ตั้งแต่แต่งงานมาก็ไม่ได้ทำงานอะไรอีกเลย ขายของก็ไม่ได้ขาย รู้สึกไม่มั่นคงยังไงก็ไม่รู้ ยิ่งวันๆได้อ่านเจอในพันทิปเรื่องปัญหาครอบครัว สามีทิ้งลูกเล็ก เมียไม่ได้ทำงาน โอ้ว!!! แล้วจะเอาอะไรเลี้ยงลูกละเนี้ย

ดังเขาว่า ยามรัก น้ำต้มผักก็ว่าหวาน ยามหมดรักกินน้ำตาลก็ว่าขม อ่านในพันทิปมากๆจิตตก ลองคิดดูแต่งมาอยู่นอก ถ้าปั๋วทิ้งขึ้นมาหรือไปมีน้อย ไปไม่เป็นเลยนะ

นี้ลูกหลับก็มานั่งๆคิดๆๆๆทำอะไรได้บ้าง นี้เราอยู่จีนก็เอาของจีนไปขายล่ะกัน แต่ขายใครอ่ะ เปลี่ยนมาเป็นทำขนส่งล่ะกัน เฮ่อชีวิตเหนื่อยแท้ หาขนส่งถามราคากันให้วุ่น เวลาจะทำงานก็ทำได้แค่ตอนลูกนอน พอน้องตื่นหน้าที่หลักเราคือ ลูก อย่าให้ใครมาว่าได้ เราต้องเลี้ยงลูกออกมาให้ดี ลูกจะดีจะเลวก็อยู่ที่เรา สู้โว้ย!!

เข้าเรื่องกลุ้มใจ อุตส่าติดต่อทุกอย่างได้แล้ว แต่จะทำยังไงให้คนเห็นร้านเราอ่า ร้านเราเพิ่งเปิดมาไม่นาน ถึงจะมีบริการให้ลูกค้ามาบ้างแต่เราไม่เคยเอามาโพสไว้ในเว็บเลย จะมีคนเชื่อถือเราไหมเนี้ย เศร้า

ยังดีที่ตอนนี้สามียังไม่เป็นอื่น ยังคอยดูแล เทคแคร์ เราแม่ลูกอย่างดี ขออย่าให้เปลี่ยนไปเล้ย สาธุ