คุยไปเรื่อยๆตามประสาเด็กหัวตลาด

ฉันท์พาลีสอนน้อง

ฉันท์พาลีสอนน้อง
ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง จารึกติดไว้ที่ผนังด้านในศาลาหน้าพระมหาเจดีย์หลังใต้
วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม

๏ ปางปิ่นขีดขินบุเรศ ผู้สมเยศพาลี
สู้เสียสละชี พิตรเพื่อสงวนกาย
๏ แผลแผลงแท่งพรหมาสตร์ แต่ผมพาดฤาพานรคาย
กุมศรตรัสเรียกสาย สวาทคู่คัพโภทร
๏ สุครีพพระนุชน้อง ธพร่ำพร้องนุสนธ์สอน
อ้าพี่จะเมื่อมรณ์ อาลัยหลั่งจักสั่งสาร
๏ สูเนากับโอรส คือองคททั้งอาว์หลาน
ฉลองเรณุบทมาลย์ บำเรอรักษ์พระจักรา
๏ เฝ้าแหนอย่าห่างองค์ พิศณุพงศกระษัตรา
ว่างเว้นทิวาผา สุกกิจนิทรานาม
๏ เล่นหลงพวงพวัก สนุกนักมักก่อการ
ทุกขโทษภัยพาล พึงระมัดประหยัดยำ
๏ ยามท้าวบัณฑูรถาม อย่าขานความแต่เบาคำ
แถลงถ้วนบควรอำ อรรถแสร้งจักแบ่งบัง
๏ เฝ้าไท้อย่าโอ่โถง ณพระโรงระแวงระวัง
พระสนมอย่านึกหวัง ชำลักลอบชำเลืองแล
๏ ทูลสนองคดีใด เมื่อพักตร์ไท้ธผันแปร
สบเนตรอย่าห่างแห เสนอถ้อยคอยสำราญ
๏ ชอบช่องจึงพร้องพจน์ ใช่ช่องงดอย่าทูลสาร
เกรงเกลือกรำคาญดาล อดูรไหม้หทัยหมอง
๏ อลงกรบัณฐรอาศน์ รัตนราชบรรลังก์ทอง
อย่าหวังขึ้นนั่งลอง พนักอิงแลพิงเขนย
๏ ยามเฝ้าอย่าใกล้องค์ ทระนงว่าคุ้นเคย
ไกลนักจักล่วงเลย พระเนตรลับรับสั่งหา
๏ สถิตสถานประมาณกลาง บชิดห่างพอเสวนา
นุสนธ์ซึ่งพระบัญชา ทุกสิ่งทราบสนองทูล
๏ ปางท้าวธรางวัล ผู้ใดบันบำเหน็จปูน
พึงอวยพึงอนุกูล โองการตรัสอย่าทัดทาน
๏ เข้าเฝ้าพึงเพลายักษ์ อย่าอิ่มนักภุดดาหาร
เหลือล้นกังวลการ อุทรทุกขจักขุกเคือง
๏ ราชทรัพย์สำหรับคลัง อันมูงมังอเนกเนือง
หน่ายขวนจักปล้นเปลือง ประโยชน์ถวิลเป็นสินตน
๏ แขกเมืองอย่าหมายมิตร สนิทสนองนุสนธ์สน
ทนาแหนงรแวงกล รังเกียจไท้ฤทัยราน
๏ แถวทางระหว่างฉนวน บมิควรจักเหื่อมหาญ
เที่ยวท่องลำพองพาล อำเภอแผกอย่าแปลกปลอม
๏ ห่อนเกินโองการประกาศ บันโดยราชมโนถนอม
ควรขลาดอาชญาจอม จักรพรรดิกระษัตรีย์
๏ สิงหาศน์บัญชรไชย อย่าร่วมไท้ทฤษฎี
พูนภัยจัญไรมี ประหยัดยิ่งเร่งกลัวเกรง
๏ คิดคุณผู้ผ่านเผ้า ทุกค่ำเช้าพึงยำเยง
บุญพระแต่โพ้นเพรง มาอำรุงผดุงไท
๏ เป็นปิ่นจุธาธเรศ ธำรงเศวตฉัตรไชย
ควรนบเคารพใน บทรัชนิรันดร
๏ อย่าขัดพระอัชยา อิศราธิเบศร
ฤาก่อกระลำพร ทุรยศในบทมูล
๏ ห่อนเหอมอหังการ บริบาลบดีศูรย์
สวามีภักดีนุกูล กิจกอปกตัญญู
๏ อีกกัตเวที พิรภาพค้ำชู
เฝ้าแหนบห่างภู ธรราชฤาคลาดคลา
๏ เจ้าเคียดอย่าเคียดตอบ บมิชอบประทุษฐทา
รุณโทษพิโรธสา หัสอดพึงอดใจ
๏ ปางท้าวธบรรหาร ให้พิจารณ์คดีใด
ผดุงกิจพินิจฉัย บัญชาชอบรบอบธรรม์
๏ ทูลแถลงแสดงกล ยุบลราชแต่สัตย์สรรพ์
สนองเนตรสนองกรรณ มกุฎเกล้าธมดล
๏ อย่าถวิลว่าท้าวรัก กำเริบศักดิ์สูงสกนธ์
จิตรเจียมเสงี่ยมตน ประพฤติต่ำยำเยงไท
๏ ยามเฝ้าสำรวมองค์ ฤาทรนงฤทัยใน
ทำชอบธขอบใจ จักโปรดปรานบำนานปูน
๏ ชุบเลี้ยงภิญโญยศ ปรากฏเกียรติเพ่อมพูน
เพื่อผลไพบูลย์ ภักดีบาทบขาดแคลน
๏ อาสาเมื่อมีศึก บแหนงนึกจักกลัวแกลน
ต่อสู้ริปูแทน พระคุณท้าวฤาหนาวภัย
๏ ไป่คิดชีวิตวอด แม้เมื่อมอดบอาลัย
เชิดชื่อระบือไตร ภพเลื่องบันฤาแถลง
๏ จงจำนุสาสน์สาร สองอาว์หลานกูแจ้งแจง
มาตยานุวัตรแสดง สำหรับเสวกาการ ฯฯ


๏ พา ลีกระบี่ราชผู้ พงศ์พา นรินทร์ฤา
ลี ลาศคลาดหาวหา พระน้อง
สอน แสดงแห่งมาตยา นุวัตรเร่ง เรียนพ่อ
น้อง สดับรับรสพร้อง พร่ำแล้วลาญชนม์ ฯฯ




 

Create Date : 14 มิถุนายน 2549   
Last Update : 26 เมษายน 2550 13:56:51 น.   
Counter : 1053 Pageviews.  

โคลงพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระปิยะมหาราช

@เจ็บนานหนักอกผู้ บริรักษ์ ปวงเฮย
คิดใคร่ลาลาญหัก ปลดเปลื้อง
ความเหนื่อยแห่งสูจัก พลันสร่าง
ตูจักสู่ภพเบื้อง หน้านั้นพลันเกษม
@เป็นฝีสามยอดแล้ว ยังราย ส่านอ
ปวดเจ็บใครจักหมาย เชื่อได้
ใช่เป็นแต่ส่วนกาย เศียรกลัด กลุ้มแฮ
ใครต่อเป็นจึ่งผู้ นั่นนั้นเห็นจริง
@ตะปูดอกใหญ่ตรึ้ง บาทา อยู่เฮย
จึงบ่อาจลีลา คล่องได้
เชิญผู้ที่เมตตา แก่สัตว์ ปวงเฮย
ชักตะปูนี้ให้ ส่งข้าอันขยม
@ชีวิตมนุษย์นี้ เปลี่ยนแปลง จริงนอ
ทุกข์และสุขพลิกแพลง มากครั้ง
โบราณท่านจึ่งแสดง เป็นเยี่ยง อย่างนา
ชั่วนับเจ็ดทีทั้ง เจ็ดข้างฝ่ายดี
@เป็นเด็กมีสุขคล้าย ดีรฉาน
รู้สุขรู้ทุกข์หาญ ขลาดด้วย
ละอย่างละอย่างพาล หย่อนเพราะ เผลอแฮ
คล้ายกับผู้จวนม้วย ชีพสิ้นสติสูญ
@ฉันไปปะเด็กห้า หกคน
โกนเกศนุ่งขาวยล เคลิบเคลิ้ม
ถามเขาว่าเป็นคน เชิญเครื่อง
ไปที่หอศพเริ้ม ริกเร้าเหงาใจ
@กล้วยเผาเหลืองแก่ก้ำ เกินพระ ลักษณ์นา
แรกก็ออกอร่อยจะ ใคร่กล้ำ
นานวันยิ่งเครอะคระ กลืนยาก
ทนจ่อซ่อมจิ้มจ้ำ แดกสิ้นสุดใบ
@เจ็บนานนึกหน่ายนิตย์ มะนะเรื่องบำรุงกาย
ส่วนจิตต์บมีสบาย ศิระกลุ้มอุราตรึง
แม้หายก็พลันยาก จะลำบากฤทัยพึง
ตริแต่จะถูกรึง อุระรัดและอัตรา
@กลัวเป็นทวิราช บตริป้องอยุธยา
เสียเมืองจึงนินทา บละเว้นฤวางวาย
คิดใดจะเกี่ยงแก้ ก็บพบวึ่งเงื่อนสาย
สบหน้ามนุษย์อาย จึงจะอุดแลเลยสูญ




 

Create Date : 07 มิถุนายน 2549   
Last Update : 26 เมษายน 2550 13:58:18 น.   
Counter : 662 Pageviews.  


เด็กหัวตลาด
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เรียนจบหมอ เคยผ่านการเป็นอาจารย์ แล้วลาออกไปเป็นหมอจนๆ เพราะไม่ชอบใช้วิชาชีพหากิน
ปัจจุบันเลิกรักษาคน หันไปบริหารเงิน คอยดูคนอื่นรักษาคนไข้แทน
รับผิดชอบการจัดชุดสิทธิประโยชน์สำหรับโรคเรื้อรัง
และโรคที่มีค่าใช้จ่ายสูงของผู้ป่วยสิทธิหลักประกันสุขภาพ (บัตรทอง ๓๐ บาท)
สนใจเรื่องราวประวัติตระกูล และประวัติศาสตร์บ้านเกิด ณ หัวตลาด หรือตลาดจีนเมืองตานี เป็นพิเศษ
[Add เด็กหัวตลาด's blog to your web]