All Blog
ช่างแม่ง
“ช่างแม่รงมัน”......คาถาเด็ดของเจ๊
Website counter



“ช่างแม่รงมัน”......คาถาเด็ดของเจ๊



ก่อนหน้ามาที่จะมาบ้าเล่นเน็ตอีกครั้ง เจ๊ก็ต๋องๆแต๋งๆ ไปเรื่อยค่ะ สมาคมแคบ เพราะไม่มีคนคบ 555 เจ๊ชอบมาก..ไม่วอรี่เลย มีความสุขสุด ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับใคร

การที่คนเรามีเวลาอยุ่กับตัวเองมากๆ เป็นเรื่องดีนะคะ สนุก บางทีสามารถคุ้ยความสามารถพิเศษบางอย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย กรูทำได้..คริ คริ และที่สำคัญ สงบมาก..สงบปากสงบคำ 5555

จริงการกระทบกระทั่งกันมีอยู่แล้ว มีแหงๆ คนใกล้ตัวเรา คนที่เรารัก และคนที่รักเรา ขนาดรักกันบางทียังไม่วายแหง่งๆ ใส่กัน ประสาอะไรกะคนที่ไม่รู้จัก มีสิทธ์ขวางหูขวางตาได้ เพียงมองหน้าแล้วรู้สึกว่าไม่ถูกชะตา...

แต่เจ๊มีคำที่ยั้งใจประจำ คือ ช่างมัน อันนี้ระดับ เบๆ (เบสิค) ช่างมัน..กรูไม่แคร์
ระดับสอง ก็แรงขึ้นมาหน่อย ประมาณว่าเหยาะพริกไทย...ช่างหัวมัน???
ระดับสาม คือ ระดับอารมณ์ความเดือดในเลือดเริ่มอุ่นๆ ถ้าไม่รีบเบรกต้องยาวแน่นอน..นั่นคือ..ช่างแมร่งมัน..??
ได้ผลนะเกือบทุกครั้ง แตบางทีโฮโมนมันปรื้ดดเกินห้ามใจ..มันก็..นะคะ ปล่อยไปตามเพลงโทโส โมโห ยโส และโอหัง ตามมาด้วย เสียใจ 5555

จนมาเล่นเน็ต แบบฟูลไทม์ คือออนไลน์กันทั้งวันทั้งคืน จนคนเขาสงสัยว่า อีเจ๊มรึงนี่ไม่ทำงานทำการมั่งเลยน่ะ..ปั๊ดโธ่..ทำค่ะ แต่ทำน้อย5555 ทำงานอดิเรก(เล่นเน็ต)มาก..กว่า..

เจ๊ชักมีสังคมใหม่แฮ่ะ สังคมที่รู้จักแต่นามจอ หน้าตาก็แล้วแต่ใครอยากโชว์..(ส่วนใหญ่คนที่โชว์ต้องมั่นใจก่อนว่า กรูสวย555 ) แต่เจ๊ไม่มั่นใจเลยไม่โชว์..อาศัยรูปดาราในดวงใจไปวันวันๆ

สังคมออนไลน์นี่กินเวลามากนะคะ ความถี่ในการคุยนี่ ถ้าอยากเม้าท์มาก เกือบจะตลอดเวลาทำการงาน ถี่จัด..ยิ่งคุยหลายๆคนยิ่งไม่ไหว..แล้วรู้สึกเหมือน(บาง)คนพวกนี้อยู่บ้านเดียวกะเจ๊5555 บางคนนี่ขอสารภาพว่า ค่าเฉลี่ยการคุยมากกว่าคุยกับแม่จ๋าของเจ๊อีกนะคะเนี่ย

มากคน มากความ มากความคิดเห็นประหลาดๆ
อันนี้โคตรจริงแฮ่ะ จริงๆเจ๊ก็พยายามจะไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับใครมาก ขอบ้าบอเฉพาะตัวไปเรื่อยๆ แต่บางทีก็ยังไม่วายโดนลากเข้าไปในที่เขาบู๊กันก็มี อนาถมาก นี่ไม่ใช่เรื่องของกรูเลยนะเนี้ย??? ทำไม๊ชอบมอบตำแหน่งเสื้อเกราะกันกระสุนความเป็นกลางมาให้ ไม่เอา ไม่อยากได้..และจะไม่แคร์อีกต่อไปแล้ว ช่างหัว..พวกแกเถอะ555 แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปแล้ว ถึงจะดีไม่ดี ไม่สน ทิ้งไว้ข้างหลัง จบทุกอย่าง ใครไม่จบ เรื่องของมรึงเลย กรูจบ ชัดเจน

แล้วเจ๊นี่เหมือน Friendly นักหรือไงว่ะ? ชอบมาปรับทุกข์กัน เจ๊ไม่ใช่เลยน่ะ..เจ๊อ่ะ Ugly Rude Woman ตัวจริงขอบอก..แต่อย่างหนึ่งที่เจ๊จะไม่ทำแน่ๆคือขยายเรื่องของคุณ เพราะเจ๊ไม่ชอบเม้าท์เรื่องชาวบ้าน เบื่อมากกกกกกกกก เรื่องชาวบ้านบางคนอย่ามายัดเป็นงานของกรู นอกจากไม่น่าสนใจแล้ว ยังน่าจับเขวี้ยงออกไปดาวอังคาร ให้ไปป่วนมนุษย์ต่างดาวโน้น

แต่ก็โอเค..เจ๊ก็บอกแล้วว่าถ้ามีอะไรพอจะช่วยได้ เจ๊ก็จะทำ ก็ช่วยกันไป เข้าใจคนที่อยากปรับทุกข์เหมือนกัน บางทีไม่รุ้จะหันหน้าไปพึ่งใคร เรื่องบางเรื่องมันพูดยาก บอกกับใครไม่ได้สักคน เอาเหอะ เจ๊สามารถ และยินดีมากด้วย แต่ลิมิตของเจ๊นี่แค่ฟังอย่างเดียวเท่านั้น ออกความเห็นเป็นเชิงตรรกะ(ใช้คำฉลาดมากเจ๊555) ว่าเออ ถ้าเป็นเจ๊จะทำไง ส่วนเมิงคนที่จะมาระบายจะทำไงก็เรื่องเมิง จากประสบการณ์การเป็นที่ปรึกษามาหลายสิบปี เจ๊บอกได้เลยว่าคนที่มาพ่นให้เราฟังส่วนมาก มันไม่ต้องการความเห็นเราหรอก พูดอะไรไปมันฟังที่ไหนก๊านน.. เลยทำตัวเป็นถังขยะเงียบๆ หงิมๆติ๋มๆ ไปท่านผู้ชม เคยมาบางเคส..ออกอาการเหมือนคนอกหัก แรกๆก็ฟังดีปลอบดี แต่พีน้อง มันมาพีรี้พิไรแบบนี้เกินห้ารอบเบื่อกันมั้ย ไม่ใช่คู่รักมันหวาน-พี่ยงน้องซอที่เจ๊โปรดนี่คะจะได้รีรันไปยิ้มไป นี่ฟังไปเบื่อมาก..บอกไงก็ไม่ฟัง เถียงกรูอีก..บอก อย่าไปโกรธเลย ปล่อยวาง ปรื้ดมาเชียว นี่กรูไม่ได้โกรธน่ะ กรูแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ เออ จะบอกว่าแถวบ้านกูเนี้ย อีคนฟังเนี้ยเรียกว่าโกรธ อาฆาต แค้นฝังหุ่น5555 เจ๊ก็น่ะ ฟังมากเบื่อมาก..ก็ด่าให้ค่ะ มันเลิกไปเลย..โดยปริยาย..ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ แต่คาดว่าคงเกลียดเจ๊อยุ่มาก..อิอิอิ

แต่อย่างไรก็ตามแต่..ที่ยอม เพราะเจ๊เองก็มีบางเวลาที่อยากได้..ใครสักคน เจ๊เรียกว่า บ่าออนไลน์ ที่พักใจสายใยแก้ว..อยากบ่น อยากด่า อยากสบถ อยากกรื้ดดด(หน้าจอ) อยากทุกอย่างแล้วเจ๊จะสบายใจขึ้น เจ๊มีค่ะ เจ๊ค่อยข้างโชคดีเรื่องเพื่อน คิดว่าเขาคงเบื่อเจ๊555 แต่เจ๊ไม่สน คนคนนั้นน่ารักมาก..เจ๊สบายใจทุกครั้ง มันมีวลีเด็ด
“โอ๊ย ธรรมดาเจ๊ หนูก็เป็น เราเป็นมนุษย์. “
อืมม ฟังแล้วแบบเออ กรูไม่ผิดนะเนี้ย ที่กรูโมโห กรูว๊าก..ขอบใจมากน้องรัก

แต่เจ๊ก็มีคาถาเด็ดเบื้องต้นดังกล่าวมาแล้วช่วยได้ประมาณหนึ่ง ช่างมัน ช่างหัวมัน ช่างแม่รงเหอะ หุหุหุ ลองเอาไปใช้ดูนะคะ

แล้วเรื่องนี้ก็มีเรื่องขำ นึกทีไรก็ฮาทุกที
ก็อย่างที่เล่าบ่อยว่าเจ๊สนิทกับแม่จ๋ามาก เป็นแม่ลุกที่อยู่ด้วยกันมานาน. ธรรมดาสามัญมาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเจ๊จะกล้าเล่าทุกเรื่องซ่ะเมื่อไหร่ บางเรื่องก็รู้ว่าแม่จ๋ารับไม่ได้ 55555 แต่แม่จ๋ามีเจ๊เป็นระบาย..แน่นอนอยุ่แล้ว ทะเลาะกับสามี(บ่นกะเจ๊ แหม..เจ๊ก็ไม่อยากยุ่งเรื่องผัวเมียเล้ย555) หรือบางทีเธอหงุดหงิดไรก็บ่นๆ ทั่วไปค่ะ ตลาด อากาศ ผู้คน หมาแมว รายการทีวี ข่าวโน้นนี่สารพัด ส่วนมากเจ๊ก็อือๆออๆไป ไม่ขัดใจ แต่เรื่องไหนที่ She’s so up set ก็จะปลอบไปว่า

“อืมม์..น่ะ ช่างมันเหอะ แม่”

เรื่องไหนฟังแล้วหมั่นไส้บุคคลที่สาม(ที่ถูกพาดพิง)ตะหงิดๆ ระดับสองจะมา

“วุ้ย ช่างหัวมันเหอะ”

หรือถ้าเกิดอารมณ์ขึ้นร่วมสุดขีด ก็จะหลุดปากไปว่า

“ช่างแม่รงมันเหอะ”

ใส่แอฟเฟ็คนิดหน่อย แปลความหมายว่า ถึงกรูจะช่างมรึง แต่แอ๊กเซ่นคือแอบด่านิดหน่อย คือ เจ๊สามารถพูดสบถได้บางคำ กับแม่จ๋า แม่เจ๊ไม่ได้ดัดจริตขนาดฟังไม่ได้ 55555 จริงๆเขาคงไม่ชอบหรอกค่ะ แต่เจ๊มันดื้อด้าน พูดแล้วก็ไม่ค่อยฟัง เขาเลยปล่อย

เรื่องที่แม่จ๋าบ่นบ่อยๆ คือ บ่นเรียล เรื่องลูกชายเขานั่นแหละค่ะ เจ๊เบื่อจริ๊งจริง สาบานต่อหน้าคอม เคยเปรยๆกับหนูเหมียวน้องรักว่า เบื่อลูกชายแม่จ๋ามาก หนูเหมียวหัวเราะร่า

“เอ้อ ลูกชายเขาก็พี่ชายพี่แอนนิ”
“ก็เอออะดิ”
“แล้วไม่ให้แม่บ่นกับพี่ แล้วจะให้เขาบ่นกับใคร”
“ก็นั่นสิ ถึงได้ทนๆ อยู่นี่ไง”
“ทนต่อไป”
หนูเหมียวว่างั้น
ใช่แล้วค่ะ แม่จ๋ามีลูกสามคน เจ๊เป็นลูกสาวคนเดียว แถมเป็นคนสุดท้อง 555 อ๊ะ แม่หวงสิคะ ถึงคานอยู่ทุกวันนี้ไง อิอิอิ

แต่ไอ้ที่เบื่อเนี่ย เพราะเจ๊รู้สึกว่า ถ้าแม่จ๋าอยากจะด่ามัน ก็ไปด่ามันสิคะ ด่าให้เจ๊ฟังทำไมเนี้ย?? ของฝากแบบนี้ไม่อยากได้
ก็พยายามคิดในแง่บวก เอาว่ะ แม่จ๋าจะได้ไม่เครียด
พอละครเริ่มโหมโรง
แม่จ๋าก็...
“เนี้ย แกรคิดดู มันน่ะ 1 2 3.....”
เจ๊
“เอาน่าแม่ ช่างมันเหอะ”
แม่จ๋า
“ก็ช่างมันไง แต่มันน่ะ 1 23 ...”(เหมือนรอบแรก)
เจ๊
“เอาน่าแม่ ช่างหัวมันเหอะ(คาถาระดับสอง) โตๆกันแล้ว”
(เจ๊เริ่มระส่ำเล็กน้อยล่ะ นับ 1 23 4 ไปด้วยคือ จริงๆแล้วเรื่องที่ลูกชายเขาทำก็ไม่ได้ผิดอะไรนักหนาหรอก แต่ไม่ถูกใจแม่จ๋าว่างั้นเหอะ ไม่ถูกระเบียบพัก)
แม่จ๋า
(ไม่เลิก)
“ก็รู้ เข้าใจ แต่ทำไมนะ มันต้องทำงี้ 1 2 3....”
โอ๊ยแล้วเจ๊จะเข้าใจมั้ย ทำใมลูกชายเขามันทำแบบนี้..”
อารมณ์ดัน ความดันพุ่งปรื้ดด หลุดคาถาระดับสามไปแบบไม่รู้ตัว
“โอ๊ยยยย ช่างแม่ร่งมันเหอะ แม่..วุ้ย..โตกันขนาดนี้แล้ว คิดไม่ได้ก็ช่างแมร่งมัน”
ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ เจ๊ก็คิดได้หน่อยๆแหละ สบถไปได้ไง ถึงจะไม่ได้ใส่อารมณ์ในน้ำเสียงมาก.. หันไปมอง..เจอแม่จ๋ายิ้ม แต่ตาเขียวปี้เลย
“แกร..ช่างแมร่งได้ทุกคน แม่ไม่ว่า แต่ไอ้สองคนนี้ห้าม ช่างแมร่งมัน เพราะมีแม่คนเดียวกัน”
ได้แต่หัวเราะแฮ่ะ แฮ่ะ สลดไป อิอิอ แล้วก็ยกมือขอโทษแม่ไปแล้ว

เนี่ยทีเผลอคาถาเด็ดของเจ๊ เกือบโดนหลังมือ555 แต่จริงๆไม่มีทางหรอกค่ะ แม่จ๋าเคยตีลูกเสียที่ไหนตั้งแต่เกิดมาจนแก่ เจ๊ยังไม่เคยโดนสักแปะ นี่เป็นหนึ่งเรื่องน่ารักในหลายร้อยพันเรื่องของแม่จ๋าเจ๊...นึกทีไรอดยิ้มไม่ได้ทุกที ตอนนี้ก็กำลังยิ้มอยู่..ยิ้มกว้างเลยยย


ช่างหัวมัน

จงยืนกราน สลัดทั่ว ช่างหัวมัน
ถ้าเรื่องนั้น เป็นเหตุแห่งทุกข์หนา
อย่าสำออยตะบอยจัดไว้อัตตา
ตัวกูกล้าขึ้นไปเรื่อย อัดใจตาย

เรื่องนั้นนิด เรื่องนี้หน่อย ลอยมาเอง
ไปบวกเบ่ง ให้เห็นว่า จะฉิบหาย
เรื่องเล็กน้อย ตะบอยเห็น เป็นมากมาย
แต่ละราย รับเขี้ยวงขว้าง ช่างหัวมัน

เมื่อตัวกู ลู่หลุบ ลงเท่าไหร่
จะเย็นเยือก ลงไปได้เท่านั้น
รอดตัวได้ เพราะรู้ใช้ “ช่างหัวมัน”
จงพากัน หัดใช้ไว้ทุกคน
ท่านพุทธทาสภิกขุ




Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2554 19:16:23 น.



Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 3 มีนาคม 2556 20:46:13 น.
Counter : 2001 Pageviews.

0 comment
สวัสดีปีใหม่แบบไทย เจ๊..นี่บ้าเนาะ555 ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วมั่งอีเจ๊ ฮา
สวัสดีปีใหม่แบบไทยค่ะ พี่น้องบ้านบล็อกเจ๊(ไม่ช้าน่ะ เพราะบ้านเจ๊เขาเล่นน้ำกันวันนี้ล่ะ)

Website counter



สวัสดีปีใหม่แบบไทยค่ะ พี่น้องบ้านบล็อกเจ๊(ไม่ช้าน่ะ เพราะบ้านเจ๊เขาเล่นน้ำกันวันนี้ล่ะ)




ห่างหายกันไปนานเลยนะคะ เจ๊แทบจะไม่ได้อัพบล็อกเลย ตรอมใจเรื่องพี่ยงน้องซอไม่หาย ก๊ากๆๆ หลบเลียแผลใจ(ตอแหลค่ะไปเล่นเฟซบุ๊คค่ะ สนุกสนาน แหม ก็เฟซบุ๊คอ่ะ มันง่าย..อัพเดทเร็วเพียงไม่กี่วินาที ถ้าเป็นบล็อก ตั้งสิบนาทีขึ้นไปเชียวแต่ละอัน แถมต้องมีสมาธิด้วยนะคะ อิอิอิ(แก้ตัว) แต่ต่อไปคงจะมาสม่ำเสมอ แต่ไม่บ่อยเหมือนช่วงมียงซอ ไม่ว่ากันนะคะ แถมบางทีอาจอัพเรื่องบ้าบอคอแตก55555 ปัญญาอ่อนเหมือนเจ้าของบล็อกแหละค่ะ เจ้าของบล็อกมันเป็นคนบ้า อิอิอิ ก็ขออวยพรทุกคนทุกท่านที่แวะเข้ามานะคะ มีความสุขเยอะๆช่วงปีใหม่ไทย ได้กลับบ้านไปชาร์จพลังงานและกำลังใจกันมา ขอให้มีพลังสุ้กับชีวิตต่อไปค่ะ เจ๊ขออวยพรค่ะ

วันนี้แถวบ้านเจ๊คึกคักมากเลย ทั้งที่ร้านรวงพากันปิดเงียบหลายร้าน ก็วันนี้เป็นวันที่ชาวเมืองกาญจน์สงน้ำพระกันค่ะ..แม่จ๋าเจ๊อินเทรนมาก เอาพระพุทธรุปมาตั้งหน้าร้านเลย จัดดอกไม้เสร็จ น้ำหอมน้ำปรุงพร้อม สำหรับคนที่เดินไปเดินมา เสร็จแล้วก็บอกดื้อๆเลย “ลูกสาวจ่าย จะได้บุญ”
อ้าว..อิอิ แต่เต็มใจค่ะ
หนุ่มๆสาวๆ ใส่เสื้อลายดอกกันพรึ่บเลย แม่จ๋าเจ๊ก็ด้วยน่ะขอบอก สีส้มแปร้ดเลย อิอิ แม่ใครเนี้ย ทันสมัยโฮก
ส่วนเจ๊ไม่ใส่เสื้อดอกค่ะ ทายสิใส่สีอะไร ใส่สีประจำชาติเจ๊ค่ะ มีแต่คนทักทำไมไม่ใส่เสื้อดอกดวงๆกับเขาบ้าง ส่วนมากเจ๊ก็ยิ้มๆไม่ตอบ ถ้าสนิทกันหน่อยเจ๊ก็จะบอกว่า
“ด้วยตัวเอง ดอก พอแล้วค่ะ”
แต่พูดงี้ทีไร แม่จ๋าเจ๊ค้อนเลย Sheไม่ชอบอย่างแรง She ไม่ชอบให้ใครว่าลูกสาวสุดที่รัก แม้กระทั่งลูกสาวว่าตัวเอง Sheก็ไม่ปลื้ม..
เมื่อวานเจ๊ก็ไปเดินเล่นค่ะ ตอนเย็น เลยแว่บไปร้านหนังสือ ได้หนังสือมาเล่มหนึ่งของนักเขียนคนโปรด “คุณ วินทร์ เลียววาริณ” หนังสือ “สองปีกของความฝัน” เป็นหนังสือเสริมกำลังใจ ชุดที่ 6 ของคุณวินทร์เธอ..
พนักงานร้านซีเอ็ดถาม
“พี่มีบัตรลดมั้ย?”
“มีแต่ หมดอายุแล้วใช่ได้ป่าว”
พนักงานคนนั้นค้อน..แต่มันก็หัวเราะ คุ้นๆหน้ากันอยุ่ค่ะ เมื่อก่อนเจ๊ซื้อหนังสือบ่อย
“พักนี้ไม่ค่อยเห็นพี่เลย ไม่ค่อยซื้อหนังสือเหรอครับ”
“ค่ะ ไม่ค่อยว่างงานเยอะ” เจ๊สร้างภาพสุดฤทธิ์ จะบอกมันได้ไงล่ะว่า “ติดพี่ยงกับน้องซอ” งอมแงม555 ไม่ได้ไปไหนเล้ยยย นี่ถ้าต้องออกไปซื้อข้าวกินเองคงผอม เพราะขี้เกียจไป55555

หนังสืออ่านสนุกค่ะ..อาจเป็นเพราะเจ๊ชอบคุณวินทร์น่ะ เขียนอะไรมาดีหมด55555 ทัศนคติลำเอียงส่วนตัว เปล่าหรอกค่ะ อ่านแล้วมันได้คิด แล้วก็มีกำลังใจในการมีชีวิตอยู่เพิ่มขึ้น นี่ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ เพิ่งเริ่ม อ่านวันละแค่สี่ห้าหน้าอย่างตั้งใจ แต่ก็จดถ้อยคำโดนๆไว้หลายบรรทัดอยู่ ตั้งใจมาเล่าให้พี่น้องเจ๊ฟังกันแหละค่ะ

วันนี้มีเรื่องหนึ่ง อ่านแล้วยิ้มเลยอยากมาเล่าให้ฟัง จากเรื่องเถรตรง
“ชาวเยอรมันเขาว่ารักษากฎหมายและเวลาตรงต่อเวลาที่สุด จนมีเรื่องขำๆว่า ถ้าไม่เหลือคนสักคนบนโลกใบนี้แล้ว ขับรถไปเจอไฟแดง ก็ยังหยุดรอ
ต่างจากคนไทยเรา(อ่านแล้วปวดใจจิ้ดๆ)
เมื่อฝ่าไฟแดงและถูกตำรวจจับ
ตำรวจถามว่า
“ไม่เห็นป้ายไฟแดงหรือ?”
คำตอบคือ
“เห็นค่ะ แต่ไม่เห็นตำรวจนี่คะ”
เอ้อ..อิอิอิ ไม่อยากจะบอกว่าเจ๊ก็เป็นค่ะ5555 แต่ส่วนมากจะเป็นตอนดึกๆมากแล้ว แหม ใครจะไปจอดรอฟ่ะ ไม่มีรถสักคน มีรถเจ๊อยู่คนเดียว ไปดีกว่า
วันนี้เยอะแล้วยาวเชียว ไม่รู้จะมีคนอ่านมั้ย..แต่เจ๊ยังคงคอนเซ็ปต์..หาแคร์ไม่55555 ก็กรูอยากเขียน
มีความสุขกันทุกคนนะคะ ใครมาทำงานแล้วตั้งใจทำงานหน่อย(อย่ามานั่งหลับในที่ทำงานเหมือนบางคนอิอิอิ เจ๊ขอร้องงง) สวัสดีนะคะ




Create Date : 17 เมษายน 2554
Last Update : 17 เมษายน 2554 12:28:12 น.



Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 3 มีนาคม 2556 20:45:05 น.
Counter : 459 Pageviews.

0 comment
นมสงกรานต์
อนาถ-จาร อนาถใจ วิกฤตินม-นม

Website counter




อนาถ-จาร อนาถใจ วิกฤตินม-นม




เจ๊บ่นเรื่องเว็บบิทมาตั้งแต่เช้าล่ะ 555 หลายคนเป็นเหยื่อ แล้วเจ๊ก็แบบเออ ลองไปหาๆดูสิ มีที่ไหนอีก ปรากฏว่าไล่กดกูเกิ้ลไปเจอยี่สิบชื่อปิดเกือบหมด โอว์..มันมาจากอะไรเนี้ย..มีคนบอกเจ๊ว่า จาก ปรากฏการณ์โชว์... นั่นเอง เจ๊เริ่มเครียดโทรหาน้องรักฝ่ายไอที ผู้ชักนำเข้าสู่วงการ(โหลดฟรี) มันก็ยืนยันว่า
“นั่นแหละเจ๊ คลิปอนาจารไง ไอซีทีเขาปิดไปแล้ว”
“เฮ้ย ไม่น่าเกี่ยวน่ะ”
“เกี่ยวดิ อย่างมาก”
“จะบอกว่า คลิปเด็กโชว์นี้ น้อยกว่าหนังสีชมพูดที่มันปล่อยให้มันโหลดกันเองอีก”
“ก็ใช่ไงเจ๊ อันนั้นต่างชาติ แต่อันนี้คนไทย”
“โห กฎหมายใหม่นี่แรงจริงไรจริง ฉันจะโดนจับมั้ยเนี้ย”
“โดน โดนแน่เจ๊ จะพาไปจับถึงเมืองกาญจน์เลย”
(แกน่ารักมากน่ะ อยู่ใกล้โดนถีบไปแล้ว)
“บ้า คลิปนั้นฉันยังไม่ได้ดูเลย แกดูแล้วเหรอ?”
“จะเหลือเหรอเจ๊ (แล้วมันก็หัวเราะ ขอบอกว่าเสียงแกหื่นมาก55)
“แหม น่าตามไปตบเด็กๆพวกนี้จริงๆว้อย”เจ๊ยังบ่นไม่เลิก
“ไปดิเจ๊ เขาไปมอบตัวแล้ว”
“เขาเป็นไอ้โม่งฉันไม่รู้คนไหนอยู่ดี”
“เหอ เหอ เจ๊ ในคลิปเห็นหน้าหมดเลย”
“เออ ฉันก็ยังไม่ได้ดูอยู่ดี555 อยากดูเหมือนกัน น้องคนหนึ่งเสนอตอนเกิดเรื่องใหม่ๆว่า เจ๊ดูมั้ย แต่...เล็กน่ะ แต่ฉันก็ยังไม่ได้ดูอยู่ดี55 ลืมไปแล้วจนวันนี้แหละ เดือดร้อนเพราะเว็บบิททั้งหลายแหล่ปิดหมด”
แล้วน้องเจ๊ก็พูดมาขำหนึ่ง เจ๊ควรจะโกรธมันน่ะ แต่เจ๊กลับขำ
“เจ๊....ของเขา เล็ก แต่เขา.... เด็ก ไม่ได้เป็นถุงกาแฟเหมือนของเจ๊”
อยากจะด่าว่าแกเลวมาก555 แต่มันก็ขำน่ะ ถ้าเป็นเจ๊โชว์ แทนที่จะเป็นอนาจาร คงเป็นอนาถจิตแทนเนาะ อิอิอิ
คุยกะแกนี่แก้ง่วงดีแทน แต่มีอารมณ์อยากถีบแกขึ้นมาทันทีเลยขอบอก...เจอเมื่อไหร่โดนแน่ เพราะกูจะจดไว้55555




Create Date : 04 พฤษภาคม 2554
Last Update : 4 พฤษภาคม 2554 0:07:44 น.



Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 3 มีนาคม 2556 20:43:55 น.
Counter : 539 Pageviews.

0 comment
เห่อบล๊อค555 ครบสี่เดือน ตลกดี
บ่นมันส์อยู่คนเดียว.... อย่างนี้มันต้องฉลองงงงงงงงงงงงงง ฉลองแฟนเพจเจ๊..ครบรอบสี่เดือนแล้วววว

Website counter





บทความ อย่างนี้มันต้องฉลองงงงงงงงงงงงงง ฉลองแฟนเพจเจ๊..ครบรอบสี่เดือนแล้วววว






วันนี้มีเรื่องฉลองอีกแล้ว เย้ๆๆๆ วันนี้Fan Page เจ๊..อายุครบสี่เดือนแล้ว เย้ๆๆๆ ปรบมือ ส่ายไปด้านหน้าเป็นครึ่งวงกลมแบบที่น้องซอชอบทำ..

เมื่อตอนครบหนึ่งเดือน เจ๊ก็ฉลองไป 55555 มียัยอะไรคนหนึ่งมาบอกว่า
“เชื่อเจ้าของเพจเขาเลย เดือนหนึ่งยังฉลอง”
เจ๊ยังตอบไปว่า
“ก็ฉันจะฉลองอ่ะ มีอะไรม่ะ ทำไมต้องรอปีหนึ่ง สองปี สามปี(ซึ่งไม่รู้ตอนนั้นเลิกไปหรือยัง? หรืออาจจะม่องตายไปอย่างปัจจุบันทันด่วน”)
ถ้าอยากทำ ทำไมต้องรอ...

แฟนเพจ”ชุมชนมันหวานบ้านเจ๊-หนูธันย์” เป็นอะไรทีเจ๊ปลื้มมากนะคะ ปลื้มเพราะเจ๊ทำเองล้วนๆเลย หมายถึงสร้างมันแบบหาข้อมูลเอง วิธีทำ(จริงๆถามเขาน่ะ แต่ไม่มีใครรู้(ตอนนั้นน่ะ) หมายถึงคนที่อยู่แวดวงเจ๊ แล้วเจ๊กวนเขาเรื่องไอทีบ่อยๆ) มันเลยปลื้มมากค่ะ แหม..คนที่ต่ำต้อยเรื่องใด พอรู้สึกว่าฉลาดขึ้นมาหน่อยหนึ่ง ทำมันได้ ก็จะรู้สึกถึงความสำเร็จอันน้อยนิด แต่มหาศาลและสร้างความมั่นใจ ในใจพะเรอ แต่กว่าจะทำได้ 555 ไม่อยากจะคุย เจ๊มีเฟซบุ๊คแบบไม่จำเป็นเลยตั้งสามชื่อ ขำ จนเพื่อนถามนี่มึงจะบ้าป่าวเนี่ย? ก็ลองผิดลองถูกไปไงคะ กว่าจะเข้าใจเรื่องการเป็นแอดมิน ดูนั่นดูนี่..เป็นเรื่องที่อเมซิ่งตลอด แล้วเวลาที่เจ๊แนะนำให้ใครทำเพจทำบล๊อคน่ะ เจ๊รู้ภูมิใจในตัวเองอย่างบอกไม่ถูก 55555 ไม่ใช่เรื่องตลกน่ะ มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ รู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์

แฟนเพจ เมื่อเริ่มแรกๆ เจ๊คงเหมือนแอดมินทุกคน คือลุ้น ว่าจะมีคนมาสนใจมั้ย คือสารภาพว่า ตอนแรกก็ลากเพื่อนมาดูเหมือนกัน ถ้าใครที่คุยกับเจ๊บ่อยๆช่วงนั้น คงจำได้ ว่าเจ๊ลากและบังคับให้มาดู 55555 และกดถูกใจ แต่ฟอร์มว่าไม่กดไม่เป็นไร แต่ใจจริงกูอยากให้มึงกดน่ะ ขำ ตัวเอง แล้วก็ลุ้น(ไม่รุ้ลุ้นอะไร) พอมีคนที่เจ๊ไม่รู้จัก ไม่ได้เป็นเพื่อนกันมากดไลค์ เจ๊ก็ดีใจซ่ะ เป็นบ้าไปแล้ว แรกๆมีเจ๊บ้าบออยู่ มีเพื่อนสองสามคนช่วยมาวิ่งเป็นหน้าม้าให้ มันคงกลัวเจ๊เหงาที่ต้องบ้าคนเดียว ก๊ากๆ ยังไงก็ขอบใจกันล่ะน่ะ เพราะสนุกดีอยู่เหมือนกัน แล้วมีวันหนึ่งที่เจ๊เปิดไปเจอ แฟนเพจร้านข้าวมันไก่ สมาชิกสี่ห้าร้อย เจ๊ยังแบบโห..แมร่งคนชอบมากกว่าเพจกูอีก ตอนนั้นมีอยู่ห้าสิบคนมั่ง หน้าม้าทั้งน้าน

แต่พอสมาชิกเริ่มวิ่งมาที่สามร้อย 55555 เจ๊ก็เลิกสนใจแล้ว เพราะคิดว่า สามร้อย ต้องมีสักห้าสิบคนล่ะว่ะที่สนใจเพจกูจริงๆ หมายถึงไม่ใช่เพราะเป็นเพื่อนเจ๊วิ่งมาแซวเจ๊อะไรแบบนี้.. แต่ก็ยังกรื้ดอยู่นะคะ ประมาณสร้างอารมณ์ฉลองให้ตัวเองในจุดหนึ่ง ซึ่งเจ๊ว่ามันก็สนุกดี

แฟนเพจนี้ นอกจากเป็นความภูมิใจโง่ๆของเจ๊ ยังเป็นพื้นที่สำหรับระบายออก(ขอใช้คำนี้นะคะ) การพูด การคิด การเม้าท์ แบบ ฟรี อิสรเสรีด้วย อันนี้เจ๊ชอบมาก จริงๆ เจ๊ไม่ได้มีอคติแต่เว็บบอร์ดสาธารณะใดใดนะคะ แต่เจ๊ว่าไม่เหมาะกับเจ๊ จำได้ว่าเคยไปเล่นบ้านใหญ่ สนุกค่ะ แต่บางทีอยากโพสต์อะไรให้สะใจ ยังต้องขออนุญาต (แอบทุเรศตัวเองนิดๆ) นี่มันไม่ใช่กรูเลยนี่หว่า55555 (เขียนถึงตรงนี้ต้องให้เครดิตกับ Blog ด้วย เดี๋ยวพี่น้องที่บล็อกจะน้อยใจ เจ๊มีพื้นที่ระบายความบ้าก่อนเพื่อนคือที่บล็อก แต่บล็อกนี่เสียดายที่การโต้ตอบคอมเม้นท์เป็นไปได้ช้า อารมณ์มันเลยคล้ายๆไม่ต่อเนื่อง ความคิดเจ๊น่ะ มันเหมาะที่จะเผยแพร่ผลงานต่างๆนานามากกว่า)
สำหรับตัวเลขและสถิติ55 ไม่อยากจะบอกว่า ทั้งเพจทั้งบล็อก เจ๊จดน่ะ ช่วงแรกๆ เจ๊อยากรู้ แต่พอมันถึงจุดหนึ่งอย่างบล็อกนี่วิวเกินห้าแสนเจ๊ก็เลิกสนใจมันแล้ว 5555 และเพจนี้พอเลยจุดที่ต้องไปลากเพื่อนมาดู เจ๊ก็เลิกสนใจจุดนั้นเช่นกัน ตอนนี้เป็นความสนุกๆล้วนๆ เลขจะวิ่งไม่วิ่ง เจ๊ไม่สนอีกต่อไป..อย่างที่บอกคอนเซ็ปส์เจ๊น่ะ อยากทำไรก็ทำ อยากเม้นท์ก็เม้นท์ อยากกดไลค์ก็กดไป อยากอ่านเฉยๆก็อ่านไป ไม่ว่ากัน เพราะเจ๊ก็เป็นแบบนั้นแหละ555 บางทีไปอ่านเพจเพื่อนบ้าน ชอบน่ะ แต่ไม่กดไลค์ ลืมมั่งไรมั่ง ตอนหลังๆก็พยายามเม้นท์บางอะไรบ้าง เพราะสำหรับบางคน เขาอยากได้..

แฟนเพจและบล๊อคเจ๊ยังสร้างสังคมใหม่ให้เจ๊ด้วย เจ๊รู้จักคนใหม่ๆ ถึงไม่ต้องเห็นหน้าเห็นตัวเป็นๆกัน เจ๊ว่าเรารู้สึกได้น่ะ ความจริงใจ การแชร์กัน ขอบคุณน้องๆทุกคน สาวๆทุกคน หลานๆทุกคน(มีสองสามคน55เป็นคุณหลาน) ที่เข้ามาแชร์กันร่วมสนุกกัน เจ๊ดีใจจังที่มีเพจนี้..ดีใจจริงค่ะ

ป.ล.มีเรื่องเล่าแถมท้าย อันนี้ฮา แถมทุกครั้งที่เจ๊เปิดเพจ เจ๊จะคิดถึงเรื่องนี้
เมื่อเพจนี้ครบหนึ่งเดือน เจ๊แวะไปทักน้องรักหมายเลขหนึ่งของเจ๊—น้องคนนี้อยู่ฝ่ายไอทีเจ๊มันวิ่งหาทุกเรื่อง มันทำให้ทุกอย่าง สากกะเบือยันเรือรบ(อีเมล์ที่เจ๊ใช้มันขอให้ค่ะ555เจ๊ขี้เกียจขอเอง เว็บบิทที่เจ๊เล่นมันสมัครให้ อยากดาวน์โหลดอะไรมันติดตั้งโปรแกรมให้ สอนเสร็จสรรพคอมเสียคอมแฮงค์โปรแกรมหาย มันทำให้ อยากได้อะไรถ้ามันทำให้ได้ มันจัดให้ตลอดเวลา แต่มันทำแฟนเพจไม่เป็น เพราะมันไม่สนใจไงคะ ขอบใจแกนะบือ เจ๊รักแกๆๆๆๆ) เจ๊จึงอยากอวดผลงานเจ๊กับมันมาก ว่าเจ๊หายควายไปหน่อยหนึ่งแล้ว

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2554
“นี่แก ฉันมีเรื่องจะบอก ฉันทำแฟนเพจแล้วล่ะ ทำได้เดือนหนึ่งแล้ว”
“เหรอๆ ไหนๆมาดูสิ” มันทำเสียงกระตือรือร้นมาก ทั้งๆที่จริงเจ๊รู้ว่ามันไม่ได้สนใจเรื่องดารา
“แฟนเพจอันนี้ เกิดวันเดียวกับแกเลยรู้ป่าว ฉันทำมันสำเร็จวันที่ 5 ม.ค. พอดิบพอดี”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องเป็นแฟนเพจที่หน้าตาดีที่สุด เพราะเกิดวันเดียวกับคนที่หน้าตาดีมาก”
เจ๊ขำมันมาก จึงตอบไปว่า
“ใช่ หน้าตามันโง่ๆเหมือนเจ้าของ(เจ๊)มันนี่แหละ อิอิอิอิ
สุดท้าย ขอขอบคุณกระบือหนุ่มสุดหล่อเป็นพิเศษ สำหรับทุกสิ่งที่อย่างที่แกทำให้เจ๊แม้แกจะรำคาญ555 ฉันรักแกว่ะ




Create Date : 05 พฤษภาคม 2554
Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 23:50:03 น.



Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 3 มีนาคม 2556 20:42:48 น.
Counter : 706 Pageviews.

0 comment
หลุดสี่หลุด
บ่นมันส์อยู่คนเดียว No.20…. แบบว่าหนึ่งในหลุดสี่ อย่างฮูอากง ฮาจริงๆ เจ๊ชอบมากกกกกก

Website counter



บ่นมันส์อยู่คนเดียว No.20…. แบบว่าหนึ่งในหลุดสี่ อย่างฮูอากง ฮาจริงๆ เจ๊ชอบมากกกกกก




วันก่อนเล่าไปหน่อยหนึ่งว่าเพิ่งดูเรื่อง หลุด 4 หลุด ไป แต่ยังไม่จบ นี่เพิ่งดูเรื่องที่สามกับสี่ไป..สนุกมั้ยประมาณหนึ่ง.. เรื่องมันหลุดๆจริงๆค่ะ เรื่องแรก..555 เจ๊ไม่เชื่อน่ะ มันเวอร์ เกรียนล้างโลก

เรื่องที่สอง ของขวัญสำหรับคนที่คนเกลียด..อืมม..เป็นไปได้..มันอาจจะเป็นแผนซ่อนแผนหลอกกัน พี่บอยเล่นหลอนตัวเองเก่ง

เรื่องที่สามคืนหลอนอะไรไม่รู้ อนันดาเล่นค่ะ เล่นดีมาก ชอบค่ะ แต่ไม่ชอบเรื่องจะหลอกหลอนคนดูไปไหน เจ๊ชอบพี่จ่อยโดยส่วนตัว ดูหนังอนันดาเยอะ แต่ยังไม่ได้ดูชั่วฟ้าดินสลายเลย555 กลัวอดใจไม่ไหว ฉากสยิวกิ้วเยอะนี่เขาว่า แต่เจ๊ว่าฉากตอนที่อนันดายิงปืนกรอกปากตัวเองโหดไปหน่อย ให้เห็นจะๆ จ๊าก ตกใจขนมหล่นจากปากเลยเจ๊555

มีอีกอย่างที่เจ๊รู้สึก..เรื่องนี้อนันดา จะรักน้อง อะไรก็นี่น้องกูนะ มึงทำอะไรน้องกูมึงตาย เออนะ..แต่ทีไปทำคนอื่นได้ เปรี้ยวเชียว..เหมือนดูหนังเรื่องเด็กชายในชุดนอน.หนังฝรั่งที่ครอบครัวยิวต้องโดนเข้าไปรมแก๊สใช่มั้ยคะ แต่ลูกชายนายทหารเยอรมันกลับเล่นซุกซนใส่ชุดนักโทษวิ่งเข้าไปห้องรมแก๊ส โอ๊ย หาตัวกันให้ควัก นี่ไงคะ ลูกตัวเองรัก..แต่ลูกคนอื่นช่างหัว.. หุหุหุ เล่าข้ามเรื่องอีกแล้วตู55

แต่เรื่องสุดท้าย เจ๊โคตรชอบ ฮามาก..ชอบค่ะ “ฮูอากง”
ลูกหลานไปเฝ้าซากอากง ผีอากงหลอกหลอน เพราะต้องการอะไรบางอย่าง55 ธรรมดาคนอยู่รวมกันมีทะเลาะกันด่ากัน มีหลานคนหนึ่งเป็นตุ๊ดแบบแอบๆ แต่แต๋วแตกเพราะโดนอากงหลอก เลยโดนด่าว่า
“ไอ้ตุ๊ด”
“แอร่ย กูไม่ได้เป็นตุ๊ด(ถกชุดนอนลายดอก55ให้เห็นกางเกงขาสั้น) กูใส่บ๊อคเซอร์ๆมึงเห็นมั้ย”
“เขารู้กันทั้งนั้นแหละว่ามึงเป็นตุ๊ด มีแต่พ่อมึงเท่านั้นแหละที่ไม่รู้”
“เฮ้ย” พ่อคุณตุ๊ดหันขวับมาเมื่อถูกพาดพิง
“กูรู้ แต่กูไม่พูด กูรักษาน้ำใจลูก”
เจ๊ชอบมากกกกกกก น่ารักมาก พ่อแบบนี้ชอบๆๆ
เล่าถึงตอนอากงสั่งเสียคุณตุ๊ดนี่หน่อย
“อาหนึ่ง ลื้ออยากจะเป็นอะไรก็เป็น แต่อย่าทำธุรกิจของครอบครัวล่มจ่ม”
คุณหลานตุ๊ด
“ฮ่ะ อากง อั๊วจะเป็นตุ๊ดนักธุรกิจ”
55555 ชอบไม่ชอบ ขนาดมานั่งเขียนเลยอ่ะ เก็บไว้อ่านตลกจริงๆเรื่องนี้..




Create Date : 15 พฤษภาคม 2554
Last Update : 15 พฤษภาคม 2554 19:20:54 น.



Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 3 มีนาคม 2556 20:41:17 น.
Counter : 580 Pageviews.

0 comment
1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

ลาไลย์
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Flag Counter