Group Blog
|
โปสการ์ด ที่ไม่ได้เขียน
พูดถึงไปเที่ยว แล้วยังนึกถึงโปสการ์ดเชียงใหม่ ไม่มีฟิล ไม่มีมู๊ดนะตอนนั้นแล้ว(เอาใจยา เพื่อนที่ไปกะเจ๊ดิ เขาโคตะระขยัน เขาบันทึกๆๆ เขียนโปสการ์ดๆๆให้เพื่อนๆ เป็นประจำอยู่แล้ว เจ๊ไปเมียงๆมองๆ ร่วมยี่สิบคนได้มั่ง555 แล้วไม่ใช่สักแต่เขียนนะจ๊ะ โปสการ์ดคุณเธอ..เขียนแล้วอ่านปุ๊ปจะรู้สึกเลยว่าเธอเขียนให้คุ "เจ๊ มาเขียน(แจมในแผ่นเดียวกัน) ให้เพื่อนหน่อย" หลังๆเจ๊จะขี้เกียจ บอกไปว่า "ไม่เอา ขี้เกียจ " "แกนี่เลวจริง แค่ทักเพื่อนก็ไม่ได้" 55555 ยอมรับว่าเลวจริง มันขี้เกียจไม่มีมู๊ด เขียนไปก็ หวัดดีจ๊ะ จบข่าว เขียนทำไมเนี้ย..ไม่สเปเชี่ยลเล พอกลับมาบ้านเจ๊ยังได้โปสการ์ดแ "แกหลับอุดตุ แต่ฉันมานั่งปั่นโปสการ์ดเป็นบ้ แหม..ยังอุตส่าห์เขียนให้เจ๊ แต่ของแบบนี้ส่งให้สุ่มสี่สุ่มห้า...ก็ไม่ได้นะจ๊ะ ต้องคนรักคนชอบจริงๆ ไม่งั้นคุณจะเจอแบบนี้เวลารับ เขาจะ.. "อะไรเนี้ย ไร้สาระ" หุหุมีนะเว้ยคนแบบนั้นอ่ะ แค่นี้แหละที่อยากได้
Postcards form the edge ... ก็แค่นี้แหละที่เจ๊อยากได้ Postcards form the edge ... ก็แค่นี้แหละที่เจ๊อยากได้.  ลูกพี่..เจ๊ไปเที่ยวเชียงใหม่..แหม..ทันสมัยจริ๊งจริงนะคะ..เราก็คุยกันก่อนออกเดินทาง แล้วเจ๊ก็ว่า ป้าไม่ต้องซื้อของฝากหนูนะ ไม่อยากได้อะไร อืมม์..เดี๋ยวส่งโปสการ์ดให้แล้วกัน จ้า..อยากได้ๆ รอๆน้า แล้วจากวันที่ลูกพี่เดินทาง ก็มีโปสการ์ดร่อนมาถึงบ้าน เจ๊ปลื้มมาก..แหม..พวกคุณไม่ปลื้มกันเหรอ?ถ้าหากคนที่คุณรักเนี้ย คิดถึงคุณ อิอิอิ โปสการ์ดใบที่ว่านี้..ไม่รู้เจ๊คิดไปเองหรือเปล่า?เนี้ย..ลูกพี่ต้องคิดถึงเจ๊เป็นพิเศษแน่ๆเล้ย อิอิอิ ทำไมละคะ รูปดอกกล้วยไม้สีม่วง เต็มหน้าเลยค่ะ(รูปดอกแวนด้า รอทไชดเดียนา) .. เจ๊ชอบสีม่วงค่ะ ใครๆก็รู้55555 เพราะเจ๊ประกาศไปทั่วราชอาณาจักร.. เวลาที่ลูกพี่ไปไหน มีของฝาก จะเลือกเป็นสิ่งของสีม่วงมาให้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นผ้าพันคอ หมวก กระเป๋า ไดอารี่ สมุดโน้ตสวย น่ารักมั้ยคะ.. ล่าสุดที่เจ๊บ้าตุ๊กตาบาร์บี้ ลูกพี่ยังหาเสื้อผ้าสีม่วงน่ารักมากมาย มีหมวกไหมพรมเล็กๆสีม่วงมาให้ด้วย(เครดิตหน่อย แต่เป็นฝีมือของคุณแม่บ้านค่ะ) แต่ที่ปลื้มกว่า คือข้อความน่ารักหลังโปสการ์ดนี่แล..อ่านแล้วยิ้มไม่หุบ สงสัยจะเขียนบนเครื่องบินแน่นอน มีนินทาผู้โดยสารท่านอื่น ก๊ากๆ ทริปโอปอ(ลูกพี่) ตุ๊กกี้(เพื่อนเจ๊คนหนึ่งค่ะ)น้องกาฝาก(เพื่อนเจ๊คนหนึ่งค่ะ) เริ่มขึ้นแล้วในค่ำนี้ ขณะนี้กำลังจะลงสนาบินเชียงใหม่ เครื่องกำลังจะลงแล้ว คุณฝรั่งข้างๆเครียดมาก(เจ๊สะกิดๆๆลูกพี่นินทาฝรั่งเหรอ55) เจ๊ยิ้มแก้มแตกยังไม่ทันหุบ อีกสองวันโปสการ์ดอีกใบก็ตามมา อันนี้ยิ่งน่ารักค่ะ เจ๊อยากอวดน่ะ อิอิอิ ป้าลืมขออนุญาต แต่ดูจากข้อเขียนไม่น่าให้ป้าด่าได้55555 แปะล่ะน่ะ หนูอยากอวดอย่างแรง(ทำเหมือนไม่เคยได้โปสการ์ดมาก่อน555) 9 พ.ย. 53 แม่แจ่มเชียงใหม่ มาแม่แจ่ม ชมนา คราข้าวสุก นึกสนุก คิดถึง จึงเขียนหา ทุ่งสีทอง ลดหลั่น จรดฟ้า สบายตาไม่มีควายให้ขัดตา ป้าหนอน ((เจ๊: ป้าเป็นไปได้ไงอ่ะ ไปทุ่งนาไม่มีควาย อ้อ มีแต่ควายธรรมดา อิอิอิ ไม่มีควายเกรียนแถวคลองหกละสิ อิอิอิ)) ทุ่งสีทอง ผ่องอำไพ ในภาพนั้น คือทุ่งข้าว ราวฝันอันมาดหมาย ลดหลั่น เป็นชั้น ขั้นบันได งดงามราววาดไว้ในวรรรณคดี บุษบามินตรา ((เจ๊: สำนวนเพื่อนยังคมคายขวนขวายขั้นสูง..เอ่อ ขั้นสูงเหมือนเดิมนะคะ อิอิ) เธอยังมี เขียนมาอีกหน่อยว่า อยากให้เจ๊มาเห็น ((เจ๊:ไม่เป็นไรค่ะ แถวบ้านเจ๊มีทุ่งนาอยู่บ้าง เดี๋ยวไปดูแล้วจะบิวด์อารมณ์ให้ได้เลยค่ะ หุหุหุ ต้องแต่งตัวแบบทองกราวด้วยหรือเปล่า?เพื่อน อิอิอิ)) น้องมานีเหินฟ้ามาแม่แจ่ม เป็นตัวแถมของป้าๆและพี่ๆ อากาศหนาวเสื้อกันหนาวก็ไม่มี เป็นโชคดีมีความสวยช่วยคุ้มกัน มานี(น้องรักเจ๊) ((เจ๊: อืมม์..หวัดดีจ้ามานี..เรื่องความสวยเจ๊เชื่อ 55555 ยอมแพ้มานีมาหลายปีแล้วจ้า อิอิอิ แต่สงสัย ว่าหนาวไม่มีเสื้อหนาวแล้วโชคดีมีความสวยช่วยได้ตรงไหน? หรือว่า .? โอว์...งั้นคราวหน้าเจ๊ไปเชียงใหม่ไปหาเสื้อหนาวเอาข้างหน้ามั่งดีกว่า เพราะเจ๊ก็ เป็นโชคดีมีความสวย..อยู่กับตัว อิอิอิ อ้อ..มานีจ๊ะ มานีจ๋า จะเป็นน้องรักเจ๊ต้องต่ออายุทุกปีนะขอบอก มาผลุบๆหายๆน่ะ เรตติ้งตกนะคะ ตอนนี้เจ๊มีน้องรักเพียบเลยค้า 5555555555 ป้าขอบคุณมากค่ะหนูมีความสุขมากมาย และหนูรักป้าคนเดียวจริงๆๆ ฮื่อๆๆซึ้งๆๆ โปสการ์ดจากแม่แจ่มแต้มรอยยิ้ม เป็นรอยพิมพ์ความสุขจากอักษร ส่งคิดถึงรำพึงเป็นบทกลอน คำเว้าวอนน่ารักประทับใจ โปสการ์ดจากหัวใจ..ความเป็นมิตร จิตประดิษฐ์ชิดสัมพันธ์วันสดใส ถึงเดือนวันคล้อยเคลื่อนลอยเลื่อนไป ยังจำได้ยังยิ้มได้..ทุกคราวชม.. หนูธันย์ 17-11-53 นานแล้วเนอะ ไม่ได้เห็นกลอนที่แบบแต่งรวมกันแบบนี้ คิดถึงอดีตอีกแล้วป้า.. แงๆ ขอบคุณคุณบุษบามินตรา และคุณแม่มณีด้วยค่ะ เห็นพวกคุณมีความสุข เจ๊ก็ดีใจด้วยนะคะ..ขอบคุณทุกคนค่ะ โดยเฉพาะป้าน้า.. เหตุเกิดจากความเหงา
until we meet again
untill we meet again and again เจ๊เคยเข้ามาที่บล๊อคแว่บๆ เห็นแต่พวกคุ้นเคยกันเข้ามาแซวต้องขอบคุณมากเน้อ อิอิอิ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นช่วงสุขสุดกู่ ไม่มีอะไรพิเศษแต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน สงสัยจะแก่ขึ้นแน่ๆเลยหาความสุขจากการอยู่เฉยๆได้ อันนี้จำขี้ปากเขามา แฮ่ อีกไม่กี่วันจะวันเกิดเจ๊ ครบรอบปีที่ (ช่างมันเหอะ) เจ๊ก็ชื่นบานลั้นลามาก ขอบอก ได้ของขวัญด้วยการบังคัญขู่เข็ญบางคนมาแล้ว อิอิอิ ต้องขอขอบคุณมากๆ นั่นคือป้าหนอน(ของขวัญป้าเป็นนามธรรมสุดๆ เฮ้อ) และ น้องกระบือหนุ่มสุดหล่อ (เจ๊ชอบมาก ปลื้มมาก ฮื่อๆตอนนี้ยังปลื้มอยู่) เปิดทุกวัน ฟังทุกวัน โดยเฉพาะอันล่าสุดดูแล้วขำกลิ้งกันสองคนแม่ลูก แกเข้าใจทำดีน่ะ แต่จะให้ดีขยันทำให้เจ๊หลายๆอันจะดีมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า(รออยู่น่ะ แต่อย่าให้ถึงสิบปีชิ้นหนึ่งเลยว่ะ เจ๊คงจะม่องไปเสียก่อนแหงมๆ แต่ยังไงบล๊อคนี้จะมีชีวิตช่วงวันเกิดน่ะ ไงๆแกก็เข้ามาอวยพรเสียหน่อย อย่าลืมแปะรูปหวานใจวัยมันส์ของเจ๊ด้วยเด้อค้าเด้อ สองสามวันก่อนไปกรุงเทพฯ เพื่อเยี่ยมเพื่อนสนิทที่เขาเปิดร้านอาหารญี่ปุ่นเล็กๆ แถวลาดพร้าวเจ็ดสิบเอ็ด อยู่ตรงข้ามบ้านกลางกรุงค่ะ หากใครอยู่แถวนั้นจะไปข่วยอุดหนุนก็เชิญนะคะ เปิดบริการช่วงเย็น ชื่อร้าน ซูโม่โจ..เจ้าของร้านชื่อคุณโจค่ะ แฮ่มโฆษณาซ่ะ เจ๊ไปขลุกไปช่วยเขาอยู่ พอเบื่อๆก็มาเดินเล่นบ้าง เห็นมีตลาดนัดอยู่ แกร่วๆเดินเล่น โอว์ โชคดีมากเจอของที่อยากได้ถึงสองอย่าง อย่างแรกเป็น soundtrack หนังเรื่อง Dirty Dancing ที่ชอบมาก ถึงจะเก่าๆ ขาดๆหน่อย แต่ไปฟังเล่นเย็นใจให้คิดถึงพี่ แพทริค สเวย์ซี่ ที่ลาโลกนี้ไปอยู่โลกใหม่เรียบร้อยโรงเรียน แด็นซ์ไปแล้ว นึกถึงตอนนั้นหน้าหักๆเหลี่ยมๆ ตาตี่ของแกดูมีเสน่ห์อย่างประหลาด ประกอบกับหุ่นล่ำๆของแก วุ้ย หล่อ แบบ..แปลกๆ ฮ่าๆ(อันนี้จริงถ้าวัดจากหน้าตาเจ๊แล้วเนี่ย เจ๊ไม่มีสิทธิ์ที่จะว่าใครได้เลยน่ะ) ส่วนนางเอก เจนนิเฟอร์ เกรย์ ที่เจ๊ไม่เคยเขาอีกเลย แจ้งเกิดด้วยรูปลักษณ์จมูกงุ้มคล้ายคุณป้าบาร์บาร่า สตรัยซั่น แต่คุณเธอไปทำศัลยกรรมจมูกใหม่ หน้าใหม่(อ่านเจอ) คนดูเลยงงๆมั่ง อิอิ สวยขึ้น แต่ไม่มีงาน ว้า ส่วนอีกอันหนึ่งเป็นหนังเรื่องที่ดูแล้ว..อืมม์..เอาว่ะเกิดมาเป็นเจ๊แอนยังโชคดีกว่าแอนดี้ ที่ต้องใช้เวลากว่ายี่สิบปีที่จะกลับคืนสู่อิสระภาพอีกครั้ง นั่นคือหนังในดวงใจ Shawshank redemption มีตอนหนึ่งของหนังที่เจ๊ดูแล้วแบบ..เออ คนเรานี่มันติดการคุ้นเคยเนอะ มีหนังโทษคนหนึ่งที่แกติดคุกตั้งแต่หนุ่มจนแก่ คือชีวิตมันคุ้นคุกแล้วไง อยู่ๆได้รับอิสระภาพ อ้าวเฮ้ย ยังไง ในคุกมีเพื่อน มีอาหาร แต่นี่เหมือนไปนับหนึ่งใหม่ สุดท้ายลุงแกทนไม่ได้ ผูกคอตายซ่ะงั้น ชีวิตนี่บางทีมันก็เป็นอะไรที่เราคาดไม่ถึงจริง วันต่อมา อะเมซิ่งกว่า เพราะได้ไปเที่ยวเขาดิน เย้ๆๆ ดีใจจนหนูจัสมิน(ลูกเพื่อนสนิท)ที่ไปด้วยทำหน้าแบบ จะต้องดีใจขนาดนั้นเลยเหรอป้าแอน เธอถามมาคำหนึ่งว่า ป้าแอนไม่เคยไปเที่ยวเขาดินเหรอ? เคยไปหนหนึ่ง สมัยเด็กมากกกกกกกก จำได้ว่าตอนนั้นยังมีตลาดนัดอยู่ที่สนามหลวงอยู่เลย แม่ยังไปซื้อขนมแป้งจี่ให้กินเลย แป้งจี่ที่คนกรุงทำน่ารักชะมัด อันนิ้ดหนึ่งประมาณเหรียญสลึงเห็นจะได้ แต่จำอะไรเกี่ยวกับเขาดินไม่ได้เล้ย วันนี้แหละ..จะซึมจะซาบให้หมดทุกเม็ดเลยคุณผู้ชม เราสามคน ป้าแอน หนูมิน คุณเดือน นั่งแท็กซี่ไป คุยกันโขมงโฉงเฉง จนพ่อคนขับแท็กซี่พูดมาคำหนึ่งว่า จะไปเที่ยวสวนสัตว์กันหรือครับ? ใช่ สามสาวตอบพร้อมกัน พ่อคนขับทำหน้ายิ้มๆ แล้วหันมามองหน้าเจ๊ พูดว่า พี่ดูจะตื่นเต้นกว่าหลานอีกนะครับ เอ่อ ไม่เคยเห็นสัตว์ตัวเป็นๆ หรือ? เข้าใจนะว่าน้องแซว ดีนะพี่อารมณ์ดี ไม่งั้นมีการยันกันไปแล้ว หุหุ ไม่อยากอารมณ์เสียฮ่ะ จริงๆ คุยกับแท๊กซี่คนนั้นสนุกดีค่ะ เราก็คุยกันไปตลอดทาง พอลงจากรถปุ๊ป คุณเดือนก็พูดว่า(ป้าหนอนและน้องกระบือจงฟังไว้) เออ พี่แอนนี่ก็ดีน่ะ พูดไม่เหน่อ ไม่เหมือนโจ(สามีเธอ) ยังเหน่ออยู่เลย 55555 เจ๊รื่นเริงสุดชีวิตตั้งแต่ทางเข้า วิญญาณเด็กเข้าสิง เห็นอะไรตื่นตาตื่นใจไปหมด โอว์ .สัตว์ตัวแรกที่เห็น คือ ยีราฟคู่หนึ่งกำลังยืนพ้อยน์ขาเล็มใบไม้ที่ชักรอกให้สูงพอ โห ยีราฟๆๆๆ ลายสวยมาก น่าเอาไปทำกระเป๋า อ้าวเวรแล้ว อิอิอิ หมายถึงลอกลายน่ะค่ะ อย่าคิดมากกก นั่นม้าลาย เออ หน้าตามันสวยดี เหมือนคนเอาสีไปเขียนคล้ายพวกชนเผ่าอะไรสักอย่าง ฮิบโปตัวเขื่องนอนแช่นอน ท่านผู้ชมค่ะเจ๊คิดถึงข้าวขาหมูขึ้นมาทันใด โอ๊ย หิว เออ พอคิดถึงข้าวขาหมูทีไร นึกถึงคุณแม่บ้านและใครอีกคนหนึ่งหว่า จำไม่ได้ ที่เขาเคยสัญญาว่าจะเลี้ยงข้าวขาหมูเชื่อมสัมพันธ์กัน อิอิ อิจฉาวุ้ย ที่คิดถึงข้าวขาหมูนั้น เพราะเจ้าฮิปโปนั่นแช่ในน้ำสีดำๆคล้ำ อุดมด้วยใบไม้เน่าดูไปเนื้อตัวมันพองๆเปื่อยๆเหมือนคากิจริงๆ ดูนก ดูกระรอก ดูกวาง ดูละมั่งมังผา นกหน้าตาแปลกๆที่สำหรับคนที่เคยเห็นแต่กระจอกกระจิบทำให้ตื่นเต้น ม้าแคระฟันใหญ่เหมือนเจ๊เลย 55555 ถึงไม่มีแพนด้าซุปเปอร์สตาร์ แต่มีแพนด้าแดงน่ารักไม่แพ้กัน(เขียนถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้) สำหรับบ้านหมี เจ้าหมีสีน้ำตาลเหมือนตุ๊กตาหมีจริงๆ ผิวกำมะหยี่เลื่อมระยิบ หน้าตาหน้ารัก แต่หมีควายทำไมหน้าเหมือนกระบือหนุ่มสุดหล่อว่ะ ที่ว่าเหมือนเพราะมันทำหน้ายับตลอดเวลาเลยคุณผู้ชม อิอิ มีสัตว์ก็มีโชว์ เดือนพฤษภานี่นอกจากเป็นเดือนที่มีแต่คนสวยๆเกิดมาบนโลก ที่นี่เขาให้ดูแมวน้ำโชว์ฟรี ฟรีๆอย่างนี้จะเหลือหรือคะ เจ๊ก็ไปจองด้านหน้าเลย สมแก่การรอคอย สนุกและน่ารัก แมวน้ำสี่ตัว ชื่อน้องแดน น้องบีม น้องติ๊ก อีกตัวจำชื่อไม่ได้วุ้ย แสดงความสามารถทั้งรับบอล รับห่วง ตบมือ ชอบๆ ส่วนอีกโชว์เขาเรียกสารพัดสัตว์ ทั้งกระรอก นกแก้วมาคอร์ เหยี่ยว สุดท้ายก็เอางูหลามมาคล้องคอผู้ที่ร่วมสนุก แหม..งูตัวเลื่อมๆ มันวาบ เจ๊ทำใจกล้าไปลูบๆตัวมันนิดหนึ่ง ตัวมันเย็น หนืด แค่ลูบยังรู้สึกขนลุกนิดๆ จริงๆงูเป็นสัตว์มีกรรมนะ ดูเถอะไม่ต้องทำอะไรคนก็เกลียดก็กลัวมันแล้ว แว่บเข้าไปดูโซนสัตว์เลื้อยคลาน หลายตู้เชียว แต่ละตัวนอนระทวย แอบตามซอกซอย คงร้อน เวลาจะดูต้องเอาหน้าไปใกล้ส่องหา น่าสงสารมันเหมือนกัน ฮิปโปคู่สวนสัตว์มายาวนาน แม่มะลิ มะขาม และถั่วแดง นอนอืดกันทุกตัว นานๆทีจะโผล่หัวทำจมูกบานๆหายใจและมุดหัวไปใต้น้ำต่อ หนูจัสมินเอาหน้าไปแนบกระจก ดูมันหลับตาพริ้มเหมือนกำลังฝันดี อยู่มันลืมตา หนูมินตกใจสะดุ้งโหยง กระโดดมาตั้งหลักห่างทำเอาคนแถวนั้น(แม่กับป้านี่แหละ)หัวเราะกันครืน เดินจนเมื่อย พวกเราเห็นตรงกันว่าควรนั่งรถพ่วงชมสวนสัตว์โดยรอบ เพลินจริงๆ ยิ่งมีขนมกินด้วย ความสุขเห็นๆ สุดท้ายป้ายสุด คือสปาปลา ที่เขากำลังฮิตๆกัน โจนเลย อยากลองมานานแล้ว ดีจริงๆอย่างที่เขาว่า ปลาตอดนี่ได้อารมณ์สุดๆ เด็กวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ส่งเสียงกรื้ดกร๊าดดดด สนุกตอนโดนปลาตอด เออ ชีวิตวัยรุ่นนี่มันมีความสุขจริงๆวุ้ย แต่ที่สุดๆท้ายจริงๆคือไปดูปลาฉลาม และตู้ปลาต่างๆ พอจะเข้าประตูรู้สึกโง่ขึ้นมาทันใด เพราะมีป้ายเขียนบอกว่า เข้าชมโซนนี้สามารถเอาบัตรไปลดราคาสปาปลาได้คนละสิบบาท เฮ้อ บ่นเสียดายตรงหน้าแม่สาวที่ขายบัตร เจ๊พูดขึ้นมาว่า ไปสปาปลามาแล้ว เอาบัตรสปามาลดที่นี่ได้ป่ะ แควก..เสียงเธอฉีกบัตร เธอหันมายิ้มหวานพูดว่า ได้ค่ะ แต่พี่บอกช้าไปหน่อย หนูฉีกบัตรแล้ว สาบานได้ว่าบอกก่อนที่เธอจะฉีกบัตรเสี้ยววินาที55555 เจ๊ คุณเดือน และหนูจัสมินยิ้มพร้อมกัน แต่คนละอารมณ์นะคะ ปลาสวยๆทำให้เราแช่มชื่นขึ้นมาอีก ปลาทะเลนี่ดูดีนะ พวกปลาการ์ตูน นีโมน่ะ ดูกี่ครั้งก็ยังน่ารัก โผล่ไปดูตู้เกือบสุด เป็นตู้ปลานิล เอ๊ะ เจ้าปลาสองตัวนั่นกำลังกุ๊กกิ๊กกัน ฮั่นแน่ เจ๊เรียกสองแม่ลูกมาดู ปรากฏว่าไม่ใช่ปลานิลนั่นเป็นปลาแฝดสยามต่างหาก ท้องติดกัน ตัวเล็กคงมึนหัวหน่อยเพราะต้องหงายท้องว่ายน้ำตลอด แปลกดี เล่ามาเสียยาว แค่จะบอกว่า อะไรๆก็ดีไปเสียหมดสำหรับวันเกิดปีนี้ ได้ของที่อยากได้ตรงใจจริงๆ แม้กระทั่งกินขนม ขนมอย่างหนึ่งที่เป็นของโปรด และหากินยาก นั่นคือขนมครีมพัฟฟ์ที่เป็นรูปกรวยแหลมนั่น..ปกติแล้วจะหาได้แต่ไส้ครีมขาวเลี่ยนๆ แต่วันนี้แวะไปการ์โตว์เฮ้าว์ มีไส้ครีมพัฟฟ์แบบที่เป็นไส้แบบชูว์ครีม คุณคะเจ๊เหมาหมดถาด สิบห้าอันกินวันเดียวหมด55555 แต่เชื่อม่ะยังไม่หายยาก ถามพนักงานขายว่าเมนูมีนานหรือยัง? เธอตอบเหมือนจะหยิ่งๆว่า มีนานหลายเดือนแล้ว โธ่..น้องเจ๊ไม่ได้ออกนอกเขตจังหวัดนานแล้วนี่คะ ดูสิ..วันดีๆ มีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น . สำหรับแรงบันดาลใจล่าสุด ทำให้เจ๊อยากเล่นเน็ตอีกครั้ง คือน้องจางกึนซอก..น้องคนหนึ่งดันแนะนำให้ดูซีรีย์ Youre beautiful เจ๊เลยหลงรักน้องจางเสียเต็มเปา..เด็กอะไรไม่รู้ น่ารักเป็นหนักหนา ปลื้ม บ้าโหลดภาพ ซื้อหนัง โหลดเพลง เพลงบางเพลงหาซื้อไม่ได้ต้องลำบากคนข้างเคียง อย่างป้าหนอนและกระบือหนุ่มสุดหล่อ ซึ่งป้าน่ารักมาก ถึงรำคาญก็ยังไขข้อข้องใจให้เจ๊ทุกครั้ง ป้า หนูรักป้ามากๆ ขอบคุณป้าที่ตลอดสิบปีของแก๊งส์โนตมป้าไม่เคยทอดทิ้งหนูเลย (ถึงป้าจะเบื่อและพยายามบอกเป็นนัยๆว่าหนูควรจะไปหากูรูคนอื่นได้แล้ว) ไม่ว่าจะมีความสุข ความทุกข์ เบื่อ อยากรู้เรื่องอะไร ไขข้อข้องใจอะไรไม่ได้ มีปัญหาเรื่องการเมือง การมุ้ง(ของชาวบ้าน) อยากด่าใครสักคน อยากจะตบคนข้างร้าน ซื้อของแต่งร้าน ย้ายบ้าน ซื้อปลาไปเลี้ยง ถักโคร์เชต์ เขียนนิยาย ทำบล๊อค โหลดรูป ถ่ายรูป ตัดเสื้อตุ๊กตาบาร์บี้ ทำร้านใหม่ เหนื่อยหาคนปลอบใจ อยากได้น้องต่อ(ป้ายังอาสาจะมอมยาน้องต่อให้ถ้าเราได้ไปเที่ยวเกาะขามด้วยกัน55555) บ้าเด็ก(น้องจาง) ป้ายังสนับสนุนด้วยคำว่ามั้ยล่าเจ๊ เด็กมันน่ารัก ป้าช่วยหนูหมด สิบปีที่ผ่านมามีล้านกว่าเหตุผลว่าทำไมหนูถึง รักป้าคนดวย หนูรักป้าๆๆๆๆๆ วันเกิดหนูปีนี้หนูมีความสุขล่วงหน้ามาเป็นปีๆ หนูขอแบ่งความสุขให้ป้าน่ะ ขอให้ได้ไปเที่ยวอิตาลีอย่างสบายใจ อย่าลืมส่งโปสการ์ดและซื้อของฝากมาให้หนูได้ อิอิอิ แล้วอย่าห้ามหนูอีกถ้าหนูหอบอะไรไปฝาก ขอให้หนูได้ทำเถอะน่ะ มันเป็นสิ่งเดียวที่แสดงว่าหนูรักป้ามากแค่ไหน รักป้าคนดวยค่ะ กระบือหนุ่มสุดหล่อ จริงๆน้องบือไม่เคยทำอะไรให้เจ๊เลย55555 ถามเรื่องคอมฯ ก็ทำคอมฉันเจ๊งอิอิอิ ของขวัญก็ไม่เคยให้ สิบปีมาแล้ว หัดลงทุนมั่งสิย่ะ อ้อ มีอย่างหนึ่งที่น้องบือทำสม่ำเสมอคือเวลาเขาไปเที่ยวไหนเขามักจะส่งโปสการ์ดมาทักทายเสมอ..แต่ปีนี้แกทำเยอะนะ เพราะเจ๊มัดมือชกแกใช่มั้ย55555 และสิ่งที่แกทำให้นั่น ทำให้เจ๊ยิ้มได้ทั้งวันเลย มีความสุขเพิ่ม อะเดนาลินกระฉูดดดดด ยิ่งอันล่าสุดที่แกทำแล้วเติมคำบรรยายกวนๆ แม่ฉันหัวเราะตาหยีเลย ขอบใจเน้อ..มีอย่างหนึ่งที่ฉันยังไม่ได้เล่าให้แกฟังเลย วันก่อน(ที่จะไปกรุงเทพฯ)คุยกับแม่เรื่องแกว่าจะแวะไปหา แล้วแม่ฝากของกินมาเพียบ อยู่ดีๆแม่พูดว่า เออ อยากเห็นบือแต่งชุดทำงานจัง คงจะหล่อน่าดู 55555 ฉันอึ้งไปห้าวินาที แบบไม่รู้จะอธิบายยังไงให้แม่จินตนาการภาพได้ จะเปรียบกับบี้ เดอะสตาร์ก็..นะ55555 ขำว่ะ น้องต่อที่น่ารักของเจ๊ ไปกรุงเทพฯคราวนี้ไม่ได้โทรหาเลย กะว่าไปคราวหน้าจะล๊อคคอน้องต่อให้พาเจ๊ไปเลี้ยงข้าวแพงๆ หรูๆ อิอิอิอิ พอดีบ้านเมืองเกิดกลียุคขึ้นอีก เฮ้อ เจ๊คิดถึงน้องต่อเสมอน่ะ รออีกสักหน่อยได้ไปเที่ยวเกาะขามด้วยกันแน่ๆเย้ๆ สุดท้าย ติดโพลได้ไงไม่รู้ น้องวก สาวกห้ากระสอบ จำกันได้หรือเปล่า?น้อ คงจำกันได้แหละ เพราะเจ๊เห็นน้องวกแวะมาทักเจ๊แว่บๆทีบล๊อกเนี่ย ถ้าวันนี้ได้อ่านอีก อย่าลืมอวยพรวันเกิดให้เจ๊น้าาาเขียนคำอวยพรซึ้งๆ เอาให้จำเป็นปีๆไปเลย เรียกร้องเขาไปอีกไม่รู้น้องวกจะเห็นหรือเปล่า? เอาน่าถ้ากระแสจิตตรงกัน ได้เจอกันตัวหนังสือแน่นอน ทำไมอยู่ดีๆคิดถึงน้องวก คืองี้ไง เจ๊มีสุดหล่อประจำใจคนใหม่น้องจาง แต่เผลอเรียกน้องจางเป็นน้องวกๆบ่อยๆ อิอิ แตยังคิดถึงกันนะ คิดถึงแล้วอดอมยิ้มไม่ได้..โถ..เรามีเรื่องสนุกๆตอนเล่นกระทู้ตั้งพะเรอจะให้ลืมกันง่ายๆ จะทำได้ไงจริงป่ะ สวัสดีนะจ๊ะ น้องวกขอให้มีความสุขกับชีวิตเยอะๆเลย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ และขอบคุณล่วงหน้าถ้าใครมาอวยพรวันเกิด(ที่ยังไม่ถึง) ขอให้ทุกคนทุกท่านมีความสุข..กับชีวิตของคุณนะคะ ใครก็สนใจแต่หลินปิง
ใครๆก็อวยพรแต่หลินปิง.....ฮือๆๆ ฟังหัวข้อแล้วเหมือนเศร้าเนอะ แต่จริงๆ ขอบอกว่าไม่เศร้าแถมสนุกอย่างประหลาด55555 ไม่รันทดแต่ประการใดที่มีความสำคัญสู้หลินปิงไม่ได้ โหยใครจะไปสู้ดาราหญ่ายได้ฟ่ะ รายนั้นเขาขนาดมีถ่ายทอดสดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ดังยิ่งกว่าเอเอฟอีก555 แล้วแอนจะไปสู้อะไรกับเขาด้าย เจียมตัวๆๆ แต่คำทำนายนี่..นะ โลภมากลาภหาย โบราณท่านสอนสั่ง ความทะเยอทะยานจะทำให้ชีวิตเดินทางไปสู่ทางหายนะ สัตย์ซื้อถือคุณธรรมจะนำพาชีวิตไปพบสุขเอย แหม..ไม่ได้โลภมากอะไรนี่คะ แค่อยากให้มีคนโทรมาอวยพรสักสามสี่คนแค่นี่เอ๊ง..หรือว่ามากเกินไปเนี่ยเลยไม่มีใครโทรมาสักคน55555 จากนั้นไปปล่อยปลา ปล่อยกบ และหอยขม แอนก็มีที่ประจำค่ะ เป็นเวิ้งสระน้ำภายในวัดจีน ติดแม่น้ำแม่กลอง ที่ตอนนี้ทางวัดขยันสร้างโน่นสร้างนี่ถมแม่น้ำเป็นว่าเล่น ไม่เข้าเหมือนกันว่าจะทำอย่างนั้นไปทำไม? วันสำคัญเช่นนี้ต้องถือเคล็ด เก้า ปลาเก้าตัว กบเก้าตัว แหม..จะเอาหอยเก้าตัวก็ไม่ได้แม่ค้าค้อนเอา55555 เลยจำเป็นต้องซื้อมาหนึ่งกิโล อย่างที่บอกว่าไปค่อนข้างบ่อยคุ้นเคยกับสถานที่ดี จำได้ว่ามีหมาสองตัวนอนเล่นแถวๆนั้น เวลาที่มีใครสองคนเดินไปแถวที่มันคุมอยู่มันจะวิ่งหน้าเริ่ดออกมา ไอ้เราก็เคยเอาอะไรให้มันกินเหมือนกัน รู้สึกว่ามันจะเป็นที่กินไม่เลือกดี ชอบ วันนี้เลยใจดีติดซี่โครงไก่ทอดไปให้สองอัน..ฉลองวันเกิดกับหมานี่แหละ ก็ใครๆอยากไม่คิดถึงนี่นา ตามฟอร์ม หมาสองตัวพอเห็น วิ่งรี่เข้ามาเชียว ได้กินแน่ๆลูกเอ๋ย.... จริงๆแล้วแอนเป็นคนไม่รักสัตว์อย่างแรง แต่ตั้งแต่ครบกับป้าหนอนนี่ หมาแมวมารุมแท้เทียว สังเกตจากเวลาไปกินข้าวที่ไหนชอบมีหมามาสะกิดยิกๆ เฮ้อ.. เจ้าหมาสองตัวนั่นมานั่งหน้าแอน ทำตาละห้อย น้ำลายย้อย ลิ้นยาน ดิฉันก็สโลว์ควักโครงไก่น่ากินออกมาช้าๆ ถือไว้สองมือยื่นไปข้างหน้า แล้วก็พูดว่า วันนี้เป็นวันเกิดเรา เราเลี้ยงอาหารเหลาพวกแกแล้วกัน พระเจ้าช่วยกล้วยทอด? ไม่ได้ตาฝากนะ เห็นไอ้หมาสองตัวนั่นพยักหน้าพร้อมกัน55555 (เรื่องนี้ไปเล่าให้ป้าหนอนฟัง ขำกันสุดๆ((ป้าดิฉันรักหมาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วค่ะ)) ตอนที่เล่าว่ากำลังควักโครงไก่ออกจากถึง จะต่อด้วยปฏิกิริยาของน้องหมา ป้าหนอนก็ชิงพูดขึ้นมาว่า ไอ้สองตัวนั่นมันก็ร้องเพลง แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ประสานเสียงให้แก่ใช่ป่ะ ขำกลิ้งแอนกับหมาไป ได้แต่ตอบไปว่า ขืนมันร้องเพลงนั่นจริงๆ หนูคงวิ่งป่าราบกันพอดี หลอนในวันเกิดนะเนี่ย แล้วป้าก็พูดต่อว่า ปีหน้าฉันคงไม่ต้องโทรไปอวยพรวันเกิดให้แก่แล้วสิเพราะว่ามีหมาอวยพรพร้อมร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้แล้ว คุณป้าไม่ต้องมาพูดเล้ย...ถึงป้าจะโทรมา..แต่ก็โทรผิดวันนะคะ55555 มีข้อแก้ตัวที่ฟังแล้วน่าไปผูกคอตายมากว่า ไม่มีใครที่ฉันรู้จักเกิดเดือนนี้เลย ฉันเลยจำได้แค่เลาๆไม่ยี่สิบหก ยี่สิบเจ็ดอะไรนี่แหละ เฮ้อ..หนูอยากตายจริงๆนะเนี่ย จริงๆดิฉันเป็นคนบ้า แฮปปี้เบิร์ดเดย์มาก อิอิอิอิอิ เมื่อก่อนตอนเล่นป่วนในถนนนักเขียน ไม่เคยแปะผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน (เพราะเขียนอะไรก็ไม่เคยจบ ประเภทเอาดีอะไรไม่ได้สักกะอย่าง) ตั้งเยอะที่สุดเป็นกระทู้วันเกิดนี่แหละค่ะ รู้ว่าใครเกิดวันไหนไม่ได้ แสล๋นแต๋นไปตั้งกันเข้าไป สนุกดี แล้วก็รู้สึกดีด้วย เจ้าของวันเกิดรู้สึกไม่ได้ก็ช่างหัวเจ้าของวันเกิด55555 คนตั้งรู้สึกดีก็แล้วกัน (ดิฉันเลวเอาแต่ใจแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว) เฮ้ยถามจริงตอบตรง ว่าใครไม่รู้สึกพิเศษในวันเกิดบ้าง..ถึงแม้ไม่มีงานฉลอง ขนมเค้ก เพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ แต่ก็รู้สึกพิเศษอยู่ดี อาจเป็นวันที่ตั้งใจจะทำอะไรใหม่ๆ เป็นวันตั้งเข็มในใจอีกวันนอกเหนือจากวันปีใหม่ของทุกปี ปีนี้ดิฉันเหลือเพื่อนน้อย55555 เพราะเค้าเลิกคบดิฉันไปเกือบหมดแล้ว คาดหวังในใจว่า เอาว่ะปีนี้ต้องมีสามคนที่โทรมาอวยพรวันเกิด..ให้ตื่นเต้น.. คนแรก ป้าหนอน อย่างที่เล่าไปว่า she โทรมา แต่ดันโทรมาผิดวัน เอาว่ะก็ยังดี คนที่สอง น้องสุดที่รัก นายกระบือหนุ่มสุดหล่อ จริงๆมันไม่ได้ไยดีอะไรดิฉันมากมายหรอกค่ะ เพียงแต่วันก่อนหน้าวันเกิด ดิฉันได้ไปเคี่ยวเข็ญให้มันทำอะไรต่อมิอะไรให้แล้วหักคอว่าเป็นของขวัญวันเกิดเลยคาดว่ามันจะจำได้..หนอย..เจือกจำผิดวันอีก เพราะมันส่ง sms มาในวันที่ยี่สิบหก(ฮ่วย) Have a good time Have a good thing Have a good love Have a good health HAPPY BIRTHDAY นี่เป็นข้อความที่มันส่งมา...จริงเป็นคำอวยพรที่ดีนะ แต่ไม่ปลื้มเพราะมันมาผิดวัน อิ้ววว ข้อความมาตอนที่ดิฉันกำลังงัวเงียพอดี เลยส่งโต้ตอบไปอย่างเงียงัวว่า กรูเกิดพรุ่งนี้ว้อย แล้วทุกอย่างก็เงียบสงัด เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากแอบด่าคนในใจแล้ว แอนก็นอนหลับฝันถึงความสุขในวันพรุ่งนี้ เย้ๆๆ วันเกิดๆๆๆๆ ในที่สุดนายกระบือหนุ่มสุดหล่อ..ก็อวยพรถูกวันด้วย sms สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ หลินปิง โห..เสียอารมณ์.. กดๆๆตอบไปทันทีว่า พี่คะ ที่นี่ไม่ใช่สวนสัตว์ จริงๆอยากด่าเยอะๆ แต่ขี้เกียจกดตัวหนังสือ55555 เหอะ ไม่รู้ว่ามันจะรู้ตัวหรือเปล่า? ว่าทำร้ายจิตใจดิฉีนอย่างแรง หนอยๆ คนสาม เป็นเพื่อนสนิทกันมาเลยทศวรรษ นั่นคือ คุณเดื่อน คนอื่นไม่มั่นใจ แต่คนนี้ดิฉันว่าเขาไม่น่าลืม...ไม่ลืมแน่นอนเอาหัวเป็นกัน(แต่หัวคนอื่นนะคะ หัวหมูก็ได้เอ้า?) แต่อย่างว่าแหละ สัจธรรมของชีวิต สิ่งแน่นอน คือสิ่งที่ไม่แน่นอน เหอ เหอ เพราะความเงียบคือคำตอบ ไอ้เราก็ปลอบใจตัวเองไปว่าเธอคงยุ่ง แต่..เธอก็โทรมา..ในวันที่ยี่สิบแปด..เห็นชื่อแล้วแอบดีใจ พอดีใจเสร็จก็หงายท้องเพราะเสียงตามสายที่เอ่ยมาคือ พี่แอน..ถามการบ้านหลานหน่อยสิ เหอ เหอ...นี่ลืมดับเลยนะเนี่ย..ขำ แต่ดิฉันก็ไม่ได้บอกเธอหรอกค่ะ ปล่อยมันไปตามลม แอบขำคนเดียว เอ..หรืออาจจะเล่าก็ได้ ถ้าผ่านไปหลายๆเดือนแล้ว เธอคงหัวเราะขำเหมือนกัน เห็นมั้ยล่ะ มีอะไรแอบสนุกในงานวันเกิดเหงาๆเหมือนกัน..เย้ คนสุดท้าย ต้องขอบันทึกสักนิด ไม่คิดว่าเธอจะโทรมาอวยพร ไม่ใช่โจทย์อะไรที่ไหนหรอกค่ะ เพื่อนกันนี่แหละ อิอิอิ รู้สึกกันมานานเหมือนกัน สนิทมั้ย ก็สนิทนะ ดิฉันสนิทกับเขาตลอดแหละ แต่ไม่รู้เขาจะยอมสนิทด้วยหรือเปล่า? คุณเปิ้ล (หวังว่าจะมาอ่านนะจ๊ะ) เราไม่ได้เจอหน้าตากันเกินสิบปี คาดว่าเจอกันคงจำกันได้ยาก 55555 เพราะต่างฝ่ายต่างเปลี่ยนไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก แต่พักหลังนี้ดิฉันโทรไปกวนเธอบ่อยม๊ากกก ถามเรื่องซีรีย์เกาหลีเป็นสำคัญเพราะเธอเชี่ยวชาญแบบมีหนังในสต๊อคที่ยังไม่ได้ดูเพียบ ยกผลประโยชน์ให้คุณเปิ้ลเป็นผู้ปลุกกระแสเกาหลีซบเซาในตัวดิฉันนะเนี่ย.. ในวันเกิดก็โทรไปถามเธอเรื่องการดาวน์โหลดหนัง เพราะว่าจะติดอินเตอร์เน็ตที่ร้านมันเสียเลย และไหนๆจะต้องเสียเป็นรายเดือนขนาดนี้ ต้องแก้เผ็ดด้วยการโหลดหนังมาดูเอง แต่...โง่ๆอย่างดิฉันนี่ไม่ง่าย ต้องอาศัยผู้ช่วย (คุณเปิ้ลที่เป็นเหยื่อรายใหม่ หลังจากป้าหนอน และกระบือหนุ่มสุดหล่อโดนมาจน..ปวดกบาลไปแล้ว 55555) ถามกันไปจนเสร็จเรียบร้อย รุ่งขึ้นอีกวันเธอโทรมา.. โห...รายสองของปี (เปิ้ลมารับรางวัลน่ะ) ที่โทรมาอวยพรวันเกิด แต่ดิฉัน งงนิดๆ เอ๊ะ เธอรู้ได้ไง แหม..พี่เมื่อวานวันเกิดก็ไม่บอก มิน่าถึงโทรหาเรา หุหุหุ เปิ้ลจ๊ะ แบบว่าไม่ได้เจตนาอย่างนั้นนา จะถามเรื่องหนังจริงๆ อ้าวแล้ว เปิ้ลรู้ได้ไงกัน เปิ้ลเข้าไปดูใน Blog พี่ไง เห็นคนเข้าไปอวยพรกันเต็มเลยรู้ แปลกดี วันนี้ไงไม่รู้เข้าไป ปรกติไม่เคยเข้าไปหรอก ฟังแล้วควรจะดีใจมั้ยเนี่ย อิอิอิ อย่างไรก็ตามแต่รู้สึกดีมาก เปิ้ลรู้เปล่า? เราคุยกันไปพอดียี่สิบเจ็ดน่าทีเลย ฮา..อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ถึงอย่างไรก็ตาม แอนมีความสุขมากในวันเกิดปีนี้ แปลกดีที่มีความสุขมากกว่าทุกปี ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย..(แอบยิ้ม) สงสัยเป็นอายุมากขึ้นเลยพอใจสิ่งง่ายๆ ที่เค้าว่า Simple is the best จริงแฮ่ะ ! อ้อ...ปีนี้ไม่มีขนมเค้ก แต่เลี้ยงขนมครีมพัพฟ์คนที่รักๆกันแถวๆนี้อยู่ไม่กี่คน..ได้คำอวยพรมาเพียบ ส่วนมากจะอวยพรให้รวย ให้สวย ให้แข็งแรง.. ขอบคุณทุกคำอวยพร ข้อความดีๆ ที่ได้รับ..สนุก และ ฮามาก สำหรับคนที่แปะอวยพรในวันเกิดในเว็บบล๊อคหนูธันย์ก็ต้องกราบขอบพระคุณ รู้จักกันหรือไม่รู้จักก็ไม่รู้ รับหมดค่ะ สิ่งดีๆ ส่วน น้องโคอาร่า...ไม่รู้ว่าจะมาอ่านหรือเปล่า? เจ๊จำได้ค่ะ ก็คงจะจำกันตลอดไป แต่ความจำมันดับๆติดๆ เพราะมีเรื่องให้คิดท่วมหัว แต่พอเห็นชื่อปั้ป ความทรงจำที่เราเคยมีด้วยกันก็หลั่งไหลเป็นตับ..แตก อิอิอิอิอิ ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาทักทาย และอวยพร ส่วนเรื่องที่เขียนถึงน้องวก..เอ่อ..เขียนไปงั้นแหละค่ะ..ถ้าเขามาก็ดี อย่างไรก็ดีเนี่ย..เจ๊ก็มีเขาอยู่ในความทรงจำแสนสนุกอยู่ดี.. ถึงไม่เจอ ไม่รู้จัก ไม่อะไรกันสักเท่าไหร่..แต่อย่างที่บอกอยู่ในความจำมันยืนนั้นน้า..ถ้าไม่อัลไซเมอร์เสียอย่าง..เฮ้ว... ขอบคุณทุกผู้มีอุปการคุณทุกท่านจริงๆค่ะ สุขสันต์ สุขสันต์ วันเกิด... ฝันบรรเจิดมากมายในสายรุ้ง หลับตาฝันหอมหวานพร่างพรายพุ่ง หอมจรุงกลิ่นจูงใจให้เดินตาม ฉันฝันหวานฝันเพ้อถึงความสุข ฝันสนุกปลุกหัวใจให้ทวงถาม ชีวิตจริงอิงฝันอย่างงดงาม จุดประกายดามหัวใจให้แข็งแรง ขอบคุณทุกเวลาที่ผ่านพ้น ใจได้ยลความสวยงามมุมแห้งแล้ง ได้เปรียบเทียบเปรียบฝันพลันแสดง ได้แจกแจงความสุขจริง..เป็นอย่างไร |
ลาไลย์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] 
|
เกิดมาในชีวิตไม่เคยเลี้ยงอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน สำหรับปลาไม่เคยคิดจะเลี้ยงเช่นกัน เมื่อก่อนคิดว่า
มันยุ่งยาก วุ้ยต้องมานั่งเปลี่ยนน้ำให้อาหาร ไอ้คนอย่างดิฉัน ออกแนวหยาบๆๆ คงทำไม่ได้แน่นอนแล้ววันหนึ่ง นั่งอยู่ในบ้านคนเดียว เหงา..วุ้ย อยากมีเพื่อนขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน อยากมีสิ่งที่
มีชิวิตอย่างอื่นอยู่ในบ้านมั่ง (ขออนุญาตไม่นับจิ้งจก ตุ๊กแก มดดำ มดแดง แมลงสาบ เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญฮ่ะ) ต่อมอะไรไม่รู้ในเร่งเร้าให้อยากเลี้ยงอะไรสักอย่าง
ดิฉันกลายร่างเป็นคน รักสัตว์ ในทันที
เออ..แล้วจะเลี้ยงอะไรดีหว่า..
เลี้ยงหมา เลี้ยงแมว (ภาคเทพีในร่างดิฉันนำเสนอ)
อย่าเชียวน้า ไม่ไหวหรอก ขี้เกียจเก็บอึ เช็ดฉี่ ฉันรู้นิสัยหล่อนดีว่าเป็นนังขี้เกียจ
(ภาคปีศาจเสนอหน้ามาบอก)
เลี้ยงปลาจิ
(อันนี้ตัวไหนเอ๊ยภาคไม่รู้นำเสนอ)
เออวุ้ย..เลี้ยงปลาน่าจะง่ายที่สุด ไม่ต้องยุ่งยากกับอึและฉี่ของพวกมัน
แล้วเราจะเลี้ยงปลาอะไรดี คิดไม่ออก
และแน่นอน คิดอะไรไม่ออกต้องถามป้าหนอน55555 พหูสูตรประจำตัวของดิฉัน(แต่งตั้งเองค่ะ คุณป้าเธอไม่รู้เรื่อง) ((คือในช่วงชีวิตแปดเก้าปีที่ผ่านมาของดิฉัน เวลาคิดอะไรไม่ออกจะมีผู้มีกรรมอยู่สามคนที่เป็นที่พึ่งพาของดิฉัน ขออนุญาตเอ่ยนาม 1.ป้าหนอน 2.น้องต่อสุดสวย 3.นายกระบือหนุ่มสุดหล่อ(หล่อเพราะอาหารปิ่นโต ฮี่ ฮี่ ฮี่))
ดิฉันต่อสายถึง..สายด่วนสำหรับผู้โง่และอับโชค
ป้าาาาาาา หนูอยากเลี้ยงปลาาา
นึกไงขึ้นมาเนี่ย เจ๊อยากจะเลี้ยงปลา
ไม่นึกยังไงหรอก บางทีมันอยากมีเพื่อน ให้รู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวไง เลี้ยงปลาอะไรดี นี่หนูไปด้อมๆมองๆ โหลเลี้ยงปลามาแล้วนะ สวยๆ เพียบเลย
ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ๊ ฉันรู้ แกอยากเป็นนางเอกมิวสิควีดีโอสิท่า จะซื้อโหลสวยๆ กลมๆ เหมือนโหล ขนมหวาน ใส่ปลาทอง
อิอิอิ ป้ารู้ทันไปโม้ดดด
ปลาทองเลี้ยงยากตายชัก นี่ไงปลาหางนกยูงสิ
ไม่เอาป้า หนูอยากเลี้ยงแค่ตัวเดียว อยากได้ป้าที่ทนทายาด ไม่ตายง่ายๆ
งั้นนี่เลยแก ปลากัด
รุ่งขึ้นอีกวัน เจ๊ตรงดิ่งไปร้านปลาซื้อปลากัดเลยค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อโหลกลมๆป่องๆ น่ารักนั้นหรอก เพราะป้าหนอนบอกว่า
แกควรไปซื้อโหลที่เป็นทรงแก้วยาวๆ เพราะถ้าเลิกเลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้ด้วยการเอาไปปักแจกันดอกไม้
แหม..ป้า..แต่ไอ้โหลที่ว่ามันก็แพงระยับไม่ใช่เล่น ร้อยเกือบสองร้อยแน่ะ สุดท้ายเลยได้โหลที่เป็นเหมือนกระจกตัด..แล้วมาแปะกันทากันน้ำ สนน.ราคาเหมาะสมมากเพียงใบละสามสิบ อิอิอิ
ไอ้จ้องปลากัดที่เรียงรายเป็นแถว..เฮ้อ..ไม่รู้จะเอาตัวไหนดี กำลังมองๆ มีตัวหนึ่งเอาหน้ามาติดโหลจ้องหน้า เอาตัวนี่แหละวุ้ย..สงสัยมันอยากไปอยู่กับดิฉัน
เจ้าปลากัดตัวนี้ สีน้ำเงินเกือบดำหางเป็นครีบสวยพอใช้..เป็นตัวผู้ เอ้า ไหนๆก็ซื้อตัวผู้ต้องซื้อตัวเมียสักตัว..เพื่อ..สร้างสมดุลให้โลก อิอิอิ น้องหนูปลากัดตัวเมียเป็นสีเขียวเกือบดำ หน้าตาไม่ค่อยสวย แต่ดูซื่อๆ ดี เอาว่ะ เราอย่าซือปลาที่สวยเกินหน้าเกินตาเราเลย ประเดี๋ยวมันจะเด่นกว่าเจ้าของบ้าน
เจ๊สอบถามข้อมูลเล็กน้อยกับคนขาย เจ้าของร้านเป็นสาวหมวยหน้าตาน่ารักแต่พูดมาก เอ๊ย พูดเก่งจัด..ถามหนึ่งคำถามตอบมาประมาณยี่สิบคำตอบ เล่นเอานักเลี้ยงปลามือใหม่มึนตึบ โอ๊ก..
มีปลา มีโหล ต้องมีชื่อ..
จำได้ว่า..มีหลายปีก่อน น้องชายเจ๊เขาเลี้ยงปลารักเร่สองตัว ให้ชื่อเริ่ดหรูว่า
อิสซาเบลล่า อานัตตาเซีย
พวกเราเคยหัวเราะอีปลาไม่เจียมสังขาร เอ๊ย..ไอ้เจ้าของปลาไม่เจียมสังขาร แต่พอถึงวันที่เจ๊มีปลาเป็นของตัวเอง โอว์..อย่ากระนั้นเลย เราต้องตั้งชื่อให้พวกเขาอย่างไพเราะเพราะพริ้งกันเถิดท่านผู้
ฉะนั้นปลาน้อยคู่บุญของเจ๊ เจ้าจึงได้ชื่อดังนี้เถิดดด
เพศหญิง..สีเขียว เจ๊ขอเรียกว่า หนู Summer Green
เพศชาย ห้าวหาญ สีน้ำเงิน เจ๊ขอเรียกเจ้าว่า Season Blue
นะบัดนี้เพี๊ยงงง
ปลากัดน่ารักสองตัวนั้นเชื่องมาก..พยักหน้าหงึกหงักฟาดหัวฟาดหางรับชื่อไฮโซแต่โดยดี
นับตั้งแต่นั้นปลาน้อยสองตัวกลายเป็นสมาชิกบ้านสาวโสด...อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขดังเทพนิยายยยย...อาเมน.
Last Update : 29 เมษายน 2554 21:59:03 น.
Counter : 33 Pageviews.
6 comments
^
ไอ้ black นี่มันมาจากไหนอ่ะเจ๊
อย่าลืมชื่อปลากัด ที่ชั้นตั้งให้นะ
นาชิรัตตะนะ ปริ้นส์ส์ส์ ออฟ เวร (กรรม)
ชาลิรัตตะนะ ปริ้นส์ส์ส์ เซ่ดดดด~ ออฟ...
(กร๊ากกกก~ อันนี้เธอคงเดาออก และค้อนตาคว่ำ)
บุษบาศศามาหยา ปริ้นส์ส์ส์ ส้วม ออฟ ทะรูวว์ว์ว์
(ลงท้าย ได้อุบราด สุดตรูด
อัชชะดาราวิทรา ดัชเชส์ส์ส์ส์ ออฟ วอดก้า
หรูอลังมาก ตะละตัวประดุจเทียนชีวิตเพื่อนๆ ที่แก
เสี่ยงทายเอาไว้
(เวง ถ้ามีตัวของชั้น ขอเป็นปลาหมอนะ)
เพื่อความปลอดภัย อิอิ