คิดถึงลูกจังเล้ย คงต้องกลับบ้านดึกกก เพราะวันนี้เป็นวันปิดบัญชี และต้องทำให้เสร็จในคืนนี้ด้วยจ้า (เพราะมีกิจการที่เขารอรับโอนต้นทุนจากแม่อยู่ง่ะ) เมื่อเช้าได้เล่นกับก้องแค่แป๊ปเดียวก็ต้องรีบออกมาทำงานแล้ว ป่านนี้คงวิ่งซนทั่วบ้านแล้วมั้ง แต่ว่าเห็นสมาชิกในบ้านบอกว่าเวลาแม่ไม่อยู่ก้องไม่ดื้อไม่ซน ไม่เชื่อหรอกลูกเราซนก็น่ารัก ทำงานต่อแล้วเดี๋ยวไม่เสร็จ รักลูกจังโว้ย...................   Create Date : 04 เมษายน 2549     Last Update : 4 เมษายน 2549 21:21:13 น. Counter : 170 Pageviews.   1 comment Share Tweet

วันเลือกตั้ง+ส่งพี่ฝ้ายเข้าหอพัก รพ. พาก้องไปเลือกตั้งด้วย ซนมากกกกกก ลงจากรถได้ก็ก็เดินหน้าตั้งเข้าไป รร.ปราโมช ไปเจอรางระบายน้ำที่มีเหล็กวางไปไว้ คุณก้องไม่เดินบนทางเท้าหรอกครับท่านท่านเดินบนรางระบายน้ำนั้นแหละ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่สน ข้าจะเดินอย่างยุ่ง แม่รำคาญเลยปล่อยให้เดินตามใจคุณท่านต่อเถอะ รีบไปเลือกตั้งดีกว่าเดี๋ยวจะได้มาสลับกันดูกับปู่พอดีอากุ้งเอารถไปจอด พอถึงหน่วยเลือกตั้งเรามองเห็นก้องกำลังเดินมา แล้วโดยนิสัยติดลูกลืมตัวเรียกลูกล่ะสิ พอได้ยินเสียงแม่เท่านั้นล่ะ (ห่างกันได้สักประมาณ 3 นาที ) คุณท่านวิ่งตาตั้งมาหาแม่เลยมันก็ยุ่งล่ะสิลูกอิฉันกำลังจะก่อกวนการเลือกตั้งครับ วิ่งไปถึงคุณท่านนั่งรอบนเก้าอี้เรียกเอาบัตรประชาชนจากแม่เสียนี้ แต่พอดีสายตาก้องมองไปเห็นตำรวจนั่งอยู่(ไม่ได้กลัวฮะ) ที่นั้งตำรวจน่าสนใจโว้ย สักพักลูกอิฉันนั้งอยู่บนโต๊ะที่ตำรวจนั่งอยู่ค่ะ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ลง ดึงลงก็ไม่ลง ไม่ๆๆๆอย่างเดียว ทำให้เหนื่อยเหมือนกัน เลือกตั้งที่หน่วนของเราเสร็จก็พาป้ากับอาปุ๊ไปเลือกที่ปทุมอีกที่ (เห็นหรือยังว่าบ้านเรารักชาติรู้หน้าที) หลักจากนั้นเราก็พากันขนสัพภาระไปส่งพี่ฝ้ายที่หอพัก รพ.รถติดมากเป็นครั้งแรกที่เรา(แค่เราสองคนที่ไม่เคยมาแถวนี้) กว่าจะถึงหอพักได้ก็เกือบ สองชั่วโมงได้ นึกขำก้องตอนขึ้นลิฟท์ ปกติก้องชอบด้วยซ้ำ(ถ้าที่เป็นที่หรู) แต่คราวนี้หอพักก็คงมีอายุนานแล้วลิฟท์ก็เก่า แค่เดินเข้าในลิฟท์แค่นั้นแหล่ะ มือข้างหนึ่งแม่จูงก้อง อีกข้างช่วยเขาขนของพอเดินเข้าลิฟท์ก้องก็อ้อนวอน แม่อุ้ม อุ้ม เราก็ไม่อยากให้ลูกกลัวเนอะก็บอกไปแหละว่า ไม่เห็นมีอะไรเลยลูกหนู่จับมือแม่ไว้ คุณท่านไม่ฟ้งค่ะกอดขาแม่แน่นและยังไม่พอยกขาเกี่ยวเราไว้ด้วย เกาะขาแน่นเลยเห็นแล้วก็สงสานและตลกท่าทางก้องมากเลย ยิ่งพอเปิดห้องพักพี่ฝ้ายก้องก็ยิ่งไม่ชอบใหญ่เลย ก้องไม่ชอบอะไรที่มันมืดๆ อึมครึมยังไงก็ไม่รู้(จริงๆแม่ก้กลัวเหมือนกัน) ที่นี้ก้องพูดรัวเลย แม่กลับๆ กลับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   Create Date : 03 เมษายน 2549     Last Update : 3 เมษายน 2549 14:15:27 น. Counter : 185 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ฝนตกฟ้าคนอง สิ้นเดือนมีนา เมื่อวานเย็นฝนตกหนักมากกก และรถก็ติดมากกกก แม่ออกจากที่ทำงานก็ประมาณ 5โมงนิดๆ ถึงบ้านย่าเกือบทุ่มแนะ ขับรถคนเดียวด้วยน้าเปิ้ลอยู่ทำงานต่อ ฝนตกอย่างนี้ขับรถคนเดียวก็หวาดๆเหมือนกันนะ ยิ่งตอนเข้าซอยเพื่อไปบ้านย่านะ น้ำท่วมด้วยและก็มีรั้วที่เขาเอาแผ่นสังกะสีทำมันล้มด้วยล่ะปิดถนนในซอยไปเลนน์หนึ่งต้องสลับกันไปกับฝังตรงข้าม สายตาแม่ก้ไม่ดีด้วยสิ ขับรถตอนฝนตกกับกลางคืนเป็นอะไรที่ไม่ชอบที่สุด (ตาแย่ๆๆมากๆ) ถึงบ้านย่าต้นไม้บ้านย่าหน้าบ้านกับต้นกล้วยล้มละเนละนาดเลยล่ะ แม่ต้องเข้าไปบ้านย่าให้ฝนหยุดก่อนค่อยกลับบ้านกัน พอฝนหยุดเราก็กลับบ้านกัน น้ำก็ท่วมซอยระหว่างทาง และอุตสาห์จะไปอีกทางเพื่อหนีซอยที่น้ำท่วมกับไปเจอต้นไม้ล้มขวางถนนเสียนี้ ต้องกลับรถมาทางเดิมไปเจอน้ำท่วมจนได้ แต่ก้องก็ยังดีด๊าเหมือนเดิมเล่นวิทยุแล้วก็ชวนแม่เต้น ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย(ร้องเพลง) เอ้า...ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเต้นกันทั้งแม่ทั้งลูกเลยว่ะ ใครรีบไปก็แซงไปเลยคันนี้กำลังดีด๊ากัน ส่วนก้องเต้นเสร็จก็ขอหอมแม่กอดแม่นอนตักแม่ อยากทำอะไรก็ทำเถอะโตอีกสักหน่อยเดียวก็ไปกอดแฟนแล้ว ใช่ปะหนุ่มน้อย   Create Date : 01 เมษายน 2549     Last Update : 1 เมษายน 2549 9:33:37 น. Counter : 173 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ไออีกแล้วลูกชายฉัน ก้องไอตั้งแต่วันพุธจนถึงวันนี้ยังไม่หายเลย เฮ้อ....เหนื่อยอีกแล้วตู เมื่อคืนฝนก็ตกหนักด้วยแหละแต่ตกสักพักก็หยุด เมื่อคืนพอก้องรู้ว่าฝนตกก็หยิบร่มมากลาง แต่ผิดที่ไปหน่อยจ๊ะ เพราะเราอยู่ในห้องนอนฝนตกอย่างไรก็ไม่เปียก แต่ด้วยความซนของก้องทำให้แม่ต้องนอนอยู่ภายใต้ร่มที่ก้องกางนั้นแหละ สงสัยฉันจะต้องซื้อเต้นท์นอนมาให้ลูกนอนแล้วมั้งเนี้ย รู้สึกว่าก้องอยากมีโลกส่วนตัวหรือเล่นสมมุติฐานเป็นมากแล้ว ถ้าเป็นหญิงก็คงจะเริ่มเล่นขายของแล้วล่ะ เมื่อวานแม่ไปเดินช้อปปิ้งแถวสีลม ได้ถุงเท้ามาให้ก้อง 4 คู่ กางเกงใน Disney น่ารักๆๆ 6 ตัว (อยากจะบอกว่าลูกก้อง 2.10 ขวบพึ่งเริ่มให้ใส่ กกน.) เพราะช่วงหลักมาเนี่ย ถ้าอยู่บ้านก้องไม่ต้องใส่เพริสแล้วเพราะเวลาก้องปวดฉี่สามารถบอกได้แล้ว หรือบางที่ถ้าไม่บอกก็จะวิ่งเข้าห้องน้ำ หัวข้อเรื่องไอนี้หว่า ที่ก้องมีน้ำมูกและก็ไอคงเป็นเพราะเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาแมพาก้องตะล่อนทัวร์หรือเปล่า เรื่องแค่นี้จิ๊บๆลูกผู้ชายต้องทนได้สิ ต้องทนแดดทนฝนเหมือนกระเบื้องตราช้างจะมาอ่อนแอไม่ได้ เข้าจ๋าย....   Create Date : 31 มีนาคม 2549     Last Update : 31 มีนาคม 2549 8:42:40 น. Counter : 218 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เก็บข้อมูลย้อนหลังใส่ blog (2548/2) 1/9/48 เมื่อคืนก้องนอนดึก ประมาณห้าทุ่มเพราะหนูสนุกกับเปิดหนังสือดูโน่นดูนี้อยู่ ท่าจะชอบอ่านหนังสือนะ เดี๋ยวมีเวลาแม่พาหนูไปร้านหนังสือดีกว่าหนูจะได้รักการอ่าน วันนี้แม่ไม่ได้ไปรับก้องนะเพราะแม่ต้องอยู่ทำงานเย็นเพราะปิดบัญชีประจำเดือน อยู่ดูน้องๆก่อนคงกลับไม่ดึกหรอกเพราะแม่อยากเล่นกับก้องเหมือนกัน ไม่รู้ตอนนี้มีใครป้อนข้าวหนูหรือยัง ตอนนี้ก็จะสองทุ่มแม่ยังอยู่ที่ทำงานนะค่ะแต่โทรหาก้องนะว่าหนูทานข้าวหรือยังแล้วใครป้อน โทรไปได้ยินเสียงหนูจ๊ะจ๋าข้างโทรศัพท์ วันนี้เล่นไฟฉายหรือเปล่าเมื่อวานเย็นหนูสนุกกับการดู ลำแสงไฟที่ออกมาจากกระบอกไฟฉายหนูคงฉงนมั้งว่ามันคืออะไรทำไมมองเห็นแต่จับต้องไม่ได้ เจ้าช่างแสนรู้จริงๆนะ อยากกลับไปหาหนูจังเลยแต่เจ้านายยังไม่กลับบ้านเลย เกรงใจนะจ๊ะ เพราะกิจการที่แม่ทำอยู่ค่อนข้างจะลงตัวน้องทุกคนก็รับผิดชอบงานเขาได้แม่ก็ไม่ต้องเหนื่อยถ้าติดปัญหาหรือเขาแก้ไขไม่ได้เขาค่อยจะมาถามแม่นะจ๊ะ แต่น้องๆที่ทำงานของแม่เขาทำงานกัน ค่อนข้างเก่งทุกคนรับผิดชอบงานตัวเองได้ดี มีลูกน้องดีและเก่งลูกพี่ก็สบาย แต่ถ้าเกิดปัญหาอะไรเราต้องหาทางแก้ให้เขานะไม่ใช่ว่าสบายแล้วไม่ทำอะไรเดี๋ยวน้องๆไม่นับถือ อยู่เฉยๆแล้วจะให้คนอื่นนับถือหรือเกรงไม่มีหรอกค่ะ เราต้องทำงานให้เขาเห็นด้วย เช่นสามารถช่วยเขาได้เมื่อเขาเกิดปัญหา แก้ปัญหาหรือหาแนวทางในการทำงาน(พัฒนา) ยิ่งปัญหามีมากๆแล้วเราค่อยๆแก้และสามารถแก้ปัญหาได้แล้วเราก็จะสนุกกับงาน และมีอะไรใหม่เข้ามานั้นล่ะสนุกเลยล่ะจ๊ะ คนเราจำไว้เลยนะค่าของคนอยู่ที่ว่าเราสามารถทำตัวให้เป็น ประโยชน์แค่ไหน มีอยู่ประโยคหนึ่งที่คนชอบพูดกัน "ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน" นี้คือคือภายในองค์กรนะจ๊ะส่วนสถานการณ์อื่นอีกเรื่องจ๊ะ 2/9/48 วันนี้แม่โทรไปหาครูเปิ้ลเพื่อสอบถามครูเกี่ยวกับก้อง ว่าอยู่โรงเรียนหนูเป็นอย่างไรบ้าง ครูเปิ้ลเขาก็บอกว่ามีเด็กอยู่คนเขาอายุมากกว่าน้องก้องแต่เขายังไม่ค่อยพูดซึ่งคล้ายกับน้องก้อง และแม่น้องคนนั้นพาไปหาหมอที่สินแพทย์และได้รับคำแนะนำมาและแม่เขาเลยเอาเอกสารมาให้ครูเปิ้ลอ่านเพื่อจะได้ฝึก แม่ก็บอกครูเปิ้ลว่าแม่พาน้องก้องไปเช็คแล้วน้องก้องปกติแต่ขาด การกระตุ้นในเรื่องพูดและอีกอย่างตอนเล็กๆ ที่บ้านอาจให้หนูดูทีวีมากไปซึ่งเป็นสื่อด้านเดียว ก็เลยบอกครูเปิ้ลแหละว่าก็ดูแลก้องเป็นพิเศษในเรื่องการฝึกพูดด้วยแล้วกัน แต่แม่ว่าตั้งแต่ก้องไปอนุบาลก้องก็พัฒนาดีขึ้นนะ มองหน้าสบตาหรือตั้งใจฟังสิ่งที่คนอื่นพูดมีอะไรโต้ตอบกลับมาแต่อาจจะไม่ใช่คำพูดแต่บางทีหนูก็พูดออกมาบ้างเหมือนกันนะแต่ต้องเป็น พูดแบบเผลอ เช่นเวลาหนูเกิดอุบัติเหตุแล้วหนูเจ็บ หนูยังพูดว่าเจ็บๆ ได้เลย และครูเปิ้ลชมก้องนะว่าเป็นเด็กอารมณ์ดีถ้าปล่อยให้อยู่ก้บน้องที่อายุน้อยกว่าก็ไว้ใจได้ว่าก้องจะไม่รังแกน้อง ก้องจะจับน้องเบาๆ แต่ครูเปิ้ลบอกว่าหนูชอบปืนป่ายมาก อันนี้ก็เข้าใจจ๊ะว่าพลังหนูเยอะและอีกอย่างเป็นพัฒนาในสิ่งที่ดีๆด้วย วัยซุกซนก็อย่างนี้แหละ ก้องฉลาดนะ อย่างถ้าหนูต้องการ หยิบอะไรที่อยู่สูงๆ หนูจะลากเก้าอี้หรือโต๊ะเพื่อจะได้ปืนขึ้นให้หนูสามารถหยิบสิ่งนั้นได้ เห็นมั้ยว่าหนูเก่งนะค่ะ พูดมากขึ้นหน่อยก็ได้นะแม่ไม่ว่าหรอกและก็จะไม่เบื่อที่จะฟังหรือตอบคำถาม หนูหรอกจ๊ะ แม่สัญญา น้าๆที่ทำงานยังแซวเลยว่าทีแม่ล่ะพูดมากจัง 5/9/48 เมื่อวานวันอาทิตย์เราอยู่ด้วยกันทั้งวันเลย เราเล่นซนกันเพลินเลยแล้ว แล้วความซนของหนูนี้แหละปู่กับแม่เกือบเข้าบ้านไม่ได้ก็หนูสิดันไปล็อคประตูด้านในไว้แล้วก็นั่งเล่นเฉยเลยแม่ตกใจ หมด ดีนะที่หนูเปิดได้ เพราะมันเป็นลูกปิดหนูก็คงหมุนไปหมุนมา เมื่อวานเรากอดกันทั้งวันเลย แล้วตอนกลางวันกว่าหนูจะนอนได้นะกลิ้งอยู่นั้นแหละแล้วที่นอนได้ทำไงรู้ไหม ก็มาเกยอยู่บน พุ่งกะทิแม่นี้แหละมาหอมมาจุ๊บมาซบแล้วก็หลับไปบนพุ่งแม่นั้นแหละ โอ้ย...คิดถึงก้องจังเลย เมื่อเช้าตื่นมาก็เดินเซๆมาหาแม่ให้แม่กอดก่อนแล้วค่อยเดินไปเล่นหยิบหนังสือมาดู ชอบจังเลย พวกกระดาษโมษณาหรือหนังสือภาพสวยๆเนี้ย โตขึ้นคงรักการอ่านนะจ๊ะ เมื่อวานหนูทานข้าวทานนมได้เยอะเลย ทานข้างครบสามมื้อ ทานนมสี่ขวด ทานคอนเฟร็กซ์อีกถ้วย ดื่มนมเปรียว สองกล่องเล็กเหลือติดก้นกล่องหน่อย เห็นไหมอยู่กับแม่หนูจะทานได้เยอะเสมอแต่เข้าใจนะค่ะแม่ต้องทำงานเล่นกับหนูหรืออยู่กับหนูทั้งวันไม่ได้หรอก จะได้ก็เป็นวันหยุดแม่แต่วันทำงานแม่ ก็รีบกลับบ้านไปหาหนูนะค่ะไม่เคยออกนอกเส้นทางเพื่อไปหาความสนุกโดยไม่มีหนูหรอกค่ะเพราะแม่อยากอยู่ใกล้ๆหนูเสมอแหละจ๊ะ 6/9/48 อยากโทรไปหาหนูจังเลย แต่เกรงใจครูเขา หนูจะเป็นยังไงมั้งเนอะวันนี้ เมื่อคืนก็ไม่ทานข้าว ก็ย่าให้กินนมตอนเย็นใกล้อาหารมื้อเย็นเลยทำให้หนูไม่ค่อยอยากกินข้าว ทำไมกลางคืนหนูนอนดิ้นจังเลยเหมือนกับว่าไม่สบายตัวยังงั้นแหละหรือว่าร้อน แต่แม่ว่าอากาศมันก็ไม่ร้อนเท่าไหร่นี้ค่ะ เดี๋ยวแม่จะสงเกตดูนะจ๊ะ 7/9/48 เมื่อวานแม่โทรไปหาครูเปิ้ลเพื่อถามเรื่องราวเกี่ยวกับก้องค่ะ ครูเปิ้ลบอกว่าเทอมหน้าอยากให้ก้องไปเรียนที่ชั้นเตรียมเพื่อดึงพัฒนการด้านพูดของหนูให้ดีขึ้น และอีกอยากตอนนี้ที่ชั้นเตรียมมีเด็ก ที่ยังไม่พูดเหมือนน้องก้องอยู่สองคนค่ะ ครูเขาจะได้หัดและเน้นเป็นพิเศษ แต่ช่วงนี้ที่ก้องยังอยู่ห้องเนสแม่ก็ฝากครูเปิ้ลค่ะว่าให้ดูแลหนูหน่อยช่วยกระตุ้นหน่อยและแม่ก็จะไปช่วยกระตุ้นที่บ้าน ด้วย และอีกอย่างแม่ก็เห็นว่าช่วงนี้ก้องพยายามถามแม่มากขึ้นนะ ถามในแบบของหนูค่ะ ประเภทว่าผ่านอะไรแล้วหนูอยากรู้หนูก็จะหันมาหาแม่แล้วออกเสียงว่า ฮึๆๆ แม่ก็จะบอก เช่น ไฟท้ายรถ ไฟ แสงไฟ อะไรประมาณนี้ แม่ก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องปฐมวัยเท่าไหร่แต่ก็พยายามหาข้อมูลถึงจะหาช้าไปหน่อยหนึ่งคงไม่สายเกินไปนะค่ะในการฝึกพูดของเรา เพราะว่าถึงหนูจะยังไม่ค่อยพูด แต่หนูก็เข้าใจในสิ่งที่พูดและทำตามคำสั่งได้ และเป็นเด็กอารมณ์ดี เรื่องนี้ครูเปิ้ลเขาก็เห็นด้วย ว่าก้องเป็นเด็กอารมณ์ดีครูๆเขาก็เลยรักเพราะว่าดูแลง่ายด้วย อีกอย่างครูเปิ้ลบอกว่าช่วงนี้หนู เล่นกับเพื่อนได้นานขึ้นค่ะ วันนี้แม่จะไปหาครูเปิ้ลที่โรงเรียนและก็รับน้องก้องกลับบ้านด้วยค่ะ เข้าไปคุยกับครูหน่อยค่ะว่าหนูเป็นอย่างไรบ้าง 14/9/48 แม่ไม่ได้เขียนบันทึกให้หนูตั้งหลายวันแนะเมื่อวานอากุ้งไปดูหมอดูกับอาตามา อากุ้งไปถามเกี่ยวกับน้องก้องว่าทำไมไม่พูดซักทีเขาแนะนำให้พ่ออ้วนไปถวายสังฆทาน 7 ถังเพื่อน้องก้อง ก็อันไหนทีทำแล้วไม่เดือดร้อนและสบายใจทำให้ได้เราก็ทำค่ะเพื่อความสบายใจ ตอนนี้ก้องน่ารักมากเลยจ๊ะกินเก่งไม่งอแงอารมณ์ดี 21/9/48 อีกไม่กี่วันก้องก็อายุ สองขวบสี่เดือนแล้ว ช่วงนี้ก้องเริ่มเลียนแบบการเต้นจากที่แม่สอนได้บ้าง แต่ทำออกมาแล้วค่อนข้างจะตลกมาก วันก่อนอากุ้งเห็นท่าเต้นหนูหัวเราะลั่นเลย คือท่าทางที่หนูทำมันตลกจริงๆ นะลูก คือมีละครตอนเย็นแล้วเพลงจะออกแนวอีสานหน่อยๆพอหนูได้ยินถ้าอารมณ์เพลิน ๆ หนูก็จะทำท่าทางประกอบ โดยการส่ายหน้าไปมา แล้วก็ทำมือ หมุนๆแล้วโยกตัวหน่อยๆ เดี๋ยวว่างแม่จะแอบถ่ายเก็บไว้ ดูแล้วน่ารักดี (เลือดแม่เข้มข้นจริงๆ ) สองวันมานี้น้องก้องไอหน่อยๆ แม่ก็ให้กินยาแก้ไอ ไม่อยากให้เป็นเลยค่ะสงสารหนู แล้วช่วงนี้หนูก็ไม่ค่อยทานข้าวเลย 22/9/48 แม่เห็นหนูไม่ค่อยทานอะไร นมก็ทานได้น้อยแม่กว่าว่าหนูจะเจ็บคอหรือเปล่าก่อนสักสองวันหนูไอ ไอห่างๆ แม่ก็เอายาแก้ไอไวโทลินผสมนมให้ทาน และการไอก็หายไป วานเย็นเลยให้ย่ากวาดคอให้ ย่ากับอาต้นช่วยกันหนูร้องใหญ่เลยเห็นอาต้นว่ามีเลือดออกหน่อยหนึ่งแม่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรก็ตกใจนะ หนูร้องลั่นเลย กลับถึงบ้านหนูก็ปกติร่าเริงดี แต่พอให้กินนมหนูก็ดูดแช่อยู่นั้นไม่หมดขวดสักทีและหนูเหมือนจะเจ็บคอคือแม่คิดนะเพราะเห็นหนูอมน้ำลายและพอจะกลืนหนูก็ทำหน้าเจ็บๆร้องแอะ ก็เลยออกไปซื้อยาแก้อักเสบร้านขายยาหน้าปากซอยโดยเอาขวดตัวอย่างยาที่หมอคลีนิคไปดูด้วย กลับมาก็ป้อนหนูให้พ่ออ้วนช่วยจับ หนูร้องลั่นบ้านเลยป้อนเสร็จก็ไม่เลิกร้องซักที ร้องเกือบจะเป็นชั่วโมงเลยล่ะ ไม่รู้ว่าโกรธหรือเจ็บกันแน่ กว่าหนูจะนอนได้ก็คงเพราะหนูร้องจนเหนื่อยล่ะมั้ง หัวใจแทบสลายสงสารหนูไม่อยากให้หนูเป็นแบบนี้เลยอยากให้หนูแข็งแรง สักตีสามได้มั้งแม่ก็ให้นมหนูไปขวดก็กินได้หมดขวดนะ ดีใจจังเพราะหนูไม่กินนมเลยตั้งแต่หัวค่ำ เมื่อเช้าแม่มาทำงานหนูยังไม่ตื่นเลยแม่ไม่อยากปลุกอยากให้หนูนอนนานเพราะเมื่อคืน คงเหนื่อย สักพักแม่โทรไปหาอาอาบอกว่าหนูทานโจ๊กไปได้หน่อยและก็ทานนมได้แต่เห็นว่าตัวลุ่มๆไม่รู้อาคิดไปเองหรือเปล่า 1/10/48 วันพฤหัส 29/9/48 ครอบครัวเราไปไหว้พระที่พิษณุโลก ออกเดินทางแต่เช้ามืดเลย 6โมงเช้า มีช่วงที่ให้เราทั้งครอบครัวตื่นเต้นด้วยล่ะ พ่ออ้วนขับรถแล้วง่วงก็เลยทำให้รถเสียหลักเกือบชน รถที่จอดอยู่ข้างทางเป็นรถขนส่งไปรษณีย์ ดีนะทีอากุ้งร้องขึ้นพ่ออ้วนก็เลยหักหลบแต่ก้ไม่พ้นทำให้กระจกมองข้างไปกระแทกหักขาดกระเด็นไปเลยขณะนั้นน้องก้องกำลังกินนมและกำลังจะ หลับพอดีเลยร้องจ้าเพราะตกใจด้วย ดีนะไม่มีรถขับตามมา 5/10/48 ต้นเดือนแม่ต้องปิดบัญชี ปกติแม่ไม่ค่อยอยู่ดึกหรอกน้องๆที่ทำงานไล่ให้กลับ เพราะแม่คงพูดถึงลูกบ่อยเขาคงรำคาญไล่ให้ไปหาลูกซะ ที่แม่กล้ากลับเพราะแม่มั่นใจว่าน้องๆเขาทำได้ ไม่ติดปัญหาอะไร แต่เดือนนี้เป็นเดือนที่มีการเปลี่ยนแปลงเรื่องการปิดบัญชีแม่ต้องทำตัวเลขส่งโอนให้กิจการ อาหารแปรรูปที่เขาพึงเขามาร่วมบริษัทเดียวกันกับที่แม่ทำอยู่ ก็เลยเป็นว่ามีอยู่วันหนึ่งที่แม่กับดึกมาก กว่าจะออกจากที่ทำงานได้ก็เกือบตีสองแล้ว วันนั้นคิดถึงหนูมากเลยเพราะเราเคยเจอกันตอนเย็นแทบทุกวัน แต่แม่ก็โทรไปหาหนูนะป้าแมวเหมียวรับสายป้าบอกว่าก้องถ้าไม่มีแม่อยู่ไม่ดื้อไม่ซนบอกอะไรก็เชื่อฟัง น่ารัก พูดอย่างนี้น้อยใจแย่เลย แม่รู้ว่าถ้ามีแม่อยู่ด้วยก้องรู้ว่าแม่ปกป้องหนูเต็มทีใช่ป่าว แต่แม่ก็จะไม่ตามใจหนูในเรื่องที่ไม่ถูกต้องนะจ๊ะ ตั้งแต่วันจันทร์ 3/10/48 ก้องก็ไม่ได้อยู่ห้องเนอสฯแล้วนะก้องไปอยู่ร่วมกับเด็กห้องเตรียมซึ่งก็อายุไล่ๆกับก้อง แต่ส่วนมากเขาจะพูดกันรู้เรื่องแล้ว แต่หนูก็ยังไม่ค่อยพูดเหมือนเดิม เอ้อ กลุ้มใจจังเมื่อไหร่หนูจะพูดมากๆแล้วรู้เรื่องเสียทีค่ะเราจะได้คุยกัน แม่อยากคุยกับหนูมากเลยหนูรู้หรือเปล่า พูดเถอนะค่ะ 6/10/48 เมื่อเช้าก้องตื่นแต่เช้าเลย แม่ก็เลยอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปโรงเรียนให้ แต่เมื่อเช้าโจ๊กยายเล็กไม่ขายแม่ก็ไม่รู้จะให้หนูทานอะไรดี บางทีเตรียมไว้หนูก็ไม่ยอมทาน แต่ก่อนออกจากบ้าน แม่บอกอากุ้งไว้แล้วล่ะว่าก้องยังไม่ได้ทานอะไรให้หาให้ทานด้วย ส่วนมากก็จะเป็นขนมปังล่ะค่ะ และก็นม และเมื่อเช้าหลังจากเราแต่งตัวเสร็จเราก็มาเล่นหน้าบ้านกันเมื่อเช้าเราถ่ายรูปกัน ด้วยล่ะสนุกนะ แม่ถ่ายรูปก้องเสียส่วนมากส่วนที่ถ่ายด้วยกันก็เยอะนะแต่ภาพมันถายไม่ตรงแม่ก็เลยไม่เก็บไว้ แม้จะถ่ายทีหนูก็วิ่งเล่นสนุกอยู่นั้นแหละและก็ไม่รู้ขำอะไรนักหนา แค่แม่บอกว่า หนึ่ง สอง สาม ให้พร้อมถ่ายหนูก็หัวเราะอยู่นั้นล่ะ แต่เมื่อเช้าเราสองคนสนุกมากเลยค่ะ และวันนี้ตอนแม่ออกมาหนูก็ไม่ร้องงอแงตามเหมือนเมื่อวานคงเป็นเพราะหนูได้อยู่กับแม่นานแล้วมั้ง และก็สนุกกันพอสมควร ตั้งแต่ต้นเดือนแล้วแม่ไม่ได้ป้อนข้าวหนูเลยเพราะแม่กลับก็มืดแล้ว กลับไปถึงหนูก็เตรียมตัวจะนอนแล้ว เพราะกลัวคนอื่นป้อนให้แล้วหนูไม่ค่อยทานต้องหลอกล่อ หาอะไรให้หนูเล่นเพลินหนูถึงจะอ้าปากกิน (ประมาณว่าลืมตัวนะจ๊ะ) ที่จริงก็อยากฝึกระเบียบให้หนูตามตำราเลี้ยงลูกล่ะนะ แต่มันคงเปะเปะไม่ได้หรอก เพราะรักหนูมากๆๆๆ ไงจ๊ะ บางทีก็เลยตามใจกันไปหน่อย แต่หนูต้องเป็นคนดีนะค่ะ รักก้องจ๊ะ 10/10/48 พี่แป้งมาพักบ้านเราสองคืน ก้องเห็นพี่แป้งทีแรกยังไม่สนิทเท่าไหร่สักพักหนูก็ชินกับพี่แป้งแล้ว พี่แป้งเป็นพี่ก้องอยู่ประมาณเกือบ 15 ปีแน่ะลูก เมื่อวานตอนเช้าแม่ให้ป้าแมวมารับเราที่บ้านเพราะ เราจะไปส่งพี่แป้งกันที่ขนส่ง พอส่งพี่แป้งเสร็จเราก็ไปหาอะไรทานกัน พอดีป้าแมวกับลุงโอ๊กเขารู้จักร้านเปิดใหม่เราก็ไปกินกัน อ้อ มีพี่เอินกับพี่เนยไปด้วย ก็เลยเป็นอันว่าวันนี้แม่ทานข้าวได้สะดวก เราจะไปส่งพี่แป้งกันที่ขนส่ง พอส่งพี่แป้งเสร็จเราก็ไปหาอะไรทานกัน พอดีป้าแมวกับลุงโอ๊กเขารู้จักร้านเปิดใหม่เราก็ไปกินกัน อ้อ มีพี่เอินกับพี่เนยไปด้วย ก็เลยเป็นอันว่าวันนี้แม่ทานข้าวได้สะดวก เพราะพี่เนยเขาช่วยดูแลก้องให้แม่ พี่เนยเขาไม่มีน้องไงจ๊ะ ทานข้าวเสร็จเราไปเยี่ยมยายใจที่หมู่บ้านแถวเมืองทอง เราไปถึงก็ประมาณเที่ยงกว่าไปถึงหนูก็ง่วงนอนแม่ก็เลยพาไปนอนห้องยาย สักพักหนูก็หลับ หนูจ๋ากว่าหนูจะตื่นก็เกือบสี่โมงเย็น หนูเลยไม่ได้วิ่งเล่นกับพี่แป้งพี่ปิ่นเลย นอนเก่งมากเลยวันนี้ หนูตื่นก็พาเล่นหน้าบ้านคุณนายสักพักก็พากันกลับบ้านจ๊ะ กลับมาพ่ออ้วนก็ไม่อยู่บ้านไปซื้อของที่ซุปเปอร์ (ที่ประจำพ่อ้วนเขาล่ะ) พ่ออ้วนเขาไม่ชอบไปไหนหรอกจ๊ะนอกจากห้างกับบ้านย่า เราก็เลยต้องไปกันเองเพราะก้องกับแม่ชอบเที่ยว สักปลายอาทิตย์หน้าแม่ต้องไปเสียค่าเทอมให้หนูแล้วล่ะจ๊ะ หนู่จะเป็นเด็กเตรียมอนุบาลแล้วนะค่ะ 11/10/48 ไปรับหนูที่บ้านย่าตอนเย็นเมื่อวาน แค่หนูเห็นรถแม่เทียบท่าจะจอดหนูก็ดีใจใหญ่เลยแทบจะกระโดดออกจากตัวพ่อ้วนเลยล่ะ พอเจอแม่หนูก็เอาแผลทีมือมาอ้างพวกย่าๆก็พากันสงสัยกันใหญ่ เลยว่าหนูได้มาได้ไง พอกลับถึงบ้านอากุ้งพาไปอาบน้ำถึงเห็นแผลอีกที่ตรงแขนเป็นลอยถลอกก็เลยพากันเดาได้ว่าคงหกล้มที่โรงเรียน แล้วพากุ้งก็ลอกคิดท่าว่าหนูล้มท่าไหนพวกผู้ใหญ่ก็ กำลังคุยกันว่าน่าจะล้มท่าไหนถึงได้เจ็บแค่ที่แขนแล้วอากุ้งก็ทำท่าล้มให้ดู แล้วอยู่ดีๆหนูก็ทำท่าล้มตามอากุ้งไป ทุกคนก็เลยพากันขำกันใหญ่เลย และตอนเย็นมีละครออกแนวพูดภาษอีสานหน่อยๆหนูชอบมาเลย แล้วยิ่งเพลงไตเติ้ลมีร้อง โอๆๆๆๆ พอถึงท่อนนี้หนูก็ร้องตามทุกที ที่บ้านเขาก็เลยบอกว่าเชื้อแม่มันแรง ได้ไงแม่มาจากอีสาน ภูมิใจจะตายเนอะลูก เสาร์นี้จะพาหนูไปฉีดวัคซีนป้องกันอีสุกอีใสนะค่ะ หมอนัดวันที่สองที่ผ่านมาพอดีแม่นึกว่าหมอนัด 23 เสียอีก ขอโทษค่ะแม่ดูผิดไปหน่อย 20/10/48 ไม่ได้ลืมลูกนะ แต่มัวแต่คิดถึงหนูและก้เม้าท์เรื่องหนูก็เลยไม่ได้เขียนบันทึกให้ลูกเลย ตั้งแต่ก้องไปเรียนร่วมชันกับเด็กเตรียมที่เขาพูดกันเก่งแล้ว น้องก้องก็ดูเหมือนว่าพยายามที่จะพูด และก็ ดู action มากขึ้น เช่นได้ยินเสียงเพลงก็แกว่งมือออกท่าท่าทางตามจังหวะ ซึ่งแต่ก่อนหนูก็แค่ยิ้มๆเขินๆ อยู่นั้นแหละ ยิ่งโตแม่ก็ยิ่งห่วงหนู รักลูกนี้มันไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเลยเนอะ วันก่อนป้าแมวเหมียวบอกว่า ลูกก็อ้อนแม่ แม่ก็อ้อนลูก พอๆๆกัน ก็เรารักกันเนอะเราผูกผันกันไม่เคยห่าง แม่มีเรื่องเล่าให้ฟัง มีอยู่วันหนูคันที่เท้า แม่ก็เลยไปเอาแซมบัดมาทาให้ที่เท้าและก็นวด นวดที่ละข้างเหมือนนวดฝ่าเท้า และดูท่าทางหนูก็ชอบและก็หายคัน ซักวันต่อมาแม่นั่งดูทีวีที่ห้องป้า แม่นั่งบนที่นอนนั่งแบบห้อยขาลงมาแล้วหนูก็เดินมาจับเท้าแม่แล้วก็นวดเหมือนกับที่แม่เคยทำให้หนู ทีแรกแม่ก็แปลกใจแต่ยังไม่ได้นึกอะไร วันต่อมาแม่ก็นึกออกว่าหนูคงอยากทำเหมือนที่แม่ นวดให้หนู ดูสิลูกช่างจดช่างจำเหลือเกิน (พูดแล้วก็เลียนๆกระแดะแต่แม่รักก้องจ๊ะ) ตอนนี้หนูชอบเลียนแบบมาเลย วันก่อนแม่แกล้งล้มหนูก็ทำตามบ้าง วันอาทิตย์ที่ผ่านมาหนูตกกระไดบ้านด้วยเพราะหนูหิ้วถึงแพมเพอร์ขึ้นบ้านไปด้วยหนูคงไม่ถนัดเพราะปกติหนูขึ้นบันได ได้อยู่แล้ว พอดีแม่เดินขึ้นบ้านไปก่อนแล้ว(ก็มั่นใจว่าลูกขึ้นเองได้) สักพักได้ยินเสียงหนูร้องจ๊าก แม่วิ่งลงมาดู(เร็วมากๆๆขอบอก)ตอนนี้แม่โดนพ่อ้วนโว้ยวายใหญ่เลยหาว่าไม่ดูแลหนู แต่พอเห็นท่าตกของหนูแล้วอุ่นใจเพราะหัวไม่ได้กระแทกพื้นเพราะหนูเอามายันไว้อยูแต่อยู่ในสภาพนอนพาดกระได ขาอยู่บนหัวอยู่ข้างล่างแบบเอามือยันไว้เป็นได้เข้ขวางคลองเลย หนูร้องแป๊บเดียวแม่ก็ หลอกล่อไปเล่นบนห้องป้า แล้วแกล้งหนูว่าเมื่อกี้ใครล้มแบบนี้นะ (ทำท่าประกอบ) หนูหัวเราะใหญ่เลย เส้นตื้นจังลูกเรา 31/10/48 ไม่ได้บันทึกเรื่องราวให้ก้องตั้งหลายวันแนะ วันที่ 23-24/10/48 ที่ผ่านมาเราไปเที่ยวพัทยากันมาค่ะ ไป 4 สาวใหญ่กับเบเบี๋ก้องเหมือนเดิมพ่ออ้วนไม่ไปอยู่แล้วเพราะไม่ชอบเดินทาง ไปคราวนี้ก้องมีความสุขมากเพราะแม่เห็นหนูไม่อยู่นิ่งเลย ตั้งแต่รถออกจากบ้าน เราไม่มีการจองโรงแรมล่วงหน้าเพราะคิดว่ามันคงมีว่างให้เราแน่นอน เราออกเดินทางจากบ้านก็เกือบ บ่ายสองโมงเย็นแล้ว เราขับไปเรื่อยๆฟังเสียงหนูก้องไปเรื่อยแบบไม่เบื่อหน่ายกันเลยเพราะหนูคือสีสันของพวกเราถ้าไปไหนมีหนูเหมือนกับไม่มีสิ่งชูรสว่างั้น (รักกันตายเลยเราแม่ลูก) ด้วยความที่เราไม่มีการจองโรงแรม กว่าเราจะหาที่โดนใจได้ก็เกือบสามทุ่ม แต่หนูก็ทนนะไม่งอแงถ้าง่วงก็มีเงียบๆไปสักพัก พอหนูง่วงนอนมากๆ หนูก็หาที่นอนแถวพื้นรถหลังคนขับ เลี้ยงง่ายจังเลยลูกแม่ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาหนูก็หลับอย่างนี้สิไปไหนไปกัน ตื่นนอนตอนเช้าเราก็ทานอาหารที่โรงแรม ไปคราวนี้หนูชอบน้ำส้มของโรงแรมเพราะหนูกินเป็นแก้วๆเลย ป้าบอกว่ารสชาดเหมือนส้มเน่า แต่แม่ก็ว่ารสชาดใช้ได้(เข้าข้างลูกชาย) พอทานข้างเสร็จก็พาหนูไปเล่นน้ำที่สระโรงแรมแม่ไม่ได้ลงเล่นน้ำกับหนูเพราะแม่ลงน้ำไม่ได้(รอบเดือนมา) ก็ให้อาปุ๊พาหนูเล่น มีเสียวด้วยอาปุ๊ลื่นเลยทำหนูหลุดมือก้องร้องจ๊ากเลยเพราะตกใจ หัวใจแม่แทบหยุดเต้นเลยยังติดตาอยู่เลยตอนหนูจมน้ำ สงสารทั้งหนูและอาปุ๊คงตกใจกันทั้งสองคน แม่ก็เลยให้หนูมานั่งตรงริมสระแม่ก็เอาผ้าเช็ดผมและก็กอดให้หนูหายตกใจก่อนแล้วค่อยๆหลอกล่อให้หนูเล่นต่อเพราะแม่ไม่อยากให้หนูกลัวฝังใจ เดี๋ยวหนูไม่ยอมลงสระละแย่เลย แต่คนที่โวยที่สุดเห็นเป็นอากุ้ง เพราะอากุ้งนับเบอร์หนึ่งเลยเรื่องห่วงหลานชายแต่แม่ก็บอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุไม่มีใครตั้งใจหรอกเพราะทุกคนก็รักก้องทั้งนั้น สักประมาณเที่ยงเราก็ออกจากโรงแรมขับรถเล่นเรื่อยๆ อ้อเกือบลืมเล่าให้ฟังตอนกลางคืนช่วงที่เรากำลังหาที่พักเราก็ขับรถชมเมืองด้วยผ่านที่ต่างๆที่ฝรั่งชอบเที่ยวมีพวกผู้หญิงนุ่งน้อย ห่อน้อยเรียกแขกอยู่หน้าร้าน ก้องก็ไม่ยอมหลับยอมนอนเลยนะมองเพลินเลยมีพูดบอกแม่ด้วยนะว่า ปะ ปะ โตขึ้นจะขนาดใหนนี้ลูกชายจ๋า ขากลับเราแวะบางแสนเพื่อทานอาหารและก็ให้ก้องเล่นทรายและน้ำทะเลแล้วเราก็กลับบ้านกัน ช่วงที่ก้องเล่นน้ำทะเลอยู่มีเจ้าตัวอ้วนเกือบทำลูกแม่ตกน้ำป๋อมแป๋มอีกแล้ว คือว่ามันมีเรือบานาน่าโบ๊ทจอดอยู่ตรงหาดพอดีก้องก็เลยเดินไปนั่งกะจะนั่งเท่ๆๆสักหน่อยเจ้าตัวอ้วนมาเมื่อไหร่ไม่รู้กระโดยขึ้นเรือเลยทำให้เรือมันโยกก้องเกือบตกน้ำแนะดีนะที่อากุ้งคว้าไว้ทัน เห็นใหมว่ามีเสียวตั้งสองรอบแนะลูก เมื่อวานตอนเย็นไปรับพ่อ้วนที่บ้านย่ากะว่าจะได้ไปซื้อรองเท้านักเรียนให้ก้องต่อเลยที่โลตัส เราก็ไปโลตัสกันก็มีไซส์หนูนะแต่มันหนักแม่ก็เลยไม่ซื้อก็ใส่อันเก่าไปก่อนแล้วกัน หลังจากนั้นแม่อยากเดินหน้าห้างมีตลาดนัด แม่ก็บอกให้พ่ออ้วนกับหนูนั่งรอแม่ที่ kfc แล้วกันโดยซื้อเฟรนฟรายไว้ให้ (ล่อไว้) เพราะถ้าหนูกับพ่ออ้วนเดินด้วยคงป่วนน่าหนู พอจัดการเสร็จ แม่ก็เดินไปแบบสบายอารมณ์ เดินวนรอบหนึ่งก่อนที่นี้ก็จะเลือก สักพักแม่ได้ยินเสียงใครวะ แว้ดๆมาเสียงอยู่ข้างหลังฉันนี้เอง คล้ายเสียงลูกฉันจังเลย หันหลังไปพ่ออ้วนกับลูกก้องกำลังจะ เดินไปไหนกันเนี้ยทำไมกินกันเร็วจังเลย แม่ยังไม่ได้เลือกซื้อของเลย โอ้พระเจ้า ตอนนั้นพ่ออ้วนกับลูกก้องยังไม่เห็นแม่หรอกแต่ด้วยความรักอันเหลือล้นกลัวว่าเดี๋ยวหายไปทั้งสองคน (ยังกะจะมีใครจะเอาไปงั้นแหละ) แม่ก็เลยเรียกซะเสียงดังแบบลืมตัว ก้อง????? ขอบอกคนแถวนั้นหันมามองหมดเลย พ่ออ้วนกับลูกก้องได้แต่ยิ้มแหย่ๆๆ แม่ก็เลย่ยังไม่ซื้อ ไหนๆก็ไหนๆแล้วเราก็เดินช๊อบกันแบบตุเหลงๆๆๆ แบบนี้แหละ สักพักแม่ก็อุ้มหนูเพราะไม่งั้นเดี๋ยวคนเขาเหยียบหนูเสียก่อน แม่ก็อุ้มหนูเชิบๆๆโดยพ่ออ้วนตามหลังแม่ก็บอกพ่ออ้วนว่าจะไปซื้อกระเป๋าเราสองคนถึงร้านกระเป๋าหันหลังมา พ่ออ้วนเราหายไปไหนเนี้ย แต่เราไม่สนคงไม่หลงทางแน่เราซื้อเสร็จ อ้าวยังไม่ตามมาอีกเราก็เลยเดินกลับเส้นทางเดิม เฮ้อ เจอแล้วเลือกซื้อของอยู่นี้เองกำลังคุยกันเพลินกับพ่อค้าอยู่เลย ถึงว่าถึงได้ลืมเราสองคน (ดีนะเป็นพ่อค้าไม่ได้เป็นแม่ค้า) เสร็จแล้วเราก็จะพากันกลับบ้านเดินผ่านร้านขายรองเท้าแม่อยากได้ก็เลยให้พ่ออ้วนกับลูกก้องรอก่อนเลือกสักพักถูกใจก็เลยกลับ บ้านจริงๆแล้วนะ แล้วแม่ก็ได้ยินเสียงพ่ออ้วนพูดว่าเนี้ยแค่ตลาดนัดหน้าห้างแม่ยังเดินนานเลยสงสัยถ้าไปหน้าราม(ของเยอะมากขอบอก) คงเดินเป็นวันๆๆๆ ฮั้นแน่ มีการแขวะกันด้วย แต่พอเดินไปถึงรถก้องไม่ยอมขึ้นรถจะไปเดินในห้างต่อร้องเสียลั่นเลย เห็นหรือยังก้องอาการหนักกว่าแม่อีก ฮิๆๆๆๆๆๆๆ 2/11/48 เมื่อวานก้องใส่ชุดนักเรียนตัวน้อยๆวันแรก สีเสื้อโรงเรียนก้อง สีเขียวปี๋เลย ยายบอกว่าเขียวบ้านดอน แต่ก้องใส่อะไรก็หล่ออยู่แล้ว (อันนี้ก็ชมลูกตัวเองประจำ) ส่งหนูไปเรียนก่อนไม่รู้จะไหวหรือเปล่าเพราะหนูยังไม่พูดเลยไม่ยอมพูดสักที วันอาทิตย์ที่จะถึงแม่จะพาหนูไปฝึกพูดที่ รพ.นนทเวช ไปกระตุ้นซักหน่อยหลังจากที่โอ้เอ้มาเสียนานเดียวไม่ทัน เพื่อนเขา พูดไปแล้วก็ห่วงลูกจังเลย 8/11/48 วันที่ 3 พ.ย ที่ผ่านมาพอดีเราได้คิวที่ รพ.นนทเวช ได้ทั้งฝึกพูด และก็จิตเวชเด็ก วันนั้นแม่ปิดบัญชียังไม่เสร็จหรอกแต่ให้น้าเปิ้ลรันต้นทุนไปก่อนเราไปถึง รพ.ก่อนเวลาหมอนัดนิดหน่อยคิวเรา ได้ทุ่มตรง เราเข้าพบหมอพัฒนาการหรือจิตเวชเด็กก่อน คุณหมอก็ซักถามแม่และก็อากุ้งและก็ลองให้หนูขีดเขียน หมอก็สรุปว่าพัฒนาการหนูใกล้เคียงกับเด็กวัยเดียวกันแต่ขาดการฝึกหรือ สอนด้านการพูด อ้อหมอถามด้วยว่ามีญาติๆตอนเด็กๆที่พูดช้าบ้างหรือเปล่า แน่นอนว่าฝังแม่ค่อนข้างพูดกันช้าอย่างพี่โป้ง พี่ป่าน และก็น้าท้อป ซึ่งตอนนี้คนเหล่านี้เขาก็โตกันแล้ว พี่ป่าน 4 ขวบ พี่โป้งก็ 6 ขวบ ส่วนน้าท้อบก็โตจนแต่งงานมีลูกมีเต้าไปแล้ว ซึ่งน้าท้อปก็อายุน้อยกว่าแม่นิดหน่อยเอง ยังพอจำได้เลยว่าตอนนี้นั้นเขาเรียกน้าท้อปว่าไอ้กื้ก เพราะแกไม่ยอมพูด ตอนนี้เหรอพูดเก่งมาก พอหมอบอกว่าอาจเป็นที่พันธุกรรมด้วย 14/11/48 วันศุกร์แม่ไปประชุมที่ทาวเวอร์สีลม ได้เสื้อ love dad กับเสื้อกันหนาว มาให้ก้องด้วย ก้องใส่เสื้อ love dad แล้วหล่อมากขอบอก (ไม่รู้เป็นไงมองลูกตัวเองที่ไหร่ลูกเราหล่อจังเลย) เราได้คิวผฝึกพูดวันเสาร์ที่ 12 /11 /48 เดิมเราได้คิวตอนเย็นแต่สงสัยมีคนไม่มาเขาเลยแจ้งให้เราไปตอนบ่ายโมง พอดีแม่ก็เห็นด้วยเพราะตอนเย็นรถติดมาก แต่แม่ก็ลืมไปเราต้องออกจากบ้านประมาณ สิบเอ็ดโมงเช้าซึ่งก้องกำลังนอนอยู่ ก็เลยเป็นอันว่าวันนั้นแม่ต้องปลุกหนูให้ตื่นน่าสงสารจังเลย เราไปถึงก่อนเวลาประมาณสิบนาที หมอก็ให้เริ่มฝึกเลย โดยคราวนี้เป็นแบบตัวต่อตัว แม่กับอากุ้งรออยู่ข้างนอก วันนี้เป็นวันที่น่าสงสารก้องจังสงสัยโดยให้ทำตามคำสั่งร้องให้ตลอด พอดีมีน้าผู้หญิงคนหนึ่งเขาพาลูกมาฝึกด้วยเหมือนกันเขาบอกว่าแรกๆ ก็เป็นอย่างนี้ล่ะ สักสอง ครั้งสามครั้งก็จะเริ่มชินกับครูฝึก ก็จะไม่ร้องแล้ว แม่ค่อยโล่งใจ ได้ยินเสียงลูกร้องให้แล้วหัวใจมันจะสลาย เมื่อกี้โรงบาลเซ็นทรัลเขาโทรมาบอกว่ามีคิวว่างวันอังคารหกโมงครึ่ง จะไปฝึกกับเขาหรือเปล่าแม่ก็คิดว่าน่าจะเปลี่ยนนะเพราะโรงบาลนนทเวชไกลบ้านเรามากเลย ถ้าอยู่ใกล้ๆก็จะสะดวกกว่า และเผื่อแม่อยากเพิ่มวันก็สะดวกด้วย พรุ่งนี้แม่ว่าจะพาก้องไปดูหน่อยจ๊ะ เตรียมพร้อมนะค่ะ ตั้งแต่วันพฤหัส (10/11/48) น้องก้องเริ่มไอ เล็กน้อย แล้วตั้งแต่วันเสาร์ 12/11/48 น้องก้องเริ่มมีน้ำมูกไหลและก็ไอตอนกลางคืนแต่ไม่ไม่ใข้ วันเสาร์กับอาทิตย์แม่เริ่มให้ก้องทานยาแก้ไอและ ตอนกลางคืนก้องหลับแม่ก็เอาแซมบัดให้ก้องดมเพื่อจะได้หายใจโล่ง แต่แม่แตะหน้าผ้าหนูตลอดก็ไม่มีใข้ และก็ให้ทานน้ำอุ่น นมอุ่น สาธุขอให้หนูมีสุขภาพแข็งแรงนะค่ะ คนเก่ง 15/11/48 วันนี้แม่จะพาก้องไปฝึกพูดที่ รพ.เซ็นทรัลฯ เดี๋ยวแม่จะออกจากที่ทำงานสัก4โมงเย็น ไม่โทรไปบอกลุงพรหรอก ขี้บ่น นัดกับอากุ้งไว้แล้ว วันนี้ที่แรกจะไม่ให้หนูไปโรงเรียนแล้วเพราะเห็นน้ำมูก ไหลตอนเช้าค่อนข้างเยอะ กว่าไปโรงเรียนแล้วไม่สบายมากกว่าเดิม ก่อนแม่จะมาทำงานปู่ก็บอกว่าให้ก้องอยู่กับปู่ก็ได้ไม่ต้องไปโรงเรียนหรือฝากไว้กับย่า แต่ไฉนแม่โทรไปอีกทีอาปุ๊บอกว่า กำลังไปส่งหนู เลยไม่รู้ว่าตอนเย็นก้องจะอาการเป็นอย่างไร สาธุขอให้ลูกแม่สุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจเป็นคนที่มีความสุขด้วยเถิด รักก้องจังเลย 16/11/48 เมื่อวานเราไปฝึกพูดกัน "นักแก้ไขการพูด" คนใหม่ของน้องก้อง ชื่อว่า คุณพิทยา มาจาก รพ.ภูมิพล เป็นทหารด้วยน่าจะจบพยาบาลทหารมา ดีจะได้เด็ดขาด เราไปถึงก่อนเวลานัดสัก 10 นาที ช่วงแรกแม่กับอากุ้งเขาไปห้องฝึกพูดกับก้องด้วยเพื่อคุยกับคุณหมอ หมอก็ความเห็นคล้ายกับหมอที่นนทเวช ต้องกระตุ้นการพูดและก็อย่าตามใจมาก เมื่อวานน้องก้องคงเริ่มชินแล้วร้องให้น้อยกว่าครั้งที่สองตอนที่เราไปฝึกที่นนทเวช (ครั้งนี้ครั้งที่สาม) และก็อยู่กับครูฝึกได้นานประมาณ 40 นาที แล้วครูก็ปล่อยออกมาหาแม่หนูดีใจใหญ่เลย ครูเขาก็พูดให้ฟังว่าหนูฟังที่เราพูดรู้เรื่องแต่ต้องให้มีระเบียบและอย่าตามใจมากคุณแม่ต้องใจแข็งอย่ายอมกับเสียงร้องของหนู เพราะนั้นคือข้อต่อรองที่ได้ผลสำหรับน้องก้อง ก็ตกลงว่าเราจะฝึกกับครูพิทยาต่อไป ทุกวันอังคาร หกโมงครึ่งตอนเย็นนะ และดูครูฝึกเขาก็น่าจะมีประสบการณ์เยอะพอสมควรอายุน่านะไล่ๆกับคุณวิภาที่ฝึกก้องที่ รพ.นนทเวช พอฝึกเสร็จเราก็จะกลับบ้านกัน แต่แม่ลืมถามเรื่องบัตรนัดคราวหน้า แม่ก็รีบเดินกลับไปที่ห้องฝึกพูดแม่ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดิน สักพักได้ยินเสียงเด็กที่ไหนว่ะ ตามหลังเรามาไวๆๆ หันไปอีกที่ เห็นก้องจังวิ่งอย่างสนุกสนานตามแม่เสียงลั่น รพ เลย ท่าทางสนุกสนานเชี่ยว คุยเรื่องคิวเสร็จเราก็จะกลับบ้านกัน พอเดินผ่านร้านขนา S&P ก้องวิ่งเข้าซะแม่แทบดีงไว้ไม่ทัน ไม่อะไรหรอก กลัวว่าของเขาจะหล่นเพราะหนูไม่มีเบรคเลย ก็สรุปว่าหนูก็ยังมีความสุขดีกับการฝึกพูดเหมือนได้เที่ยวว่างั้นล่ะ แต่ไม่รู้จะได้นานแค่ไหนนะเพราะนี้มาที่นี้ครั้งแรก คงยังเป็นที่ใหม่ๆอยู่ยังไม่ เคยมาก็เลยตื่นเต้นประมาณนั้น เมื่อเช้าแม่ไปส่งหนูที่ รร.เองเพราะอากุ้งต้องไปสัมมนาแต่เช้า วันนี้เป็นวันลอยกระทงก้องก็มีกระทงไปโรงเรียนด้วย (งามมากขอบอก ดอกไม้เหี่ยวๆ ฮิๆๆ ลูกแม่ปูเสียอย่างมั่นใจเต็มทีค่ะ) 18/11/48 ก้องก็ยังไอหน่อยๆ และน้ำมูกก็ยังไม่หาย เลย 20/11/48 เมื่อคืนก้องก็ยังไม่ไออยู่แต่ห่างๆ แล้วค่ะ เมื่อคืนเราเข้านอนกันประมาณสองทุ่ม กว่าจะนอนกันได้ก้องก็ดิ้นเหลือเกิน กลางคืนก็มักตื่นมานอนดิ้นๆอยู่นั้นแหละไม่รู้เพราะอากาศร้อนหรือติด นิสัยหรือเปล่า แล้วเมื่อเช้าหนูตื่นแต่เช้าเลยตื่นพร้อมรถขายกับข้าวที่มาจอดข้างบ้านเลย (ตีห้า) นอนกลิ้งไปกลิ้งมาประมาณว่าให้โดนแม่บ้างล่ะ แม่ชักทนไม่ไหวก็เลยลุกขึ้นมาเล่นกันซะเลย เมื่อเช้าก็เลยร้องเพลง A-Z ให้ฟัง ท่าทางชอบด้วยแฮะ 23/11/48 เมื่อวานเราไปฝึกพูดที่ รพ. เซ็นทรัล กับคุณพิทยา น้องก้องก็ให้ความร่วมมือด้วย ครั้งนี้ถือเป็นครั้งที่ 4 (ครั้งที่สองของคุณพิทยา) แม่ไม่ได้ยินเสียงร้องให้เลย ก้องอยู่กับครูพิทยา ประมาณ 30 นาที หลังจากนั้นแม่ก็ขอคุยกับคุณครู ครูก็บอกว่าก้องรู้เรื่องเยอะแต่เหมือนกับต่อต้านถ้าครูต้องการให้ก้องพูด ก้องก็จะหันหน้าหนีไม่สนใจคล้ายๆกับว่าเดี๋ยวครูก็ยอมเขา ซึ่งตรงนี้เราจะต้องมาฝึกเข้มกับก้องเรื่องไม่ตามใจ 28/11/48 วันเสาร์ก้องไม่สบายมีไข้ นอนซมเลยแม่เป็นห่วงก้องมากเพราะพ่อไปขายของส่วนอากุ้งกับปู่ไปทำบุญบ้านย่าเล็กแม่ต้องโทรตามให้รีบมาพาก้องไปหาหมอที่วิภาวดี เราไปถึงก็ประมาณ เกือบสิบเอ็ดโมงเช้า หมอบอกว่าก้องคอแดง เลยให้ยาแก้อักเสบ ยาลดน้ำมูก และยาขับเสมหะ ส่วนปอด หู ปกติค่ะ ตอนเย็นก้องก็อาการดีขึ้นค่ะ ส่วนเมื่อวานก็ซนได้เหมือนเดิมแล้ว 29/11/48 ก้องเริ่มหายดีแล้ว ไม่ค่อยไอ ถึงไอก็ไอห่างๆ และไม่มีเสมหะ เมื่อเช้าก้องตื่นหกโมงเช้าตื่นมาก็อารมณ์ดี ช่วงนี้ก้องตื่นขึ้นมากินนมตอนกลางคืนอีกแล้วหลังจากที่เลิกไปได้สักพัก หรือเป็นเพราะว่าแม่ให้หนูนอนเร็วด้วยและก็ทานนมแต่หัวค่ำเลยทำให้หนูหิวหรือเปล่า แต่ก็ประมาณสองทุ่มนะ ก้องเริ่มจำผ้าห่มเริ่มเล่นผ้าห่มผื่นที่พี่ป่านให้ ถ้าหนูเห็นหนูจะดึงเพื่อมาห่มตัวทุกทีเลย 30/11/48 เมื่อวานเย็นเราไปฝึกพูดอีกแล้ว คราวนี้งอแงนิดหน่อยไม่ยอมเข้าห้องฝึก ครูถามว่าแม่ใจแข็งหรือเปล่าค่ะถ้าจะให้น้องร้องสักพัก เอาก็เอาว่ะถึงถ้ำเสื้อไม่เจอลูกเสือก็เสียเที่ยวเปล่า แม่เลยส่งหนูให้ครูแล้วแม่ก็รีบวิ่งออกมา หนูร้องแบบน่าสงสารมากเลย แป๊ปเดียวเสียงเงียบไปแม่จึงไปแอบดูที่ประตู นั่งเล่นของเล่นกับครูเฉยเลย โธ่เอ้ยไอ้เจ้าก้องทำให้แม่ตกใจไปด้าย ฝึกประมาณ 30 นาที ครูก็ปล่อยหนูออกมา รีบวิ่งมากอดแม่ใหญ่เลย วันนี้ถามครูว่าเป็นไงบ้าง ครูบอกว่าก้องทำตามคำสั่งได้หลายอย่างเข้าใจดีทุกเรื่องพยายามจะพูดอ้าปากน้อยของหนู เมื่อเช้าหนูเดินมาหาแม่แม่บอกว่าไหนกระป๋อง หนูพูดตามแม่ว่า กระเปราะ แล้วเดินไปเจอถังขยะหนูก็รู้พูดว่า ขยะ ฮิๆๆๆลูกแม่เก่ง ม้ากมากค่ะ สรุปรู้ทุกเรื่องแต่ยังไม่พร้อมที่จะพูด แล้วแม่จะเดือนร้อนอะไรนักหนาว่ะเนี้ย เดี๋ยวพร้อมเมื่อไหร่ก็พูดเองแหละเนาะ 6/12/48 วันนี้เป็นวันครบรอบ 34 ปี ของแม่จ๊ะก้อง แต่แม่ได้ของขวัญจากน้องก้องแต่เช้าเลย 1.น้องก้องหายเป็นปกติ 2.น้องก้องตื่นมาแล้วไม่งอแงเป็นก้องคนเก่งของแม่เหมือนเดิม แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ล่ะค่ะ ช่วงนี้ก้องอยากขี่มอเตอร์ไซด์จริงๆเลย 7/12/48 วันนี้แย่จัง ไม่ได้ตรวจทานการทำงานน้อง ผิดเลย ฮือๆๆๆๆแย่เลย โดยลุงพรดุเลย แหง่ๆๆๆๆๆเศร้าจังโว้ย ไม่น่าเลยเราเป็นอย่างนี้ทุกทีเลย สมน้ำหน้าตัวเองชะล่าใจดีนัก คิดถึงเจ้าก้องจังเลย แม่เห็นหน้าหนูคงหายเศร้า โอ้ยยังทำใจไม่ได้โว้ย 9/12/48 เมื่อวานเย็นแม่แวะไปแฟชั่นเพื่อไปดูว่ามันมีสถานที่เสริมพัฒนาการ คล้ายๆกิมโบรี หรือ ทัมเบิ้ลทอท์หรือเปล่า เดินหากับน้าเปิ้ลไม่มีว่ะ เราก็ต้องไปที่ฟิวเจอร์ต่อไป ฮ่าๆๆๆๆ เหนื่อยเดินทาง 12/12/48 เมื่อวาน สี่โมงเย็นแม่กับป๊าปาหนูไปที่เสถียรธรรมฯ พอดีแม่เปิดดูไปเวปเห็นธรรมชาติร่มรื่นดีแม่อยากให้หนูได้สัมผัสธรรมชาติ ต้นไม้ น้ำ ไปแล้วไม่ผิดหวังจริง ดูก้องมีความสุขมากที่ได้วิ่งเล่น เป็นลานหญ้ากว้างมีต้นโพธิ์ตรงกล้า มีเด็กวิ่งเล่นอยู่ก่อนแล้วสองคน ก้องเป็นคนที่สามหลังจากนั้นก็เริ่มทยอยมีเด็กวัยไล่เลี่ยกับก้อง พ่อแม่พามาเดินเล่น ก้องวิ่งขี้นเนินตอนนี้วิ่งขึ้นเนินต้องใช้ง แรงค่อนข้างเยอะหนูทำได้ค่ะ แต่ตอนนี้วิ่งขาลงหัวทิ่มเลย เพราะมันจะเร็วมาก แม่ก็นึกว่าหนูจะร้องแต่ไม่ วิ่งขึ้นไปใหม่แต่ตอนขาลงเปลี่ยนวิธีเป็นนั่งไสล์ลง เฮ้อ ลูกฉลาดนี้หว่าเราก็หวงไม่เข้า เรื่อง ต้องให้หนูแก้ปัญหาเอง ก้องสนุกมากเลยแต่ก้องวิ่งไปไหนก็ตามหนูจะต้องวิ่งมาหาป๊าเสมอ รักกันตายเลยพ่อลูก พ่อหนูก็นั่งเล่นอยู่ใต้ต้นโพธินั้นแหละ เมื่อวานเรามีความสุขมากเลยจ๊ะ กลับบ้านหนูทานข้าว ทานขนมได้เยอะมากเลย สงสัยเหนื่อยจัด ตอนแรกกินข้าวโพดที่เราจอดซื้อกันที่ตลาดนั้น และตามด้วยเอแคร์ซื้อที่เดียวกัน หมูย่าง และก็นมเปรี้ยว กินจนพุ่งกางเลย 13/12/48 ตอนเย็น 12/12/48 ไปกินสุกี้ MK ที่เซ็นทรัลรามอินทรา (เลี้ยงวันเกิดย้อนหลังให้แม่) ก้องซนมากปืนเก้าอี้มือเกือบไปคว้าผมอาม้าโต๊ะข้างๆเสียแล้ว ให้กินอะไรก็ไม่กินกินแต่ข้าวสวนเปล่าๆ ดูก้องมีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกไปข้างนอก ทานเสร็จพาก้องเดินไปดูของเล่น ก้องวิ่งไปคว้าตุ๊กตาหมีพุร์ กอดแน่นไม่ปล่อยเลย แม่จะให้เอารถของเล่นหนูก็ไม่เอา และอีกอันที่หนูชอบแต่แม่ ไม่มีตังค์พอเลยไม่ได้ซื้อและอีกอย่างเรายังเล่นกันไม่เป็นเลย มันคือ "อิเลคโทน" ที่บ้านไม่มีใครเล่นเป็นแล้วใครจะสอนหนูล่ะค่ะ ให้โตก่อนเดี๋ยวแม่พอไปเรียนแล้วกัน สรุปว่าเมื่อวานที่ซื้อให้ก้องเมื่อวานก็มี รถตักดิน(เริ่ดมาก) ไม้เทนนิส โต๊ะ A-Z ก-ฮ ของเล่นหนูแพงกว่าค่าอาหารอีกน้อลูก เพื่อความเป็นสุภาพบุรุษลูกแม่ต้องเล่นกีฬาและของเล่นแบบผู้ชาย ฮ่าๆๆๆ ลูกแม่หล่อที่สุดเล้ย 14/12/48 ก้องตื่นหกโมงเช้าเกือบทุกวัน เมื่อเช้าแม่เข้าไปอึในห้องน้ำ ออกจากห้องน้ำแปลกใจทำไมห้องนอนประตูถึงเปิดว่ะ เอ๊ะหรือว่าลูกข้าตื่นแล้ว อ้าวแล้วไปอยู่ไหนล่ะ สักพักลูกแม่เดินมายิ้มร่าเชียว คงเดินหาแม่มั้ง ก้องน่ารักจริงๆ ตื่นมาไม่งอแงเลย เมื่อวานเย็นแม่ไปรับหนูที่บ้านย่า เศร้าจังลูกข้ามีน้ำมูกไหลอีกแล้ว เมื่อคืนนอนเลยเปิดพัดลมแต่ล็อคไว้ไม่ให้ส่ายหันพัดลมเข้าผนังไปเลย แค้นนักทำให้ลูกข้าน้ำมูกไหล (เหนื่อยดูแลง่ะ) แล้วเมื่อวานไปฝึกพูดทำแม่ขายหน้าอีกแล้ว ไปก็เลยเวลาไปสิบนาทีเกรงใจคุณพิทยาแทบย่าแล้วไม่รู้อึตอนไหน ออกจากห้องมาแม่ให้ใส่รองเท้าได้กลิ่นตุๆๆ ครูบอกว่าคงอึมั้งค่ะได้กลิ่น สงสารครูจังทนดมอยู่ได้ สงสัยคงเป็นตอนที่เราวิ่งๆ 15/12/48 วันนี้แม่ไม่ให้ก้องไปโรงเรียนให้ไปอยู่กับย่าเหลา เห็นก้องไอแล้วน้ำมูกไหลอยากให้พักผ่อนถ้าเป็นหวัดต้องพักเยอะจะได้หายไวๆๆ ถ้าไปโรงงเรียนหนูคงไม่ค่อยได้นอน 24/12/48 โบนัสแม่ออกวันนี้เราไปเดินที่ห้างแฟชั่นกันจ๊ะ ซื้อของให้ก้องเยอะเลย มีกลองชุด หวงโยน และก็พรมยางพยัญชนะไทยค่ะ กลับถึงบ้านก้องตีกลองสนุกเลยโดยมีแม่เป็นหางเครื่อง แม่หยุดเต้นเมื่อไหร่เป็นโวย แม่เหนื่อยก็เหนื่อยโดนก้องให้เต้นโชว์อีก (อายตัวเอง) แม่บอกให้พี่แป้งเต้นพี่แป้งส่ายหน้า เขาเป็นสาวแล้วก็อย่างนี้แหละ 28/12/48 เมื่อเช้าก้องไอ แค๊กๆๆ ทีสองที กลัวว่าจะไม่สบายจังเลย กว่าไม่ได้กลับบ้านนอกไปหายาย แข็งแรงนะลูกแม่อยากกลับไปหายาย จะพาหนูไปหาญาติๆๆๆด้วย เมื่อเช้าแม่เลยฝากให้อากุ้งซื้อยาแก้ไอให้หนูด้วยจ๊ะ น้ำมูกก็ไหลตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ช่วงนี้อากาศก็เปลี่ยนแปลงมากๆ เดี๋ยวอากาศเย็น เดี๋ยวมีฝนตก เดี่ยวก็ร้อน ผู้ใหญ่ยังแย่เลย   Create Date : 29 มีนาคม 2549     Last Update : 29 มีนาคม 2549 14:23:42 น. Counter : 174 Pageviews.   1 comment Share Tweet