28. ลูกนอนกับพ่อแม่ เป็นสิ่งดีที่พึงปฏิบัติ
เช่นเดียวกับเรื่อง อุ้มติดมือ เรื่อง นอนกับแม่ นี้เป็นสิ่งที่คนสมัยก่อนถือว่าไม่ควรทำ แน่ละมันอาจจะเป็นปัญหาถ้าเด็กเป็นเอามากถึงขนาดที่ว่า ถ้าไม่มีพ่อแม่นอนอยู่ข้างๆแกจะไม่ยอมนอนเอาเสียเลย แต่เด็กที่เป็นปัญหาถึงขนาดนี้ผมก็ไม่เคยได้ยิน ตรงกันข้าม ถ้าหากคำนึงถึงประโยชน์ในด้านการพัฒนาการทางสติปัญญาและอุปนิสัยที่ดีของเด็กแล้ว การนอนกับพ่อแม่กลับมีความหมายในด้านดี
เหตุผลประการหนึ่งคือ แม่มีงานยุ่งทั้งวันจึงไม่ค่อยมีเวลาคุยกับลูกตามสบาย แต่อย่างน้อยที่สุดในช่วงเวลาที่ลูกเข้านอนจนกระทั่งจะหลับนั้น แม่อยู่คุยกับลูกอย่างใกล้ชิดได้
เหตุผลประการหนึ่งคือ ช่วงเวลาก่อนหลับนี้ เป็นช่วงที่เด็กอยู่ในภาวะจิตใจที่สงบและยินดีรับฟังทุกสิ่งทุกอย่าง เวลาเช่นนี้แทนที่แม่จะนอนอยู่ข้างๆลูกเฉยๆ หรือตัวแม่ชิงหลับครอกไปเสียก่อน แม่น่าจะร้องเพลงกล่อมลูก เล่านิทานให้ฟัง หรืออ่านหนังสือให้ฟัง ซึ่งการทำเช่นนี้แม่คาดหวังได้เลยว่าจะมีอิทธิพลอย่างใหญ่หลวง
ตอนกลางคืนเป็นโอกาสที่ดีที่พ่อซึ่งตอนกลางวันไม่อยู่บ้านใช้เป็นช่วงเวลาสร้างความสัมพันธ์กับลูก
อาจารย์เซจิ คายะ (Seiji Kaya) อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยโตเกียวเล่าให้ฟังว่า ท่านอ่านหนังสือให้ลูกฟังก่อนนอนบ่อยๆ บางครั้งท่านอ่านในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น และลูกก็ทำท่าจะหลับ แต่พอหยุดอ่านปรากฏว่าลูกยังฟังอยู่ซึ่งเรื่องอ่านหนังสือก่อนนอนนี้ท่านมาคิดได้ในภายหลังว่าเป็นสิ่งที่ดีมาก
ไม่นานมานี้ ที่ประเทศรัสเซียมีการวิจัยอย่างจริงจังเรื่องการเรียนรู้ระหว่างหลับ ปรากฏว่าถ้านำข่าวสารต่างๆมากรอกหูคนซึ่งอยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่นเต็มที เขาจะจำได้โดยไม่รู้ตัว ทฤษฏีนี้ชี้ให้เห็นว่า ช่วงเวลาก่อนนอนของเด็กนั้น ถ้าเราใช้ให้ดีอาจให้ผลอย่างเกินคาด