“ผมจูบมิวครับ.....” เสียงคุ้นหูดังมาจากด้านหลัง ร่างสูงเดินออกมานั่งข้างๆร่างดปร่งที่หน้าแดงตัวแข็ง พูดอะไรไม้ถูก ไม่คิดว่าโต้งจะกล้าเปิดเผยตัวต่อสาธารณชนแบบนี้ คำตอบของโต้งทำให้มิวนั่งนิ่งหน้าแดง แต่กลับเรียกเสียงกรี๊ดให้กับกลุ่มแฟนคลับได้อย่างล้นหลาม บ้างก็มีเสียงเล็ดมาให้ได้ยินบ้างว่า แมนว่ะ กล้าตอบด้วย

“น้องโต้งจูบน้องมิวจริงๆเหรอคะ” นักข่าวถามย้ำ

“ผมจูบจริงครับ” โต้งตอบด้วยความมั่นใจ เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกรอบ

“แล้วเป็นไงต่อล่ะคะ” นักข่าวอยากรู้อยากเห็นเรื่องแบบนี้ขึ้นมาทันควัน

“แม่ผมเห็นเราจูบกันครับ แล้ววันต่อมาก็สั่งให้พวกเราหยุดความสัมพันธ์ของเราลง ซึ่งผมกับมิวก็ยอมทำตาม แต่ว่า............... หลังจากวันปีใหม่...... ความรู้สึกโหยหาและคิดถึงมันมากขึ้น ผมเลยตัดสินใจจับเข่าคุยกับพ่อและแม่ครับ”

“แล้วคุณพ่อคุณแม่ว่าไงบ้างครับ” น้ำเสียงนักข่าวเหมือนจะตื่นเต้นและลุ้นไปด้วย

“ท่านเข้าใจครับ และเปิดใจยอมรับในที่สุดครับ หลังจากนั้น ผมก็ตัดสินใจขอมิวเป็นแฟนครับ”

“แล้วน้องมิวล่ะคะ รับปากเลยรึเปล่า” นักข่าวถามไปลุ้นไปราวกะจะเอาใจช่วยก็ไม่ปาน

“ครับ........” มิวตอบยิ้มๆ อายๆ

“เล่าเรื่องตัวต่อไม้ ให้ฟังหน่อยค่ะ” นักข่าวหญิงคนหนึ่งเริ่มหัวข้อใหม่

“นี่พวกพี่รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอครับ” มิวถามอย่างสงสัย เพราะไม่คิดว่าจะมีนักข่าวคนไหนรู้

“พี่มีแหล่งข่าววงในแล้วกันค่ะ ว่าไงคะ ช่วยเล่าให้ฟังได้มั้ยคะ”

“ผมซื้อให้มิวเองแหละครับ เมื่อคริสต์มาสตอน ป.หก แล้วเล่นเกมหาสมบัติกัน แต่โชคร้าย จมูกของมันดันหายไปจากที่ซ่อนซะก่อน ตัวต่อไม้ที่ผมให้มิว ก็เลยไม่มีจมูก จนคริสต์มาสที่ผ่านมา ผมหาจมูกให้มิวจนได้ แต่มันก็ไม่พอดีกัน ผมก็เลยทำอันใหม่ขึ้นมาเอง แล้วก็ให้มิวเล่นเกมหาสมบัจิอีกครั้ง แล้วมิวก็เจอมันครับ ทำให้ตัวต่อไม้มีจมูกสมบูรณ์ซะที” โต้งเล่าเรื่องตัวต่อไม้อย่างมีความสุข ใบหน้ายิ้มพริมใจ ชวนให้นักข่าวเริ่มหลงเสน่ห์โต้งซะแล้ว บางคนแอบอุทานเบาๆว่า โรแมนติกจังเลยด้วยซ้ำไป

“น้องโดนัทที่เล่นเอ็มวีด้วยกัน เคยคบเป็นแฟนกับน้องโต้งใช่มั้ยครับ”

“เรีบกว่าเคยเป็นคนสนิทที่พิเศษกว่าคนอื่นดีกว่าครับ จะเรียกแฟน ก็อาจยังไม่เชิง เพราะผมไม่ค่อยได้แสดงออกเท่าไหร่ ไม่แน่ใจว่าเคยรักโดนัทด้วยซ้ำ ถึงยังไง ตอนนี้ เราก็กลายเป็นเพื่อนกันแล้วครับ แล้วโดนัทก็เข้าใจเรื่องของเราด้วย”

“จริงรึเปล่าคะ ที่มีคนบอกว่า น้องโดนัท เกือบจะให้รถชนตายตอนที่รู้เรื่องน้องมิวกับน้องโต้ง แต่น้องมิวช่วยชีวิตเอาไว้”

“ก็.........จริงครับ............. แต่ไว้ไปถามโดนัทเองจะดีกว่านะครับ” มิวตอบบ้าง

“แล้วเรื่องตับล่ะครับ ช่วยอธิบายหน่อยครับ”

“ก็อย่างที่พวกพี่รู้แล้วแหละครับ พ่อผมท่านเป็นโรคตับ ต้องปลูกถ่ายโดยด่วนถึงจะมีโอกาสรอดชีวิต แต่ตับของผมกับแม่ใช้ไม่ได้ ตอนนั้น ผมเสียใจแทบจะบ้า ............. มิวเค้ารู้เข้า ก็เลยแอบไปปรึกษาลุงหมอกับแม่ของผม ว่าให้ใช้ตับของมิวเอง โดยที่มิวเค้าก็ไม่ยอมบอกผม คงเพราะกลัวผมรู้สึกผิด....และผมคงไม่ยอม......... แต่สุดท้ายก็ผ่าสำเร็จ พ่อผมหาย และมิวก็ปลอดภัยดีนี่แหละครับ”

“แล้วตอนที่น้องโต้งรู้เรื่องตับว่ามาจากน้องมิว น้องโต้งรู้สึกยังไงคะ”

“ก็...............ไม่รู้เหมือนกันครับ ทั้งรู้สึกโกรธ ทั้งรู้สึกขอบคุณมั้งครับ”

“เพื่อนๆร่วมวงออกัสรู้มาก่อนมั้ยคะ ว่าน้องมิวเป็นแบบ......แบบที่น้องมิวเป็นนี่อะค่ะ”

“รู้กันทั้งวงแหละครับ แต่พวกเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมเป็นกำลังใจให้ผมมาตลอดด้วยครับ”

“กับวงออกัสนี่คงรักและสนิทกันมากสิครับ เพื่อนๆแซวบ้างมั้ย”

“ครับ......ก็สู้มาด้วยกันตลอด ก็เลยรักและเข้าใจกันดี ส่วนเรื่องแซว มีตลอดอะครับ ยิ่งไอ้เอ๊กซ์มือกีตาร์ด้วยแล้ว แซวผมเป็นประจำและบ่อยที่สุดในวงเลยครับ”

“แล้วทางครอบครัวน้องมิวล่ะคะ ว่ายังไงบ้าง..... รู้เรื่องตับมั้ย”

“ก็คือ ทีแรกพวกท่านก็..............................................................................................................................................

.....................................................................................................................................................................................”

มิวตอบตามความเป็นจริง เท่าที่พอจะตอบได้ ทั้งเรื่องที่ป๊าอยากให้เลิกคบโต้ง เลิกเล่นดนตรี และไปสืบทอดกิจการ แต่นักร้องหนุ่มจงใจเล่าข้ามเรื่องที่ถูกพ่อตบหน้าแล้วหนีไปเกาะเสม็ดออกไป

“แล้วน้องมิวทำยังไงท่านถึงยอมใจอ่อนล่ะครับ”

“ก็ค่อยๆแสดงความจริงใจและความตั้งใจให้ท่านเห็นน่ะครับ ว่าผมรักดนตรีและเลือกจะเป็นนักร้อง มากกว่าที่จะทำธุรกิจ ส่วนโต้งก็ต้องผ่านบททดสอบเหมือนกันครับ”

“ยังไงคะน้องโต้ง”

“ผมพิสูจน์ให้ป๊ารู้ว่าผมปกป้องมิวได้จริง และยังพิสูจน์ด้วยว่าผม คือคนที่อาม่าเลือกมาดูแลมิวอะครับ”

“ยังไงครับน้องโต้ง”

“ก็.......... ผมหาแหวนของอาม่าของมิวที่ซ่อนอยู่ในบ้านพบ แล้วไปยื่นคำขอตามที่ป๊ามิวเคยให้สัญญากับอาม่าไว้ครับ”

“ว่าถ้าวันใดที่ผมนำแหวนของอาม่าไปยื่นต่อหน้าป๊าและขออะไรก็ตาม ป๊าจะยอมรับปากครับ”

“แล้วน้องโต้งเป็นคนเจอแหวนเหรอคะ..... โหย...โรแมนติกจังเลยค่ะ เอาเป็นว่า สองคำถามสุดท้ายแล้วกันนะคะ ข้อแรก น้องมิวกับน้องโต้งไม่กลัวเสียภาพลักษณ์หรือว่าเสียชื่อเสียเหรอคะ มาเปิดเผยเรื่องแบบนี้”

“ก็........ไม่รู้ดิครับ ไม่รู้เหมือนกัน มิวล่ะ ว่าไง” โต้งตอบก่อนด้วยลักศณะคำพูดที่ชอบใช้ประจำ

“ก็................ไม่ครับ ผม........มีความสุขที่ได้รักโต้ง.....และภูมิใจที่ได้บอกใครต่อใครว่าผมรักโต้งครับ ”

“ว่าเรารักกันต่างหากมิว”

“จะไม่เสียใจภายหลังเหรอครับ”

“ไม่ครับ ........... วันนี้ผมกับโต้งมีความสุขที่พวกเรามีกันและกัน ผมเชื่อว่า....ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น เราทั้งคู่จะยังคงมีกันและกันเสมอครับ”

“อีกข้อนะคะ.....จะฝากอะไรถึงแฟนคลับมั้ยคะ”

“ก่อนอื่น ก็คงต้องขอบคุณมากๆนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้ผม ให้วงออกัสมาโดยตลอด และก็ต้องขอโทษด้วย หากเรื่องส่วนตัวของผม อาจจะทำให้พวกคุณรู้สึกผิดหวัง แต่ผมจริงใจ และไม่อยากโกหกใคร ยังไง ก็ขอให้ติดตามผลงานเพลงของพวกเราออกัสต่อไป และตลอดไปนะครับ”

“ขอบคุณน้องมิวและน้องโต้งมากๆครับ ท่านผู้ชมครับ และนี่ก็คือการเปิดใจของน้องมิวแห่งวงออกัสนักร้องหนุ่มดาวรุ่ง ที่กำลังเป็นกระแสอยู่ในขณะนี้ ออกอากาศสดทางสยามแชนแน่ล ท่านยังคงสามารถร่วมเป็นกำลังใจให้น้องมิวได้ผ่านทางSMS 1234567 และดาวน์โหลดเพลงของออกัสได้ทาง *492278 รหัส 507 นะครับ ซึ่งดูจากข้อความที่ส่งเข้ามานะครับ ส่วนมากก็เป็นกำลังใจให้กันทั้งนั้นนะครับ ขออนุญาตอ่านบางข้อความเลยแล้วกัน...............................

......................เพลงพี่มิวเพระทุกเพลงเลยค่ะ จะรักพี่มิวตลอดไป ไม่ว่าพี่มิวจะเป็นอะไรก็ตาม...................

......................ความรักห้ามกันไม่ได้ ยินดีด้วยที่พวกพี่ๆรักกันค่ะ................................................................

......................งานเพลงคุณภาพ ไม่เกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ สู้ๆนะครับน้อง...............................................

.......................โรแมนติกมากๆเลยครับ............อยากมีแฟนแบบน้องมิวจัง...................................................

........................พวกคุณมีเพื่อนและคนรอบข้างที่ดีมากๆ....... รักวงออกัสที่สุดเลย......................................

.........................เพลงกันและกันของพี่มิว เพราะที่สุดตลอดกาลแน่นอนครับ..............................................

.........................ดังในใจความบอกในกวี....ว่าตราบใดยังมีรักย่อมมีหวัง........................................................

แค่นี้ก่อนแล้วกันนะครับ เอาเป็นว่า น้องมิวและวงออกัส ยังมีผลงานเพลงอีกสองเพลงมาฝากทุกๆคนก่อนจะจบรายการนะครับ พักซักครู่ แล้วเดี๋ยวกลับมาพบกับออกัสในช่วงสุดท้ายครับ”

การแถลงข่าวและให้สัมภาษณ์จบลง ท่ามกลางความพอใจของทุกๆคน เสียงในห้องส่งเชียร์ดังลั่น มิว มิว มิว มิว มิว อยู่ตลอดเวลา นักร้องหนุ่มเตรียมขึ้นโชว์สองเพลงสุดท้ายก่อนปิดรายการ

“ทุกคน.......มาทางนี้หน่อย ผมมีข่าวดีจะบอก” คุณบีเรียกรวมวงออกัส

“เรตติ้งรายการได้ยี่สิบกว่า ถือว่าสุดยอดมากๆ มีลูกค้าซื้อโฆษณาเยอะเลย ยอดดาวน์โหลดเพลงของพวกเรา เพิ่มขึ้นแปดร้อยเปอร์เซนต์ในระยะเวลาครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ตอนนี้ทะลุเกินล้านดาวน์โหลดแล้ว แสดงว่า แฟนๆให้การตอบรับดีมาก และไม่แคร์เลยว่ามิวจะเป็นยังไง ส่วนใหญ่จะชื่นชมและประทับใจความรักของมิวกับโต้งเอาซะมากๆ

อีกอย่างนะมิว พรุ่งนี้เข้าบริษัทไปเซ็นสัญญาด้วยล่ะ โต้งด้วยนะ มีบริษัทโฆซณาตัดสินใจจ้างทั้งคู่เป็นพรีเซนเตอร์โดยไม่ต้องแคส แถมยังมีอีกหลายตัวติดต่อมา คงเพราะเรานั่นแหละมิว ช่วยชีวิตน้องน้ำกับน้องโชนไว้ ทำให้เราได้สัญญาช่องเคเบิ้ลทำรายการเพลงหรือรายการอื่นๆของบริษัทได้ และยังได้ค่าเช่าเวลาโฆษณาอีกด้วย

โต้ง...... ผมถือวิสาสะบอกเค้าไปแล้วนะว่า...... บริษัทเราเป็นเอเจนซี่ให้โต้งเช่นกัน ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยล่ะ ว่าพรุ่งนี้ เข้ามาดูศัญญาด้วยก็ได้ แล้วมิว......อาทิตย์หน้า มีคิวสัมภาษณ์ออกทีวีอีกสามรายการ วงออกัสมีโครงการแคมปัสทัวร์ทุกอาทิตย์ตลอดปีนี้ และออกทีวีพร้อมกันทั้งวงอีกอย่างน้อยสี่รายการ งานเข้าเยอะๆ เตรียมตัวเตรียมใจไว้นะพวกเรา”

“ครับคุณบี.....” ทุกคนตอบพร้อมกัน

“โต้ง.............” มิวหันไปมองหน้าโต้งด้วยความดีใจ

“มิว................” โต้งมองตอบกลับมา ความรู้สึกไม่แตกต่างกัน

บรรดาสมาชิกออกัสต่างกอดคอกันด้วยความดีใจ ที่พวกตนเป็นที่ยอมรับได้เพราะผลงานที่ดี ผลงานที่เกิดจากความรักของเพื่อนผู้เป็นหัวหน้าวง ถึงแม้เพื่อนคนนี้ จะมีบางอย่างที่ต่างออกไป แต่หัวใจรักในดนตรีนั้นกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกันจริงๆ จากนั้นก็คว้าอาวุธบรรเลงเพลงคู่ใจแล้วเข้าไปในห้องส่ง

“ครับ ...... นี่ก็เป็นเพลงใหม่ของพวกเรา ผมเพิ่งจะแต่งคำร้องเสร็จเมื่อวาน แต่ทำนอง เป็นผลงานแต่งของพ่อผมเองครับ ....... ผมตั้งชื่อเพลงนี้ว่า... วันที่สวยงาม เพราะวันนี้ วันที่ทุกๆคนยอมรับผม ทั้งผลงานที่ผมทำ และตัวตนที่ผมเป็น ทำให้วันนี้ เป็นวันที่สวยงามสำหรับผมครับ และเพลงนี้ .....ยังไม่เคยเล่นที่ไหน ............ ก็จะขอเล่นที่นี่เป็นที่แรก......ยังไง.....ลองฟังกันดูนะครับ” นักร้องนำและหัวหน้าวงอารัมภบทเมื่ออินโทรเพลงวันที่สวยงามดังขึ้น

“ เรื่องราวเปลี่ยนไปเมื่อฉันได้มาเจอ..............................ทุกวันขอบคุณที่ฉันได้พบเธอ
แม้เส้นทางจะไกลแสนไกล............................................แม้รอบกายจะโหดร้ายเพียงใด.............................................”

“ครับ........สุดท้ายนี้ ผมขอขอบคุณทุกคนนะครับ ที่ฟังเพลงของพวกเราออกัส.....ขอบคุณที่ให้โอกาสผมและเพื่อนร่วมวงออกัสทุกคน ได้ทำงานในสิ่งที่พวกเรารัก นั่นคือดนตรี...... ดนตรีนี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์มากเลยนะครับ อาม่าของผม เคยถามผม เมื่อครั้งที่ท่านสอนผมเล่นเปียโนว่า..............เพื่อนอยากจะเล่นเปียโนเก่งเหมือนอากงมั้ยล่ะ คือ อาม่าจะเรียกผมว่าเพื่อนเสมออะครับ ผมก็ตอบไปแบบเด็กๆว่า ไม่รู้จะเก่งไปทำไม.......... แล้วอาม่าก็บอกผมว่า......... เผื่อว่าวันนึง เพื่อนจะใช้มันบอกอะไรกับคนอื่นๆได้.................... และวันนี้ ผมก็รู้คำตอบนั้นด้วยตัวของผมเองแล้วครับ ผมสามารถใช้บทเพลงและเสียงดนตรี บอกความรู้สึกของผม ถึงทุกคนได้จริงๆ บอกถึงใครคนนั้น คนที่ผมรัก..... และอยากจะขอบคุณ ที่เค้าทำให้ผมรู้สึกว่า ผมมีกันและกัน เหมือนกับที่วันนี้ ขณะนี้ คนฟังเพลงของผมทุกคน ทำให้ผมเห็นคุณค่าในตัวเอง และรับรู้ ว่า..... ผม.....มีกันและกันกับทุกคนที่นี่ และทุกคนที่ดูผ่านหน้าจอจากทางบ้าน ผมขอโอกาสกับทุกคนที่นี่นะครับ ขอให้เค้าคนนั้น ผู้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมแต่งเพลงนี้สำเร็จ มาร่วมแบ่งปันกันและกันกับทุกๆคน ขอเชิญโต้งครับ...............................

ยังมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับความรัก.................หากลองหยุดพักจงฟังซะก่อน................จะรู้ว่าเราไม่เดินอยู่เดียวดาย

ยังมีผู้คนบนทางอีกหลากหลาย......อีกมากมาย ..................ที่เราก็ต่าง..............มองหาความรักมาเติมให้เต็มหัวใจ

มีความทรงจำดีๆเกี่ยวกับความรัก.............บ้างสุขสมหวัง บ้างจะร้องไห้ .....................แต่นั่นกลับทำให้ใจเรามีพลัง

จนนานๆไปมันก็กลายเป็นความหลัง................ที่ในทุกครั้ง ...........เรานึกถึงเมื่อไหร่........ก็ไม่รู้จะขอบคุณมันยังไง

ถ้าหากว่าใจเราไม่เคยจะรักเลยสักที จิตใจวันนี้คงจะไม่แข็งแกร่ง.....
และในวันที่ล้มลงคงไม่มีแรง ถ้าเรามัวระแวงในมือของกันและกัน

ถ้ามันเป็นเพลงบนทางเดินเคียงที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน..............และไม่มีวันที่ฉันและเธอจะเดินจากกันไปที่ไหน

และถ้าชีวิตคือท่วงทำนองเธอคือคำร้องที่มีความหมาย.................ให้ใจได้ซึ้งและมีพลังจะเดินต่อไปให้ไกล

มองจะมองทางไหนมีใครสักคนที่หวังจะเดินเข้ามา..........นั่นคือปัญหายิ่งรอยิ่งนาน ยิ่งผ่านอะไรไปนานๆ ใจยิ่งหวั่นไหว

และถ้าวันหนึ่งมีคนที่รอเข้ามาว่าฟ้าก็คงไม่ทำเราเสียใจ....แต่ถ้ามันไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่ก็ได้แต่ถอนหายใจมองเหม่อ

อ้อนวอนให้..............ใครๆบางคนบนนั้นช่วยฉันที่อยากมีความรักกับเขาบ้าง

หากมีอะไรๆฉันยอมได้ทุกทาง... เพียงคำว่ากันและกัน............ ฉันขอคำอธิบาย

ถ้ามันเป็นเพลงบนทางเดินเคียงที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน..............และไม่มีวันที่ฉันและเธอจะเดินจากกันไปที่ไหน

และถ้าชีวิตคือท่วงทำนองเธอคือคำร้องที่มีความหมาย.................ให้ใจได้ซึ้งและมีพลังจะเดินต่อไปให้ไกล......ให้ไกล

เหนื่อยเหนื่อยจนถอนใจไม่รู้เมื่อไรว่าเราจะมีความหวัง (ไม่รู้เมื่อไร)..............

แค่เพียงสักครั้งได้เจอสักครั้ง แต่มันต้องเจ็บ ต้องปวด อย่างน้อยก็ยังได้รู้ว่ารักเป็นไง

คนเราจะเสาะจะหาทำไม........และมันจะเป็นจะรักยังไง......... ตะเกียกตะกายจนได้มา.......สุดท้ายบางทีต้องเสียน้ำตา

แต่ให้ทนไว้ อาจเจ็บใจและรอวันหนึ่งที่เราเติบโต....จะขอบคุณ...ว่าใจที่ไม่เคยมีรักให้ใครและนานต่อไปจะเป็นใจที่ไร้ค่า...

หากมันจะมีอะไรที่ต้องแลกเพื่อได้มาฉันว่ากันและกัน..... มีค่าที่จะแลกได้มากมาย

ถ้ามันเป็นเพลงบนทางเดินเคียงที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน..............และไม่มีวันที่ฉันและเธอจะเดินจากกันไปที่ไหน

และถ้าชีวิตคือท่วงทำนองเธอคือคำร้องที่มีความหมาย.................ให้ใจได้ซึ้งและมีพลังจะเดินต่อไปให้ไกล......ให้ไกล

มีทางเดินให้เราเดินเคียง............และมีแต่เสียงของเธอกับฉัน

มีทางเดินให้เราเดินเคียง...........และมีแต่เสียงของเธอกับฉันแสนนานเท่านาน........ แสนนานเท่านาน

ร่างสูงกอดบ่าร่างโปร่งร้องเพลงนี้ร่วมกับเพื่อนๆออกัส แฟนเพลงต่างโบกมือตามจังหวะเพลง หลายคนร้องตามไปด้วยตลอดทั้งเพลง บรรยากาศตอนนั้น ชวนอบอุ่นหัวใจ ความเหงาไม่เชี่ยใส่มิวแต่อย่างใด

มิวไม่รู้ว่าความสุขแบบนี้จะอยู่กับมิวไปนานเท่าใด ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้หรือต่อๆไป แฟนเพลงจะคงรักตนเหมือนกับวันนี้รึเปล่า ชื่อเสียงที่ได้มาจะยั่งยืนแค่ไหน กระแสของตนกับโต้งจะซึมลึกเข้าหัวใจของบรรดาแฟนคลับได้นานเพียงใด ............... แต่ ณ ขณะนี้ มิวรู้ว่าตนเองมีคนที่รัก และรักตอบ มีเพื่อนๆ ที่ไม่มีวันทิ้งกัน มีเพลงและดนตรี เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ มีแฟนเพลง ที่พร้อมจะยืนเคียงข้างและมีความสุขไปด้วยกัน มีครอบครัวที่เข้าใจ และให้อภัยเสมอ นักร้องหนุ่มไม่กลัวอีกแล้ว.....ไม่กลัวที่จะรักโดยไม่กลัวการสูญเสีย......

เสียงเรียกชื่อมิวดังไม่ทิ้งระยะ เสียงตะโกนชื่อวงออกัสดังไม่ขาดสาย แต่ในความคิดของมิวตอนนี้ มีเพียงหนึ่งเดียวที่ยืนเคียงข้าง หนึ่งเดียวที่มีกันและกันตลอดมา ร่างโปร่งหันไปมองร่างสูงที่หันกลับมาหาตนเช่นกัน ไม่ต้องรอให้ใครบอก โต้งสวมกอดมิวท่ามกลางเสียงวี้ดวิ้วของผู้คน มิวก็กอดกลับเช่นกัน เสียงปรบมือดังกระหึ่มภายนอกไม่อาจกระทบมโนประสาทในความรู้สึกของคนทั้งคู่ได้ นักร้องหนุ่มน้ำตาไหลด้วยความปลื้มปิติ ก่อนจะแยกจากการกอดหันไปขอบคุณแฟนเพลงทุกคน

“ขอบคุณมากครับ.........” ไหว้และโบกมือให้ผู้ชมสักพัก แล้วหันมาส่งแววตาหาโต้งอีกครั้ง แล้วส่งยิ้มให้ โต้งเอง ก็ส่งยิ้มกลับคืนให้เช่นกัน ต่างยิ้มและมองกันและกันอย่างนั้นอย่างมีความสุข

“ขอบคุณนะ.....................................”

.......

....

*******END*******