Group Blog
 
All blogs
 
+++รักแต่ละทีไม่มีบังเอิญ+++













รักที่เกิดจากการสบตาครั้งแรก เป็นรักที่ลึกลับที่สุด
และอาจทำให้มนุษย์เจ้าเหตุผลหลายคนจำต้องคิดถึง
สิ่งไร้เหตุผลต้นปลาย หรือไม่ก็จำนนให้กับความเชื่อเรื่อง 'ต้นเหตุที่ถูกลืม'
เช่นอดีตชาติ เพราะความรักชนิดนี้อาจพาไปสู่การร่วมอยู่กินตลอดชีวิต
เพียงด้วยความรู้สึกตั้งแต่แรกพบว่า 'คนนี้คู่เรา' และพบ
ในนาทีสุดท้ายยามตายจากกันว่า 'อย่างนี้ก็มีจริง'
น้ำตาอาลัยและความมั่นใจว่าจะได้พบกันอีก คือบท
สรุปที่ทำให้รักลึกลับชนิดนี้เป็นที่กระจ่างขึ้น





รักที่เกิดจากการเกื้อกูลกันและกัน
เป็นรักที่เริ่มจากความปรองดอง
มีความรู้สึกแสนดี อบอุ่น และสุขสบายภายในรัศมีสายตาของอีกฝ่าย อย่างรู้ว่าจะไม่ทอดทิ้งกัน มีความเสมอกัน
รักชนิดนี้เป็นสิ่งมีที่มาที่ไป และชวนให้เห็นว่าความรักหาใช่สิ่งมหัศจรรย์เกินความเข้าใจ
ปัญหาก็คือชั่วชีวิตคนๆหนึ่ง อาจไม่พบใครที่เต็มใจให้ความร่วมมือเกื้อกูลกันมากพอเลยสักครั้งเดียว




รักที่เกิดจากความใกล้ชิด เป็นรักที่อาศัยการอยู่ด้วยกันบ่อยๆ ใกล้กระแสกายกระแสใจของอีกฝ่ายแล้ว
ไม่รู้สึกขัดแย้ง ไม่เกิดความรังเกียจ หญิงชายที่เข้าข่ายดังกล่าวจะพบว่าเพียงใกล้กายธรรมชาติ
ระหว่างเพศก็ทำงานแล้ว ดึงดูดให้อยากประกบติดกันได้แล้ว รักชนิดนี้อาจดูเป็นจริงเป็นจังและมีตัวตน
จับต้องได้ ต่อเมื่อลองพยายามจับต้องให้มั่นมือ จึงรู้ว่าจริงหรือเก๊แข็งหรือเหลว คงทนหรือละลายเร็วกันแน่




รักที่เกิดจากการคุยถูกคอ
เป็นรักที่นับว่ามีพื้นฐานดีระดับหนึ่ง เพราะการคุยกันถูกคอมักหมายถึงการพูด
กันรู้เรื่อง รวมทั้งมีเรื่องที่สื่อสารแลกเปลี่ยนกันได้แต่การพูดคุยมิใช่ทั้งหมดของการอยู่ร่วมกัน หาก
ความแตกต่างด้านอื่นชวนให้ไม่สนุก เกิดความสนุกจากการคุยอย่างเดียวในระยะยาวจะคุยแล้วสนุก
น้อยลงเรื่อยๆ หรือกระทั่งยิ่งคุยยิ่งเป็นทุกข์ อยากเมินหนีออกไปทุกที





รักที่เกิดจากการคุยแบบไม่เคยเจอตัว
เป็นรักที่มีเสน่ห์วาบหวาม เพราะอาจไม่ต้องยืนพื้นอยู่บน
'โลกความจริง' ใดๆ อาศัยเพียงจินตนาการอันเกิดจากลีลาเจรจาท่าเดียวพอ
ปัจจุบันอินเตอร์เน็ตกลายเป็น 'อีกโลกความจริงหนึ่ง' ที่รักชนิดนี้เกิดขึ้นที่โน่นที่นี่
และอาจพังลงด้วยความหนาวเย็นเพียงเมื่อปรากฏ 'ที่สุดของความจริง' ยามเจอตัวกัน
น้อยนักที่ความจริงกับเรื่องเหนือจริงในจินตนาการจะประจบกันได้สนิท






รักที่เกิดจากความเห็นใจ เป็นรักที่น่าสับสน เพราะคนเรามักแยกไม่ออกว่า
'ความรัก' กับความ 'สงสารมาก' ต่างกันตรงไหน คนบางคนสมควรได้รับการสงสาร
ไม่ใช่เพราะเรียกร้องความสงสาร แต่เพราะเหมือนเป็นคนดีตกยาก
เหมือนลูกหมาลูกแมวน่ารักที่ตุหรัดตุเหร่หาคนเลี้ยงดู เมื่อตรงมาทาง
เราแล้วปฏิเสธ ก็เหมือนใจไม้ไส้ระกำจนชวนให้รู้สึกผิดรุนแรง ไม่อาจทนดูดาย
รักที่มีแต่ความสงสารและเห็นใจอย่างเดียว อาจจบลงด้วยโศกนาฏกรรมในทางใดทางหนึ่ง
ไม่ทางกายก็ทางจิตวิญญาณเพราะในระยะยาวมนุษย์ทุกคนต้องเห็นใจตัวเองก่อนคนอื่น
ไม่อาจทนเสียสละให้กับความน่าสงสารของคนอื่น แล้วปล่อยให้ทั้งชีวิตของตนเต็มไปด้วยความน่าสงสารนานัปการไหว





รักที่เกิดจากความคิดอยากตอบแทน เป็นรักที่มาพร้อมกับความรู้สึกถูกรู้สึกผิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหาก
ตระหนักว่าทางเดียวที่จะตอบแทนคือการมอบความรักความพิศวาสใหักับผู้ทรงพระคุณซึ่งมาสนใจตน
ภาคหนึ่งของความรู้สึกจะถูกต้อง ในขณะที่อีกภาคจะบาดใจและเต็มไปด้วยความ'ผิดปกติ' รักชนิดนี้
เหมือนการหลอกตัวเอง หลอกคนอื่นกระทั่งนานถึงจุดหนึ่งจะรู้ซึ้งว่ารักหลอกเป็นอย่างไร ทรมานใจได้แค่ไหน






รักที่เกิดจากการได้รับความเอาใจใส่ยิ่งยวด เป็นรักที่อีกฝ่ายยอมตนเป็นข้าทาส
ปล่อยให้ตนเอาแต่ใจได้ทุกอย่าง รักชนิดนี้เป็นอารมณ์ใจอ่อนและไม่มีตัวเลือกอื่นที่ดีกว่า
หรือรู้สึกผิดเกินกว่าจะหลอกใช้โดยไม่ให้อะไรตอบแทน ก้ำกึ่งอยู่ในระหว่างการเห็นค่า
กับการไม่เห็นว่าอีกฝ่ายอยู่ในสายตาแม้แต่นิดเดียว รู้เพียงถ้ามีอีกฝ่ายอยู่ ตนจะได้ทุกสิ่งราวเจ้าชายหรือเจ้าหญิง
แต่ก็พร้อมจะเย็นชาหรือเมินหน้าหนีเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพบตัวเลือกอื่นที่คุณสมบัติพร้อมกว่ากัน




รักที่เกิดจากความหลงรูปสมบัติภายนอก เป็นรักที่ปล่อยให้อิทธิพลของรูปร่างหน้าตา น้ำเสียง หรือ
ลักษณะทางกายภาพอื่นๆเข้าครอบงำ รักชนิดนี้ไม่มีหลักค้ำ ไม่มีฐานยืนเลื่อนลอยและต้องออกแรงจน
เลือดตาแทบกระเด็น เพื่อหาเหตุผลสนับสนุนว่าเป็นรักที่สมควรแล้วซึ่งเพียงไม่กี่วันก็อาจพบว่ามันไร้
เหตุผลสิ้นดีกับการรักษาความรักไว้เพื่อความเหนื่อยเปล่ารักที่เกิดจากความติดใจคุณสมบัติเด่น
เป็นรักที่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดและความตรึงใจ อาจจะจากการฟังลีลาการพูด หรือการเห็นความสามารถในทางใดทางหนึ่ง
หรือการพลอยปีติแรงไปกับความสำเร็จรุ่งเรืองส่งกลิ่นหอมหวนขจรขจายของอีกฝ่าย รักชนิดนี้มักขาดๆเกินๆ
เต็มไปด้วยก้าวกระโดด แบบกระโดดมาแล้วกระโดดไป ไม่ค่อยยืนอยู่บนความเข้ากันได้
หลายปีผ่านไปอาจต้องตระหนักว่าความเด่นเป็นแค่เครื่องล่อความสนใจในระยะแรก หาใช่องค์ประกอบแห่งรักในระยะยาวไม่






รักที่เกิดจากการหลงภาพลวงตา เป็นรักที่ยืนอยู่บนมายา ฝ่ายหนึ่งอาจหวังผล
จึงสร้างนิสัยน่ารักน่าใคร่ขึ้นมาล่อตาล่อใจให้หลงติดรักชนิดนี้อาจเรียกแรงทะยานได้ขนาดถูกฉุดให้หัวปักหัวปำ
ยิ่งถลำลึกลงไปในกับดักหรือเหยื่อล่อมากขึ้นเพียงใด หูตาก็ยิ่งมืดมัว เห็นผิดเป็นชอบ
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวมากขึ้นเท่านั้น รู้ทั้งรู้อยู่ในส่วนลึกว่าถูกหลอกใช้
แต่ความคิดก็ถูกดึงให้ปักใจศรัทธาในเรื่องหลอก ขอให้ได้บอกตัวเองว่าอีกฝ่ายรักตน แคร์ตนเท่านั้นพอ
จะยอมบุกน้ำลุยไฟหรือกระทั่งตกนรกทั้งเป็นก็ยังไหว





รักที่เกิดจากความเกลียด
เป็นรักที่ซับซ้อน อาจเริ่มมาจากความเหนื่อยล้าเคยแค้นมาก จ้องจับผิดมาก
ด่ามาก กระทั่งใจผูกอยู่กับอีกฝ่ายอย่างเหนียวแน่นและบีบให้ต้องรู้รายละเอียดของอีกฝ่ายมากขึ้น
เรื่อยๆ จนต้องยอมรับข้อดี แล้วเกิดแรงดันของความอยากขออภัย หรืออยากให้อภัยหรืออยากญาติดีกัน
นั่นเองพลังความเกลียดหรือความแค้นเก่าๆจึงแปรตัวเป็นราคะเพราะไฟโทสะเป็นญาติสนิทกับไฟราคะ
ต่างก็เป็นไฟมืดด้วยกัน มีกิจเป็นการเผาผลาญให้ใจเกิดความร้อนรุ่มเหมือนๆกัน เคยเกลียดแรงแค่ไหน
ก็กลายเป็นราคะแรงแค่นั้น รักชนิดนี้อาจเต็มไปด้วยความไม่ได้อย่างใจ
ระหองระแหง กลับไปกลับมาระหว่างเห็นข้อดีและจับผิดเพ่งโทษ




รักยังมีเหตุอีกมาก แต่บางความรักก็ไม่ใช่ความรัก เช่นรักความรวยนั้น เป็นคนละเรื่องกันกับรักคนรวย
ความรวยอย่างเดียวไม่มีทางเป็นเหตุแห่ง 'ความรู้สึกรักคน' ได้เลย
รักระหว่างหญิงชายจะเกิดจากเหตุอันใด ยืนพื้นอยู่บนบุญบาปแบบไหนก็ตาม ท้ายสุดก็มีฤทธิ์ผูกใจไว้ ไม่
ให้ได้เป็นไทในตนเอง จนกว่าใครจะแสวงหา 'ความรักอิสรภาพทางใจ' และพบกับรักชนิดนั้นจริง จึง
ยุติการสร้างเหตุแห่งทุกข์รูปแบบใดรูปแบบหนึ่งลงเสียได้อย่างถาวร






ถ้ายังไม่มีความรัก


เรารู้แน่ว่าจะต้องทุกข์แบบเหงา


แต่ถ้าจะฝืนมีความรักให้จงได้


เราไม่รู้เลยว่าจะต้องทุกข์แบบไหนแน่















Create Date : 07 ตุลาคม 2553
Last Update : 7 ตุลาคม 2553 9:07:16 น. 3 comments
Counter : 1173 Pageviews.

 


รักยังมีเหตุผลมากมาย
และบางครั้ง .. ไม่มีเหตุผลเลย


โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:13:37:35 น.  

 
เหตุผลขอรัก ไม่มีว่าหมดคร้าฟ


โดย: boyalonejang วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:18:22:01 น.  

 
จริงหรือคะ
ทำไมเรารู้สึกเกลียดความรักจังตอนนี้

โดดเดี่ยวเดียวดายให้มีสุข




ความรักของเราแต่ละคนอาจเริ่มต้นจากการพบกันโดยบังเอิญ
มีเพื่อนแนะนำให้รู้จักกันตอนไปงานเลี้ยง งานวันเกิดเพื่อน
ทำงานที่เดียวกัน หรือรู้จักมักคุ้นกันตั้งแต่ยังเด็ก ฯลฯ

ไม่ว่าเราจะพบเจอกันด้วยเหตุการณ์แบบไหน
การเริ่มต้นของความรักก็มักเริ่มจากความสุขและความงดงามเสมอ
มีความทรงจำและความประทับใจในกันและกันจนต้องสานสัมพันธ์ต่อ
ทำความรู้จักตั้งแต่ผิวเผินจนมาเป็นคนรักกันในที่สุด

แต่ใครจะไปรู้ว่าความรักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร
ไม่ว่าจุดเริ่มต้นจะเป็นเช่นไร สุดท้ายก็มีแต่ความเศร้าอยู่ดี
แม้เราจะพยายามทำใจให้ยอมรับกับความไม่แน่นอนบ้างแล้วส่วนหนึ่ง
แต่เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ก็ไม่มีใครห้ามน้ำตาไม่ให้มันไหลได้เลยสักคน

ความรักนั้นมักถูกมองว่าเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิต
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทุกคนจะให้ความสำคัญกับมันมากเป็นพิเศษ
และพยายามสืบเสาะหาใครคนนั้นที่จะมาเป็นคู่ชีวิต
เพื่อที่จะมาร่วมสร้างความสุข เสียงหัวเราะ มอบรอยยิ้ม
มอบสิ่งดีๆ ให้แก่กัน สร้างอนาคตที่สดใส
ใช้วันคืนและแบ่งปันความสุขความทุกข์ที่มีร่วมกัน

เมื่อถึงวันนั้นเราจึงต้องพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้มันอยู่กับเราไปนานๆ
แต่ความรักมันก็เหมือนเรื่องอื่นๆ ในชีวิตที่เราได้แต่ทำให้ดีที่สุดเท่านั้น
รักกันให้ดีๆ ทำแต่สิ่งดีๆ พูดแต่สิ่งดีๆ มอบแต่สิ่งดีๆ ให้คนที่เรารัก

แต่มันจะลงเอยอย่างไรก็เป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่อาจกำหนดผลได้
จะสมหวังหรือผิดหวังก็เป็นเพียงสิ่งที่สามารถจะเกิดขึ้นได้ทั้งสองทาง
เราคงไม่อาจไปทัดทานอะไรได้

หากเขาเป็นคนที่ใช่...สุดท้ายมันก็คือใช่
แต่หากเขาไม่ใช่...จะยื้ออย่างไรก็คงอยู่กับเราได้ไม่นานนัก
กับคำถามที่ว่าความรักมักเริ่มต้นด้วยความสุข และจุดจบจะต้องเศร้า
จึงไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป. . .
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้กับคนที่ยังสับสนในความรักนะคะ
และก็หวังว่าทุกอย่างเราจะผ่านไปได้ด้วยดี
เพราะความรู้สึกของเราตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเรื่องราวทั้งหมดนี้เท่าไหร่นัก

รักษาสุขภาพและดูแลตัวเองด้วยนะคะ

รักเสมอ เจน (ภายใต้)


โดย: ภายใต้ วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:12:36:57 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

จะสามห้า
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




.....ก็ได้แต่ฝันไป

ไม่กลายเป็นจริงสักที....

....ก็ได้แต่รอทั้งปี

และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร....

อยากมีคนรัก ....

คนมีรักมันเป็นแบบไหน....

......คนอย่างฉันมันยังไม่เคยเข้าใจ

บอกก็คงไม่รู้....

..... ดีแค่ไหนก็คงไม่รู้

คงต้องหาซักคนมาเป็นเนื้อคู่

......อยากมีคนรัก

คนคนนั้นเค้าอยู่ที่ไหน....

คนอย่างฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่...

กว่าจะเจอ..

คนที่ฝัน...

คนที่มาเติมให้ใจของฉันมันเต็มสักที....



Friends' blogs
[Add จะสามห้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.