 องศา เซลเซียส ช่วงฤดูฝน อากาศแปรปรวน บ่อยครั้งมีหมอกและเมฆฝนลอยต่ำ ฝนตกชุกทำให้เกิดภัยธรรมชาติบางประการ เช่น ดินถล่มตามหน้าผาสูงชันและน้ำป่าไหลรุนแรงตามลำธารเชิงเขา ป่าไม้ในเขตอุทยานฯมีหลายชนิด เช่น ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบชื้น ป่าดิบเขา ป่าสนเขา มีพรรณไม้ดอกที่สวยงามออกดอกบานสะพรั่งสลับกันไปในแต่ละฤดูกาล การเดินป่าชมพรรณไม้บน ภูกระดึง มีด้วยกันหลายจุดได้แก่ ทางเดินขึ้นสู่หลังแป ตลอดทางเดินขึ้นสู่ที่ราบบนภูกระดึง จะผ่านสภาพป่าประเภทต่าง ๆ นับตั้งแต่ป่าเต็งรัง ที่ต้นไม้จะเปลี่ยนสีใบเป็นสีเหลืองแดงทั่วป่าช่วงฤดูแล้ง ป่าเบญจพรรณที่หลากหลาย ไปด้วยไม้ยืนต้นชนิดต่าง ๆ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ซึ่งจะมีไม้พื้นล่างเล็ก ๆ ที่น่าสนใจ อย่างพวกกล้วยไม้ดินต่าง ๆ และก่อนถึงหลังแปก็จะพบป่าดิบเขาที่มีไม้เขตอบอุ่นจำพวกสนสามพันปี มะขาม ป้อมดงและพญาไม้ ทางเดินเลียบผา เส้นทางเลียบหน้าผาทางด้านใต้บน ภูกระดึง เราจะพบป่าสนสองใบและสามใบที่มีไม้พื้นล่างจำพวกกระเจียว เปราะภู และไม้ล้มลุกผลิดอกใบขึ้นมาสลับกันในตามฤดูกาล พวกต้นไม้กินแมลงจำพวก หม้อข้าวหม้อแกงลิง และ หยาดน้ำค้าง ก็พบบริเวณนี้ นอกจากนั้น ตามลานหินมี กล้วยไม้ เฟิร์น และไลเคนที่น่าชมมากมาย ทางเดินป่าดิบและน้ำตก เส้นทางที่ตัดผ่านป่าดิบไปยังน้ำตกต่าง ๆ จะพบพรรณไม้ที่โดดเด่นบน ภูกระดึง นั่นคือต้นก่วมแดงหรือเมเปิล ไม้เมืองหนาวที่จะเปลี่ยนสีเป็นสีแดงสดในฤดูหนาว และกุหลาบแดงกับกุหลาบขาว ที่พบตามป่าละเมาะเขาใกล้ลำธาร ส่วนบริเวณป่าดิบชื้นรอบน้ำตกจะมีเฟิร์นและกล้วยไม้เล็ก ๆที่น่าสนใจนานาชนิด -------------------------------------------------------------------------------- การเดินทางและสิ่งอำนวยความสะดวก จากกรุงเทพฯ ไปตามเส้นทางหลวงหมายเลข 1 ผ่านตัวเมืองสระบุรี แล้วเลี้ยวขวาเข้าเส้นทางหลวง หมายเลข 21 ผ่านเขตจังหวัดลพบุรี เพชรบูรณ์ เมื่อผ่านบ้านถ้ำพระมาประมาณ 10 กิโลเมตร จะพบ สี่แยกใหญ่ ให้เลี้ยวขวาเข้าเส้นทางหลวงหมายเลข 12 สู่อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ เมื่อผ่านอำเภอ คอนสารไปแล้วจะพบสามแยกใหญ่ ให้เลี้ยวซ้ายเข้าเส้นทางหลวงหมายเลข 2019 ที่กิโลเมตรที่ 276 ประมาณ 8 กิโลเมตร จะถึงที่ทำการอุทยานฯ บริเวณบ้านศรีฐาน ทางขึ้น ภูกระดึง นอกจากนี้ มีรถโดยสารประจำทางสายกรุงเทพฯ-เลย ออกจากสถานีขนส่งหมอชิต (ใหม่) ทุกวัน สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม ที่โทรศัพท์ 537-8055 โดยลงรถที่ผานกเค้า จังหวัดเลย ติดต่อรถสองแถวเข้าไปยังที่ทำการอุทยานฯ ที่ร้านเจ้กิมหรือลงรถที่แยกอำเภอภูกระดึง แล้วนั่งรถสองแถวประจำทางเข้าไปยังที่ทำการอุทยานฯ อุทยานแห่งชาติภุกระดึงมีบ้านพักสำหรับนักท่องเที่ยวจำนวนหลายหลัง เรือนแถวสองหลังและเต็นท์ 300 หลัง นักท่องเที่ยวสามารถนำเต็นท์ขึ้นไปเองได้ โดยกางเต็นท์ในบริเวณที่จัดไว้เท่านั้น เสียค่าธรรมเนียมคนละ 5 บาท สำหรับอาหารและเครื่องดื่มมีบริการขายที่บริเวณอุทยานแห่งชาติภูกระดึง ในฤดุกาลท่องเที่ยวจะมีร้านค้าหลายร้านบนยอดภู ติดต่อสอบถามรายละเอียดและสำรองที่พักได้ที่ส่วนอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้ เขตจตุจักร 10900 โทรศัพท์ 561-4292-3 ต่อ 724-5 หรือที่อุทยานแห่งชาติ ภูกระดึง หมุ่ 1 ตำบลศรีฐาน อำเภอภูกระดึง จังหวัดเลย 42180 ถ้าจะเดินทางไปท่องเที่ยวในช่วงฤดุกาลท่องเที่ยว หรือเทศกาลต่าง ๆ ควรจองบ้านพักล่วงหน้าประมาณ 1 เดือน หมายเหตุ อุทยานจะปิดไม่ให้ท่องเที่ยวระหว่างเดือนมิถุนายนถึงกันยายน ทั้งนี้เพื่อให้ธรรมชาติฟื้นตัว และป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้ในช่วงฤดูฝน ภาพสวย ๆ ภูกระดึง 1 มีนาคม 2552 มีความสุขจังที่ได้ทำงานที่รักมันเหนื่อยแต่ก้อภูมิใจในตัวเองที่เราสามารถทำงานที่ผู้หญิงส่วนมากทำไม่ได้เพราะมันเป็นงานของผู้ชายหรือแม้แต่ผู้ชายบางคนก้อทำไม่ได้แต่นี้เราเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ และพิการด้วยเราทำได้เราโชคดีว่าคนพิการหลายคนที่เรามีโอกาศได้ทำสังคมและคนรอบข้างเค้าให้โอกาศเราและนี้ก้อคือสิ่งที่คนพิการอย่างฉันต้องการฉันต้องการเพียงโอกาศเท่านั้นฉันไม่ต้องการให้ใครสงสารหรือเห็นใจฉันฉันต้องการสิทธิเสรีภาพเหมือนคนปกติ   Create Date : 14 กรกฎาคม 2550     Last Update : 1 มีนาคม 2552 11:59:17 น. Counter : 283 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ในวันที่ฉันสูญเสียคนที่ฉันรัก ใจฉันเหมือนจะขาดเมื่อเห็นโล่งศพของคนที่ฉันรักถูกรุนเข้าไปในเมรุ ฉันไม่เคยสูญเสียครั้งไหนที่รุนแรงและเจ็บปวดเท่ากับครั้งนี้ฉันยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันต้องการทำเพื่อคนที่ฉันรักมากมายแต่ฉันยังไม่ได้ทำฉันยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณที่ป้าฉันเลี้ยงฉันมาเลยฉันไม่อยากจะเชื่อว่าป้าฉันตายแล้วจริง ๆ ฉันพยายามคิดว่าฉันไปร่วมงานศพของใครก็ไม่รู้แล้วป้าฉันก็ไม่อยู่ด้วยป้าไม่สบายอยู่โรงพยาบาลเดี๋ยวก็หายแล้วป้าไม่ได้เป็นอะไรมากเดี๋ยวแกก็กลับบ้านได้แล้วแต่นี้เป็นสิ่งที่ฉันหลอกตัวเองเพราะความจริงป้าฉันได้ตายไปแล้วเมื่อวานเป็นวันเผาศพ ตอนนี้ก็มีเพียงเศษขี้เถ้าเท่านี้นไม่มีป้าฉันอีกต่อไปแต่ป้าก็จะอยู่ในใจฉันตลอดไป ฉันไม่ได้ตอบแทนบุญคุณแกเลยฉันคิดว่าเดี๋ยว เดี๊ยว เพราะฉันคิดว่าป้าฉันไม่แกมากแต่ความตายก็ไม่ปราณีใครฉันไม่อยากให้ใครเหมือนฉันถ้าหากคุณรักใครรักคนคุณต้องบอกให้เค้ารู้ว่าคุณรักเค้าก่อนที่คุณจะไม่ได้บอก ถ้าคุณรักใครสักคนคุณต้องแสดงให้เค้ารู้อย่ารอวันพร่งนี้ถ้ารักต้องวันนี้เท่านัเน 11 กรกฏาคม 2550 ฉันเคยรับปากและสัญญากับป้าไว้ว่าจะดูแลคนที่แค่รักตลอดไปฉันจะไม่ทอดทิ้งเค้าฉันสงสารเค้าแต่บ้างทีในใจฉันมันก็ทรมารฉันยอมรับว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิมมันไม่เหมือนเดิมวันนี้ไม่ป้าฉันอยู่มันขาดมันไม่เติมเต็มบางทีฉันก็ไม่อยากไปเจอสภาพที่มันขาด ๆ หาย ๆ แต่ฉันก็ต้องยอมรับความจริงว่ามันเป็นเรื่องจริงที่ทุกคนไม่อาจหลีกหนีความตายไป ช่วงนี้นอนไม่ค่อยจะหลับเข้าไปหาคุณต่อตระกูลมาก็พยายามหาธรรมมะมาอ่านพยายามสวดมนต์เพื่อให้จิตใจจะสงบก็รู้สึกดีขึ้นบ้าง   Create Date : 26 มิถุนายน 2550     Last Update : 11 กรกฎาคม 2550 12:40:42 น. Counter : 340 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• ตะวันยิ้มร่า
• ป้ามด
• ตะวันสีชมพู
• ต่อตระกูล
• ผ้าไหมไทย
• แม่บ้าน Uk
• หนูชล
• คนตาพิการ
• kaichu
• thattron
• รำเพย
• tar@psycho
• ความดีสวยงามเสมอ
• Webmaster - BlogGang

• สนุกจัง
• พยากรณ์อากาศ
• you tub
• เพลง
• BlogGang.com