Welcome to My World ...จากเมืองนอก..สู่บ้านนา ลั้ลลาสุดๆ
ประถมต้น กับโรงเรียนสัญลักษณ์ดอกบัว

ป.หนึ่ง

จากอนุบาล เราก็เลื่อนชั้นขึ้นสู่ ป.หนึ่ง เรายังจำครูได้แม่นเลย ก็เพราะครูนี่แหละที่ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กับชีวิตของเรา สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามาเลย... เราจะเล่าให้ฟังแล้วนะ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่เราเรียนในวิชาสปช. สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตของเด็กประถมน่ะนะ ครูเค้าถามปัญหาหนึ่งขึ้นมา ตอนนั้นเราเป็นเด็กที่เรียนไม่ค่อยจะเก่ง แล้วก็ไม่ค่อยรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรในชีวิต เราก็บอกครูว่าไม่ทราบ ตอนนั้นคงจะตอบว่าไม่รู้ค่ะ ครูก็เลยบอกว่า แค่นี้ทำไมไม่รู้ สู้วรกานต์ก็ไม่ได้ แล้วก็ตีเราเข้าที่กลางหลัง...เด็กอายุหกขวบเจอครูตีเข้าที่กลางหลังเนี่ยะ ไม่จำก็ไม่รู้ว่าจะยังไงแล้ว เพราะตอนเด็กๆ พ่อแม่เราไม่ค่อยจะตีแบบไร้เหตุผลนะ แล้วอยากรู้มั้ยว่าตอนนี้วรกานต์ที่ครูพูดถึงเนี่ยะ ตอนนี้เป็นนักเรียนทุน พสวท. เรียนฟิสิกส์จนจบเอก แบบว่าเก่งประหลาดน่ะ เราก็บอกแม่ หลังจากนั้นเราก็ได้เรียนพิเศษ กับครูพิสิฐ พุฒิศรี เราอยากจะขอบคุณครูพิสิฐมากๆ ว่าเรามีวันนี้ได้ ก็เพราะครูนี่แหละ ที่เป็นแรงเสริมแบบถูกทาง นับแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็เริ่มเปล่งประกายความสามารถในด้านต่างๆ

ป.สอง

เราเลื่อนชั้นขึ้นอีกแล้วสิ เราได้เป็นรองหัวหน้าห้อง ตอนที่เราเรียนชั้นนี้ คุณครูประจำชั้นจะให้แต่ละคนหาข่าวมาอ่านหน้าชั้น เราเป็นคนนึงแหละที่เกลียดการนำเสนอผลงานหน้าชั้น มีอยู่ครั้งนึงนะ เราแกล้งทำเป็นปวดท้อง เพื่อไม่ให้ตัวเราต้องไปนำเสนองานหน้าห้อง เป็นไงล่ะ มารยาสุดๆ เลยเรา ตอนนั้นเรียนอยู่ตึกที่เป็นตึกขี้ค้างคาว ซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นอาคารเรียนของโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดไปแล้ว

ป.สาม

พอเราอยู่ป.สาม เราก็สร้างวีรกรรมตอนขุดแปลงเกษตร เราขุดไปๆ กำลังจะได้คะแนนเต็มอยู่แล้ว เรามองหน้าครูเราก็รู้ เพราะเราขุดเก่งมากๆ แบบว่าใช้แรงงานเนี่ยะ ถึงไหนถึงกัน แต่บังเอิญเรามองเห็นหัวไก่ตี อันนี้เป็นหัวของหญ้าแพรก ที่เด็กๆ นิยมเอาหัวมันมาตีกัน ถ้าอันไหนอ่อนก็จะถูกตึจนขาด เด็กผู้หญิงคนอื่นๆ เค้าเล่นตุ๊กตากระดาษ แต่เด็กหญิงนิล เล่นอันนี้ครับท่าน แล้วก็ก้านฉำฉา เม็ดมะขาม กระโดดยาง ซึ่งอันนี้โปรมากๆ ถึงกับข้ามรุ่นไปเล่นกับพี่ป.สาม ตอนที่เรียนอยู่ป. สอง พี่ๆ ทึ่งกันไป อิอิ

ตอนป.สาม เราได้แผลเป็นด้วย เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเค้าจะเรียนสานพัดกัน แล้วเราไม่ได้เอาไม้มา เลยจะเหลาไม้ปิ้งไก่ ปรากฏว่ามีดมันบาด โหย...ทรมานสุดๆ เลือดไหลไม่หยุดเลย แล้วมันบาดตอนเที่ยงด้วยเนี่ยะ เลือดยิ่งไหล กลัวไปหมด อาจจะคิดว่าเป็นเด็กแล้วกลัวไปเอง แต่ว่าบาดนิ้วกลางซ้าย แล้วก็ย้ายมาเล็บนิ้วชี้ แบบว่าเล็บขาดด้วย แล้วยังไม่ได้ไปห้องพยาบาลด้วยนะ จริงๆ เราจำไม่ค่อยจะได้ แล้วก็รู้สึกว่าหวาดเสียวไม่ค่อยอยากจะเล่าเท่าไหร่นักหรอก



Create Date : 24 ตุลาคม 2548
Last Update : 23 เมษายน 2554 13:15:53 น. 0 comments
Counter : 654 Pageviews.

I_am_Nin
Location :
กาญจนบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีค่ะ ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน... ทางเว็บของเรามีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล็อกแห่งนี้...

โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่มีอุปนิสัยสนุกสนานร่าเริง รักการอ่านทุกประเภท ชอบท่องเที่ยว (ไม่รักสัตว์ ไม่รักเด็ก เพราะไม่คิดจะเป็นนางงาม อิอิ)... ส่วนใหญ่ก็ไปเที่ยวตามแต่กำลังทรัพย์ ชอบเที่ยวไปยังแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติต่างๆ ปัจจุบันตอนนี้มีความสนใจและความชอบเพิ่มขึ้น ตามวงปีที่ได้เรียนรู้โลกที่เพิ่มมากขึ้น อาทิ ซีรีส์ วาไรตี้ และนักร้องเกาหลี (เข้าสู่วงการเมื่อประมาณ 4-5 ปีที่แล้ว และบัดนี้ก็ยังไม่ได้ออกมา ...ก็อย่างที่เค้าบอก ว่าวงการนี้เข้าง่าย แต่ออกยาก)

... หน้าที่การงานตอนนี้ ก็หลบเลี่ยงจากความวุ่นวายของเมืองกรุงฯ มาทำงานอยู่ในจังหวัดใกล้ๆ ที่ขับรถ 2-3 ชั่วโมงก็มาถึงแล้ว (อยู่ที่ว่าจะมาเส้นไหน ขับรถเร็วมั้ย และติดไฟแดงเยอะรึเปล่า) มีสโลแกนของจังหวัดว่า 'แคว้นโบราณ ด่านเจดีย์ มณีเมืองกาญจน์' หลังจากที่เรียนจบมานานจากเกาะอันไกลโพ้น
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add I_am_Nin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.