• เมื่อเริ่มทำ SAP
• MRP คืออะไร
• ERP คืออะไร
• ABAP TIPS
• SOP คืออะไร
• Ware house management
• ไอเดีย ธุรกิจ
• เริ่มต้น Elastix

• Webmaster - BlogGang

• Thaiblog.info
• ไปเที่ยวเมือง หลวงพระบาง
• สร้างรายได้กับ Savepay
• ทานาคา สมุนไพรหน้าเด็ก
• จำหน่ายมือถือนำเฃ้า
• BlogGang.com

ไฟฉายอเนกประสงค์ เอาไว้ใช้ยามฉุกเฉิน www.lovenamo.com Free TextEditor   Create Date : 23 ธันวาคม 2552     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 22:58:58 น. Counter : 830 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เศรษฐศาสตร์ริมทาง เศรษฐศาสตร์ริมทาง จ่าบ้าน เรียนรู้โครงสร้างประเทศไทย ล่วงเข้าสู่เดือนสุดท้ายของปีทางจันทรคติ ขึ้นเดือนอ้าย (1) ปีใหม่ไปเมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน ผ่านพ้นเดือนสิบเอ็ดน้ำนอง เดือนสิบสองน้ำทรง ถึงเดือนอ้ายเดือนยี่ น้ำก็รี่ไหลลง ประเทศไทยเป็นประเทศกสิกรรมมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ครั้นกาลเวลาผ่านพ้นไป ยุคของการเกษตรย่อมหดหายไปตามกาลเวลา ยุคแห่งอุตสาหกรรมเริ่มเขยิบเข้ามาแทนที่ ท้องทุ่งท้องนาทั้งในพระนครและปริมณฑลถูกบ้านจัดสรรและโรงงานอุตสาหกรรมรุกล้ำ จนเรือกสวนไร่นากลายเป็นแหล่งชุมชนทั้งหมู่บ้านและโรงงาน แรกเริ่ม บ้านจัดสรรมีให้จับจองในอาณาบริเวณพระนครธนบุรีรอบใน กลุ่มโรงงานที่เคยอยู่ในเมืองถอยร่นออกไปชานเมืองและปริมณฑล ฝั่งถนนเพชรเกษมก็โน่น บางแค หนองแขม อ้อมน้อย ฝั่งถนนสุขุมวิท ย่านบางกะปิยังเป็นย่านผู้ลากมากดี ผู้มีอันจะกิน และข้าราชการระดับสูง ถัดออกไปถึงพระโขนงกลายเป็นย่านโรงงานไปเมื่อไหร่ไม่รู้ เช่นเดียวกับย่านนนทบุรี ย่านปทุมธานี และรังสิตตามถนนพหลโยธินออกไป โรงงานบางแห่งที่รุกเข้าไปกลางทุ่งกลางนา วันดีคืนดี บรรดาบ้านจัดสรรทั้งหลายที่ไปปลูกสร้างระเรื่อยจากริมถนนเข้าไปกลางทุ่งนา ร้องกับทางราชการว่า โรงงานปล่อยมลพิษ ไม่ดูแลรักษาสภาพแวดล้อม ทางโรงงานก็ได้แต่กลอกหน้า ทำตาบ้องแบ๊ว ครวญเสียงอ่อยว่า ก็ผมอยู่ของผมอย่างนี้มากว่า 10 ปีแล้ว พวกท่านสร้างบ้านซื้อบ้านเข้ามาใกล้โรงงานเอง แล้วจะให้โรงงานย้ายออกไปไหนอีก ในที่สุด โรงงานต้องถอยร่นออกไปตามลำดับ กระทั่งทางราชการต้องกำหนดเขตโรงงาน เขตที่อยู่อาศัย เขตสร้างตึกสูง เขตเกษตรกรรม มีพื้นที่สีเหลือง สีเขียว ขึ้น เพื่อให้การอยู่ร่วมกันของประชากรกับโรงงานเป็นไปอย่างถูกสุขลักษณะ และความปลอดภัยในชีวิต เดือนอ้ายเดือนยี่เมื่อน้ำรี่ไหลลง การลงแขกเก็บเกี่ยวข้าวก็เริ่มขึ้นตั้งแต่ภาคเหนือลงมาภาคกลางระเรื่อยลงภาคใต้ ถึงเวลาตะวันอ้อมข้าวที่ออกรวงเขียวกระทั่งเป็นรวงทองโน้มลงให้ชาวนาเก็บเกี่ยวเข้ายุ้งฉาง ไม่รู้ว่าข้าวเปลือกหลากพันธุ์ปีนี้จะขายได้ราคาหรือไม่อย่างไร แต่เห็นว่าข้าวสารหอมมะลิยังมีราคาดีอยู่ ส่วนข้าวพันธุ์อื่นราคาอาจตกลงบ้างเล็กน้อย หากข้าวจากเวียดนาม จากกัมพูชามีออกมาไม่มากนัก ถึงอย่างไร ข้าวไทยในตลาดโลกยังมีราคาค่างวดสูงกว่าใครเขา เว้นแต่ว่าขายเป็นหรือเปล่าเท่านั้น ส่วนราคาพืชผลอื่น หลังจากฤดูผลไม้ตามฤดูกาลประเภททุเรียน ลำไย ลองกอง ผ่านไป ถึงฤดูผลไม้ทุกฤดูกาลประเภทมะม่วงที่ชาวสวนมะม่วงเริ่มเล็งเห็นตลาดโลกว่าแต่ละประเทศต้องการผลไม้ในลักษณะไหน รสชาติเป็นอย่างไร ก็ต้องเรียนรู้ทั้งเรื่องการจัดขนาดผลให้อยู่ในความต้องการของลูกค้า ปรับปรุงรสชาติให้ถูกปากผู้ซื้อ จัดบ่มให้ได้เวลากับการนำไปส่งตลาด พอดีกับการเดินทาง และพอดีกับการนำส่งเข้าห้างจำหน่าย มีเวลาพอเพียงสำหรับการวางจำหน่ายไม่เน่าเสียไปก่อนถึงปากผู้รับประทาน ไม่เช่นนั้นโอกาสที่จะขาดทุน โอกาสพลาดผลกำไรก็มองเห็นอยู่เบื้องหน้า-ไม่ไกล ปลายเดือนพฤศจิกายน ชาวบ้านอย่างเราๆ ท่านๆ ที่ยังอยู่ในอาณาบริเวณในน้ำมีปลา ในนามีข้าวจะได้ลิ้มรสผักปลาที่มีขนาดกำลังรับประทาน ผ่านเลยเทศกาลกินเจไปได้เกือบเดือนแล้ว ราคาผัก ราคาผลไม้น่าจะลดลงไปบ้าง ภาวะน้ำท่วมขังก็เกิดขึ้นไม่มากแห่ง ฝนหยุดทิ้งช่วงไปตั้งแต่ปลายเดือนก่อน อากาศหนาวเริ่มมาเยือน ผลไม้เมืองหนาว ผักเมืองหนาวที่ประเทศเราปลูกได้ในภาคเหนือเริ่มออกสู่ตลาด ใครจะเชื่อว่าวันนี้คนไทยมีโอกาสรับประทานมะคาเดเมียที่เราปลูกเองในจังหวัดภาคเหนือ ขณะที่ไม้ผลเริ่มมีผล ไม้ดอกวันนี้ก็เริ่มเบ่งบานตัดดอกออกช่อส่งขายต่างประเทศได้ไม่น้อย ไม่ต้องพูดถึงกล้วยไม้ที่ประเทศไทยส่งออกปีหนึ่งมีมูลค่านับพันล้าน ว่าเฉพาะรังกล้วยไม้ที่กระทุ่มแบนสวนหนึ่งก็มีมูลค่านับหลายร้อยล้านบาทเข้าไปแล้ว ว่ากันง่ายๆ เมื่อวันที่กลุ่มพันธมิตรเสื้อเหลืองบุกปิดสนามบินสุวรรณภูมิ แม้จะเป็นเวลาเพียง 2-3 วัน แต่กว่าเครื่องบินคาร์โกจะรับส่งสินค้าได้ก็ต้องอีกวันสองวัน สินค้าประเภทผลไม้ดอกไม้ต้องเสียหายนับหลายร้อยล้านบาท เฉพาะกล้วยไม้จากสวนที่ว่าเพียงสวนเดียว เห็นว่าสูญเสียไปทันทีนับร้อยล้านบาทไทย วันนี้ ไม้ดอกทางภาคเหนือประเภทจากประเทศเมืองหนาวปลูกมาได้หลายปี ตัดดอกทั้งส่งลงมาขายในกรุงเทพฯ และส่งออกไปขายแข่งกับไม้ดอกต่างประเทศ ปีแรกเริ่มคงได้ไม่เท่าไหร่ล้าน แต่เชื่อว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ไทยจะเป็นประเทศส่งออกดอกไม้หลากพันธุ์มากขึ้น โดยเฉพาะดอกไม้ที่เคยสั่งเข้ามาจากเมืองนอก ประเทศไทยเป็นประเทศกสิกรรม แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือประเภทบนบก และในน้ำ บนบกคือการเกษตรทุกชนิด รวมถึงการปศุสัตว์ ที่เริ่มคุยได้ว่า วันนี้เราเลี้ยงวัวเนื้อวัวนมได้ผลดี ถึงขนาดวัวนมผลิตนมไม่พอใช้ดื่มในประเทศ วัวเนื้อเริ่มเป็นเนื้อคุณภาพต่างประเทศที่ใช้ทำสเต๊กชั้นดีขายตามภัตตาคารและโรงแรม ในน้ำ คือกุ้ง หอย ปู ปลา ทั้งประเภทที่ไม่สร้างรายได้ให้ประเทศ คือบรรดาผู้ที่นำสัตว์น้ำเหล่านั้นมาใช้เป็นอาหารสำหรับเลี้ยงตัวเอง ประเภทในน้ำมีปลา คนไทยไม่มีวันอดตาย และประเภทชายเฟือยที่มีอาชีพเป็นประมงน้ำจืด แม้จับมาจำหน่ายเป็นรายได้บ้างก็น้อยนิด ไม่สามารถนับเป็นเปอร์เซ็นต์ได้ กับบรรดาผู้ที่ประกอบอาชีพประมงจริงจัง ตั้งแต่ประมงในกระชัง ประมงในทะเลชายฝั่ง ประมงในทะเลน้ำลึก ที่มีเรือประมงลำโตตระเวนไม่ทั่วน่านน้ำเจ็ดคาบสมุทร แต่ทั้ง 2 ประเภทที่เรียกผู้ประกอบอาชีพรวมกันว่า เกษตรกร ซึ่งมีจำนวนนับเป็นร้อยละของจำนวนประชากรไทยสูงถึง 45 เปอร์เซ็นต์ แต่สร้างรายได้ที่เรียกว่ารายได้ประชาชาติได้เพียงร้อยละ 10 ขณะที่บรรดาอาชีพนอกเหนือกสิกรรม ไม่ว่าจะเป็นอาชีพประกอบการและบริการมีจำนวนรวมทั้งสิ้นร้อยละ 55 และมีอาชีพทั้งหมดถึง 16 ประเภท ทำรายได้ประชาชาติร้อยละ 90 เห็นไหมว่า เฉพาะรายได้ประชาชาติทางด้านการเกษตรจากประชากรร้อยละ 45 มีเพียงร้อยละ 10 แต่รายได้ในภาคประกอบการและบริการจากประชากรร้อยละ 55 ทำรายได้สูงถึงร้อยละ 90 ตัวเลขข้างต้นนี้เป็นตัวเลขทางเศรษฐศาสตร์ข้างทาง หากต้องการตัวเลขข้อเท็จจริงควรจะไปศึกษาจากสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ซึ่งเป็นผู้คำนวณรายได้ประชาชาติและตัวเลขอื่นๆ ให้กับรัฐบาลเพี่อนำไปปรับโครงสร้างของประเทศ โดยเฉพาะบนพื้นฐานของรายได้ประชากรที่คนไทยมีต่อคนต่อปีต่ำกว่าประเทศใกล้เคียงอาเชียนด้วยกันบางประเทศ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับประเทศที่มีความเติบโตทางเศรษฐกิจกว่าเรานับสิบยี่สิบเท่าหรือเป็นร้อยเท่า วันนี้ (เขียนถึงวันนี้บ่อยจัง ทำไมไม่เขียนถึงพรุ่งนี้บ้าง-เพราะว่า "พรุ่งนี้ก็สายไปเสียแล้ว" ที่อาจารย์ศิลป์ พีระศรี ว่าไว้ หรือ "ไม่มีแล้วพรุ่งนี้" ชื่อเรื่องสั้นที่ตีพิมพ์มานานแล้วของ ส. ทรัพย์นิรันดร์ ไง) ระบบเศรษฐกิจของไทยเริ่มมีปัญหา ยิ่งเมื่อเกิดผลกระทบในรอบ 10 ปีที่ผ่านมา คือตั้งแต่ยุค "ต้มยำกุ้ง" เศรษฐกิจไทยตกต่ำแทบโงหัวไม่ขึ้น พอจะลืมตาอ้าปากกับเขาได้บ้าง ก็มาเจอกับยุค "แฮมเบอร์เกอร์" เข้าไปอีก สภาพเศรษฐกิจในยุคต้มยำกุ้งบรรดาคนไทยจำนวนไม่น้อยยังกลับบ้านหา "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว" พอเลี้ยงตัวไปวันๆ แต่วันนี้ (อีกแล้ว) ไม่รู้จะกลับไปไหน เรื่องของเศรษฐกิจไม่ใช่เรื่องของประเทศใดประเทศหนึ่งแล้ว หากแต่เป็นระบบเศรษฐกิจของทุกประเทศทั่วโลกที่เกิดเหตุอะไรขึ้นมาทีหนึ่ง มีผลกระทบถึงกันแทบจะว่าทุกประเทศเป็น "โดมิโน" ล้มกันเป็นแถว ทั้งไม่เพียงเป็นเฉพาะเรื่องระดับประเทศเท่านั้น ยังตีรวนถึงระบบเศรษฐกิจประชาชนในประเทศอื่นด้วย เท่าที่รำลึกได้ด้วยสติปัญญาเท่าหางอึ่ง จำได้ว่า เมื่อหลายปีก่อนโน้น ในยุคที่ประเทศไทยขุดเจาะน้ำมันและก๊าซธรรมชาติในทะเลอ่าวไทย เราต่างยินดีปรีดากันว่า "ประเทศไทยโชติช่วงชัชวาล" ขึ้นอันดับชั้นเศรษฐกิจนำไทยสู่ความเป็นนิกส์ เสือตัวที่ห้าแน่นอน แต่ถึงวันนี้ วันที่เศรษฐกิจโลกไม่ปรานีปราศรัยใคร หากเรายังไม่ปรับโครงสร้างให้จำนวนประชากรที่มาจากภาคเกษตรลดลง แล้วเพิ่มจำนวนผู้ประกอบการภาคอุตสาหกรรมกับบริการให้มากขึ้น พรุ่งนี้ ประเทศไทยมีโอกาสล้มละลายทางเศรษฐกิจดังหลายประเทศประสบมาแล้วอย่างไม่มีทางเลี่ยง หรือท่านรัฐมนตรีทั้งหลายจะว่ายังไง   Create Date : 14 ธันวาคม 2552     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:24:23 น. Counter : 1042 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หาทางรอดธุรกิจด้วยเทคนิคลดความอ้วน ตอนที่ 4 หลักการต่อมา ท่านผู้บริหารอาจจะต้องสำรวจงบการเงินกันสักนิดว่ามีค่าใช้จ่ายใดที่สูงเกินปกติหรือไม่ เช่น ค่าเช่าสำนักงาน ค่าน้ำมันรถยนต์ ค่ารับรองลูกค้า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโอที ฯลฯ ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ถ้าไม่สำรวจกันดีๆ จะพบว่าไขมันก้อนนี้เป็นไขมันก้อนใหญ่อีกก้อนหนึ่ง ว่าที่แท้แล้วเรามีค่าใช้จ่ายที่บวมขึ้นมาโดยไม่จำเป็นกันมานานแล้ว แต่เราไม่เคยสนใจเนื่องจากในภาวะเศรษฐกิจขาขึ้นเราใช้เงินกันเป็นเบี้ยหรือลูกเสี่ย โดยค่าใช้จ่ายที่บวมแบบไม่จำเป็นมักจะเป็นค่าเช่าสำนักงานที่หลายบริษัทเน้นภาพลักษณ์ ประเภทกินไม่ได้แต่เท่ห์ไว้ก่อน แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นส่วนที่กัดกินสถานภาพการเงินของบริษัทแบบรวดเร็วมาก แต่อย่าลิืมไปดูค่าใช้จ่ายที่เบิกโดยพนักงานด้วย ลองบวกกันดีๆ จะพบว่าตัวเลขสูงจนน่าตกใจเหมือนกัน ผ่านการลดไขมันสองก้อนใหญ่ๆ แล้ว เราต้องสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรงด้วยการลงทุนในทรัพย์สินทางปัญญากันสักหน่อย หลายบริษัทมักจะลดการลงทุนในการฝึกอบรมพนักงาน ซึ่งอาจจะถูกต้องถ้าลดการฝึกอบรมในส่วนที่เป็นความรู้รอบตัว หรืออบรมไปอย่างนั้น โดยที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับงานแต่อย่างใด หรือส่งพนักงานไปฟังสัมมนาฟรี ซึ่งมักจะไม่มีประโยชน์เนื่องจากเป็นการขายของทางอ้อมของผู้จัดสัมมนา แต่การลงทุนในบุคลากรทั้งการจัดระบบบริหารทรัพยากรมนุษย์ การสรรหาและคัดเลือกบุคลากร การประเมินผลงาน การให้ผลตอบแทน การฝึกอบรม ฯลฯ จะช่วยให้พนักงานในองค์กรมีขวัญกำลังใจที่ดีขึ้น เนื่องจากจะมีบุคลากรที่ไม่มีประสิทธิภาพซึ่งเปรียบเหมือนไขมันส่วนเกินเล็ดลอดเข้ามาน้อยมาก รวมไปถึงการมีระบบการประเมินผล และจ่ายค่าตอบแทนที่เป็นธรรมจะช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจให้กับพนักงานเป็นอย่างมาก โดยผู้ประกอบการและผู้บริหารอาจจะไม่เชื่อว่าต้นทุนของบริษัทจะลดลงอย่างมากในระยะยาว ในส่วนของทรัพย์สินทางปัญญานั้น ภาคธุรกิจคงจะต้องสร้างความแตกต่างด้วยทรัพย์สินทางปัญญา หรือนวัตกรรมใหม่ๆ กัน มิเช่นนั้นแล้วก็จะหนีไม่พ้นวงจรอุบาทว์เดิมๆ ก็คือ เอ็นเตอร์เทนลูกค้า วิ่งงาน จ่ายเงินใต้โต๊ะ พาไปเที่ยวต่างประเทศ ฯลฯ ซึ่งเนื่องจากไม่ช่วยทำให้ธุรกิจแข็งแรงแล้ว ยังจะทำให้ธุรกิจนับวันจะอ่อนแอลง เนื่องจากพนักงานจะมองว่าไม่ต้องขยันก็มีงาน เนื่องจากบริษัทขยันจ่ายเงินใต้โต๊ะ ยังไงก็ได้งานและส่งมอบงานได้อยู่แล้ว และมีผลทำให้ความสามารถในการแข่งขันของประเทศลดฮวบ เนื่องจากคนในชาติคิดว่าไม่ต้องเก่งหรือมีทรัพย์สินทางปัญญา แต่หา Connection ให้เก่งอย่างเดียวก็รอดได้แล้ว หากเรากลับมาใส่ใจในร่างกายของเราสักนิด เอาหลักการลดไขมันความอ้วนไปใช้ จะช่วยทำให้ธุรกิจของเรามีสภาพร่างกายที่แข็งแรงที่จะฝ่าวิกฤติเศรษฐกิจในครั้งนี้ได้ มิฉะนั้นแล้ว อาจจะต้องเข็นร่างกายของเราเข้าห้อง ICU กันเป็นแน่แท้ ที่มา:หาทางรอดธุรกิจด้วยวิธีคิดลดความอ้วน ในหรอยดอทคอม   Create Date : 10 ธันวาคม 2552     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:25:07 น. Counter : 386 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หาทางรอดธุรกิจด้วยเทคนิคลดความอ้วน ตอนที่ 3 จาก ข้างต้นจะเห็นได้ว่าหากเราสังเกตุหลักการลดความอ้วนกับการบริหารธุรกิจจะมี หลักการที่ใกล้เคียงกันอย่างมากนั่นก็คือธุรกิจที่จะแข็งแรงได้นั้น ผู้บริหารจะต้องลดความอ้วนของกิจการก่อนเป็นอย่างอื่น โดยเฉพาะในช่วงเศรษฐกิจย่ำแย่เช่นนี้ การลดความอ้วนหรือไขมันเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง โดยทั่วไปเราจะเห็นได้ว่าไขมันในตัวธุรกิจนั้นมีไม่กี่รายการก็คือ บุคลากรที่ทำงานไม่มีประสิทธิภาพ การแบกค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น การมีภาระทางการเงินในระยะยาว ซึ่งทำให้ร่างกายหรือบริษัทของเราไม่แข็งแรง จะไปไหนก็เทอะทะไปหมด ไม่เหมือนกับบางบริษัทที่หุ่นเข้าประเภทฟิตแอนด์เฟิร์ม จะทำอะไรก็ดูดีไปหมดทุกอย่าง คล่องตัว โดยมีกล้ามเนื้อที่สำคัญก็คือทรัพย์สินทางปัญญาหรือนวัตกรรมที่สร้างความแตกต่างให้กับธุรกิจ การลดไขมันด้วยการสร้างกล้ามเนื้อในทางธุรกิจแบบง่ายๆ ก็คือการหมั่นขันน๊อตพนักงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ โดยผู้บริหารจะต้องกำหนดตัวชี้วัดหลายๆ ตัวมาใช้ในการวัดประสิทธิภาพของพนักงาน เช่น คุณภาพงานที่ยอมรับได้ การส่งมอบงานที่ตรงเวลาและงบประมาณ ฯลฯ และจะต้องขันน๊อตพนักงานที่ไม่ได้ประสิทธิภาพอยู่เสมอ หากพนักงานคนนั้นไม่สามารถปฏิบัติงานได้ ก็ไม่มีทางเลือก คือต้องให้ออกสถานเดียว เนื่องจากมีทักษะและความสามารถที่ไม่ตรงกับความต้องการของบริษัท หลายคนอาจจะมองว่าเป็นการกระทำที่ไม่มีมนุษยธรรม แต่จงระลึกเสมอว่าธุรกิจไม่ใช่องค์กรสาธารณกุศล หรือองค์กรที่ไม่แสวงหากำไร ที่สามารถแบกรับไขมันในก้อนนี้ได้ หากพนักงานไม่เข้าใจหลักการ The Fitness is the survival แล้ว บริษัทหรือธุรกิจก็คงไม่สามารถอยู่ได้แน่นอน เหตุผลอีกประการหนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญกับไขมันก้อนนี้ก็คือ ไขมันก้อนนี้อาจจะวิวัฒนาการกลายเป็นมะเร็งร้ายของบริษัท เนื่องจาก หากมีคนหนึ่งไม่ทำงานหรือทำงานไม่ดี แต่ได้เงินเท่ากับคนที่ทำงานดี จะทำให้คนที่ทำงานดีขาดกำลังใจในการทำงาน เนื่องจากทำงานหรือไม่ทำงานก็ได้เงินเหมือนกันหรือเท่ากัน หน้าที่ 4 - สร้างกล้ามเนื้อในทางธุรกิจ หลักการต่อมา ท่านผู้บริหารอาจจะต้องสำรวจงบการเงินกันสักนิดว่ามีค่าใช้จ่ายใดที่สูงเกินปกติหรือไม่ เช่น ค่าเช่าสำนักงาน ค่าน้ำมันรถยนต์ ค่ารับรองลูกค้า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโอที ฯลฯ ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ถ้าไม่สำรวจกันดีๆ จะพบว่าไขมันก้อนนี้เป็นไขมันก้อนใหญ่อีกก้อนหนึ่ง ว่าที่แท้แล้วเรามีค่าใช้จ่ายที่บวมขึ้นมาโดยไม่จำเป็นกันมานานแล้ว แต่เราไม่เคยสนใจเนื่องจากในภาวะเศรษฐกิจขาขึ้นเราใช้เงินกันเป็นเบี้ยหรือลูกเสี่ย โดยค่าใช้จ่ายที่บวมแบบไม่จำเป็นมักจะเป็นค่าเช่าสำนักงานที่หลายบริษัทเน้นภาพลักษณ์ ประเภทกินไม่ได้แต่เท่ห์ไว้ก่อน แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นส่วนที่กัดกินสถานภาพการเงินของบริษัทแบบรวดเร็วมาก แต่อย่าลิืมไปดูค่าใช้จ่ายที่เบิกโดยพนักงานด้วย ลองบวกกันดีๆ จะพบว่าตัวเลขสูงจนน่าตกใจเหมือนกัน ผ่านการลดไขมันสองก้อนใหญ่ๆ แล้ว เราต้องสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรงด้วยการลงทุนในทรัพย์สินทางปัญญากันสักหน่อย หลายบริษัทมักจะลดการลงทุนในการฝึกอบรมพนักงาน ซึ่งอาจจะถูกต้องถ้าลดการฝึกอบรมในส่วนที่เป็นความรู้รอบตัว หรืออบรมไปอย่างนั้น โดยที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับงานแต่อย่างใด หรือส่งพนักงานไปฟังสัมมนาฟรี ซึ่งมักจะไม่มีประโยชน์เนื่องจากเป็นการขายของทางอ้อมของผู้จัดสัมมนา แต่การลงทุนในบุคลากรทั้งการจัดระบบบริหารทรัพยากรมนุษย์ การสรรหาและคัดเลือกบุคลากร การประเมินผลงาน การให้ผลตอบแทน การฝึกอบรม ฯลฯ จะช่วยให้พนักงานในองค์กรมีขวัญกำลังใจที่ดีขึ้น เนื่องจากจะมีบุคลากรที่ไม่มีประสิทธิภาพซึ่งเปรียบเหมือนไขมันส่วนเกินเล็ดลอดเข้ามาน้อยมาก รวมไปถึงการมีระบบการประเมินผล และจ่ายค่าตอบแทนที่เป็นธรรมจะช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจให้กับพนักงานเป็นอย่างมาก โดยผู้ประกอบการและผู้บริหารอาจจะไม่เชื่อว่าต้นทุนของบริษัทจะลดลงอย่างมากในระยะยาว ในส่วนของทรัพย์สินทางปัญญานั้น ภาคธุรกิจคงจะต้องสร้างความแตกต่างด้วยทรัพย์สินทางปัญญา หรือนวัตกรรมใหม่ๆ กัน มิเช่นนั้นแล้วก็จะหนีไม่พ้นวงจรอุบาทว์เดิมๆ ก็คือ เอ็นเตอร์เทนลูกค้า วิ่งงาน จ่ายเงินใต้โต๊ะ พาไปเที่ยวต่างประเทศ ฯลฯ ซึ่งเนื่องจากไม่ช่วยทำให้ธุรกิจแข็งแรงแล้ว ยังจะทำให้ธุรกิจนับวันจะอ่อนแอลง เนื่องจากพนักงานจะมองว่าไม่ต้องขยันก็มีงาน เนื่องจากบริษัทขยันจ่ายเงินใต้โต๊ะ ยังไงก็ได้งานและส่งมอบงานได้อยู่แล้ว และมีผลทำให้ความสามารถในการแข่งขันของประเทศลดฮวบ เนื่องจากคนในชาติคิดว่าไม่ต้องเก่งหรือมีทรัพย์สินทางปัญญา แต่หา Connection ให้เก่งอย่างเดียวก็รอดได้แล้ว หากเรากลับมาใส่ใจในร่างกายของเราสักนิด เอาหลักการลดไขมันความอ้วนไปใช้ จะช่วยทำให้ธุรกิจของเรามีสภาพร่างกายที่แข็งแรงที่จะฝ่าวิกฤติเศรษฐกิจในครั้งนี้ได้ มิฉะนั้นแล้ว อาจจะต้องเข็นร่างกายของเราเข้าห้อง ICU กันเป็นแน่แท้ ที่มา:หาทางรอดธุรกิจด้วยวิธีคิดลดความอ้วน ในหรอยดอทคอม   Create Date : 10 ธันวาคม 2552     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:25:42 น. Counter : 395 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หาทางรอดธุรกิจด้วยเทคนิคลดความอ้วน ตอนที่ 2 หาทางรอดธุรกิจด้วยเทคนิคลดความอ้วน ตอนที่ 2 เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า ก่อนอื่นต้องอธิบายกันก่อนว่าหลักการลดความอ้วนและทำให้ร่างกายแข็งแรงตามสถานฟิตเนสทั้งหลายเค้ามีหลักการอย่างไร โดยหลักการที่ง่ายของการลดไขมันก็คือ คนที่จะลดน้ำหนักได้นั้นจะต้องมีกล้ามเนื้อที่แข็งแรง สังเกตุง่ายๆ ก็คือ คนที่มีน้ำหนักเท่ากันสองคน คนที่หนึ่งมีกล้ามเนื้อมากกว่าจากการออกกำลังกาย เช่น เล่นกล้ามท้อง ยกน้ำหนัก ฯลฯ (จับกล้ามเนื้อส่วนไหนก็แน่น) จะมีอัตราการเผาผลาญไขมันได้สูงกว่าอีกคนหนึ่งที่ไม่ออกกำลังกายและไม่มีกล้ามเนื้อ (จับเนื้อส่วนไหนก็เหลว) ซึ่งท่านที่เคยไปใช้บริการครูฝึกส่วนตัวที่ฟิตเนสเซ็นเตอร์ทั้งหลาย จะพบว่าหลักการลดน้ำหนักไม่มีอะไรซับซ้อน ก็คือ 1) เล่นกล้าม เช่น ซิตอัพกล้ามท้อง ยกน้ำหนักบริหารกล้ามเนื้อบริเวณอก แขน ขา และน่อง เมื่อเล่นเล่นแล้วก็จะเข้ากระบวนการที่เรียกว่า 2) Burn หรือเผาผลาญไขมัน ด้วยการไปวิ่งบนทางวิ่ง 30 – 40 นาที เพื่อเอาไขมันออก โดยคนที่มีกล้ามเนื้อมากๆ นั้น กล้ามเนื้อจะบีบให้ไขมันมาอยู่ส่วนนอกติดกับผิวหนัง ซึ่งจะเผาผลาญได้ง่ายกว่าและออกไปได้ง่ายกว่าคนที่ไม่มีกล้ามเนื้อที่ไขมันจะปนอยู่กับเนื้อ (เนื่องจากไขมันอยู่ชั้นนอกสุดของร่างกาย) นอกจากหลักการข้างต้นแล้ว คนที่จะลดความอ้วนต้องมีความอดทนที่จะลดอาหารที่สะสมความอ้วน เช่น แป้ง หรือไขมัน ซึ่งในการลดความอ้วนนั้นจะใช้เวลาไม่มาก แต่ต้องตัดใจและอดทนรอวันที่จะมาถึงเท่านั้น ซึ่งแรกๆ จะลดช้า เนื่องจากร่างกายต้องสร้างกล้ามเนื้อก่อน แต่พอกล้ามเนื้อมีมากขึ้นทีนี้เราจะเห็นผลทันตา หน้าที่ 3 - กาารลดความอ้วนกับการทำธุรกิจ จาก ข้างต้นจะเห็นได้ว่าหากเราสังเกตุหลักการลดความอ้วนกับการบริหารธุรกิจจะมี หลักการที่ใกล้เคียงกันอย่างมากนั่นก็คือธุรกิจที่จะแข็งแรงได้นั้น ผู้บริหารจะต้องลดความอ้วนของกิจการก่อนเป็นอย่างอื่น โดยเฉพาะในช่วงเศรษฐกิจย่ำแย่เช่นนี้ การลดความอ้วนหรือไขมันเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง โดยทั่วไปเราจะเห็นได้ว่าไขมันในตัวธุรกิจนั้นมีไม่กี่รายการก็คือ บุคลากรที่ทำงานไม่มีประสิทธิภาพ การแบกค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น การมีภาระทางการเงินในระยะยาว ซึ่งทำให้ร่างกายหรือบริษัทของเราไม่แข็งแรง จะไปไหนก็เทอะทะไปหมด ไม่เหมือนกับบางบริษัทที่หุ่นเข้าประเภทฟิตแอนด์เฟิร์ม จะทำอะไรก็ดูดีไปหมดทุกอย่าง คล่องตัว โดยมีกล้ามเนื้อที่สำคัญก็คือทรัพย์สินทางปัญญาหรือนวัตกรรมที่สร้างความแตกต่างให้กับธุรกิจ การลดไขมันด้วยการสร้างกล้ามเนื้อในทางธุรกิจแบบง่ายๆ ก็คือการหมั่นขันน๊อตพนักงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ โดยผู้บริหารจะต้องกำหนดตัวชี้วัดหลายๆ ตัวมาใช้ในการวัดประสิทธิภาพของพนักงาน เช่น คุณภาพงานที่ยอมรับได้ การส่งมอบงานที่ตรงเวลาและงบประมาณ ฯลฯ และจะต้องขันน๊อตพนักงานที่ไม่ได้ประสิทธิภาพอยู่เสมอ หากพนักงานคนนั้นไม่สามารถปฏิบัติงานได้ ก็ไม่มีทางเลือก คือต้องให้ออกสถานเดียว เนื่องจากมีทักษะและความสามารถที่ไม่ตรงกับความต้องการของบริษัท หลายคนอาจจะมองว่าเป็นการกระทำที่ไม่มีมนุษยธรรม แต่จงระลึกเสมอว่าธุรกิจไม่ใช่องค์กรสาธารณกุศล หรือองค์กรที่ไม่แสวงหากำไร ที่สามารถแบกรับไขมันในก้อนนี้ได้ หากพนักงานไม่เข้าใจหลักการ The Fitness is the survival แล้ว บริษัทหรือธุรกิจก็คงไม่สามารถอยู่ได้แน่นอน เหตุผลอีกประการหนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญกับไขมันก้อนนี้ก็คือ ไขมันก้อนนี้อาจจะวิวัฒนาการกลายเป็นมะเร็งร้ายของบริษัท เนื่องจาก หากมีคนหนึ่งไม่ทำงานหรือทำงานไม่ดี แต่ได้เงินเท่ากับคนที่ทำงานดี จะทำให้คนที่ทำงานดีขาดกำลังใจในการทำงาน เนื่องจากทำงานหรือไม่ทำงานก็ได้เงินเหมือนกันหรือเท่ากัน หน้าที่ 4 - สร้างกล้ามเนื้อในทางธุรกิจ หลักการต่อมา ท่านผู้บริหารอาจจะต้องสำรวจงบการเงินกันสักนิดว่ามีค่าใช้จ่ายใดที่สูงเกินปกติหรือไม่ เช่น ค่าเช่าสำนักงาน ค่าน้ำมันรถยนต์ ค่ารับรองลูกค้า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโอที ฯลฯ ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ถ้าไม่สำรวจกันดีๆ จะพบว่าไขมันก้อนนี้เป็นไขมันก้อนใหญ่อีกก้อนหนึ่ง ว่าที่แท้แล้วเรามีค่าใช้จ่ายที่บวมขึ้นมาโดยไม่จำเป็นกันมานานแล้ว แต่เราไม่เคยสนใจเนื่องจากในภาวะเศรษฐกิจขาขึ้นเราใช้เงินกันเป็นเบี้ยหรือลูกเสี่ย โดยค่าใช้จ่ายที่บวมแบบไม่จำเป็นมักจะเป็นค่าเช่าสำนักงานที่หลายบริษัทเน้นภาพลักษณ์ ประเภทกินไม่ได้แต่เท่ห์ไว้ก่อน แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นส่วนที่กัดกินสถานภาพการเงินของบริษัทแบบรวดเร็วมาก แต่อย่าลิืมไปดูค่าใช้จ่ายที่เบิกโดยพนักงานด้วย ลองบวกกันดีๆ จะพบว่าตัวเลขสูงจนน่าตกใจเหมือนกัน ผ่านการลดไขมันสองก้อนใหญ่ๆ แล้ว เราต้องสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรงด้วยการลงทุนในทรัพย์สินทางปัญญากันสักหน่อย หลายบริษัทมักจะลดการลงทุนในการฝึกอบรมพนักงาน ซึ่งอาจจะถูกต้องถ้าลดการฝึกอบรมในส่วนที่เป็นความรู้รอบตัว หรืออบรมไปอย่างนั้น โดยที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับงานแต่อย่างใด หรือส่งพนักงานไปฟังสัมมนาฟรี ซึ่งมักจะไม่มีประโยชน์เนื่องจากเป็นการขายของทางอ้อมของผู้จัดสัมมนา แต่การลงทุนในบุคลากรทั้งการจัดระบบบริหารทรัพยากรมนุษย์ การสรรหาและคัดเลือกบุคลากร การประเมินผลงาน การให้ผลตอบแทน การฝึกอบรม ฯลฯ จะช่วยให้พนักงานในองค์กรมีขวัญกำลังใจที่ดีขึ้น เนื่องจากจะมีบุคลากรที่ไม่มีประสิทธิภาพซึ่งเปรียบเหมือนไขมันส่วนเกินเล็ดลอดเข้ามาน้อยมาก รวมไปถึงการมีระบบการประเมินผล และจ่ายค่าตอบแทนที่เป็นธรรมจะช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจให้กับพนักงานเป็นอย่างมาก โดยผู้ประกอบการและผู้บริหารอาจจะไม่เชื่อว่าต้นทุนของบริษัทจะลดลงอย่างมากในระยะยาว ในส่วนของทรัพย์สินทางปัญญานั้น ภาคธุรกิจคงจะต้องสร้างความแตกต่างด้วยทรัพย์สินทางปัญญา หรือนวัตกรรมใหม่ๆ กัน มิเช่นนั้นแล้วก็จะหนีไม่พ้นวงจรอุบาทว์เดิมๆ ก็คือ เอ็นเตอร์เทนลูกค้า วิ่งงาน จ่ายเงินใต้โต๊ะ พาไปเที่ยวต่างประเทศ ฯลฯ ซึ่งเนื่องจากไม่ช่วยทำให้ธุรกิจแข็งแรงแล้ว ยังจะทำให้ธุรกิจนับวันจะอ่อนแอลง เนื่องจากพนักงานจะมองว่าไม่ต้องขยันก็มีงาน เนื่องจากบริษัทขยันจ่ายเงินใต้โต๊ะ ยังไงก็ได้งานและส่งมอบงานได้อยู่แล้ว และมีผลทำให้ความสามารถในการแข่งขันของประเทศลดฮวบ เนื่องจากคนในชาติคิดว่าไม่ต้องเก่งหรือมีทรัพย์สินทางปัญญา แต่หา Connection ให้เก่งอย่างเดียวก็รอดได้แล้ว หากเรากลับมาใส่ใจในร่างกายของเราสักนิด เอาหลักการลดไขมันความอ้วนไปใช้ จะช่วยทำให้ธุรกิจของเรามีสภาพร่างกายที่แข็งแรงที่จะฝ่าวิกฤติเศรษฐกิจในครั้งนี้ได้ มิฉะนั้นแล้ว อาจจะต้องเข็นร่างกายของเราเข้าห้อง ICU กันเป็นแน่แท้ ที่มา:หาทางรอดธุรกิจด้วยวิธีคิดลดความอ้วน ในหรอยดอทคอม   Create Date : 10 ธันวาคม 2552     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:26:09 น. Counter : 466 Pageviews.   0 comment Share Tweet