My Journey Locker

สบายดีหลวงพระบางวังเวียง

ก่อนเดินทาง





ตอนแรกช่วง 4-10 ธค 50 นี้ว่าจะไปโกตาคินาบาลู และเนื่องจากเป็นทริปปีน เขา เดินเหนื่อยเลยไม่มีใครประสงค์จะไปด้วยเลยว่าจะไปเอง แต่พี่โบว์ travelmate เจ้าเก่าของเติ้ลก้อมาชวนว่าพี่โบว์ย้ำกะเพื่อนจะไปหลวงพระบาง แต่เพื่อนพี่โบว์ไม่ว่างแล้ว ก้อเลยเหลือเจ๊คนเดียว แกบอกว่าแค่มีเพื่อนไปคนนึงแกก้อจะไป ด้วยความไม่เคยไป เลยคิดว่ามันก้อน่าสนใจดีเหมือนกันเลย ยกเลิกที่จองไปโกตาคินาบาลู ตัดสินใจไปกะเจ๊โบว์สองคน แถมโกหกแม่อีกต่างหาก ว่าไปกันหลายคน เพราะถ้าบอกว่า backpack ไปกันเองสองคนแม่อาจไม่ให้ไปได้ ทั้ง ๆ ที่ช้านก้อเคยไป back pack ฝรั่งเศสกะไอ้แอนสองคน นี่นา แต่เอาเป็นว่า ไม่กล้าบอกแม่เพราะเที่ยวบ่อย จนแม่เริ่มไม่ค่อยจะพอใจแระ แต่ไง พี่โบว์บอกว่าเพื่อนเยอะแน่นอนเพราะดูในเวปใคร ก้อจะไปหลวงพระบาง



วันเดินทาง

ออกจากข้าวสาร คืนวันที่ 4 กว่าจะไปถึงข้าวสารนานมาก รถติดคนไปดูไฟ ลงจาก taxi เดินแบกเป้ข้ามสะพานฝ่านฟ้ามาโบกตุ๊ำก ๆ ให้ไปส่งข้าวสาร ต่อมันซะเหนื่อยมันคิดสี่สิบแหนะ แถมยังไม่ถึงข้าวสารดีมันบอกให้ลงเพราะรถติด ไม่ได้หรอก ช้านต้องกวนตุ๊ก ๆ ก่อน ไม่ลงเพราะยังไม่ถึงข้าวสารรออีกไฟแดงได้ไม่เห็นนานเลย เด็กขับตุ๊ก ๆ มันเป็นวัยรุ่นใจร้อน พยายามชี้ให้ดูว่าตรงโน้นหน่ะถนนข้าวสาร ไม่อยากจะบอกมันเลยว่ารู้เรียนสตรีวิทย์มา 5 ปีจะไม่รู้ได้ไงว่าตรงไหนฟระแต่จะไม่เดินอ่ะกระเป๋าหนัก เอาเป็นว่าถึงที่หมายก้อกินข้าวไข่เีจียวแล้วก้อไปขึ้นรถ Coach ที่จอดตรงสลากกินแบ่ง ราคาพันนึงไปถึงวังเวียงเลย ต้องเล่าความประทับใจของ รถนี้หน่อยเพราะ 90 เปอร์เซนต์เป็นฝรั่งแต่น้องเด็กรถมันในเราสองคนกับพี่คนไทยอีกสามคนขึ้นก่อนไปเลือกที่นั่งก่อนฝรั่ง เกิดมาไม่เคยพบเจอคนไทยบริการคนไทยก่อนฝรั่ง มี service mind ก่าแอร์การบินไทยบางคนอีก (โดนแอร์ดุบ่อยอ่ะระบายนิดนึง) นั่งหลับไปจนเช้าหนองคายเลย แล้วรถเค้าก้อไปส่งที่ด่าน จากนั้นมีรถลาวมารับไปเวียงจันทร์ตัวเมืองใกล้มาก ประมาณ ครึ่งชั่วโมงถึง แล้วก้อไปเปลี่ยนรถอีกที ที่ เวียงจันทร์ไป วังเวียง กว่าจะมาถึงวังเวียงได้ ประมาณ บ่ายสอง ตุ๊ก ๆ จากท่ารถเค้าว่าไม่คิดเงินค่าตุ๊ก ๆ ถ้าไปนอน ที่พักเค้าคืนละสองร้อยก้อเลย เอาว่ะคืนละสองร้อยมีห้องน้ำในตัว จากนั้นก้อเช่าจักรยานถีบคันละ หนึ่งยูเอสดอลล่าห์ สำรวจทั่ววังเวียง เจอ smile bar ริมน้ำวิวสวยที่สุดในเมืองเลย ล่ะ เลยไปนั่งจิบเบียร์เล่นริมน้ำแล้วค่อยมาทำงานก่อน นอนอีกนิดหน่อยที่ internet cafe



วันที่สองที่วังเวียง


เช่ามอไซค์มาขี่แต่พี่โบว์ขี่นะ ไปเที่ยวถ้ำจัง ถ้ำปู่คำ เจอพี่สามสาว กินส้มตำ กัน เจ๊สามคนเรียกเติ้ลว่า พี่อ่ะ แต่เด๋วไปเจอกันที่หลวงพระบางอีกที เพิ่งรู้ว่าเค้าเป็นพี่เราอ่ะ ไปดูที่ ๆ นั่งท่องเที่ยวโดดน้ำแต่ไม่ได้โดดอ่ะเพราะขี้เกียจอ่ะแล้วก้อไปเล่นน้ำ ตอนเย็น วันนี้กลับบ้านเร็วหน่อย มานั่ง ๆ จัดกระเป๋าอาบน้ำ แต่ แล้วก้อทนไม่ได้กับเสียงเพลงจะบาร์เกาะกลางน้ำใกล้ๆ ที่พัก เลย พุ่งไป ดูซะหน่อย เป็นบาร์รอบกองไฟ เหมือนเดิมคือ 90 เปอร์เซนต์เป็นฝรั่ง ไปนั่งซื้อเหล้าแบบ ผสม วอดก้ายี่ห้อลาว กระป๋อง bucket นะ ไม่ใช่ can นึง กินส่วนใหญ่คนเดียวเพราะพี่โบว์จิบไปนิดนึงมี ดีเจแล้วก้อมีคนลาว แดนซ์นิดหน่อยตอนไปนั่งก้อได้คุยกะคน Holland และ คนลาว เล่าประสบการณ์ให้ฟังส่วนใหญ่คุยไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เพราะค่อนข้างเมา อ่า แต่สนุกดีนะถ้าได้มีโอกาสไปวังเวียงอย่าลืมไป smile bar บรรยากาศดี จริง ๆ พี่โบว์ดูจะประทับใจมาเพราะบอกประทับใจหลายครั้ง ส่วนเติ้ลน่ะถ้าได้กินเหล้าก้อหนุกท้างน้านแหละ

วันที่สาม วังเวียงหลวงประบาง



วันนี้ไม่ค่อยมีอาไร อ่ะ เพราะ นั่งรถซะส่วนใหญ่ จนเมารถเลย ลงจากรถแล้วเลยหน้าตาอารมณ์เสีย สุด ๆ เดินหาที่พัก ไปเรื่อย ๆ ก้อเลยได้เจอกะพี่อรรถคนที่เจอกันที่วังเวียงตอนเล่นน้ำพี่เค้าเลยช่วยเติ้ลกะโบว์หาที่พักอีกแรงได้ guest house ราคาคืนละ 250 บาท เลยตกลงพัก แล้วก้อเดินผ่านร้าน กาแฟ JOMA บังเอิญเจอเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยพี่โบว์เค้ามาเที่ยวกันสองคนถามหาแผนที่จากเค้าเค้าเลยให้ guide book หลวงพระบางมา เราเลยสบายคราวนี้เริ่มเที่ยวแบบรู้ประวัติศาสตร์โบราณสถานบ้างจาก guide book เล่มนี้ เย็นวันแรกขึ้นพระธาตุพูสีเจอพี่อรรถโดยบังเอิญอีกตามเคย อยู่จนได้ถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกดินและหลบหัวผู้คนแทบแย่เสียค่าเข้านะจ๊ะพระธาติพูสี 20000 กีบ คืนนี้นอนเร็วเพราะเตรียมตื่นเช้าใส่บาตรพรุ่งนี้ เจอสามสาว ที่กินส้มตำที่วังเวียงเลยนัดกันไปน้ำตกด้วยกันพรุ่งนี้เพื่อเพิ่มการต่อรองในการเช่ารถ

วันที่สี่ ตักบาตรข้าวเหนียว เที่ยวหลวงพระบาง



เมื่อได้รู้ว่า เค้าไม่ให้เช่าจักรยานในหลวงพระบางเราก้อต้องเดิน เอาล่ะ เช้านี้ตรงตามเป้า ตื่นตีห้า มาตักบาตรโลกกลมตามเคยเจอคนที่เคยเข้าไปถามทางไปตลาดเช้าที่วังเวียงพัก guest house เดียวกันด้วย เค้าก้อเข้ามาทัก แต่เค้าจะออกจากหลวงพระบางคืนนี้แล้วเลยไม่ค่อยได้คุยอาไรมากนัก ตักบาตรที่นี้เค้าใส่แต่ข้าวเหนียวเหมือนแถวอิสานบ้านเราแหละ แล้วคนลาวจะยก อาหารไปตอนสาย ๆเวลาพระส่งสัญญาณก่อนเพล ไปส่งที่วัด อีกที เช้านี้เดินหาพี่เอเพราะ เมื่อคืนโทรติดต่อกันก้อไม่สำเร็จ เดินหาตอนตักบาตร เนี่ยะแหละแหล่งรวมประชากรนักท่องเที่ยวไว้ด้วยกันเจอพี่อรรถอีกแระเช้านี้ ในที่สุดก้อเจอกันจนได้พี่เอแต่ เราสวน ๆ กันอยู่ ก้อเลยไม่มีประแกรมเที่ยวด้วยกันเลย แต่ได้ข้อมูลมาอีกเล็กน้อยว่าต้องไปเที่ยวคลับลาว รำวงเมืองสวา เลยจด ไว้ คืนนี้รับรองไปแน่ เดินไปกินกาแฟร้านประชานิยม ซึ่งนัดกะเพื่อนพี่โบว์ว่าจะเอา guide ไปคืนแต่ว่าเรา ไม่เจอเพื่อนพี่โบว์อ่ะเจอพี่อรรถและเพื่อน ๆ แทน เลยได้เจอกะพี่กัส ซึ่งเจ๊โบว์จำได้ว่า เคยเข้าไปถามทางไปถ้ำปู่คำกะพี่เค้าที่วังเวียงแต่เติ้ลน่ะจะไม่ได้เลย เพราะพี่เค้าไม่ใส่หมวกอ่ะวันนี้ เค้าเลยได้ที กะว่าจะไปเที่ยวน้ำตกกะเรา เลยนัดเจอกันบ่ายโมงที่ไปรษณีย์เหมือนพี่สามสาม พี่จี้ พี่นุช และ พี่ กิฟ เพิ่งรู้ว่าเป็นพี่ เติ้ลตอนมาขึ้นรถตู้เนี่ยะแหละปล่อยให้เค้าเรียกพี่อยู่หลายวัน แล้วเจ๊สามสามก้อ พาพี่อีกสองคนมา share ค่ารถตู้สรุปเหมารวมจ่ายคนละ 125 บาทถูกมากไปน้ำตกกวางสี น้ำสวยเหมือนเอราวัน ลักษณะน้ำตก ใหญ่ เดินขึ้นลงง่าย ๆเหมือนน้ำตกคลองลานบ้านเรา เป็นน้ำตกหินปูณน้ำเลยเป็นสีเ่ขียว จากนั้ำนรถตุ้ที่เช้าไปน้ำตกก้อตระเวณไปอีกหลายวัดจนค่ำแวะไปกินส้มตำแล้วนัดกันไปรำวงเมืองสวา แต่เจ๊สามสาวแกไม่ไป อ่ะ เลยเหลือพี่สามหนุ่มแล้วก้อเติ้ลกะโบว์บอกได้คำเีดียวประทับใจใครได้ไปขอให้ไป ดูน้า ปิดห้าทุ่ม





วันที่ ห้าวันสุดท้ายที่หลวงพระบาง



วันนี้หลังจากตัดสินใจเรื่องการเดินทางกลับได้ ว่าขึ้นเครื่องตรงจากหลวงพระบาง กลับ กทมเลยเนื่องจากไปถามสำรวจค่าเครื่องมาหลายคน เจ๊สามสาวกลับ ลาวแอร์ พี่ที่มีสามีเป็นออสซี่กลับลาวแอร์ พี่กัส กลับ บางกอก แอร์ พอไปคุยกะเอเจนซี่ เราได้ตั๋วถูก ก่าลาวแอร์ แล้วกลับบางกอก แอร์ ประเหมาะ เจอพี่กัส fligh เดียวกันพอดี ตอนแรกว่าจะนั่งรถนอนกลับเย็นวันที่ห้าไปเช้า ที่เวียงจันทร์แล้วต่อรถไปอุดรแล้วโทรไปหาวินัดที่รักเพื่อติดรถมันกลับกทม แต่ นะ พี่โบว์ดูจะเหนื่อยกลับเส้นทาง หลวงพระบางเวียงจันทร์ที่กินเวลาประมาณ เก้าชั่วโมงแล้วรถที่ลาวมันขับช้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก และไม่เปิดแอร์เพราะกลัวเปลืองน้ำมัน วันสุดท้ายในหลวงพระบางก้อเก็บวัด สำคัญที่เหลือจนหมด ถ่ายรูปไปประมาณ เก้าร้อยกว่ารูป เมืองหลวงพระบางสวยมาก สมเป็นมรดกโลกสะอาด บ้านเรือนสวยแล้วก้อ มี gallery เยอะมาก ติส กันทั้งเมืองเลย

กลับถึงเมืองไทยเย็นวันที่ 9 ธันวา วันเกิดไอ้น้ำเลยโทรไป happy birthday มัน แต่วันนี้ มีข่าวร้ายคือน้องบิ๊กดีทูบี ได้ เสียชีวิตแล้ว แม่ยก บอยแบนด์อย่างเติ้ลเลยซึมไปเลย น้องเพิ่งอายุครบ 25 ได้แค่เจ็ดวันเอง

เป็นอันว่าจบ ทริป ลาวเหนือ เท่านี้ ไว้ทริปหน้า มาเล่าอีกจ้า




Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2551 15:57:06 น. 6 comments
Counter : 909 Pageviews.  

 
อูย... อยากไปอยากไป ต้องไปให้ได้ก่อนที่อะไรๆ ที่หลวงพระบางจะเปลี่ยนไป แต่เวลาว่างมันหายากซะจริง


โดย: ภูสูง วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:39:31 น.  

 


โดย: นายแจม วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:19:46 น.  

 
อยากกลับไปเที่ยวอีกจังเลย


โดย: PaYoonNoy วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:35:40 น.  

 
มีเบอร์ติดต่อรถ coach ที่ถนนข้าวสารมั้ยคะ อยากไปมั่ง


โดย: NooNee IP: 58.8.88.108 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:16:06 น.  

 
มีเบอร์ติดต่อรถ coach ที่ถนนข้าวสารมั้ยคะ อยากไปมั่ง


โดย: NooNee IP: 58.8.88.108 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:16:07 น.  

 
ไม่มีเบอร์ค่ะ แต่ แนะนำให้ไปเดินข้าวสาร ทุกร้านที่เป็นเอเจนซี่ขายตัว รถ coach ไปหลวงพระบางค่ะ แต่ราคาต่าง ๆ กัน ต่อรองให้ถึงที่สุดค่ะ เพราะตอนไปเพื่อนเป็นคนติดต่อค่ะ ถามเค้าแล้วเค้าทิ้งเบอร์ไปแล้วค่ะ


โดย: nutle วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:52:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nutitle
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add nutitle's blog to your web]