เมษายน 2554

17 เมษายน 2554

หยุดสงกรานต์หลายวันเลี้ยงลูกจนเมื่อย
โมเน่ต์ติดมือมากชอบจะให้อุ้มบ่อยๆ
ความน่ารักก็น่ารักแต่เด็กก็จะเอาแต่ออกเที่ยวนอกบ้าน
ที่สำคัญตอนทำกับข้าวฮีพันแข้งพันขามากๆ ช่วงทำกับข้าว
ล่าสุดเมื่อเช้าทอดไข่ดาวอยู่ โมเน่ต์เกือบคว้ากะทะลงมาจากเตา
หัวใจจะวายตายเลยต้องดุเสียงดัง แล้วก็ตีแขนไป 1 ที จริงๆ แค่พูดว่าดื้อน้องโมเน่ต์ก็เบ้หน้าแล้วล่ะ
นี่ล่ะครอบครัวสุขสันต์วันสงกรานต์

ตอนนี้เรากำลังกลัวว่าเราจะเป็นอัลไซม่อน เอ้ย..อัลไซเม่อร์จริงๆ
หรือหลงลืมแบบไม่น่าเป็นไปได้
เ้รื่องมันก็มีอยู่ว่า
วันนั้น 1 ปีผ่านมาแล้วล่ะ เราแวะไปให้น้องแมงมุมเล่นน้ำทะเลที่เขาตะเกียบ
ตอนนั้นของในรถเยอะมากจนลามมากองไว้ที่วางขาเบาะหน้าข้างคนขับ
ซึ่งเป็นที่ที่เรานั่งเอง
ด้วยความที่ไปเดินลุยน้ำทะเล เดินกลับมาขึ้นรถทรายก็ปลิวมาเกาะเท้าเต็มไปหมด
ด้วยอารามที่กลัวรถเปื้อนทราย เราก็เลยถอดรองเท้าก่อนขึ้นรถ กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนจะเข้าห้องน้ำที่ปั๊มน้ำมันช่วงที่เลยเพลินวานไปหน่อยน่ะ
เรากรี๊ดในใจ ว่าเราทำแบบนี้ไปได้อย่างไร มันเป็นอะไรที่ซื่อบื้อมากกกกกกเยย
ตอนนั้นแควนเราก็งงกับเรามากเลยที่เราเป็นแบบนั้น เค้าว่าไม่อยากได้รองเท้าคู่นั้นก็ไม่น่าทำแบบนี้
คือว่ารองเท้าแตะคู่นั้นก็ราคาตั้ง 750 บ. แล้วเค้าก็ซื้อให้แต่เบอร์มันหลวมไปหน่อย 1 เบอร์ใส่แล้วไม่พอดีเท้าน่ะ เค้าเลยหาว่าเราแกล้งลืม..แง......มันเป็นความทรงจำที่ขมขื่นและก็ยากจะลืมเลือน...T_T

พอวันนี้เอาอีกแล้วออกจากบ้านขึ้นรถ เข้ารูปแบบเดิม ด้านหน้าเราเอาตะกร้านมของลูกวางไว้ พอถึงบ้านยายจะลงจากรถหารองเท้าไม่เจอ
ต้องเดินเท้าเปล่าเข้าบ้านยาย แควนเราถามว่าทำไมไม่ใส่รองเท้า
เพราะท่าเรากุลีกุจออุ้มลูกวิ่งเท้าเปล่าข้ามถนน โอ้วแม่เจ้า....มันช่างน่าเอ็นดูเสียจริง..!! สรุปว่าฉันเริ่มเป็นโรคความจำเสื่อมหรือเปล่านี่
ดีที่ไม่หายนะ เราโทรไปหาย่าบอกว่า
"ย่าๆ ช่วยดูหน่อยว่านู๋ลืมรองเท้าไว้หน้าบ้านคนอื่นหรือเปล่าน่ะ"
ย่าหัวเราะนิดๆ แล้วตอบว่า "ใช่ๆ มองออกไปก็เห็นแล้วนี่"
พอรู้เท่านั้นเราก็ แง..................................แง อายง่ะT_T

Create Date : 17 เมษายน 2554 Last Update : 17 เมษายน 2554 16:22:31 น. Counter : 536 Pageviews.		4 comments
Share Tweet