|
|
มาเที่ยวผับกันเถอะ
๐๐๐ งานเก่าๆ ช่วงนั้นก็ไปผับประจำ พอช่วงลูกหมูสามตัวเริ่มดัง ก็เลยหยุดเที่ยว เพราะกลัวไปตอบคำถามไม่ได้ว่ามันเป็นลูกใคร ก็ได้งานชิ้นนี้มา๐๐๐
อาร์....ยู......เรดี้......ตื้อ..ตื้อ..ตื่อ...ดือ..ตะดือ...ตะดือ...แหมเสียงเพลงมันเร้าใจจริงๆ แหะๆ วันนี้มาปล่อยแก่ที่ผับแถวๆ ออฟฟิศ ไม่ยักรู้แหะว่าซอยนี้ก็มีผับเยอะเหมือนกันมัวแต่ไปเที่ยวไกลๆ แต่เสียดายที่ถนนเส้นนี้เล็กไปหน่อยรถเลยติดหนัก แต่ก็เอาเหอะในผับมันต้องเบียดๆกันอยู่ดี ถือว่าฝึกเบียดกับบนถนนก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวค่อยเข้าไปเบียดสาวๆข้างในหุหุ พอเข้ามาละลานตาไปหมดเลยสาวๆสวยๆทั้งนั้นเลยแหะที่นี่ใช้ได้ แล้วน้องๆที่มาเที่ยวแต่ละคนก็ใสๆทั้งนั้น บางคนใส่ชุดนักศึกษามาเลย แหมเห็นแล้วมันชื่นใจจังที่รู้ว่าที่นี่มีน้องๆนักศึกษามาเที่ยวกันเพียบ ทำให้พวกพี่ๆนี่สดชื่นกระชุ่มกระชวย ที่ได้เห็นน้องๆเข้ามาเที่ยวกันเยอะขนาดนี้ บางคนอยากจะเถียงว่าให้เด็กๆมาเที่ยวอย่างนี้ดีที่ไหน เอ้า..ใจเย็นครับพี่....นั่งดื่มด้วยกันสักแก้วแล้วฟังสิ่งที่ผมจะพูดก่อนสิจ๊ะ...
ชีวิตคือการเรียนรู้
ข้อนี้คือข้อดีข้อแรกของการมาเที่ยวผับเลยนะจะบอกให้ น้องๆที่เขามาเที่ยวที่แบบนี้แสดงว่าเขาเป็นคนที่มองโลกด้วยใจที่เปิดกว้าง เขาได้เห็นอะไรดีๆมาเยอะแล้วไงในชีวิตก็เลยอยากจะมาเรียนรู้โลกในอีกมุมหนึ่ง โลกของความเมา โลกของควันบุหรี่ โลกของเสียงเพลงทะลุแก้วหู รวมไปถึงโลกในด้านมืดที่ไม่สามารถเปิดเผย((เพราะผู้เขียนอาจจะกลายเป็นอาหารปลาได้)) ถ้าน้องๆเขาแค่สนุกอยู่กับแค่ 3 โลกแรกก็ถือว่าพอทนอย่างมากก็แค่ร่างกายตัวเองเสื่อม แต่ถ้าพวกน้องๆก้าวเข้ามายุ่งกับโลกมืดแล้วอาจจะมีคนรอบข้างเสื่อมตามตัวน้องไปด้วย และน้องอาจจะได้ประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงก็ได้
ช่วยเหลือระบบเศรษฐกิจ
ผับไม่ใช่องค์กรการกุศลที่คุณจะเข้าไปดิ้นๆ เมาๆ โดยที่จะไม่จ่ายเงินคงจะไม่ได้ ถ้าทำอย่างนั้นไม่โดนหิ้วปีกออกจากร้านแสดงว่าน้องคนนั้นต้องเป็นลูกเจ้าของร้านแหงๆ เพราะธุรกิจเขาก็ต้องมีการลุงทุนไหนจะต้องจ่ายค่าเหล้า ค่ามิกซ์เซอร์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าภาษี ค่าแรงงาน ค่าพีอาร์ร้าน ค่าจ้างดีเจ โอ๊ยอีกมากมาย เขาทำธุรกิจครับ น้องๆที่มาเที่ยวก็ต้องเอาเงินมาให้เขา เพื่อจะเอาไปใช้หมุนเวียนธุรกิจของเขา เพื่อให้พวกเรามีความสุขต่อไป ดังนั้นน้องๆก็ต้องหาเงินมาเที่ยว ถ้าใครทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยก็สบายไป แต่ถ้าใครยังขอเงินคุณแม่อยู่ก็เก็บหอมรอบริบสักนิดก็สามารถมีเงินมาเที่ยวผับแล้ว เห็นไหมการที่น้องๆ มาเที่ยวผับเนี่ย น้องๆก็จะกลายเป็นส่วนสำคัญของวงจรเศรษฐกิจกันเลยทีเดียว
ความรับผิดชอบจะเพิ่มพูน
งงละซิว่าการเที่ยวผับจะทำให้ชีวิตมีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นได้อย่างไร หาว่าผมเมาหรือเปล่า อะๆๆแก้วสองแก้วจะเมาได้อย่างไรคร้าบบบ ยังไม่เมาเอามาเติมได้เรื่อยๆ เอิ๊ก... คุณว่าผับเลิกกี่โมง ตี 2 ตามกฏหมาย ถูกต้องนะคร้าบบบ ใช่ครับผับเลิกตี 2 ตามนโยบายของรัฐ แล้วมหาวิทยาลัยเรียนกันกี่โมง บางคนก็เรียนบ่าย บางคนก็เรียนเช้า คนเรานะหมอเขาบอกว่าควรนอนอย่างต่ำวันละ 6-8 ชม.กำลังดี สำหรับคนที่เรียนบ่ายก็ถือว่ารักษาสุขภาพ แต่พวกเรียนเช้าแล้วเมื่อคืนไปเมากันนั้น แสดงว่าน้องๆ เขาต้องมีความรับผิดชอบสูง ผับเลิกตี 2 ถึงบ้าน ตี 3 กว่าจะอาบน้ำทำธุระเสร็จก็เกือบๆตี 4 แต่พวกเขาต้องลุกไปเข้าเรียนให้ทันตอน 8 โมงเช้า ถ้าไปทันแสดงว่าความรับผิดชอบน้องคนนั้นสูงมาก แต่ถ้าไม่ทันละก็การไปเที่ยวผับเนี่ยแหละจะเป็นตัวฝึกความรับผิดชอบของน้อง บางคนกลัวไปไม่ทันไม่ยอมนอนซะอย่างนั้น นี่ก็ถือว่ามีความรับผิดชอบสูงไม่ใช่น้อยเหมือนกัน แต่ไปเรียนแล้วจะรู้เรื่องหรือไม่นั่นอันนี้ไม่รู้
ได้ผ่อนคลายความตึงเครียด
การเรียนของน้องๆสมัยนี้หนักจะตายไปครับ เห็นแบกหนังสือโตเท่าสมุดโทรศัพท์หน้าเหลือง ซึ่งนอกจากการเรียนจะหนักแล้วน้องๆ เขายังต้องแบกความหวังของพ่อแม่พี่อีก ว่าลูกตัวเองจบแล้วเขาต้องได้เกรียตินิยมเพราะงานที่ดีจะได้รออยู่ การเรียนที่น้องๆทุ่มเทมันก็ย่อมจะต้องเครียดเป็นธรรมดา ซึ่งการพักผ่อนบางคนก็แค่ดูทีวี ฟังเพลง ดูหนัง แต่ถ้าจะให้ครบสูตรต้องเข้าผับเพราะที่นั่นจะมีเพื่อนๆที่เคร่งเครียดกับการเรียนระดับเดียวกับน้องๆเต็มไปหมด น้องๆจะได้ ดิ้น กิน ดื่มอย่างกับไม่มีที่ไหนให้น้องไปปลดปล่อยความเครียดขนาดนี้ น้องจะสุดเหวี่ยงแค่ไหนก็ได้แต่อย่าไปเผลอเหยียบเท้าคนที่ไม่รู้จักพ่อตัวเองก็แล้วกันไม่อย่างนั้นจะเครียดหนักกว่าเดิมก็เป็นได้
เห็นไหมครับว่ายังไม่เมา เอ๊ย เห็นหรือยังครับว่าข้อดีของมันมากมายเต็มไปหมด นี่ถ้าผมไม่ติดใจสาวๆชุดนักศึกษา 2 คนตรงโต๊ะนั้นนะผมจะกลับมาเล่าต่อ แต่ตอนนี้ขอตัวไปพบปะสังสรรค์กับน้อง 2 คนนั่นสักหน่อย แหมใจเด็ดจังที่ใส่ชุดนักศึกษามาเที่ยวกันในที่อย่างนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจแท้ๆเลยเอิ๊ก... ผมเมาเหรอ ไม่ได้เมา เอ๊ะ บอกว่าไม่เมา ไม่เมา เมิงจะเอาไงกับกรู รู้เปล่าว่ะ กรูลูกใคร เดี๋ยะมีตืบ เอ๊ะ ยังทำหน้ากวนส้นอีก ตุ๊บ....ตั๊บ.....โครม.....เพล้ง......เปรี้ยง..............
| Create Date : 10 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 10 ตุลาคม 2551 22:10:13 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1070 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่เต้นสามเพลงพักห้าเพลง
ร่างกายเริ่มไม่ไหวละ