|
|
Wimbledon 2006 : The Duel
From //www.tennis.com
July 2006 Issue
Compelling rivalries are the glory of one-on-one sports like tennis. The problem is theyre far too rare. At the moment the worlds two best men, Roger Federer and Rafael Nadal, are producing one that has all the hallmarks of a classic.
When tennis fans claim that the pro game is in decline, what is it that we miss from the old days? One week its serve-and-volleyers, the next its wood racquets. We cant agree on much, but most of us acknowledge that from roughly 1975 to 1985 our sport experienced a golden decade. And while tennis was going through plenty of changes then (the advent of the oversize racquet, the rise and fall of the headband), the periods defining characteristic was its fierce, famous rivalries. On the mens side, there was the warring triumvirate of Bjorn Borg, Jimmy Connors, and John McEnroe; on the womens, there was the greatest matchup of all, Chris Evert vs. Martina Navratilova.
In other words, fans want to see drama no matter what style of play or type of racquet is used to produce it. Tennis lives and dies on the competitiveness of its matches rather than the individual skill of even its greatest champions. Just ask Pete Sampras. It wasnt enough that he was the best player anyone had seen in a generation. Unless he was facing Andre Agassi, Sampras was accused of driving people from the game with his dull excellence. A rivalry raises the visibility of an individual sport, says Paul Annacone, Sampras former coach. Theres no team to get behind, so its the quality of competition that matters.
Roger Federer, Sampras would-be successor, has thus far avoided the boring label. His talent is too dazzling for people to be bothered that hes winning everything in sight. Still, as 2006 began the No. 1 topic in the mens game was whether Federer, after dismissing all other contenders over the last two years, was finally going to get a worthy rival. Fans had reason to hope. In 2005, Federer found an unlikely foil in the muscular figure of Rafael Nadal, the teenager who fist-pumped his way from No. 51 all the way to No. 2. His season was a mirror image of Federers. They split the first eight Masters Series titles. Federer went 50-1 on hard courts; Nadal was 50-2 on clay. Each won 11 titles in 12 finals, and they were 1-1 in head-to-head matches. The only major difference, literally, was that Federer won two Grand Slam titles to Nadals one.
The two picked up where they left off in 2006. Federer won the Australian Open, Indian Wells, and Key Biscayne, while Nadal handed Federer his first two losses of the year, running his record to 4-1 against the world No. 1. By May, the two had won 11 of the last 12 Masters events and the last four majors. They were threatening to enter a stratosphere that hadnt been visited since Sampras and Agassi traded the top ranking in the mid-1990s and briefly put the game on their backs. The question now is, Can Federer and Nadal do the same?
The sports great duels are supposed to be between polar opposites. The iconic image of a tennis rivalry is McEnroe the Punk, rushing the net and screaming at officials, and Borg the Iceman, silently roaming the baseline. Evert vs. Navratilova and McEnroe vs. Ivan Lendl, both long-running struggles between an American and a Czech, added Cold War overtones. But it isnt always black vs. white. Rod Laver and Ken Rosewall, who sparred for decades, were products of the same Australian developmental system and played similarly crisp all-court games. Sampras and Agassi, while their personalities and playing styles differed, were both American immigrants sons who had known each other since they were preteens.
Where do Nadal and Federer fit in this history? Theyre shaping up as a European version of Sampras and Agassiopposite sides of the same coin (or the same big white Nike headband). Both are middle-class and from relatively small citiesFederer is from Basel, Switzerland; Nadal is from Manacor, on the Spanish island of Mallorcaand live near their birthplaces. They dont seek the limelight. When Nadals away from the tour, he goes fishing. Federer likes to spend his downtime washing my cars. Their playing styles, while contrasting, are variations on the same power-baseline tennis that rules the tours today.
But if the two are similar in the big picture, they couldnt be more different in the details. The 24-year-old Federer grew up at the center of an increasingly borderless Europe and speaks English, French, German, and Swiss-German. During his time at No. 1, he has raised his global profile and polished his image. After years without an agent, Federer now employs industry behemoth IMG. This year he became the first tennis player to be named a UNICEF Goodwill Ambassador, and he was even declared an International Man of Sexiness by no less an authority than People magazine.
Nadal, at 20, remains an islander. He lives with his extended family, in a fivestory apartment building. When asked to name his favorite places around the world, he mentions Paris, New York and Mallorca. His English is a series of monosyllables. While hes a born showman on court, away from it hes guarded.
Even Nadals smile can look tentative, as if he thinks hes giving too much away. As with all great athletes, Federers and Nadals playing styles flow from their personalities. Federer may be the smoothest player in history, at ease with every shot and casually confident in every situation. At 6-foot-1, 177 pounds, he has the perfect body type for tennis (Sampras is also 6-foot-1 and weighed 170 in his playing prime). Federer has been groomed in the vaunted Australian coaching tradition his childhood mentor was an Aussie, Peter Carter, as is his coach today, Tony Roche. While he plays with unique flair and artistry, theres nothing unorthodox about his game. Even on the run, hes never off-balance, and hes a one-man clinic in how to watch the ball. Federer takes the textbook and updates it.
Nadals game, by comparison, is homemade. His uncle Toni has been his coach since he took up the sport at age 4. They stayed in Mallorca rather than moving to Barcelona, the capital of Spanish tennis. Nadal, like the homeschooled Williams sisters, essentially skipped the juniorsin 2001, he became only the ninth player to win an ATP match before his 16th birthday. While Federer has a tennis-players body, Nadals thick legs could be a soccer players. Thats not surprisinganother uncle of Nadals, Miguel Angel, played on Spains World Cup team and was known as a strong, bullish defender.
Nadals style is genuinely unorthodox, even awkward. Hes a natural right-hander who plays left-handed (as a kid, he hit with two hands on both sides, and it was his left side that became his forehand). He muscles his two-handed backhand from an open stance, a technique long considered implausible. Nadals lack of extension on his serve makes it perhaps the weakest in the Top 10. His forehand is his best shot, but he often makes contact while falling backward.
He makes up for these technical deficiencies with jarring physicality and competitive smarts. Who needs to get your body into your forehand when youve got a left arm like Nadals? While his serve never reaches 140 m.p.h., he has a leftys knack for spinning a nasty hook into the ad court at the right time. As of April, Nadal was leading the ATP in break points saved, a crucial stat.
He reminds me of my sister, says Emilio Sanchez, a former Spanish Top Tenner and brother of Arantxa Sanchez- Vicario. She wasnt always smooth, but she never gave a point away. The opponent knows that going in. Like Sanchez-Vicario and Maria Sharapova today, Nadal plays every point as if its a war. More important, he has the concentration to maintain that attitude for five sets. While his flying fist-pumps and cries of Vamos! make good theater, theyre also body language in the most literal sensehe uses them to bring his desire to the surface and make it tangible in every point.
As for Federer, hes in the competitive mold of Sampras, who never needed to win every point. Federer plays in cruise control, using his serve and forehand to hold and putting together a few key points to break. He stays relaxed and loose between points. Federer wants to let his unparalleled natural talent take over. If he misses a shot badly, hell let out a mocking woo-hoo or give a rueful half-smile. Nadal is never so casual he cant afford to be.
Is this the stuff of a rivalry? Federer is the sports jazz virtuoso, a living legend admired by tennis classicists. He moves beautifully and wins comprehensively. Nadal is the rock star, the do-it-yourown- way kid with a youthful, passionate following. He pounds the ball with single-minded purpose and grinds opponents down. While Federer remains at the head of the classhe has seven majors to Nadals oneits the kid whos had the answers when theyve gone head-to-head.
The first match between Federer and Nadal was in Key Biscayne in March 2004. It was an ambush. Federer was riding high, having just won the Australian Open and Indian Wells, but was sick at the time. In a third-round night match, the 17-year-old Nadal beat him 6-3, 6-3. Afterward, Federer said, [Nadal] doesnt hit the ball flat and hard. Its more with a lot of spin, which makes the ball bounce high. I tried to get out of it, but kind of couldnt. For his part, Nadal said, I went on court with a positive attitude, not with the attitude of Oh, lets try and win one game. The tone was set: In the matches since, Federer has struggled with Nadals lefty topspin, which kicks high to his back hand, while Nadal hasnt settled for anything less than winning.
Getting an early win was important for Nadal, Annacone says. He can step on the court and know that hes won, not just played well. It took another year for the world to consider a Federer-Nadal rivalry. Their second match was the 2005 Key Biscayne final. Nadal introduced himself to a national TV audience by winning the first two sets before Federer came back. This time it was Nadals defense that caught Federer off guard. Nadal dove on the hard court and hit a series of spectacular, scrambling passing- shot winners. Of course, hes fast, Federer said. His forehand is huge. Even on the run, you know, he can hit with spins. The turning point came when Federer threw his racquet in anger late in the third set. To beat Nadal, he had to match his passion.
That final served as a springboard for Nadal. He won two Masters events and was the talk of Paris as Roland Garros began. This made Federer testy. Informed that Nadal had said there was no favorite to win the French, Federer smiled and said, Thats an interesting way of putting pressure on people. Its clever. Hes not stupid. I think there are a number of favorites here, and he knows well who they are.
If that exchange wasnt enough to signal the beginning of a rivalry, the hype that led to their semifinal in Paris surely was. After a few days of grinning together for photo-ops, they took the court late on a dark Friday afternoon. Neither was relaxed enough to play his best, but it was Nadal who forced the action. His four-set win showed he could take the initiative from Federer, who competed the way he had spoken in his interviewtestily, grudgingly, unsure of how to approach someone who didnt see himself as an underdog.
Victory heals all wounds, though, and Federer bounced back from that loss with 35 wins in a row. But none of them came over Nadal, who won two more Masters titles before injuring his left foot. They finally met again in February on hard courts in Dubai. If there was any doubt about Nadals ability to stay with Federer on a surface other than clay, it was dispelled here. Federer used his forehand to blitz through the first set 6-2, but Nadal slowly, doggedly wrested control of the rallies by revving up his own forehand.
By the end, two more dynamics of their matchup had been revealed. First, even on a faster court Federer couldnt use his serve to get cheap points; Nadal stood well behind the baseline and scraped back a high percentage of returns. Second, one of Federers most effective shots is the short crosscourt backhand; it forces most opponents to scramble forward and hit up on a backhand, leaving them out of position. The speedy Nadal routinely got there in time to rip his lefty forehand. Other guys try for too much against Federer, Sanchez says. Nadal is fast and strong enough to stay in his system and force Federer to adjust.
Sports rivalries begin to heat up when they move from the playing field to the pressroom.
Federer-Nadal made a step in that direction in Monte Carlo in April. Before their final there, Federer called Nadals game one-dimensional. The Spaniard proceeded to use an array of rifled forehands, deft drop shots, and an effective slice serve to win in four sets. Afterward, he said it was easier than his win over Federer at Roland Garros. For his part, Federer wouldnt concede Nadals clay-court supremacy, leading some columnists to claim he was in denial.
The mind games have begun. As Roland Garros approached, Federer seemed to be using his matches against Nadal as lessons in how to beat him. He went through the same process with David Nalbandian and Lleyton Hewitt in the past.
While Federer is studying to beat Nadal at the French Open, the only major Federer hasnt won, Nadal wants to improve at Wimbledon and the U.S. Open. The king of clay says his dream is to win on All England grass. That theyre willing to battle on all surfaces is encouraging. The mens tour has long been divided into clayand fast-court specialists, and rarely have the twain met (Sampras and Marcelo Rios played just twice). Federer and Nadal are too ambitious and talented to settle for half the tennis universe. That will be the real key to making their rivalry a great one: Each wants what the other has.
by Stephen Tignor
| Create Date : 16 มิถุนายน 2549 |
| Last Update : 15 กรกฎาคม 2549 7:29:51 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 279 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ปลาดาว IP: 203.113.34.9 วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:13:44:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชอบเล่นเทนนิส ชอบดูเทนนิส แต่เล่นไม่เก่ง วิจารณ์ก็ไม่เก่งค่ะ ตอนนี้ชอบดูราฟาลงแข่ง สนุกดี ... ดีใจที่มีคนสนใจเข้ามาอ่าน และขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำ แวะมาบ่อยๆนะคะ :)
หลังไมค์หาแป๋วแหววคลิ๊กโทรศัพท์ข้างบน
หรือ e-mail มาที่
paawwaaw@gmail.com
Romeo&Juliet
ฉันและเธอ
ที่จริงเรารักกัน
แม้ว่าใจเราต่างรู้ดี
ว่าความจริงนั้น
ไม่ได้เป็นอย่างฝัน
--------------
ฟังเพลง .. คลิ๊กที่นี่
| |
|
ภาพข้างล่าง
คุณ naya ใจดีทำให้แป๋วแหววค่ะ :)
แป๋วแหววคุยเรื่อยเปื่อย
- อาทิตย์ : ว่าจะเริ่มนอนตอน 4 ทุ่มตั้งกะวันนี้ แต่มีเรื่องตื่นเต้นทำให้นอนไม่หลับค่ะ ... ขอเล่าท้าวความไปยังวันที่แป๋วแหววร่วมเดินขบวนต่อต้านการใช้ความรุนแรงจากจุฬาฯไปยังพารากอน วันนั้นมีคนยื่นป้ายมาให้ชู ข้อความอ่านได้ว่า "สมชาย ไอ้ฆาตกร" แป๋วแหววดูแล้วก็รู้สึกฝ่อ แหม่ มือใหม่ค่ะมือใหม่ แถมสมชายใหนก็ไม่รู้ไม่ได้ระบุนามสกุลให้ชัดเจน ... พอขบวนเริ่มเดินไปถึงมาบุญครอง ใกล้จะถึงสะพานลอยที่มีนักข่าวมาทำข่าวบนนั้นเต็มไปหมด มีคนตะโกนเตือนแป๋วแหววว่า "ชูสูงๆสิคะ ชู ชู๊" แป๋วแหววก็ชูป้ายขึ้นตามสั่ง สักพัก มันเมื่อยอ่ะคะ เขินด้วย เอามือลงได้ซักพัก ก็มีสาวท่านนึงมาขอป้ายไปชูเอง ประมาณว่ายัยคนนี้ทำเสียของ ฮือฮือ แรงกันจังเรย ... กลับมาถึงเรื่องคืนนี้ ยัยมาช่าแมวคู่บุญที่แป๋วแหววป้อนนมมาตั้งกะเป็นแมวทารก เกิดเฮี๊ยนอะไรไม่รู้ ไปเล่นจับจิ้งจกมาได้ ตัวหายไปไหนหาไม่เจอ แต่หางน่ะกระดุ๊กๆอยู่ในปากมาช่า แป๋วแหววตกใจวิ่งไล่ให้คายออกมา มาช่าคายออกมาเป็นหางดิ้นกระแด่วๆอยู่กับพื้น ตอนแรกสติแตกยืนตกใจทำอะไรไม่ถูก พอได้สติก็เอากล่องมาครอบไว้ แมวที่เหลือจะได้ไม่มายุ่ง เดี๋ยวรอให้หางหมดแรงก่อนค่อยเอาทิชชู่จับไปโยนใส่ถังขยะ ... เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้มาช่าโดนประณามจากทั้งน้องสาวและแม่ โดยเฉพาะแม่พูดซ้ำๆอยู่นั่นแล้วว่า "มาช่า ไอ้ฆาตกรๆๆ" ฮือฮือ กรรมที่แม่มัน(แป๋วแหวว)ทำไว้ตกมาถึงแมวในสังกัดได้รวดเร็วนัก ... เมื่อคืนนี้แป๋วแหววกะแม่นั่งดูเทนนิสด้วยกันค่ะ แม่เชียร์ซีมองด้วยเหตุผลว่า "มันขาวสะอาดดี"
- เสาร์ : ฟังคุณสมชายบอกเหตุผลที่จะไม่ออกไม่ยุบสภา แล้วรู้สึกขำมาก แต่ตอนนั้นคิดว่าเราคิดไปเองคนเดียว ที่ไหนได้ เปิดอ่านการ์ตูนของคุณชัย ราชวัตร ว๊าย ใจตรงกัน แป๋วแหววหัวเราะอยู่คนเดียว ... ซักพัก ไม่อยากเชื่อ แม่หยิบหนังสือพิมพ์มาเปิดอ่าน แม่หัวเราะเหมือนกันเรื่องเดียวกันเลยค่ะ นี่แสดงว่าคิดตรงกันหลายคน ... คลิ๊กที่นี่
- ศุกร์ : นักเรียนเอาของขวัญวันเกิดมาให้ค่ะ ที่ทำแป๋วแหววยิ้มไม่หุบคือชิ้นที่นักเรียนปั้น เคลือบและเผาเอง น่ารักมากๆ ... วันนี้ขณะนั่งรถผ่านอนุเสาวรีย์รัชการที่ 5 เห็นพันธมิตรกำลังแจกซีดี ก็เลยเปิดกระจกขอได้มา 2 ชุด ... ได้มาแล้วก็ไม่กล้าเปิดดู แหม่ ก็มันมีแต่ภาพคนเจ็บคนตายน่ะนะ ... จะว่าไปวันเกิดเหตุแป๋วแหววได้ดูเยอะกว่าคนอื่นนา เพราะดันเจ็บหลังอยู่บ้านทั้งวัน ทีวีไทยเจ๋งมาก ฉายกันสดๆในเหตุการณ์ตลอดทั้งวัน เห็นกันจะจะว่าตำรวจยกปืนยิงคนยังไง ใกล้ชิดแค่ไหน ยังกะหนังแอ๊คชั่นของฝรั่งเลย ... พี่น้องที่กลับจากทำงานมาดูตอนเย็นนี่จะได้เห็นเฉพาะที่เค้าตัดต่อแล้ว พิจารณาแล้วว่าไม่เข้าข้างใคร ก็คือได้ดูเฉพาะภาพประนีประนอมว่างั้นเหอะ ดังนั้นตอนตำรวจมีหนวด(ซึ่งแป๋วแหววเกลียดมาก)ออกมาบอกว่า "ที่ขาขาดนี่คงจะเพราะวิ่งเหยียบกันเองมากกว่าครับ" แป๋วแหววได้แต่เอามือปิดหน้าเหมือนเด็ก home alone อายแทนค่ะ คุณนึกว่าอิชั้นโง่ขนาดนั้นเชียวหรือคะ คุณนึกว่าคนกรุงเทพฯไม่มีทีวีดูกันรึไงคะ จะมาใช้วิธีกลบข่าวเอาศพไปซ่อนเหมือนช่วงพฤษภาทมิฬไม่ได้แล้วนา (คิดแล้วนึกถึงหน้าคนชื่อสุจินดาบ้าอำนาจขึ้นมาทันใด มีสาวแก่หลายคนยังแอบชอบอยู่นะ ด้วยว่าหน้าตาดีเป็นที่ถูกใจป้าๆแม่ยกจอมซาดิสต์) ... ไม่นานมานี้ คุณตำรวจคนเดิมยังแถลงข่าวออกมาอีกว่า "รู้สึกเสียใจที่คนมองตำรวจในแง่ลบ ทั้งๆที่สิ่งที่ทำไปก็เพื่อให้เกิดความถูกต้อง" ... อยากย้อนถามท่านว่า ข้อแรก สิ่งที่ท่านเรียกว่าทำเพื่อความถูกต้อง คือการยิงแก๊สน้ำตาใส่คนเนี่ย เคยมีการฝึกซ้อมการใช้แก๊สน้ำตากันมั่งรึเปล่าคะ หรือว่าแจกๆ เอ้า เอาไปใช้กันนะ ... ชุ่ยกันขนาดนี้เลยรึเปล่าคะ คนตายเพราะคุณใช้อาวุธที่ไม่เคยซ้อมการใช้ที่ถูกต้องมาก่อนเนี่ยนะ แถมเอาของห่วยๆหมดอายุมาใช้กับคนไทยด้วยกันอีก (เอาไปใช้กับทหารเขมรจะไม่ว่าเลย) ... ข้อที่สอง เห็นแล้วว่าตอนเช้ามีคนเจ็บตายมากมาย ทำไมไม่หยุด ช่วงเย็นเห็นทางทีวีชัดๆว่าอยู่ห่างกันคุณก็ยังยิงใส่คนอีก ยิงด้วยวิธีเดิมที่คุณทำคนเจ็บตายเมื่อเช้า ... นี่จะชี้แจงยังไงว่าไม่เจตนา ... แป๋วแหววไม่เหมารวมว่าตำรวจแย่ไปหมด ที่ดีคงมีอยู่เยอะ แต่ตอนนี้ตำรวจที่มีอำนาจน่ะแย่ค่ะ
- พฤหัส : แห่บผี่เบิร์ดเด่ย์ทู๊มีๆ วันนี้แม่เลี้ยงอาหารญี่ปุ่นที่ ฮากิ โรงแรมเซ็นทรัลลาดพร้าวค่ะ ตื่นเต้นรึ ไม่หรอกค่ะ หวาดหวั่นกับตัวเลขที่เพิ่มขึ้นซะมากกว่า เฮ๊ออออ ... วันนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก เพราะอาการแพ้ค่อนข้างแรง ตาแดงเถือกและก็น้ำมูกไหลตลอดเวลา กินยาเข้าไป หลับป๊อก ตื่นมาอีกที อ้าว ชั้นก้าวข้ามเวลา ใกล้เลข 4 เข้ามาอีกหนึ่งขั้นแร๊ววว กรี๊ดดดด ไม่ ไม่นะ ... (อาการแบบนี้จำได้ว่าเคยเกิดเมื่อประมาณ 10 ปีก่อนตอนใกล้จะขึ้นเลข 3 ค่ะ เริ่มต้นก็เป็นงี้แหละ ปฏิเสธ ไม่ยอมรับความจริง อีกซักพักก็จะซึม เริ่มรู้ตัว จากนั้นก็จะปลง และอาการขั้นท้ายสุดคือลั๊ลลา สี่สิบก็สี่สิบสิฟะ ทำไงได้ โฮ่) อนิจจังวัฏสังขารา....
- พุธ : วันนี้เคลียร์งานหยุมหยิมบนโต๊ะ รู้สึกร้อนจังทั้งที่อยู่ในห้องแอร์ เอ๊ะ ชักเอะใจ หรือว่าเราจะถึงวัยนั้นแล้ว ถามเพื่อนๆบอกว่าต้อง 45 up ก่อน ตอนค่ำเดินกลับบ้านเหงื่อตกซิกๆ โอ่ย ใครว๊ะพยากรณ์ว่าประเทศไทยเข้าหน้าหนาวแล้ว ระหว่างเดิน สวนทางกับช้างตัวโต คนเลี้ยงช้างพยายามตื้อให้แป๋วแหววซื้อกล้วยมาป้อนช้าง คงคิดว่าหญิงสูงวัยน่าจะรักสัตว์ ไม่ดูซะมั่งเลยว่าชั้นน่ะกำลังตกมันอยู่ ตัวเปียกโชกมันย่องไปทั้งตัว เดินเชิดกลับบ้านแบบหมดสภาพ อาบน้ำดูทีวี ว๊าย ยิงกันแล้วเรอะ อะไรกัน ไม่อยากจะเชื่อ เรื่องมันแปลกประหลาด ไม่มีเหตุผลรองรับ ไร้สาระสิ้นดี ... งงกันมั๊ยคะ เรื่องไม่เห็นเป็นเรื่องเลย แปลก แปล๊กกกกกก
พี่น้องค๊ะ ตอน 1 ทุ่ม ขณะที่ไทย-เขมรเพิ่งจะตะลุมบอนกันอย่างดุเดือด คณะรัฐบาลรับประทานอาหารร่วมกันอย่างหรู นายกฯยิ้มเบิกบานทักทายนักข่าว เค้าคุยกันเรื่องเสถียรภาพรัฐบาลค่ะ ช่างมิได้นำพากับเหตุการณ์รุนแรงที่เพิ่งเกิดแต่อย่างใด โอย ประเทศชาติ พระเจ้าช่วย แป๋วแหววกับคุณสมชายเราอยู่ประเทศเดียวกันรึเปล่าคะ คนละอารมณ์เลยนะ ... หลังดินเนอร์กันชื่นมื่นจนอิ่มหนำ นายกฯของพวกเราออกมาให้สัมภาษณ์ยืนยันหนักแน่นว่า "รัฐบาลจะเดินหน้าทำงานต่อไปครับ" อ๋อใช่ซี๊ หยุดหรือถอยพี่เมียก็เสร็จซิ ต้องหน้าทนเอ๊ยอดทนต่อไป วัดใจกันว่าใครเป็นฝ่ายจะทนไม่ไหวก่อน
- อังคาร : ตอนแป๋วแหววอยู่อเมริกา เวลาสั่งสารเคมีทำวิจัย ที่ภาคฯจะมีสโตร์ของตัวเองเลย จะเอาอะไรล่ะ บี๊กเกอร์ หลอดตวง เอทธานอล กรดไนตริก มีสารพัด แค่เดินไปบอกว่าจะเอาอะไรกับบอกชื่ออ.ที่ปรึกษา ก็ได้ของที่ต้องการแล้ว ... ถ้าต้องการสารเคมีแปลกๆ ก็แค่บอกเลขาฯของอาจารย์ที่ปรึกษา อีก 2 วันเป็นอย่างช้าก็ได้ของ ... มือใหม่หัดสั่งสารเคมีอย่างแป๋วแหวววันนี้ใช้เวลาเกือบทั้งวันในการโทรหาสารเคมีกับบริษัทต่างๆ ต่อรองราคา ถามนู่นถามนี่ ท้ายสุดพบว่า สารนั้นไม่มีในสโตร์ของบริษัทใดๆ ต้องเสียเวลานำเข้ามาในประเทศ อื่ม ใช้เวลา 30 วันเป็นอย่างต่ำ ... ไม่มีทางเลือก ก็ต้องเป็นไปตามนั้น กำลังหน้าตูบๆ มีรุ่นน้องมาซ้ำ "พี่เอต้องถามด้วยว่า VAT เท่าไหร่ บางทีมันชาร์ทเรา 200% เลยนะ" ฮ๊ะ อะไรนะ ลำพังราคาสารมันก็สี่พันกว่าบาทเข้าไปแล้ว บ้าแร๊วว รอเป็นเดือนแถมยังต้องจ่ายแพงสามเท่าอีกเรอะ ... กำลังจะโวยวายต่อ (ตามประสาคนเคยอยู่สบายมาก่อน) น้องรีบบอก "หยุดบ่นเลยพี่ แต่ก่อนน่ะต้องรอกัน 3 เดือนนะ" ... ฮือ ฮือ หัวอกนักวิจัยไทย ฮือ ฮือ เข้าใจบรรยากาศมั๊ยคะ ว่าทำไมทำวิจัยเมืองนอกมันถึงสนุกสนานน่าทำ แป๋วแหวววิ่งไปมาในแลปทั้งวันไม่เบื่อเลย เพราะอยากเล่นอยากลองอะไร ทำได้แบบคล่องตัว นักเรียนนักวิจัยเต็มตึก คึกคักทั้งกลางวันกลางคืน มันคนละบรรยากาศกับที่นี่เลย ... ฮื่อ บ่นไปก็เท่านั้น มันเป็นอดีตไปแล้ว บ่นมากๆคนก็หมั่นใส้อีก แต่เข้าใจมั๊ยคะ ว่าทำไมงานวิจัยที่อื่นเค้าถึงเดินหน้าไปเร็วกว่าเรา โปรดเข้าใจความลำบากของเราที่นี่เถิดนะคะ ... จะว่าไป ความขลุกขลักมันทำให้เราต้องปรับตัว ต้องวางแผนการทดลองกันแบบสุดๆ พลาดไม่ได้ (ไม่งั้นต้องรอเป็นเดือนๆ) และในบางมุม มันทำให้บางคนใช้วิธีพลิกแพลง บางทีเลยเถิดไปถึงคำว่า โกงข้อมูล ก็มี
- จันทร์ : งานเข้าซิคะ ก็เมื่อวานทำเป็นอ่อนไหวหดหู่ไม่ยอมทำงาน วันนี้ละไฟลนก้นร้อนฉ่า แต่ในที่สุดวันเดอร์วู๊แม่นก็ทำเสร็จจนได้ เป็นแบบนี้มาตลอดตั้งกะเรียนประถมจนเด็กเรียกป้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยน บ่นไปก็เท่านั้น เนอะ ... วันนี้ถกกับเพื่อนที่เป็นพันธมิตร ว่าคุณสนธิแกยึกยัก ตอนแรกคุยฟุ๊งว่าจะบุกกรมตำรวจฯแน่นอนอยู่ก็งดซะอย่างงั้น ... เพื่อนพันธมิตรแย้งทันควัน "ไม่ได้ยึกยัก เราอยากให้พวกที่จ้าง นปช เสียตังค์อีก ดูซิ เสียเงินจ้างมายันกับพันธมิตร แต่เราดันไม่บุก ให้มันเสียตังค์เปล่าไง ... ไว้เดี๋ยวค่อยประกาศบุกอีก ให้พวกมันเสียตังค์จ้างมาอีก" ... ประเด็นไม่ใช่ให้เข้าข้างฝ่ายใด แต่แหม่ คนเราเนอะ ถ้ารักใครศรัทธาใคร มันจะมีเหตุผลมา support คนๆนั้นโดยอัตโนมัติ ประมาณว่า รักนะ ยังไงก็รัก อ้าวจบแบบโรแมนติกซะงั้น
แป๋วแหววคุยเรื่องเทนนิส
ช่วงนี้ยังไม่มีรายการเทนนิสให้ดู ขอพักส่วนนี้ไว้ก่อนนะคะ ไว้มาคุยกันใหม่ เมื่อราฟาลงสนามค่ะ
แป๋วแหววคุยเรื่องแมว
ไม่ได้อัพเดทเรื่องแมวซะนาน เอาละค่ะ เริ่มด้วยหนูฝันดีที่อุ้มมาจากข้างถนน ตอนนี้หนูโตเป็นสาวและสุขสำราญสบายดี มีพี่สาว"เฟอร์บี้"คอยดูแล สองคนเอ๊ยสองตัวนี้เค้าสนิทกันค่ะ
อีกสามสาว .. มาช่า คริสตินา และแคนดี้ ก็สบายดีค่ะ (ดูรูปข้างล่าง) ... ยัยอ้วนมาช่านี่ชอบมานอนเบ่งตรงที่แป๋วแหววนอน ประมาณว่าชั้นน่ะลูกรักนะจ๊ะ ... แป๋วแหววมีตุ๊กตาแมวน้ำตัวโปรดวางไว้ข้างหมอน ยัยแคนดี้(ตัวขาว)ก็เปรียบเสมือนลูกของแมวน้ำตัวนี้ละค่ะ
ส่วนผู้ชายคนเดียวของบ้าน "บราวนี่" หรือไอ้ลูกหมีดำ ความที่เค้าเป็นผู้ชายมั๊งเค้าเลยชอบดูกีฬา ก็อย่างที่เห็นละค่ะ ชอบนอนแหมะตรงปลายเตียงดูเทนนิสเป็นเพื่อนแป๋วแหวว
ตอนนี้นะตรงสวนหลังบ้านป้ามีแม่แมวมาออกลูก 4 ตัวและขออาศัยต่อที่นี่ซะเลย ป้ากำลังกลุ้มใจว่าจะเอาไปไว้ไหนดี ในขณะที่แม่แป๋วแหววแอบเอาอาหารให้แมวทั้งห้านี่ประจำจนอ้วนปุ๊กทุกตัว คุณแม่แมวนี่ดุ๊ดุ ดูหน้ามันสิคะ(ภาพล่าง)
เมื่อเย็นนี้ฝนตกหนักมาก แป๋วแหววนั่งทำงานอยู่ในบ้านคิดขึ้นมาได้ว่าแมวคลอกนี้อยู่นอกบ้านจะทำยังไง (ส่วนไอ้แมวเรา 6 ตัวนี่จะฝนตกแดดออกยังไงก็แสนสบายอยู่ในบ้านตลอดทั้งวัน) โผล่ออกไปดูพบว่าแม่กับลูกอีก 3 ตัวหลบฝนได้แล้ว แต่เจ้าลูกตัวส้มน่ะนั่งหมอบตากฝนตัวเปียกม่อกแม่กไปทั้งตัว ก็เลยอุ้มเอาเข้าบ้านมาเช็ดตัว (น่ารักจังเลยค่ะเกาะแป๋วแหววแน่นเลย) เดี๋ยวรอฝนหายก่อนจะเอาไปคืนแม่ ป่านนี้แม่มันคงเป็นห่วงแย่แล้ว
พอฝนซาก็เอาเจ้าสีส้มไปคืนแม่แมวค่ะ แม่แมวเป็นห่วงมาก มายืนรอ มองหน้าแป๋วแหววเหมือนเป็นศัตรู แหม่ เรารักลูกเธอนะ เข้าใจกันมั่ง ... จากนั้น เผื่อว่าฝนจะตกอีก ก็เลยเอาร่มมากางกันฝนไว้ให้ซะเลย ไม่ต้องห่วงแล้วนะคะ แม่ลูก 5 ชีวิตปลอดภัยแน่นอน
เรื่องดีๆ
จากพี่น้องในบล๊อก
ทำนายดวงชะตา
Rafael Nadal
โดย ป้ามีมี่
เกิดวันอังคารที่ 3 เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2529 (ไม่ทราบเวลาเกิด) .... ตรงกับ วันอังคาร แรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล
ผม เป็นคนขยัน อึด อดทน ไม่ย่อท้อ ชอบการต่อสู้แข่งขัน ไม่โมโทโกรธาง่ายๆ ชอบรับอาสาไปทำศึกสงคราม เป็นเทพจากดาวอังคารจุติลงมาเกิด ดาวอังคารได้ตำแหน่งเป็นมหาอุจจ์ในเรือนเสาร์แถมสองเด้งจากดาวเกตุเล็งอังคาร เทวดาคุ้มครองครับ
ทำงานหนัก ไม่หวั่นอุปสรรค ไม่ขี้บ่นนั้นไซร้ มาจากดาวเสาร์ ราชาโชค ใครๆที่ว่าผมชอบกินหญ้า กินดินก็ไม่แปลกเพราะผมเป็นเจ้าที่ลงมาเกิดระดับราชา งานหมูๆผมไม่ชอบ ชอบทำงานหนัก เพราะฉะนั้นผมถึงชอบแข่งแบบหินๆระดับ 5 เซ็ท ใครๆก็เอาผมไม่ลง อนาคตผมจะเป็นเศรษฐีที่ดินนะครับ
เรื่องจิตใจนั้นผมทำไรทำจริง เข้มแข็ง ว่องไวแต่กิริยามารยาทผมอาจดูไม่เรียบร้อย อ้อ!ผมเจ้าชู้ด้วยนะเผื่อคุณไม่รู้:) จันทร์ผมเป็นมหาจักรน่ะครับ
พวกนักการตลาดเค้าชอบผมเพราะผมเจรจาดี พุธเด่นเป็นเกษตร (อนาคตไม่แน่ผมอาจเป็นนักวิจารณ์) ผมจะรับทรัพย์มากก็เพราะงี้ ผมมีดวงการค้านะครับ ขอบอก เวลานัดกับผมต้องทำใจเพราะผมชอบผิดนัด โอ้เอ้ มาสาย อันนี้ผมโทษว่าเป็นเพราะดาวพุธผมอยู่ราศีเมถุน
เรื่องการเรียน การศึกษาผมพอผ่านครับ ไม่ชำนาญเท่าไร
คุณนิดากับราฟา ที่ Santander
อ่านประสพการณ์ของนิดาเมื่อเจอกะราฟา คลิ๊กที่นี่
แป๋วแหววคุยเรื่อง blog
- ได้ยินคนบ่นอุบอิบเหมือนกัน (คงเกรงใจเลยไม่กล้าบ่นดัง) ว่าสีพื้นทำไมมันแด๊งแดง แป๋วแหววทำหูทวนลม รู้สึกว่ามันแรงงงดี นานๆทีไงคะ จนมามีเรื่องแปลราฟาบล๊อกแล้วพี่น้องบอกไม่ไหวแล้ว(โว๊ย) ก็เลยเปลี่ยนมาเป็นโทนอ่อนโยนนุ่มนวล ตอนแรกมองแล้วไม่ค่อยชิน รู้สึกว่ามันจืดจังเลย แต่ดูๆไปก็สบายตาดี
- เปลี่ยนบรรยากาศมาใช้สีแดง สเป๊นสเปน เพื่อต้อนรับฤดูกาลเคลย์คอร์ทที่กำลังจะมาถึง ไม่ค่อยตรงสเป๊กแต่เอาน่ะ แก้เบื่อ
- ปีใหม่ เอ้าเปลี่ยนสีซะหน่อย ก็ยังโทนฟ้าแต่ให้มันเข้มขึ้นมาอีก ตอนแรกกะจะมีสโนว์ มีตุ๊กตาหิมะ มีต้นคริสมาสต์ ทำออกมาแล้ว วุ๊ย ร้อนจะตาย เสแสร้งแกล้งหนาวต่อไปไม่ไหวก็เลยเอาออกค่ะ
- ห้ามใจตัวเองไม่ไหว เปลี่ยนกลับมาเป็นสีฟ้าอีกหน ชอบสีนี้ที่สุดค่ะ คงไม่เปลี่ยนไปอีกนาน
- ถ้าเข้ามาพอดีตอนนั้นนะ จะมีช่วงนึงที่แป๋วแหววเอาโค๊ดดอกไม้กระจายมาใส่ในบล๊อกเล่นๆ มันสวยดีแต่ทำให้โหลดช้า ก็เลยเอาออกซะ เสียดาย :(
- เบื่อสีชมพู พยายามเปลี่ยนเป็นสีแดงแต่ออกมาแล้วดูเหมือนตรุษจีน จนตรอกเข้าก็เลยกลับมาเป็นสีเขียวอีกหน ก็สบายตาดีนะแป๋วแหววว่า
- ตกใจมั๊ยล่ะค่ะ จากดำทะมึนกลายมาเป็นชมพู๊ชมพู เห็นใจแฟนราฟาผู้ชายเหมือนกันค่ะ เข้ามาแล้วคงทำตัวไม่ถูก เอาน่า นะ เปลี่ยนบรรยากาศกันหน่อย ให้เหมือนเดิมตลอดเบื่อกันแย่เลย
แป๋วแหววขอบขอบคุณ เวปแฟนพันธ์แท้ของราฟา vamosrafael.com แฟนๆทั่วโลกที่เป็นสมาชิกของเวปนี้ได้ช่วยเผยแพร่ทั้งรูปและข้อมูล ทำให้แป๋วแหววตามหาบทความเอามาแปลลงในนี้ได้สะดวกขึ้นมากจริงๆ
ตอนนี้ VR.com ปิดไปแล้ว แต่แฟนๆราฟา มีบ้านใหม่แล้วค่ะ บ้านหลังนี้ก่อสร้างและตกแต่งโดย staff เก่าของ VR.com ... เช่นกัน แป๋วแหววขอขอบคุณ บ้านหลังใหม่ vamosbrigade.com (หรือ VB.com) แหล่งข้อมูลทุกด้านของราฟา ขอพึ่งใบบุญต่อนะคะ
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ทำการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความที่ได้แปลไว้ใน blog แห่งนี้ไปใช้ โดยมิได้มีการอ้างอิงถึงที่มาอย่างชัดเจนเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืน ผู้กระทำผิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
ดอกไม้จะบาน
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน
บริสุทธิ์กล้าหาญ
จะบานในใจ
สีขาวหนุ่มสาวจะใฝ่
แน่วแน่แก้ไข
จุดไฟศรัทธา
เรียนรู้ ต่อสู้มายา
ก้าวไปข้างหน้า
เข้าหามวลชน
ชีวิตอุทิศยอมตน
ฝ่าความสับสน
เพื่อผลประชา
ดอกไม้ บานให้คุณค่า
จงบานช้าๆ แต่ว่ายั่งยืน
ที่นี่ และที่อื่นๆ
ดอกไม้สดชื่น
ยื่นให้มวลชน...
จิระนันทน์ พิตรปรีชา
ฟังเพลง ... คลิ๊กที่นี่
|
|
   
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
อิอิอิ