Group Blog
 
All blogs
 
กลิ่นแก้วกลางใจ ตอนที่ 10


ก ลิ่ น แ ก้ ว ก ล า ง ใ จ


บทประพันธ์ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
กมลชนก ยวดยง เรียบเรียงจากบทโทรทัศน์



ตอนที่ 10


“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู...แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู...”
พระพายร้องเพลงอวยพรวันเกิดเบาๆอยู่หน้าเยลลี่รูปดาวที่มีเทียนเล็กๆปักอยู่ เธอจำได้ดีว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณแม่เมษา ถึงเธอจะโทรศัพท์หาหล่อนไม่ได้ แต่ก็ยังมิวายส่งใจไปถึง

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู...”
พระพายก้มลงเป่าเทียน ยิ้มกว้าง
“สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณแม่...พระพายคิดถึงคุณแม่ที่สุดเลย”

แต่หญิงสาวที่พระพายรักนักหนามิได้ถวิลหาเธอเลยสักนิด เมษาฉลองวันเกิดด้วยการตัดขาดจากโลกภายนอก ขังตัวเองอยู่กับภาพอรชุนในห้องทั้งวัน

เมษาแบ่งเค้กวันเกิดของตัวเองส่งให้สามี
“วันเกิดของฉัน เลี้ยงเฉพาะเราสองคน แค่สองคนเท่านั้น ... เค้กส้ม ทานกับชาจีน พอใช้ได้ไหมคะที่รัก “

เมษาเงียบไป เหมือนตั้งใจฟังอะไรบางอย่าง
“ อะไรนะคะ คุณทานไม่ได้เหรอ “ หล่อนแปลกใจ สามีของหล่อนเป็นอะไรไป แต่เมื่อหล่อนเห็นรอยกรีดที่คอที่หล่อนเคยทำไว้ก็นึกออก

“จริงสินะ คุณไม่สบาย คอเจ็บ ช่วยไม่ได้ค่ะ คุณอยากเกเรทำไม นังเมียน้อยนั่น คุณรักมัน มีลูกกับมัน ทิ้งฉันไว้ให้อยู่บ้านคนเดียว คุณทำกับฉันเอง คุณก็ต้องได้รับผลของมัน ! “

ดวงตาเมษาแข็งกร้าว ก่อนจะอ่อนโยนลงอีกครั้ง หล่อนยิ้มหวานปลอบประโลม
“ไม่เป็นไรนะคะ ฉันกำลังให้คนเอาภาพคุณมาเปลี่ยนใหม่แล้ว ...”

“ออด..”
เสียงกริ่งประตูบ้านเมษาดังขึ้น พนักงานจากร้านถ่ายภาพนำกรอบใส่ภาพอรชุนที่เมษาสั่งไว้มาส่งให้พร้อมๆกับจิตตาที่มาหาเมษาพอดี อะไรจะบังเอิญเช่นนี้ !

เป็นโชคดีของเมษาที่เด็กในบ้านเปิดประตูให้จิตตาเลี้ยวรถเข้ามาก่อน จิตตาจึงคลาดกับรูปภาพของอรชุนผู้เป็นสามี

“บ้านคุณเมษานี่สวยดีนะ” จิตตาที่ลงจากรถแล้วเดินดูไปรอบบริเวณอดชมไม่ได้ เธอเพิ่งเคยมาที่บ้านเมษาเป็นครั้งแรก

“ไม่สวยได้ยังไงคะ สามีคุณเมษาเป็นสถาปนิกนะคะ” สาวใช้คุยให้จิตตาฟัง เธอนิ่งไป
เล็กน้อย
“สถาปนิก…”

จิตตาบอกไม่ถูกว่าเหตุใดจึงรู้สึกคิดถึงอรชุนขึ้นมา สาวใช้มองหน้าจิตตาอย่างแปลกใจ
“ค่ะ มีอะไรหรือคะ”
“อ๋อเปล่าจ๊ะ...ไม่มีอะไร “

จิตตาตัดใจ พยายามไม่คิดอะไร เข้าไปนั่งรอเมษาภายในบ้าน สาวใช้อีกคนถือกรอบรูปที่ใส่ภาพอรชุนเข้ามาวางพาดไว้ที่มุมหนึ่งของห้อง โดยหันหน้าเข้าหาข้างฝา

“รูปสามีคุณเมษาที่เสียไปแล้วน่ะค่ะ ” สาวใช้หันบอกกับจิตตา “เดี๋ยวอิฉันไปหาน้ำหาท่ามาให้นะคะ”

จิตตามองตามสาวใช้ที่เดินออกไป เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมวันนี้เธอคิดถึงอรชุนนักหนา คงเป็นเพราะอาชีพสามีของเมษาที่ทำให้จิตตาสนใจ เธอเดินเข้าไปใกล้ภาพของอรชุนที่พิงไว้ เอื้อมมือจะไปพลิกให้เห็นหน้าคนในกรอบรูป แต่แล้วจิตตาก็ต้องชะงักเมื่อเสียงเมษาดังขึ้น

“หยุดนะ คุณจะทำอะไร ถอยออกมาเดี๋ยวนี้ ! “
เสียงที่กราดเกรี้ยวของเมษาทำให้จิตตาตกใจ
“เอ้อ ฉันขอโทษ คือว่า….”

เมษาเดินเข้าไปขวางหน้าภาพอรชุนราวกับจงอางหวงไข่ หล่อนยังแก้แค้นจิตตาไม่สาแก่ใจ จะให้จิตตารู้ว่า แท้จริงแล้วอรชุนเป็นสามีหล่อนไม่ได้เด็ดขาด เมษาตั้งคำถามใส่จิตตาเป็นชุด

“ทำไมคุณไม่บอกว่าจะมาที่บ้าน จู่ๆก็โผล่มา คุณสงสัยอะไรฉัน คุณคิดจะทำอะไร คุณ
คิดจะสืบความลับฉันหรือไง !! “

จิตตาชักหงุดหงิดใจกับคำพูดของเมษา เธอยื่นกล่องของขวัญวันเกิดและขนมเค้กที่เตรียมมาเซอร์ไพร์สให้เมษาทันที

“นี่ของขวัญวันเกิด...แล้วนี่ก็เค้ก ฉันแค่อยากเซอร์ไพร้สคุณก็เท่านั้นเอง แต่ถ้าคุณมองว่าดิฉันต้องการสืบความลับ ก็ช่วยไม่ได้”

เมษารู้สึกตัว ได้สติทันที เมื่อกี้หล่อนโวยวายเกินไป จิตตามองเมษาอย่างไม่เข้าใจ

“คุณเป็นคนแปลก บางครั้งก็ดีแสนดี บางครั้งก็มีมุมลึกลับที่ใครๆเข้าไม่ถึง อย่าคิดมากนักสิคะ ฉันแค่อยากตอบแทนคุณก็เท่านั้นเอง “

“ เอ้อ...คือ...” เมษาจะอธิบาย แต่จิตตาไม่ฟัง

“ส่วนความลับอะไรของคุณนั่น ฉันอาจจะไม่อยากรู้ก็ได้ เอาเป็นว่าวันนี้ฉันขอโทษ แล้วทีหลังจะไม่มาที่นี่อีก “

จิตตาพูดจบก็เดินออกไปด้วยความโกรธ เมษาเรียกไว้แต่ไม่เป็นผล หล่อนกลุ้มใจ ความใจร้อนทำให้หล่อนขาดสติ ความสัมพันธ์ของจิตตากับเธอดูเหมือนจะไม่ราบรื่นเสียแล้ว...

------------------------------------------------------

ที่บ้านกลิ่นแก้ว
หลังจากไม่มีรถเข็นแล้ว ชีวิตอัสนีเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง พระพายพยายามสอนให้อัสนีช่วยตัวเอง ใช้ชีวิตอย่างคนพิการเต็มรูปแบบ เลิกขอความช่วยเหลือแต้มตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเสียที

พระพายสอนเขาให้ฝึกใช้ไม้เท้า ฝึกเดินนับก้าว เริ่มจากเตียงไปยังห้องน้ำ ....จากห้องน้ำไปยังประตูห้องนอน...จากประตูห้องนอนกลับมาที่เตียงนอนอีกครั้ง อัสนีจำใจทำตาม

“หนึ่ง...สอง..สาม...สี่...สี่ก้าวจากประตูห้องน้ำ ตอนนี้คุณยืนอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ล้างมือแล้วค่ะ”

พระพายพาอัสนีมาหัดช่วยเหลือตัวเองในห้องน้ำ เธอจับมือเขาให้แตะสิ่งต่างๆ

“ต่อไปนี้เราจะวางของให้อยู่ที่เดิมทุกวัน นี่ค่ะสบู่อยู่ทางขวาของก๊อกน้ำ แปรงสีฟันอยู่ทางซ้าย ส่วนผ้าเช็ดตัวคุณ....” พระพายส่งผ้าเช็ดตัวให้อัสนี

“ นี่ค่ะฉันไปรอข้างนอกนะคะ”
พระพายหันหลังกลับจะเดินออกไป แต่ก็ถูกอัสนีดึงมือไว้

“เดี๋ยวสิ บอกแต่ตำแหน่งก๊อก สบู่ อะไรก็ไม่รู้ แล้วฝักบัว อ่างน้ำล่ะอยู่ตรงไหน เธอจะทิ้งให้ฉันอาบน้ำเองเหรอ นี่ครั้งแรกของฉันนะ เธอต้องอยู่ช่วยฉันก่อนสิ”

พระพายหน้าแดง ถึงเธอจะเป็นพยาบาล แต่ก็ยังไม่เคยอาบน้ำให้คนไข้ชายคนใด พระพายปฏิเสธอัสนีอย่างเกรงใจ

“แต่ฉันว่า...เดี๋ยวฉันไปตามแต้มมาช่วยคุณดีกว่านะคะ”
อัสนีไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ

“อะไรกัน ไหนคุยว่าเก่งนักเก่งหนา อยู่สอนฉันอาบน้ำ มันยากเย็นนักรึไง “

อัสนีเจ้าเล่ห์ แกล้งลีลา ตีหน้าเศร้า เขาบอกตัวเองว่าต้องการแกล้งเธอ จะมีโอกาสไหนสามารถแกล้งยายจุ้นจ้านได้สนุกเท่านี้อีก

“ฉันไม่ฝืนใจเธอก็ได้ ถ้ารังเกียจคนพิการอย่างฉันนักล่ะก็...”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ”

อัสนีตาโตดีใจ ถอดเสื้อตัวเองออกทันที
“งั้น...เราไปอาบน้ำกัน”

พระพายหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก พอเห็นเขาจะถอดกางเกงออกก็รีบห้าม
“ดะ...เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยว “

พระพายรีบเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมท่อนล่างของอัสนีไว้ พร้อมเบือนหน้าหนี อัสนีแกล้งจับตัวพระพายไว้เป็นการพยุงตัวไม่ให้ล้ม กว่าพระพายจะพาเขาไปนั่งในอ่างอาบน้ำได้ก็เล่นเอาเหงื่อตก เขาออกคำสั่งกับเธอทันที

“เอ้า ขัดขี้ไคลให้ฉันหน่อยสิ ฉันคันจะแย่แล้ว”
พระพายหน้าบึ้ง

“ไหนคุณบอกจะให้ฉันสอน แล้วมาใช้ฉันทำไม”
“ก็ฉันทำไม่ถึง ช่วยสามีหน่อยนะ..ภรรยาสุดที่รัก “

อัสนีอ้อนด้วยน้ำเสียงยียวน พระพายถอนใจ จำใจนั่งลงข้างๆขัดหลังให้อัสนีอย่างกล้าๆกลัวๆ คอยหันหนีตลอดเวลา อัสนีหัวเราะชอบใจ

“นั่น...อย่างนั้นแหละ ออกแรงกว่านั้นหน่อยสิ…อืม ถูข้างหน้าให้ด้วยได้ไหม”
เขาทำท่าจะกลับตัวมาเผชิญหน้ากับเธอจริง พระพายตกใจ โวยวาย

“อ๊าย คนบ้า อย่าหันมานะ”
อัสนีหัวเราะร่า อารมณ์ดีที่ได้แกล้งพระพาย

“เอ้าไม่หันก็ไม่หัน ถูแรงๆหน่อยสิ ทางขวาหน่อย อย่างนั้นแหละ...มีความสุขจริงจริ๊ง มีเมียก็ดีอย่างนี้นี่เอง มีความสุขจริงโว้ย! “

พระพายมองค้อนอัสนีที่ทำท่ามีความสุขเสียเต็มประดาอย่างหมั่นไส้ ขัดขี้ไคลให้อัสนีไปเรื่อยด้วยสีหน้าจำยอม

เมื่ออาบน้ำเสร็จ เธอก็ช่วยเขาแต่งตัว พร้อมแนะนำเรื่องการแต่งตัวให้ในคราวเดียว อัสนีอดที่จะรู้สึกแปลกใจไม่ได้ที่ไฮโซอย่างอาโปดูแลเขาได้ดีเกินคาด

“ไฮโซอย่างเธอเรียนรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง”
พระพายอึกอัก หาทางแก้ตัว

“ เอ้อ...คุณแม่จิตตาบังคับให้ฉันอ่านเพื่อมาดูแลคุณ …หิวหรือยังคะไปทานข้าวกันไหม” เธอรีบเปลี่ยนเรื่องคุยพร้อมจะเดินหนี แต่แล้วก็ถูกอัสนีรวบตัวไว้ พระพายยืนตัวแข็ง

“ฉันไม่หิวข้าว แต่หิวอย่างอื่นมากกว่า...” อัสนีก้มลงกระซิบกับพระพาย
“นี่คุณ!” พระพายขืนตัว หันขวับไปทำหน้าดุใส่เขา

ด้วยความใกล้ชิด กลิ่นกายของพระพายทำให้อัสนีอดที่จะสูดกลิ่นหอมอ่อนๆนั้นไม่ได้
“ตัวเธอหอมจัง ฉันบอกเธอรึยังนะว่ามือเธอนุ่มมากๆด้วย”

“ คุณอัสนี ปล่อยฉันเถอะค่ะ” พระพายเสียงสั่น อัสนีกลั้นยิ้ม เขาดีใจที่แกล้งพระพายได้

อัสนีแกล้งกระชับกอดให้แน่นเข้าไปอีก
“ ถ้าฉันรู้ว่าแต่งงานแล้วดีอย่างนี้ ฉันแต่งไปตั้งนานแล้ว ... จริงสิเตียง...เตียงอยู่ทางไหนนะ จำได้แล้ว เธอสอนฉันเองนี่”

แล้วเขาก็พาพระพายเดินไปที่เตียงอย่างคล่องแคล่วไม่น่าเชื่อ พระพายหน้าตื่นที่อัสนีกดตัวเธอลงที่เตียง พร้อมจะโถมตัวลงมากอด
“นี่ คุณจะทำอะไร”

“ผู้ชายผู้หญิง อยู่ในห้องสองต่อสองแบบนี้ เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ เธอเป็นเมียฉันนะ ตั้งแต่แต่งงานเรายังไม่ได้เข้าห้องหอกันเลย”

อัสนีพูดจบก็ก้มลงจะจูบ พระพายรีบเบี่ยงหน้าหนี จึงกลายเป็นว่าถูกอัสนีหอมแก้มฟอดใหญ่...พระพายใจเต้น พยายามขืนตัวออกห่าง

“คุณอัสนี นี่คุณ ปล่อยนะ”
อัสนีรู้สึกได้ว่าพระพายตัวสั่น เขาหัวเราะขัน

“กลัวอะไร ทำยังกะไม่เคย สั่นเป็นลูกนกเชียว ... เธอเคยมีแฟนมาแล้วนี่นา”

“ ไม่..ไม่ใช่ ฉันไม่เคย...เอ๊ย ไม่ใช่… นี่คุณ ปล่อยนะ.”
พระพายพูดผิดพูดถูกไปหมด ยิ่งเธอพยายามผลักเขาออก เขายิ่งแกล้งกอดเธอแน่นขึ้นเท่านั้น

“เธอตัดสินใจจะอยู่ที่นี่ ไม่ยอมกลับกรุงเทพ ลงทุนดูแลฉัน สอนฉันต่างๆนานา ทั้งหมดนี้ เธอทำไปก็เพราะอยากเป็นภรรยาของฉันไม่ใช่หรือ”

“ไม่…ไม่ใช่นะ ฉันอยากให้คุณดูแลตัวเองได้ อยากให้คุณหาย ฉันจะได้ขอคุณแม่กลับบ้านต่างหาก”
อัสนีเบะปาก ไม่เชื่อสักนิด

“โกหก ! … ไม่มีคนดีอย่างนั้นอยู่บนโลกหรอก ฉันว่าเธอเหงามากกว่า เพิ่งเลิกกับแฟนไม่ใช่หรือ สาวเปรี้ยวอย่างเธอ ทนนอนคนเดียวไม่ได้นานหรอกฉันรู้”
มือของอัสนีเริ่มจะซุกซน

“บอกตรงๆที่เธอทำทุกอย่างน่ะฉันเริ่มซาบซึ้งแล้ว เธอดูแลฉัน ฉันให้ความอบอุ่นกับเธอในฐานะสามี ถือเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่า …นี่จะพูดทำไมเนี่ยเริ่มเลยดีกว่า”

อัสนีพูดจบก็ก้มลงจูบพระพายทันที เธอหน้าตื่น ร้องห้าม
“ไม่…มะ….”
เสียงพระพายกลืนหายไปในลำคอเมื่อถูกอัสนีประกบจูบ

พระพายพยายามดิ้นรน อยากผลักไสเขาให้ไกลห่าง แต่ร่างกายดูเหมือนจะไม่ทำตาม สัมผัสอันอบอุ่นปนด้วยความเร้าร้อนที่อัสนีส่งผ่านมาทำให้พระพายโอนอ่อนตามเขาราวกับต้องมนต์

แล้วทั้งคู่ก็สะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆแต้มเปิดประตูเข้ามา
“ ไอ้หยา ! “

พระพายได้สติ ผลักอัสนีออกอย่างแรงจนศีรษะเขาไปกระทกโคมไฟ อัสนีร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
“โอ๊ย ! “

พระพายอาศัยจังหวะนี้รีบลงจากเตียง หน้าซีดเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
“คนบ้า คุณแกล้งฉัน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้น คุณดูถูกฉัน ฉันจะไม่ให้อภัยคุณเลย ฮือ!“

พระพายร้องไห้โฮออกมาอย่างเสียใจ เธอรีบวิ่งออกไปจากห้องทันที อัสนีตบมือหัวเราะสะใจ

“เสียงเหมือนยายนั่นร้องไห้ ฮะฮะฮ่า ยายนั้นร้องไห้ใช่ไหมไอ้แต้ม”
แต้มมองอัสนีอย่างไม่เข้าใจ

“ก็ใช่น่ะสิครับ นี่เจ้านายหัวเราะอะไรนักหนาเนี่ย”
“ก็สะใจน่ะสิวะ นี่ล่ะสำหรับการทำลายรถเข็นของฉัน ฮะฮะฮ่า สมน้ำหน้า”

แต้มเกาหัว
“นี่แผนแก้แค้นหรือฮะ แปลกดี…”
อัสนีงง “แปลกตรงไหนวะ”

“คนเราถ้าอย่างแก้แค้นก็ใช้วิธีอื่นสิฮะ มีเยอะแยะไป ไอ้วิธีแบบนี้มันเหมือนคนรักกันมากกว่านะฮะ”

อัสนีนิ่งอึ้งไปทันที ก่อนจะได้สติหยิบฉวยของใกล้มือเขวี้ยงใส่แต้ม

“ไอ้แต้ม ไอ้บ้า ! อย่ามาพูดว่า ฉันพิศวาสยายนั่นเด็ดขาด คนอย่างฉันน่ะหรือจะชอบยายนั่น อย่าพูดอีกเข้าใจไหม ! “

แต้มปล่อยให้อัสนีโวยวายไป พูดแค่นี้ทำไมต้องโมโหมากมายด้วยนะ หรือเขาพูดโดนใจ....เจ้านายของแต้มท่าจะมีอะไรแปลกๆเสียแล้ว…..





Create Date : 22 มิถุนายน 2550
Last Update : 22 มิถุนายน 2550 12:15:56 น. 20 comments
Counter : 646 Pageviews.

 
สนุกจังเลยค่ะ..รออ่านตอนต่อไปนะคะ


โดย: yangiuyi วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:12:21:17 น.  

 
ใจร้าย....
อย่างงี้ต้องเอาคืนนายสายฟ้า..เลย พระพาย


โดย: keroboob IP: 203.214.39.79 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:13:28:24 น.  

 
รออ่านตอนต่อไปนะคะ


โดย: WAN IP: 81.107.199.13 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:14:26:04 น.  

 
รออ่านตอนต่อไปค่ะ


โดย: khimja IP: 203.158.118.15 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:15:55:50 น.  

 
ว่าแล้วก็รีบกลับไปดู


โดย: ~ J a N Z a ~ วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:17:10:17 น.  

 
ไอ้แต้มไม่น่าเปิดประตูเข้ามาเล้ย


โดย: ต้อง IP: 58.136.69.196 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:19:32:11 น.  

 
รออ่านอยู่นะค่ะ สนุกดีค่ะ ^^


โดย: LO.ol<TaO IP: 61.19.86.210 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:19:50:13 น.  

 
ชอบมากเลย ติดตามมาตลอด
แต่ไม่เคยลงความเห็นอะคะ
ชอบมากกกกกที่สุดดด


โดย: จูน IP: 58.147.74.4 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:19:56:07 น.  

 
วันนี้ มรว.หญิงจิตตา น่ารักอีกแล้ว อิอิ เพ้อถึง แต่ มรว.หญิงจิตตา อาการหนักเข้าขั้นเมษาแล้วนะเนี๊ยเรา 55+


โดย: ข้าวปั้น IP: 203.114.116.234 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:22:04:25 น.  

 
เหมือนกานคะ ข้าวปั้น มาร์กี้เองนะคะ รักแม่นก สินจัยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะ มรว.หญิงจิตตาสุดเลิฟคะ


โดย: มาร์กี้ แฟนคลับแม่นกนะคะ IP: 203.209.126.44 วันที่: 22 มิถุนายน 2550 เวลา:22:57:58 น.  

 
อาโป สวยเซ๊กซี่มากๆเลย งิงิ เสียงแหลมดี


โดย: ต้นรัก IP: 124.120.56.176 วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:19:55:30 น.  

 
รออ่านตอนที่ 11 อยู่นะคะ สนุกมากเลย


โดย: น้องๆพระพาย IP: 203.144.144.164 วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:20:52:45 น.  

 
ถึงคห.10 มาร์กี้ไหนละคะเนี๊ย คงไม่ใช่หลานพลอยหรอกนะ อิอิ ถ้าเป็นแฟนคลับพี่นก แอดมาคุยกันได้นะคะ subasa_101@hotmail.com คะ


โดย: ข้าวปั้น IP: 203.188.1.109 วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:23:09:46 น.  

 
จะลงตอนต่อไปเมื่อไหร่คะ โอ๊ย จะทนไม่ไหวแย้วววว


โดย: modsac IP: 222.123.226.139 วันที่: 26 มิถุนายน 2550 เวลา:10:30:48 น.  

 
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ


โดย: platoo_cd วันที่: 26 มิถุนายน 2550 เวลา:16:19:53 น.  

 
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ
ขอบคุณมาก


โดย: baby IP: 124.120.214.207 วันที่: 26 มิถุนายน 2550 เวลา:20:42:55 น.  

 
รออ่านตอนต่อไป


โดย: คนติดตาม IP: 58.9.30.75 วันที่: 26 มิถุนายน 2550 เวลา:21:33:26 น.  

 
ว๊าววววว หนุกจัง ... อยากเป็นนางเอกจริ๊งจริง


โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:1:37:28 น.  

 
จะเกิดอะไรกับพระพายนะ


โดย: baby IP: 124.120.214.54 วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:13:03:13 น.  

 
ไมวันนี้ไม่อัพเดสล๊า ...รออ่านอยู่น๊า


โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:23:53:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่มดมีฤทธิ์
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ (บ๊วย)
นักเขียนบทละครโทรทัศน์

เจ้าของบทประพันธ์...>>>>>
ทาสรัก สวรรค์สร้าง
เพลงรักข้ามภพ
สู่แสงตะวัน อธิษฐานรัก
ดั่งดวงตะวัน เพียงผืนฟ้า
กลิ่นแก้วกลางใจ เปลวไฟในฝัน

ผลงานเขียนบท...>>>>>
บ่วง ทวิภพ สาปภูษา
ดั่งดวงตะวัน กลิ่นแก้วกลางใจ
เปลวไฟในฝัน หัวใจช็อคโกแล็ต
คลื่นรักสีคราม เล่ห์รตี

ผลงานกับละลิตา ฉันทศาสตร์โกศล ...>>>>>
ทางผ่านกามเทพ สามีตีตรา สายรุ้ง
ยอดชีวัน สามี บังเกิดเกล้า
หนึ่งในดวงใจคือเธอ สี่ไม้คาน
เลื่อมสลับลาย พรหมไม่ได้ลิขิต
ก้านกฤษณา ปลาหนีน้ำ ฯลฯ

ผลงานกับ ช่างปั้นเรื่อง...>>>>>
รักในม่านเมฆ เพียงผืนฟ้า ปิ่นมุก พลิกดินสู่ดาว อุ่นไอรัก
เบญจาคีตาความรัก รุ่งทิพย์ ต่างฟ้าตะวันเดียว
ปิ่นไพร ฯลฯ




Friends' blogs
[Add แม่มดมีฤทธิ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.